Матфея 14 глава

Святое Евангелле паводле Матфея
Пераклад праваслаўнай царквы → Синодальный перевод (МП)

У той час пачуў Ірад тэтра́рх по́галас пра Іісуса

В то время Ирод четвертовластник услышал молву об Иисусе

і сказаў слу́гам сваім: гэта Іаан Хрысцíцель; ён паўстаў з мёртвых, і таму цуды дзе́юцца праз яго.

и сказал служащим при нем: это Иоанн Креститель; он воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им.

Бо Ірад, узяўшы Іаана, звязаў яго і пасадзіў у цямнíцу з-за Ірадыяды, жонкі Філіпа, брата свайго;

Ибо Ирод, взяв Иоанна, связал его и посадил в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего,

таму што Іаан казаў яму: нельга табе мець яе.

потому что Иоанн говорил ему: не должно тебе иметь ее.

І хацеў Ірад яго забіць, але пабаяўся народу, бо яго лічылі прарокам.

И хотел убить его, но боялся народа, потому что его почитали за пророка.

А ў дзень нараджэ́ння Ірада танцавала дачка Ірадыяды перад гасцямі і дагадзíла Іраду.

Во время же [празднования] дня рождения Ирода дочь Иродиады плясала перед собранием и угодила Ироду,

Таму ён з кля́тваю абяцаў ёй даць, чаго б яна ні папрасіла.

посему он с клятвою обещал ей дать, чего она ни попросит.

А яна, падбухто́раная маці сваёю, сказала: дай мне тут на блю́дзе галаву́ Іаана Хрысцíцеля.

Она же, по наущению матери своей, сказала: дай мне здесь на блюде голову Иоанна Крестителя.

І засмуцíўся цар; але дзе́ля кля́твы і тых, што ўзляжа́лі з ім, загадаў даць.

И опечалился царь, но, ради клятвы и возлежащих с ним, повелел дать ей,

І паслаў адсе́кчы Іаану галаву́ ў цямнíцы.

и послал отсечь Иоанну голову в темнице.

І прыне́слі галаву́ яго на блю́дзе, і далí дзяўчыне; а яна зане́сла маці сваёй.

И принесли голову его на блюде и дали девице, а она отнесла матери своей.

А вучні яго, прыйшоўшы, узялí яго цела і пахавалі яго; ды пайшлі паве́дамілі Іісусу.

Ученики же его, придя, взяли тело его и погребли его; и пошли, возвестили Иисусу.

І, пачуўшы, Іісус адплыў адтуль на лодцы ў пустэ́льнае ме́сца адзін; а люд, прачуўшы, пайшоў за Ім пе́шшу з гарадоў.

И, услышав, Иисус удалился оттуда на лодке в пустынное место один; а народ, услышав о том, пошел за Ним из городов пешком.

І, выйшаўшы, Іісус убачыў мноства людзей і пашкадаваў іх, і ацалíў іхніх хворых.

И, выйдя, Иисус увидел множество людей и сжалился над ними, и исцелил больных их.

Калі ж настаў вечар, прыступíлі да Яго вучні Яго і сказалі: пустэ́льная тут мясціна, і час ужо позні; адпусцí людзей, каб яны пайшлі ў пасе́лішчы і купілі сабе е́жы.

Когда же настал вечер, приступили к Нему ученики Его и сказали: место здесь пустынное и время уже позднее; отпусти народ, чтобы они пошли в селения и купили себе пищи.

Але Іісус сказаў ім: яны не маюць патрэ́бы ісці; вы дайце ім есці.

Но Иисус сказал им: не нужно им идти, вы дайте им есть.

Яны ж кажуць Яму: у нас тут толькі пяць хлябо́ў і дзве ры́біны.

Они же говорят Ему: у нас здесь только пять хлебов и две рыбы.

Ён сказаў: прынясíце Мне іх сюды.

Он сказал: принесите их Мне сюда.

І загадаў народу ўзле́гчы на траву, і, узяўшы пяць хлябо́ў і дзве ры́біны, узвёў вочы на неба, благаславіў, пераламíў і даў хлябы́ вучням, а вучні — народу.

