Матфея 21 глава

Евангелле паводле Матфея
Пераклад Анатоля Клышкi → Синодальный перевод (СВ)

І калі наблізіліся да Іерусаліма і прыйшлі ў Віфагію да гары Аліўнай, тады Ісус паслаў двух вучняў,

И когда приблизились к Иерусалиму и пришли в Виффагию, к горе Елеонской, тогда Иисус послал двух учеников,

кажучы ім: Ідзіце ў сяло, што перад вамі; і адразу знойдзеце прывязаную асліцу і асляня з ёю; адвязаўшы, прывядзіце да Мяне.

сказав им: «Пойдите в селение, которое прямо перед вами, и тотчас найдете ослицу привязанную и молодого осла с ней; отвязав, приведите ко Мне;

І калі вам хто скажа што-небудзь, адкажыце: «Яны патрэбны Госпаду», і ён адразу пашле іх.

и если кто скажет вам что-нибудь, отвечайте, что они надобны Господу; и тотчас пошлет их».

Адбылося ж [ўсё] гэта, каб спраўдзілася сказанае праз прарока, які кажа:

Всё же это было, да сбудется реченное через пророка, который говорит:

«Скажыце Сіёнскай дачцы: вось ідзе да цябе твой Цар лагодны, што сядзіць на асліцы і на асляняці, сыне пад’ярэмнай».

«Скажите дочери Сиона: „Се, Царь твой грядет к тебе, кроткий, сидя на ослице и молодом осле, сыне подъяремной“».

І вучні, пайшоўшы і зрабіўшы так, як загадаў ім Ісус,

Ученики пошли и поступили так, как повелел им Иисус:

прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх [сваю] вопратку, і Ён сеў на яе.

привели ослицу и молодого осла и положили на них одежды свои, и Он сел поверх их.

А вялізны натоўп разаслаў сваю вопратку на дарозе, іншыя зразалі галіны з дрэў і расцілалі на дарозе.

Множество же народа постилали свои одежды на дороге, а другие резали ветви с деревьев и постилали на дороге;

А натоўпы, што ішлі перад Ім і ўслед за Ім, выкрыквалі, кажучы: Гасанна66 Сыну Давідаваму! Дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе! Гасанна ў вышніх!

народ же, шедший впереди и сопровождавший Его, восклицал: «Осанна Сыну Давидову! Благословен Грядущий во имя Господне! Осанна в вышних!»

І калі Ён ўвайшоў у Іерусалім, увесь горад узрушыўся, кажучы: Хто гэта?

И когда вошел Он в Иерусалим, весь город пришел в движение и говорил: «Кто Сей?»

А натоўпы казалі: Гэта Прарок Ісус з Назарэта Галілейскага.

Народ же говорил: «Это Иисус, пророк из Назарета галилейского».

І Ісус увайшоў у [Божы] Храм і выгнаў усіх прадаўцоў і пакупнікоў у Храме, і абярнуў сталы грашаменаў і ўслоны прадаўцоў галубоў;

И вошел Иисус в храм Божий, и выгнал всех продающих и покупающих в храме, и опрокинул столы менял и скамьи продающих голубей,

і кажа ім: «Мой дом домам малітвы будзе названы,» а вы яго робіце67 пячораю разбойнікаў.

и говорил им: «Написано: „Дом Мой домом молитвы наречется“, а вы сделали его вертепом разбойников».

І падышлі да Яго сляпыя і кульгавыя ў Храме, і Ён вылечыў іх.

И приступили к Нему в храме слепые и хромые, и Он исцелил их.

А першасвятары і кніжнікі, убачыўшы цуды, што Ён зрабіў, і дзяцей, што выкрыквалі ў Храме і казалі: «Гасанна Сыну Давідаваму», абурыліся.

Первосвященники же и книжники, увидев чудеса, которые Он сотворил, и детей, восклицающих в храме и говорящих: «Осанна Сыну Давидову!», — вознегодовали

І сказалі Яму: Ці чуеш, што яны кажуць? — А Ісус кажа ім: Так, чую! Хіба вы ніколі не чыталі: «З вуснаў дзяцей і немаўлят Ты стварыў Сабе хвалу?»

