По Марку 12 глава

Евангелие по Марку
Открытый перевод → Пераклад Сабілы і Малахава

Затем Он начал говорить с ними в притчах: «Один человек разбил виноградник, обнес его оградой, вырыл яму для виноградного чана, построил башню, отдал виноградник внаем земледельцам и уехал из той страны.

І пачаў гаварыць да іх у прыпавесьцях: чалавек насадзіў вінаграднік і абгарадзіў яго і выкапаў таўчэльню і пабудаваў вежу, і даручыў яго вінаградарам, і адлучыўся ў другую краіну.

В условленное время он послал к земледельцам раба, чтобы он забрал у них часть урожая.

І паслаў да вінаградараў у (свой) час раба, каб (той) у вінаградараў узяў пладоў зь вінаградніку.

А они схватили его, избили и отослали обратно с пустыми руками.

Але яны, схапіўшы яго зьбілі і адаслалі ні з чым.

Тогда он послал к ним другого раба. Они разбили ему голову и прогнали с позором.

Тады (ён) ізноў паслаў да іх другога раба: і таго, зьбіўшы камянямі, разьбілі галаву і адаслалі зьняважыўшы.

Он еще одного послал, и они убили его. Затем он посылал много других рабов, но они одних избивали, а других убивали.

І ізноў другога паслаў: і таго забілі. І многіх іншых: адных зьбівалі, другіх забівалі.

А у него был еще единственный, любимый сын. Он послал его к ним последним, подумав: «Сына они послушаются».

І маючы аднаго свайго любага сына, урэшце яшчэ і яго паслаў да іх, кажучы: паўстыдаюцца сына майго.

А земледельцы договорились между собой: «Это наследник. Давайте убьем его, и наследство станет нашим!»

Але гэныя вінаградары сказалі адзін воднаму: гэты ёсьць спадкаемец; пойдзем, заб’ем яго, і спадчына будзе нашая.

Они схватили его, убили и выбросили из виноградника.

І, схапіўшы яго, забілі і выкінулі прэч зь вінаградніку.

Что же сделает хозяин виноградника? Он придет и предаст земледельцев смерти, а виноградник отдаст другим.

Дык што зробіць гаспадар вінаградніку? Прыйдзе ды пазабівае вінаградараў, і аддасьць вінаграднік другім.

Разве вы не читали в Писании: «Камень, который отвергли строители, оказался во главе угла!

Няўжо (вы) ня чыталі гэтага ў Пісаньні?: «Камень, Які адкінулі будаўнічыя, Ён стаўся Галавою вугла.

Это деяние Господа, изумительное для наших глаз».

Ад Госпада сталася гэта і (гэта) дзіўна ў вачах нашых». (Пс. 118:22−23)

Они хотели схватить Его, но побоялись народа. Ведь они поняли, что эту притчу Он рассказал о них. Поэтому они оставили Его и ушли.

І памыкаліся схапіць Яго, але збаяліся народу; бо ўразумелі, што пра іх сказаў прыповесьць; і пакінуўшы Яго, адыйшлі.

К Нему подослали фарисеев и приверженцев Ирода, чтобы те поймали Его на слове.

І падсылаюць да Яго нікаторых хварысэяў і гірадзіянаў, каб падлавілі Яго на слове.

Они пришли и сказали Ему: — Учитель! Мы знаем, что Ты человек прямой и тебя не заботит, что о Тебе скажут другие. Ты не стремишься понравиться людям, а прямо учишь о пути, угодном Богу. Позволительно ли платить налог цезарю или нет? Платить нам или не платить?

І яны, прыйшоўшы, кажуць Яму: Настаўнік! (мы) ведаем, што Ты справядлівы, і ня дагаджаеш нікому, бо ня глядзіш на аблічча людзей, але па праўдзе шляху Божаму вучыш. Ці дазваляецца даваць падатак кесару ці не?

А Он, видя их неискренность, сказал им: — Что вы Меня испытываете? Покажите Мне денарий.

Даваць ці ня даваць? Ён жа, ведаючы іх крывадушнасьць, сказаў ім: што спакушаеце Мяне? Прынясіце Мне дынар, каб (Я) убачыў (яго).

