Матауша 14 глава

Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Матауша
Пераклад П. Татарыновіча → Синодальный перевод (МП)

У той час пачуў тэтрарха Гэрад аб славе Езуса

В то время Ирод четвертовластник услышал молву об Иисусе

і сказаў да сваіх слуг: Гэта Ян Хрысьціцель; ён згробуўстаў і таму цуды дзеюцца праз яго.

и сказал служащим при нем: это Иоанн Креститель; он воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им.

Гэрад бо схапіў быў Яна і закаваў яго ды пасадзіў у вастрог дзеля Гэрэдыяды, жонкі брата свайго.

Ибо Ирод, взяв Иоанна, связал его и посадил в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего,

Бо Ян дакараў яму: Ня можна табе трымаць яе.

потому что Иоанн говорил ему: не должно тебе иметь ее.

І хацеў яго забіць, але баяўся народу, бо яго мелі за прарока.

И хотел убить его, но боялся народа, потому что его почитали за пророка.

У дзень-жа народзін Гэрада дачка Гэрэдыяды скакала пасярод іх і дагадзіла Гэраду.

Во время же [празднования] дня рождения Ирода дочь Иродиады плясала перед собранием и угодила Ироду,

Затым пад прысягай абяцаўся ёй даць чаго толькі яна зажадае ад яго.

посему он с клятвою обещал ей дать, чего она ни попросит.

Яна-ж, навучаная сваёй маткай, сказала: Дай мне тут на талерцы галаву Яна Хрысьціцеля.

Она же, по наущению матери своей, сказала: дай мне здесь на блюде голову Иоанна Крестителя.

І засмуціўся кароль, але дзеля прысягі і дзеля тых, што разам сядзелі, загадаў даць.

И опечалился царь, но, ради клятвы и возлежащих с ним, повелел дать ей,

І паслаўшы адсек галаву Яну ў вастрозе.

и послал отсечь Иоанну голову в темнице.

І прынясьлі галаву яго на талерцы ды падалі дзяўчыне, а яна занясла сваёй матцы.

И принесли голову его на блюде и дали девице, а она отнесла матери своей.

Вучні-ж ягоныя прыйшоўшы, ўзялі яго цела й пахавалі яго ды пайшлі паведамілі Езуса.

Ученики же его, придя, взяли тело его и погребли его; и пошли, возвестили Иисусу.

Пачуўшы аб гэтым, Езус, падаўся адтуль чоўнам на месца бязлюднае на адзіне; калі-ж даведаўся народ, пайшоў следам за ім з гарадоў пехатою.

И, услышав, Иисус удалился оттуда на лодке в пустынное место один; а народ, услышав о том, пошел за Ним из городов пешком.

І выйшаўшы, ўбачыў вялізную грамаду, і зжаліўся над імі ды аздаравіў хворых іхніх.

И, выйдя, Иисус увидел множество людей и сжалился над ними, и исцелил больных их.

Калі-ж настаў вечар, падыйшлі да яго вучні ягоны, кажучы: Пустыннае месца дый пара ўжо позная, пусьці народ, каб яны пайшоўшы ў сёлы купілі сабе еміны.

Когда же настал вечер, приступили к Нему ученики Его и сказали: место здесь пустынное и время уже позднее; отпусти народ, чтобы они пошли в селения и купили себе пищи.

Адыж сказаў ім: Не канечне маюць ісьці, вы дайце ім есьці.

Но Иисус сказал им: не нужно им идти, вы дайте им есть.

Адказалі яму: мы маем тут толькі пяць хлябоў і дзве рыбы.

Они же говорят Ему: у нас здесь только пять хлебов и две рыбы.

Кажа ім: Прынясеце мне іх сюды.

Он сказал: принесите их Мне сюда.

І загадаўшы народу пасесьці на траве, узяў пяць хлябоў і дзве рыбы, ўзглянуў у неба, пабагаславіў, і ламаў ды даваў вучням хлябы, а вучні народу.

И велел народу возлечь на траву и, взяв пять хлебов и две рыбы, воззрел на небо, благословил и, преломив, дал хлебы ученикам, а ученики народу.

І елі ўсе і наеліся. І назбіралі што асталося кускоў дванаццаць поўных кошыкаў.

И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков двенадцать коробов полных;

А тых што елі, было на лік пяць тысяч мужчын, апрача дзяцей і жанчын.

а евших было около пяти тысяч человек, кроме женщин и детей.

І зараз прымусіў Езус вучняў увайсьці ў лодку ды плысьці перад ім на другі бок мора, пакуль ён адпусьціць народ,

И тотчас понудил Иисус учеников Своих войти в лодку и отправиться прежде Его на другую сторону, пока Он отпустит народ.

І адпусьціўшы грамаду, выйшаў на гару памаліцца на самоце; і як настаў вечар, быў там сам адзін.

И, отпустив народ, Он взошел на гору помолиться наедине; и вечером оставался там один.

А лодка пасярод мора была кідана хвалямі, бо быў супроцьны вецер.

А лодка была уже на средине моря, и ее било волнами, потому что ветер был противный.

У чацьвёртую-ж варту ночы прыйшоў да іх па моры.

В четвертую же стражу ночи пошел к ним Иисус, идя по морю.

І ўгледзеўшы яго ідучага па моры, стрывожыліся й казалі: Гэта здань; ды аж закрычалі ад жаху.

И ученики, увидев Его идущего по морю, встревожились и говорили: это призрак; и от страха вскричали.

Але Езус зараз адазваўся да іх, кажучы: Надзейцеся, гэта я, ня бойцеся.

Но Иисус тотчас заговорил с ними и сказал: ободритесь; это Я, не бойтесь.

А Пётр сказаў яму ў адказ: Усеспадару, калі гэта ты, загадай мне прыйсьці да цябе па вадзе.

Петр сказал Ему в ответ: Господи! если это Ты, повели мне придти к Тебе по воде.

Ён-жа сказаў: Прыйдзі. І Пётр, выйшаўшы з лодкі, пайшоў па вадзе, каб падыйсьці да Езуса.

Он же сказал: иди. И, выйдя из лодки, Петр пошел по воде, чтобы подойти к Иисусу,

Адыж бачачы моцны вецер, спалохаўся і, пачаўшы тануць, крычма кажа: Усеспадару ратуй мяне!

но, видя сильный ветер, испугался и, начав утопать, закричал: Господи! спаси меня.

Езус зараз-жа, працягуўшы руку, падхапіў яго й кажа яму: Малаверны, чаго асумніўся?

Иисус тотчас простер руку, поддержал его и говорит ему: маловерный! зачем ты усомнился?

І як увайшлі ў лодку, аціх вецер.

И, когда вошли они в лодку, ветер утих.

А тыя, што былі ў лодцы, падышлі й пакланіліся яму, кажучы: Ты сапраўды ёсьць Сын Божы.

Бывшие же в лодке подошли, поклонились Ему и сказали: истинно Ты Сын Божий.

І, пераплыўшы, прыйшлі ў зямлю Гэнэзарэцкую.

И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую.

Людзі тамашняе ваколіцы, пазнаўшы яго, далі знаць па ўсёй той краіне й прынясьлі да яго ўсіх хворых

Жители того места, узнав Его, послали во всю окрестность ту и принесли к Нему всех больных,

ды прасілі яго, каб хоць дакрануцца да краю адзежы ягонай. І каторыя дакрануліся, аздаравелі.

и просили Его, чтобы только прикоснуться к краю одежды Его; и которые прикасались, исцелялись.

« 13 глава 15 глава »