Мацвея 14 глава

Евангелле паводле Мацвея
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синодальный перевод (МП)

У той час пачуў тэтрарх Ірад погалас пра Ісуса.

В то время Ирод четвертовластник услышал молву об Иисусе

Дык гаварыў ён паслугачам сваім: «Гэта Ян Хрысціцель. Ён уваскрос з мёртвых, і таму праз яго творацца цуды».

и сказал служащим при нем: это Иоанн Креститель; он воскрес из мертвых, и потому чудеса делаются им.

Бо Ірад узяў Яна, і звязаў яго, і пасадзіў у вязніцу дзеля Ірадыяды, жонкі Піліпа, брата свайго.

Ибо Ирод, взяв Иоанна, связал его и посадил в темницу за Иродиаду, жену Филиппа, брата своего,

Бо Ян казаў яму: «Нельга табе мець яе».

потому что Иоанн говорил ему: не должно тебе иметь ее.

І ён хацеў забіць яго, але баяўся народа, бо лічылі яго прарокам.

И хотел убить его, но боялся народа, потому что его почитали за пророка.

Але ў дзень нараджэння Ірада дачка Ірадыяды скакала ў прысутнасці ўсіх і спадабалася Іраду.

Во время же [празднования] дня рождения Ирода дочь Иродиады плясала перед собранием и угодила Ироду,

Дык пад прысягай ён абяцаў ёй даць, што толькі ад яго запатрабуе.

посему он с клятвою обещал ей дать, чего она ни попросит.

Яна, падвучаная маці сваёй, сказала яму: «Дай мне на блюдзе галаву Яна Хрысціцеля».

Она же, по наущению матери своей, сказала: дай мне здесь на блюде голову Иоанна Крестителя.

Цар засмуткаваў, але дзеля прысягі ды дзеля тых, што разам узлягалі, загадаў, каб далі.

И опечалился царь, но, ради клятвы и возлежащих с ним, повелел дать ей,

І паслаў адсячы Яну галаву ў вязніцы.

и послал отсечь Иоанну голову в темнице.

І прынеслі яго галаву на блюдзе і далі дзяўчыне, а яна занесла яе маці сваёй.

И принесли голову его на блюде и дали девице, а она отнесла матери своей.

А вучні яго, прыступіўшы, узялі цела і пахавалі яго і, прыйшоўшы, расказалі пра гэта Ісусу.

Ученики же его, придя, взяли тело его и погребли его; и пошли, возвестили Иисусу.

Калі Ісус пачуў пра гэта, Ён адплыў адтуль на лодцы ў пустыннае месца адзін. І, калі пачулі, многія людзі пайшлі за Ім следам пехатою з гарадоў.

И, услышав, Иисус удалился оттуда на лодке в пустынное место один; а народ, услышав о том, пошел за Ним из городов пешком.

І, выйшаўшы, убачыў вялікі натоўп, і пашкадаваў іх, і аздаравіў хворых іх.

И, выйдя, Иисус увидел множество людей и сжалился над ними, и исцелил больных их.

Калі настаў вечар, падышлі да Яго вучні Яго, кажучы: «Месца тут пустыннае, і час ужо позні; адпусці людзей, каб, пайшоўшы ў селішчы, купілі сабе харчоў».

Когда же настал вечер, приступили к Нему ученики Его и сказали: место здесь пустынное и время уже позднее; отпусти народ, чтобы они пошли в селения и купили себе пищи.

Ісус жа сказаў ім: «Не трэба ім ісці, вы дайце ім есці».

Но Иисус сказал им: не нужно им идти, вы дайте им есть.

Яны ж кажуць Яму: «Не маем мы тут нічога, толькі пяць хлябоў і дзве рыбы».

Они же говорят Ему: у нас здесь только пять хлебов и две рыбы.

Ён гаворыць: «Прынясіце Мне іх сюды».

Он сказал: принесите их Мне сюда.