Они принесли ему денарий. А он спросил: — Чье здесь изображение и имя? Они сказали ему: — Цезаря.

І яны прыне́сьлі. І кажа ім: чыя гэта выява і надпіс? І яны сказалі Яму: кесаравыя.

Тогда Иисус сказал им: — Верните цезарю цезарево, а Божье верните Богу! Они были крайне изумлены Его словами.

І, адказаўшы, Ісус сказаў ім: аддавайце кесаравае кесару, а Божае Богу. І зьдзівіліся зь Яго.

К Нему пришли саддукеи, которые считают, что нет воскресения. Они спросили:

І прыходзяць да Яго саддукеі, якія кажуць, (што) уваскрасеньня няма, і запыталі Яго, кажучы:

— Учитель! Моисей написал для нас: «Если у кого-нибудь брат умрет бездетным и оставит вдову, пусть он возьмет эту женщину и продолжит род брата».

Настаўнік! Масей напісаў нам, што калі чый-небудзь брат памрэ, і пакіне жонку, а дзяцей ня пакіне, дык каб брат ягоны ўзяў жонку ягоную і адрадзіў семя брату свайму.

Было семь братьев. Первый женился и умер, не оставив потомства.

Сем братоў было: і першы ўзяў жонку і, паміраючы, ня пакінуў дзяцей;

На вдове женился второй брат и умер, не оставив потомства. И с третьим случилось то же самое.

і другі ўзяў яе і памёр, і ён ня пакінуў насеньня, гэтаксама і трэйці.

И так все семь не оставили потомства. После всех них умерла и эта женщина.

І бралі яе сямёра, і ня пакінулі семяні. Пасьля ўсіх памерла і жонка.

По воскресении кому из них она будет женой? Ведь все семеро были женаты на ней.

Дык вось, пры ўваскрасэньні, калі ўваскрэснуць, каторага зь іх будзе яна жонкаю, бо сямёра мелі яе за жонку?

Иисус сказал им: — Так вот из-за чего вы заблуждаетесь?! Вы не знаете ни Писаний, ни Божьей силы.

І, адказаўшы, Ісус сказаў ім: ці ня з-за таго вы памыляецеся, ня ведаючы Пісаньня, ні сілы Бога?

Когда люди воскреснут из мертвых, они не будут жениться и выходить замуж, а будут жить как ангелы на небесах.

Бо калі ўваскрэснуць ізь мёртвых, (то ўжо) ня жэняцца, ня выходзяць замуж, але прабываюць, як Ангелы на Нябёсах.

А о том, что мертвые воскресают, разве вы не читали в книге Моисея место о терновнике? Там Бог сказал Моисею: «Я — Бог Авраама, Бог Исаака и Бог Иакова»!

А пра мёртвых, што яны ўваскрашаемы, хíба (вы) ня чыталі ў кнізе Масея, калі Бог сказаў яму каля цярнёвага кусту, кажучы: Я Бог Абрагамаў і Бог Ісагакаў, і Бог Якубаў?

Он Бог не мертвецов, а живых! Вы сильно заблуждаетесь.

Ён ёсьць ня Бог мёртвых, але Бог жывых. Пагэтаму вы дужа памыляецеся.

Один книжник, подойдя и услышав, как они спорили и как хорошо Он ответил им, спросил у Него: — Какая Заповедь самая главная?

І падыйшоўшы адзін із кніжнікаў, пачуўшы іхныя спрэчкі, уразумеўшы, што Ісус правільна ім адказаў, спытаўся ў Яго: якое першае з усіх прыказаньняў?

Иисус ответил: — Вот главная Заповедь: «Слушай, Израиль! Наш Бог — Господь, Господь — единственный Бог!

Ісус жа адказаў яму: першае з усіх прыказаньняў: слухай Ізраэль! Госпад, Бог наш, ёсьць Госпад адзіны;

Ты должен любить Господа, своего Бога, всем сердцем, и всей душой, и всем разумом, и всеми силами».

