Мацьвея 27 глава

Эвангельле паводле Мацьвея
Пераклад Антонія Бокуна → Синодальный перевод (СВ)

А калі настала раніца, усе першасьвятары і старшыні народу мелі нараду адносна Ісуса, каб забіць Яго.

Когда же настало утро, все первосвященники и старейшины народа имели совещание об Иисусе, чтобы предать Его смерти;

І, зьвязаўшы Яго, павялі і выдалі Яго Понтыю Пілату, ваяводзе.

и, связав Его, отвели и предали Его Понтию Пилату, правителю.

Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што Ён асуджаны, пакаяўшыся, зьвярнуў трыццаць срэбнікаў першасьвятарам і старшыням,

Тогда Иуда, предавший Его, увидев, что Он осужден, и раскаявшись, возвратил тридцать сребреников первосвященникам и старейшинам,

кажучы: «Саграшыў я, выдаўшы кроў бязьвінную». Яны ж сказалі яму: «Што нам да гэтага? Глядзі сам».

говоря: «Согрешил я, предав кровь невинную». Они же сказали ему: «Что нам до того? Смотри сам».

І, кінуўшы срэбра ў бажніцы, ён выйшаў і, адыйшоўшы, павесіўся.

И, бросив сребреники в храме, он вышел, пошел и удавился.

А першасьвятары, узяўшы срэбра, сказалі: «Нельга кінуць яго ў скарбонку, бо яно — цана крыві».

Первосвященники, взяв сребреники, сказали: «Непозволительно положить их в сокровищницу храмовую, потому что это цена крови».

Зрабіўшы ж нараду, яны купілі за яго поле ганчара, каб хаваць чужынцаў.

Сделав же совещание, купили на них землю горшечника для погребения странников;

Дзеля гэтага завецца поле тое “полем крыві” аж да сёньня.

поэтому и называется земля та землею крови до сего дня.

Тады споўнілася сказанае праз Ярэмію прарока, які кажа: «І ўзялі трыццаць срэбнікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраіля,

Тогда сбылось реченное через пророка Иеремию, который говорит: «И взяли тридцать сребреников — цену Оцененного, Которого оценили сыны Израиля, —

і далі іх за поле ганчара, як загадаў мне Госпад».

и дали их за землю горшечника, как сказал мне Господь».

А Ісус стаў перад ваяводам; і спытаўся ў Яго ваявода, кажучы: «Ты — Валадар Юдэйскі?» Ісус жа сказаў яму: «Ты кажаш».

Иисус же предстал перед правителем. И спросил Его правитель: «Ты — Царь иудейский?» Иисус сказал ему: «Ты говоришь».

І, калі абвінавачвалі Яго першасьвятары і старшыні, Ён нічога не адказваў.

И когда обвиняли Его первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал.

Тады кажа Яму Пілат: «Ня чуеш, колькі сьведчаць супраць Цябе?»

Тогда говорит Ему Пилат: «Не слышишь, сколько свидетельствуют против Тебя?»

І не адказаў яму ніводнага слова, так што ваявода надта дзівіўся.

И не отвечал ему ни на одно слово, так что правитель весьма дивился.

А на сьвята ваявода меў звычай вызваляць натоўпу аднаго вязьня, якога яны хочуць.

На праздник же Пасхи правитель имел обычай отпускать народу одного узника, которого хотели.

Мелі ж тады знакамітага вязьня, называнага Барабба.

Был тогда у них известный узник, называемый Варавва.

Дык калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: «Каго хочаце, каб я вызваліў вам: Бараббу ці Ісуса, называнага Хрыстом?»

Итак, когда собрались они, сказал им Пилат: «Кого хотите, чтобы я отпустил вам: Варавву или Иисуса, называемого Христом?»

Бо ведаў, што праз зайздрасьць выдалі Яго.

Ибо знал, что предали Его из зависти.

Калі ён сядзеў на судовым пасадзе, жонка ягоная паслала да яго, кажучы: «Няма чаго [рабіць] табе і Праведніку Гэтаму, бо я шмат перацярпела сёньня ў-ва сьне дзеля Яго».

Между тем как сидел он на судейском месте, жена его послала ему сказать: «Не делай ничего Праведнику Сему, потому что я ныне во сне много пострадала за Него».

Але першасьвятары і старшыні пераканалі натоўп, каб прасілі Бараббу, а Ісуса загубілі.

Но первосвященники и старейшины возбудили народ просить Варавву, а Иисуса погубить.

Адказваючы, ваявода сказаў ім: «Каго хочаце з гэтых двух, каб я вызваліў вам?» Яны ж сказалі: «Бараббу».

Тогда правитель спросил их: «Кого из двух хотите, чтобы я отпустил вам?» Они сказали: «Варавву».

Кажа ім Пілат: «Што тады я ўчыню Ісусу, называнаму Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Пилат говорит им: «Что же я сделаю Иисусу, называемому Христом?» Говорят ему все: «Да будет распят!»