и сказали Ему: «Слышишь ли, что они говорят?» Иисус же говорит им: «Да! Разве вы никогда не читали: „Из уст младенцев и грудных детей Ты устроил хвалу“?»

І, пакінуўшы іх, выйшаў з горада ў Віфанію і застаўся там.

И, оставив их, вышел из города в Вифанию и провел там ночь.

А ўранні, вяртаючыся ў горад, захацеў Ён есці.

Поутру же, возвращаяcь в город, проголодался;

І, убачыўшы адно фігавае дрэва пры дарозе, падышоў да яго і нічога не знайшоў на ім, апроч толькі лісця, і кажа яму: Няхай больш ад цябе не будзе плоду навек! — І зараз жа фігавае дрэва засохла.

и, увидев при дороге одну смоковницу, подошел к ней, и, ничего не найдя на ней, кроме одних листьев, говорит ей: «Да не будет же впредь от тебя плода вовек». И смоковница тотчас засохла.

І вучні, убачыўшы, здзівіліся, кажучы: Як гэта адразу засохла фігавае дрэва?

Увидев это, ученики удивились и говорили: «Как это тотчас засохла смоковница?»

Ісус жа сказаў ім у адказ: Сапраўды кажу вам: калі будзеце мець веру і не засумняваецеся, то не толькі з фігавым дрэвам гэта зробіце, але і калі гэтай гары скажаце: «Падыміся і кінься ў мора» — спраўдзіцца.

Иисус же сказал им в ответ: «Истинно говорю вам: если будете иметь веру и не усомнитесь, не только сделаете то, что сделано со смоковницей, но если и горе этой скажете: „Поднимись и ввергнись в море“, — будет;

І ўсё, што вы папросіце ў малітве верачы, атрымаеце.

и всё, чего ни попросите в молитве с верою, получите».

І калі Ён прыйшоў у Храм і вучыў, падышлі да Яго першасвятары і старэйшыны народу, кажучы: Якою ўладаю Ты гэта робіш? І хто даў Табе гэтую ўладу?

И когда пришел Он в храм и учил, приступили к Нему первосвященники и старейшины народа и сказали: «Какой властью Ты это делаешь? И кто Тебе дал такую власть?»

Ісус жа сказаў ім у адказ: Спытаюся ў вас і Я аб адным; калі скажаце Мне гэта, і Я вам скажу, якою ўладаю гэта раблю.

Иисус сказал им в ответ: «Спрошу и Я вас об одном; если о том скажете Мне, то и Я вам скажу, какою властью это делаю.

Іаанава хрышчэнне адкуль было? З неба ці ад людзей? — Яны ж разважалі між сабою, мяркуючы: Калі скажам: «З неба», то Ён скажа нам: «Дык чаму вы не паверылі яму?»

Крещение Иоанново откуда было: с небес или от людей?» Они же рассуждали между собою: «Если скажем: „С небес“, — то Он скажет нам: „Почему же вы не поверили ему?“

Калі ж скажам: «Ад людзей» — баімся натоўпу; бо ўсе ўважаюць Іаана за прарока.

А если сказать: „От людей“, — боимся народа, ибо все почитают Иоанна за пророка».

І яны сказалі Ісусу ў адказ: Не ведаем. — Сказаў і Ён ім: І Я не скажу вам, якою ўладай гэта раблю.

И сказали в ответ Иисусу: «Не знаем». Сказал им и Он: «И Я вам не скажу, какою властью это делаю.

А як вам здаецца? У [аднаго] чалавека было два сыны; і, падышоўшы да першага, ён сказаў: Сыне! Ідзі сёння, працуй у [маім] вінаградніку.

А как вам кажется? У одного человека было два сына; и он, подойдя к первому, сказал: „Сын! Пойди и работай сегодня в винограднике моем“.

Той жа сказаў у адказ: Не хачу, — але потым, раскаяўшыся, пайшоў.

Но он сказал в ответ: „Не хочу“. А после, раскаявшись, пошел.

І, падышоўшы да другога, ён сказаў тое самае. Той жа сказаў у адказ: Я [іду], гаспадару, — але не пайшоў.

И, подойдя к другому, он сказал то же. Этот сказал в ответ: „Иду, господин“, — и не пошел.

Хто з двух выканаў бацькаву волю? — Яны кажуць [Яму]: Першы. Ісус кажа ім: Сапраўды кажу вам, што зборшчыкі падаткаў і распусніцы ідуць паперадзе вас у Царства Божае.