і палюбі Госпада, Бога твайго, ад усяго сэрца твайго і ад усёй душы тваёй, і ад усяго розума твайго, і ад усёй сілы тваёй. Гэта першае прыказаньне.

А вот вторая Заповедь: «Ты должен любить ближнего как себя». Нет Заповедей важнее, чем эти.

І другое падобнае яму: палюбі бліжняга твайго, як самога сябе. Больш за гэтыя другога прыказаньня няма.

Книжник сказал Ему: — Прекрасно, учитель! Ты сказал правду: «Он один, и нет другого Бога, кроме Него».

І сказаў Яму кніжнік: добра, Настаўнік! Праўду сказаў Ты, што адзін ёсьць Бог і няма другога, акрамя Яго,

И «любить Его всем сердцем, и всеми мыслями, и всеми силами», и «любить ближнего как себя» — важнее всех всесожжений и других жертв.

і любіць Яго ад усяго сэрца, і ад усяго разуменьня, і ад усёй душы, і ад усёй сілы, і любіць бліжняга, як само́га сябе — больш за ўсіх усеспаленьняў і ахвяраў.

Иисус, видя, как разумно он ответил, сказал ему: — Ты недалек от Божьего Царства! И больше никто не отваживался задавать Ему вопросы.

І Ісус бачучы, што ён разумна адказаў, сказаў яму: нядалёка ты ад Валадарства Бога. І ніхто ўжо ня адважваўся задаваць Яму пытаньні.

Иисус обратился к народу, продолжая учить в Храме: — Почему книжники говорят, что Помазанник должен быть сыном Давида?

І пачаўшы гаварыць Ісус казаў, навучаючы ў Сьвятыні: на якой падставе кніжнікі кажуць, што Хрыстос ёсьць Сын Давідавы?

Ведь Давид сказал, побуждаемый Святым Духом: «Господь сказал моему господину: сиди по правую руку от Меня, а Я повергну Твоих врагов Тебе под ноги».

Бо сам Давід сказаў у Духу Сьвятым: сказаў Госпад Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх падножжам Ног Тваіх?

Давид называет Помазанника своим господином. Так как же Помазанник может быть сыном Давида? Большая толпа охотно слушала Его.

Дык сам Давід называе Яго Госпадам. І як жа Ён Сын яму? І мноства народу слухала Яго з асалодаю.

Он учил их: «Остерегайтесь книжников, которые любят расхаживать в праздничных одеждах, и принимать приветствия на площадях,

І казаў ім у вучэньні Сваім: асьцерагайцеся кніжнікаў, якія любяць хадзіць у доўгіх вопратках і (прынімаць) вітаньні на народных сходах,

и в синагогах сидеть впереди, и на пирах возлежать на почетных местах.

і першыя мейсцы ў сынагогах, і ляжаць на першых мейсцах на гасьцінах,

Это они прибирают к рукам имущество вдов и долго молятся напоказ. Их ждет очень большое наказание».

якія пажыраюць дамы ўдоваў і напаказ доўга моляцца: яны атрымаюць большую асу́ду.

Он сел перед сокровищницей и смотрел, как народ бросает в неё монеты. Подходило много богачей, и они бросали помногу.

І, сеўшы насупраць скарбніцы, Ісус назіраў, як народ кíдае медзякí ў скарбніцу. І многія багатыя кíдалі шмат.

И тут подошла одна бедная вдова и положила два лептона, что составляет один квадрант.

І падыйшоўшы адна бедная ўдава кінула дзьве лепты, што ёсьць кадрант.

Он подозвал учеников и сказал: — Амен, Я говорю вам: эта бедная вдова положила больше всех, бросавших в сокровищницу.

І паклікаўшы вучняў Сваіх (Ісус) кажа ім: Праўду кажу вам, што гэтая бедная ўдава ўкінула больш за ўсіх тых, што кінулі ў скарбніцу.

Ведь все отдавали то, что им было не нужно, а она отдала то, в чем нуждалась сама, — всё, что у неё было, всё свое достояние.

Бо ўсе кінулі ад лішкаў сваіх, а яна ад нястачы сваёй усё, што мела: увесь пражытак свой.

« 11 глава 13 глава »