А ваявода сказаў: «Дык якое зло ўчыніў Ён?» А яны яшчэ мацней закрычалі, кажучы: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Правитель сказал: «Какое же зло сделал Он?» Но они еще сильнее кричали: «Да будет распят!»

Пілат, бачачы, што няма ніякай рады, але замяшаньне стаецца яшчэ большае, узяўшы ваду, памыў рукі перад натоўпам, кажучы: «Бязьвінны я ў крыві Праведніка Гэтага. Вы глядзіце».

Пилат, видя, что ничто не помогает, но смятение увеличивается, взял воды, и умыл руки перед народом, и сказал: «Невиновен я в крови Праведника Сего; смотрите вы».

І, адказваючы, увесь народ сказаў: «Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых!»

И, отвечая, весь народ сказал: «Кровь Его на нас и на детях наших».

Тады ён вызваліў ім Бараббу, а Ісуса, убічаваўшы, выдаў, каб быў укрыжаваны.

Тогда отпустил им Варавву, а Иисуса, бив, предал на распятие.

Тады жаўнеры ваяводы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго ўсю кагорту.

Тогда воины правителя, взяв Иисуса в преторию, собрали на Него весь полк

І, зьняўшы з Яго [ўсё], усклалі на Яго плашч пунсовы,

и, раздев Его, надели на Него багряницу;

і, сплёўшы вянок з церня, усклалі на галаву Ягоную, і [далі] трысьціну ў правую руку Ягоную, і, кленчучы перад Ім, зьдзекваліся з Яго, кажучы: «Радуйся, Валадару Юдэйскі!»

и, сплетши венец из терна, возложили Ему на голову и дали Ему в правую руку трость; и, становясь пред Ним на колени, насмехались над Ним, говоря: «Радуйся, Царь иудейский!»

І тыя, што плявалі на Яго, узялі трысьціну, і білі па галаве Ягонай.

И плевали на Него, и, взяв трость, били Его по голове.

І, калі назьдзекваліся з Яго, зьнялі з Яго плашч, і апранулі Яго ў адзеньне Ягонае, і павялі Яго на ўкрыжаваньне.

И когда насмеялись над Ним, сняли с Него багряницу, и одели Его в одежды Его, и повели Его на распятие.

А выходзячы, яны знайшлі чалавека Кірэнэйца, на імя Сымон; яго прымусілі несьці крыж Ягоны.

Выходя, они встретили одного киринейца по имени Симон; этого заставили нести крест Его.

І прыйшлі на месца, называнае Галгофа, што азначае Месца Чэрапа.

И, придя на место, называемое Голгофа, что значит Лобное место,

Яны далі Яму піць воцат, зьмяшаны з жоўцю; і, пакаштаваўшы, Ён не захацеў піць.

дали Ему пить уксуса, смешанного с желчью; и, отведав, не хотел пить.

А тыя, што ўкрыжавалі Яго, падзялілі адзеньне Ягонае, кідаючы жэрабя, каб споўнілася сказанае праз прарока: «Падзялілі адзеньне маё між сабою і пра вопратку маю кідалі жэрабя».

Распявшие же Его делили одежды его, бросая жребий;

І, пасеўшы, пільнавалі Яго там.

и, сидя, стерегли Его там;

І зьмясьцілі над галавою Яго надпіс пра віну Ягоную: «Гэта Ісус, Валадар Юдэйскі».

и поставили над головой Его надпись, означающую вину Его: «Это Иисус, Царь иудейский».

Тады былі ўкрыжаваныя з Ім разам два разбойнікі: адзін — праваруч, а другі — леваруч.

Тогда распяты с Ним два разбойника: один по правую сторону, а другой по левую.

А тыя, што праходзілі міма, блюзьнілі на Яго, ківаючы галовамі сваімі

Проходящие же злословили Его, кивая головами своими

і кажучы: «Ты, Які руйнуеш бажніцу і ў тры дні адбудоўваеш, збаў Сябе Самога! Калі Ты — Сын Божы, зыйдзі з крыжа!»

и говоря: «Разрушающий храм и в три дня Созидающий! Спаси Себя Самого; если Ты Сын Божий, сойди с креста».

Таксама і першасьвятары з кніжнікамі і старшынямі, зьдзекуючыся, казалі:

Подобно и первосвященники с книжниками, и старейшинами, и фарисеями, насмехаясь, говорили:

«Іншых збаўляў, а Сябе ня можа збавіць! Калі Ён — Валадар Ізраіля, няхай зыйдзе цяпер з крыжа, і мы паверым Яму.

«Других спасал, а Себя Самого не может спасти! Если Он Царь Израилев, пусть теперь сойдет с креста, и уверуем в Него;

Спадзяваўся на Бога, няхай Ён цяпер выбавіць Яго, калі хоча Яго. Бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».

уповал на Бога; пусть теперь избавит Его, если Он угоден Ему. Ибо Он сказал: „Я Божий Сын“».

Да таго і разбойнікі, укрыжаваныя разам з Ім, зьневажалі Яго.