И велел народу возлечь на траву и, взяв пять хлебов и две рыбы, воззрел на небо, благословил и, преломив, дал хлебы ученикам, а ученики народу.

І елі ўсе, і насы́ціліся; і набра́лі рэ́шты кавалкаў дванаццаць кашоў поўных.

И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков двенадцать коробов полных;

А тых, што елі, было́ каля пяці тысяч чалавек, акрамя́ жанчын і дзяцей.

а евших было около пяти тысяч человек, кроме женщин и детей.

І адразу прыму́сіў Іісус вучняў Сваіх увайсцí ў лодку і вы́правіцца ране́й за Яго на другі бок, пакуль Ён адпу́сціць народ.

И тотчас понудил Иисус учеников Своих войти в лодку и отправиться прежде Его на другую сторону, пока Он отпустит народ.

І, адпусцíўшы народ, Ён узышо́ў на гару́ ў адзіно́це памаліцца; і калі звечарэ́ла, застава́ўся там адзін.

И, отпустив народ, Он взошел на гору помолиться наедине; и вечером оставался там один.

А лодка была́ ўжо пасяро́д мора, і яе бíла хва́лямі, бо вецер быў супрацíўны.

А лодка была уже на средине моря, и ее било волнами, потому что ветер был противный.

У чацвёртую ж ва́рту ночы пайшоў да іх Іісус, ідучы́ па моры.

В четвертую же стражу ночи пошел к ним Иисус, идя по морю.

І вучні, убачыўшы, што Ён ідзе па моры, жахну́ліся і казалі: гэта пры́від; і ад страху закрычалі.

И ученики, увидев Его идущего по морю, встревожились и говорили: это призрак; и от страха вскричали.

Але Іісус адразу загаварыў з імі і сказаў: супакойцеся; гэта Я, не бойцеся.

Но Иисус тотчас заговорил с ними и сказал: ободритесь; это Я, не бойтесь.

Пётр сказаў Яму ў адказ: Госпадзі! калі гэта Ты, загадай мне прыйсцí да Цябе па вадзе.

Петр сказал Ему в ответ: Господи! если это Ты, повели мне придти к Тебе по воде.

І Ён сказаў: ідзі. І, вы́йшаўшы з лодкі, Пётр пайшоў па вадзе, каб падысцí да Іісуса.

Он же сказал: иди. И, выйдя из лодки, Петр пошел по воде, чтобы подойти к Иисусу,

Але, ба́чачы моцны вецер, ён спалохаўся і, пачаўшы тануць, закрычаў: Госпадзі! рату́й мяне.

но, видя сильный ветер, испугался и, начав утопать, закричал: Господи! спаси меня.

І адразу Іісус, працягнуўшы руку, падхапíў яго і кажа яму: малаве́рны! навошта ты засумнява́ўся?

Иисус тотчас простер руку, поддержал его и говорит ему: маловерный! зачем ты усомнился?

І калі ўвайшлі яны ў лодку, вецер суня́ўся.

И, когда вошли они в лодку, ветер утих.

А тыя, што былі ў лодцы, падышлі, пакланіліся Яму і сказалі: Ты сапраўды́ Сын Божы.

Бывшие же в лодке подошли, поклонились Ему и сказали: истинно Ты Сын Божий.

І, пераправіўшыся, прыбылí яны ў зямлю Генісарэ́цкую.

И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую.

І, пазнаўшы Яго, жыхары́ той мясціны абвясцілі па ўсім навако́ллі тым, і прыне́слі да Яго ўсіх хворых,

Жители того места, узнав Его, послали во всю окрестность ту и принесли к Нему всех больных,

і прасілі Яго, каб толькі дакрану́цца да кра́ю адзе́ння Яго; і тыя, што дакрану́ліся, ацалíліся.

и просили Его, чтобы только прикоснуться к краю одежды Его; и которые прикасались, исцелялись.

« 13 глава 15 глава »