Который из двух исполнил волю отца?» Говорят Ему: «Первый». Иисус говорит им: «Истинно говорю вам, что мытари и блудницы вперед вас идут в Царство Божие,

Бо Іаан прыйшоў да вас дарогаю праведнасці, і вы не паверылі яму; а зборшчыкі падаткаў і распусніцы паверылі яму; вы ж, убачыўшы, не раскаяліся пасля, каб паверыць яму.

ибо пришел к вам Иоанн путем праведности, и вы не поверили ему, а мытари и блудницы поверили ему; вы же, и видев это, не раскаялись после, чтобы поверить ему.

Паслухайце іншую прыпавесць. Быў чалавек, гаспадар дома, які насадзіў вінаграднік і абнёс яго агароджаю, і выкапаў у ім выціскальню, і збудаваў вежу — і здаў яго вінаградарам, і адлучыўся.

Выслушайте другую притчу. Был некоторый хозяин дома, который насадил виноградник, обнес его оградой, выкопал в нем точило, построил башню и, отдав его виноградарям, отлучился.

Калі ж надышоў час збору пладоў, ён паслаў сваіх слуг да вінаградараў, каб узяць свае плады.

Когда же приблизилось время плодов, он послал своих слуг к виноградарям взять свои плоды.

Вінаградары, схапіўшы яго слуг, аднаго збілі, другога забілі, а яшчэ аднаго ўкаменавалі.

Виноградари, схватив слуг его, иного избили, иного убили, а иного побили камнями.

Ён зноў паслаў іншых слуг, больш, чым першых; і з імі ўчынілі тое самае.

Опять послал он других слуг, больше прежнего; и с ними поступили так же.

А пазней ён паслаў да іх свайго сына, кажучы: Пасаромеюцца майго сына.

Наконец послал он к ним своего сына, говоря: „Постыдятся сына моего“.

А вінаградары, убачыўшы сына, сказалі адзін аднаму: Гэта спадкаемец; хадзем, заб’ём яго і завалодаем яго спадчынаю.

Но виноградари, увидев сына, сказали друг другу: „Это наследник; пойдем, убьем его и завладеем наследством его“.

І, схапіўшы яго, выкінулі за вінаграднік і забілі.

И, схватив его, вывели вон из виноградника, и убили.

Дык калі прыйдзе гаспадар вінаградніка, што ён зробіць тым вінаградарам?

Итак, когда придет хозяин виноградника, что сделает он с этими виноградарями?»

Яны кажуць Яму: Злачынцаў ліхою смерцю загубіць, а вінаграднік здасць іншым вінаградарам, якія будуць аддаваць яму плады ў свой час.

Говорят Ему: «Злодеев этих предаст злой смерти, а виноградник отдаст другим виноградарям, которые будут отдавать ему плоды во времена свои».

Ісус кажа ім: Хіба вы ніколі не чыталі ў Пісаннях: «Камень, які адкінулі будаўнікі, зрабіўся галавою вугла; Госпадам зроблена гэта і дзіўнае ў нашых вачах»?

Иисус говорит им: «Неужели вы никогда не читали в Писании: „Камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла: это — от Господа и дивно в очах наших“?

Таму кажу вам, што адымецца ад вас Царства Божае, і дасца народу, які прыносіць яго плады.

Потому говорю вам, что отнимется от вас Царство Божие и дано будет народу, приносящему плоды его.

[І хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца, а на каго ён упадзе, раструшчыць яго].

И тот, кто упадет на этот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит».

І, пачуўшы Яго прыпавесці, першасвятары і фарысеі зразумелі, што Ён пра іх кажа;

И, услышав притчи Его, первосвященники и фарисеи поняли, что Он о них говорит,

і стараліся схапіць Яго, але пабаяліся натоўпу, бо Яго лічылі за прарока.

и намеревались схватить Его, но побоялись народа, потому что Его почитали за пророка.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

9 66: Літаральна: ратуй. Гэты вокліч пасля зрабіўся выразам радасці, на ўзор цяперашняга «ура», «няхай жыве» і г.д.

13 67: У некат. рукап: зрабілі.

« 20 глава 22 глава »