Также и разбойники, распятые с Ним, поносили Его.

А ад шостае гадзіны цемра сталася па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятае.

От шестого же часа тьма была по всей земле до часа девятого;

Каля ж дзявятае гадзіны загаласіў Ісус моцным голасам: «Элі! Элі! Лама сабахтані?», што значыць: «Божа Мой! Божа Мой! Чаму Ты Мяне пакінуў?»

а около девятого часа возопил Иисус громким голосом: «Или, Или! Лама савахфани?» — то есть: «Боже Мой, Боже Мой! Для чего Ты Меня оставил?»

А некаторыя з тых, што там стаялі, пачуўшы, казалі: «Ён Ільлю кліча».

Некоторые из стоявших там, слыша это, говорили: «Илию зовет Он».

І адразу адзін з іх, пабегшы, і ўзяўшы губку, і напоўніўшы яе воцатам, і ўсклаўшы на трысьціну, даваў Яму піць.

И тотчас побежал один из них, взял губку, наполнил уксусом и, наложив на трость, давал Ему пить;

А іншыя казалі: «Пакінь, паглядзім, ці прыйдзе Ільля збавіць Яго».

а другие говорили: «Постой, посмотрим, придет ли Илия спасти Его».

А Ісус, зноў усклікнуўшы моцным голасам, аддаў духа.

Иисус же, опять возопив громким голосом, испустил дух.

І вось, заслона ў бажніцы была разьдзёртая надвое ад верху да нізу; і зямля затрэслася; і скалы разьдзерліся.

И вот, завеса в храме разодралась надвое — сверху донизу; и земля потряслась; и камни расселись;

І магілы адчыніліся; і шмат целаў памёршых сьвятых паўстала,

и гробы отверзлись; и многие тела усопших святых воскресли,

і, выйшаўшы з магілаў, пасьля ўваскрасеньня Ягонага ўвайшлі ў сьвяты горад і зьявіліся многім.

и, выйдя из гробов по воскресении Его, вошли во святой град, и явились многим.

Сотнік жа і тыя, што з ім пільнавалі Ісуса, убачыўшы землятрус і тое, што сталася, страхам напалохаліся, кажучы: «Праўда, Ён — Сын Божы».

Сотник же и те, которые с ним стерегли Иисуса, видя землетрясение и все происшедшее, устрашились весьма и говорили: «Воистину Он был Сын Божий».

Было там шмат жанчынаў, што глядзелі здалёк, якія ішлі за Ісусам з Галілеі, паслугуючы Яму.

Там также были и смотрели издали многие женщины, которые следовали за Иисусом из Галилеи, служа Ему;

Між імі былі Марыя Магдалена, і Марыя, маці Якуба і Ёсіі, і маці сыноў Заўдыя.

между ними были Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведея.

А калі настаў вечар, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, на імя Язэп, які таксама быў вучнем Ісуса.

Когда же настал вечер, пришел богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который также учился у Иисуса.

Ён, падыйшоўшы да Пілата, прасіў цела Ісуса. Тады Пілат загадаў аддаць цела.

Он, придя к Пилату, просил тело Иисуса. Тогда Пилат приказал отдать тело.

І, узяўшы цела, Язэп абкруціў Яго чыстай палатнінаю

И, взяв тело, Иосиф обвил его чистой плащаницей

і палажыў Яго ў сваёй новай магіле, якую ён высек у скале; і, прываліўшы вялікі камень да ўваходу ў магілу, адыйшоў.

и положил его в новой своей гробнице, которую высек он в скале; и, привалив большой камень к двери гробницы, удалился.

Былі ж там Марыя Магдалена і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

Были же там Мария Магдалина и другая Мария, которые сидели против гробницы.

А на наступны дзень, які пасьля дня прыгатаваньня, сабраліся першасьвятары і фарысэі ў Пілата,

На другой день, который следует за пятницей, собрались первосвященники и фарисеи к Пилату

кажучы: «Пане! Мы ўзгадалі, што падманшчык той, як быў яшчэ жывы, казаў: “Праз тры дні ўваскрэсну”.

и говорили: «Господин! Мы вспомнили, что обманщик тот, еще будучи в живых, сказал: „После трех дней воскресну“.

Дык загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб не прыйшлі вучні Ягоныя ўначы, і ня ўкралі Яго, і не сказалі народу: “Ён уваскрос з мёртвых”. І будзе апошні падман горшы за першы».

Итак, прикажи охранять гробницу до третьего дня, чтобы ученики Его, придя ночью, не украли Его и не сказали народу: „Воскрес из мертвых“; и будет последний обман хуже первого».

Пілат жа прамовіў да іх: «Маеце варту; ідзіце, вартуйце, як ведаеце».

Пилат сказал им: «Имеете стражу; пойдите охраняйте, как знаете».

Яны ж, пайшоўшы, вартавалі магілу з вартаю, запячатаўшы камень.

Они пошли, и поставили у гробницы стражу, и приложили к камню печать.

« 26 глава 28 глава »