І пасля таго, як загадаў людзям узлегчы на траву, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбіны, зірнуў на неба, дабраславіў, і паламаў, і раздаў вучням хлябы, а вучні — людзям.

И велел народу возлечь на траву и, взяв пять хлебов и две рыбы, воззрел на небо, благословил и, преломив, дал хлебы ученикам, а ученики народу.

І елі ўсе і наеліся, а з астаткаў сабралі дванаццаць поўных кашоў.

И ели все и насытились; и набрали оставшихся кусков двенадцать коробов полных;

Людзей жа, што елі, было каля пяці тысяч, апрача жанчын і дзяцей.

а евших было около пяти тысяч человек, кроме женщин и детей.

І адразу ж загадаў вучням сесці ў лодку і выправіцца раней за Яго на другі бераг, пакуль Ён адпусціць людзей.

И тотчас понудил Иисус учеников Своих войти в лодку и отправиться прежде Его на другую сторону, пока Он отпустит народ.

І, адпусціўшы людзей, адзін узышоў на гару маліцца. А калі звечарэла, адзін там заставаўся.

И, отпустив народ, Он взошел на гору помолиться наедине; и вечером оставался там один.

А лодка ўжо адплыла на многа стадый ад зямлі, і кідалі яе хвалі, бо вецер быў супраціўны.

А лодка была уже на средине моря, и ее било волнами, потому что ветер был противный.

А чацвёртай начной варце прыйшоў Ісус да іх, ідучы па моры.

В четвертую же стражу ночи пошел к ним Иисус, идя по морю.

А вучні, бачачы, што Ён ідзе па моры, напалохаліся, кажучы: «Гэта здань!» Ды ад страху закрычалі.

И ученики, увидев Его идущего по морю, встревожились и говорили: это призрак; и от страха вскричали.

Дык адразу звярнуўся да іх Ісус, кажучы: «Бадрыцеся, гэта Я; не палохайцеся».

Но Иисус тотчас заговорил с ними и сказал: ободритесь; это Я, не бойтесь.

Пётра ж сказаў Яму: «Госпадзе, калі гэта Ты, загадай мне прыйсці да Цябе па вадзе».

Петр сказал Ему в ответ: Господи! если это Ты, повели мне придти к Тебе по воде.

А Ён сказаў: «Ідзі!» Дык Пётра, выйшаўшы з лодкі, пайшоў па вадзе, і прыйшоў да Ісуса.

Он же сказал: иди. И, выйдя из лодки, Петр пошел по воде, чтобы подойти к Иисусу,

Але, адчуваючы моцны вецер, спалохаўся і, калі пачаў тануць, закрычаў, кажучы: «Госпадзе, ратуй мяне!»

но, видя сильный ветер, испугался и, начав утопать, закричал: Господи! спаси меня.

А Ісус, працягнуўшы руку, зараз схапіў яго і гаворыць яму: «Малаверны, чаму засумняваўся?»

Иисус тотчас простер руку, поддержал его и говорит ему: маловерный! зачем ты усомнился?

І, калі ўвайшлі ў лодку, сціх вецер.

И, когда вошли они в лодку, ветер утих.

А тыя, што былі ў лодцы, пакланіліся Яму, кажучы: «Сапраўды, Ты — Сын Божы».

Бывшие же в лодке подошли, поклонились Ему и сказали: истинно Ты Сын Божий.

І, калі пераправіліся, прыйшлі ў зямлю Генезарэцкую.

И, переправившись, прибыли в землю Геннисаретскую.

І, калі даведаліся пра Яго людзі з таго месца, абвясцілі па ўсім тым наваколлі, і ўсе прынеслі да Яго немачных,

Жители того места, узнав Его, послали во всю окрестность ту и принесли к Нему всех больных,

і прасілі Яго дакрануцца хоць да краю вопраткі Яго; і тыя, хто толькі дакранаўся, рабіліся здаровымі.

и просили Его, чтобы только прикоснуться к краю одежды Его; и которые прикасались, исцелялись.

« 13 глава 15 глава »