По Матфею 21 глава

Евангелие по Матфею
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

Когда они подходили к Иерусалиму и достигли Виффагии, селения у горы Масличной,1 Иисус послал вперед двух учеников,
 
І калі наблізіліся да Ярузаліму і прыйшлі да Бітхвагі, да гары Аліваў, тады Ісус паслаў двух вучняў,

сказав им: «Идите в селение, которое перед вами. Вы сразу же найдете там ослицу на привязи и с ней молодого осла; отвяжите их и приведите ко Мне.
 
кажучы ім: ідзеце ў сяло, якое проста перад вамі; і зараз жа знойдзеце асьліцу прывязаную і асьляня зь ёю; адвязаўшы, прывядзеце да Мяне.

А если кто скажет вам что-нибудь, отвечайте: „Они нужны Господу“, — и он тотчас отпустит их».2
 
І калі б хто сказаў вам нешта, адказвайце: яны патрэбны Госпаду: (і) адразу ж пашле іх.

Это произошло во исполнение сказанного через пророка:
 
І ўсё гэтае сталася, каб збылося ска́занае праз прарока, які гаворыць:

«Скажите дочери Сиона:3Вот Царь твой к тебе идет, духом Он кроткий, восседает на осле, на молодом осле, идущем рядом с матерью-ослицей, приученной к жизни под ярмом“».4
 
скажэце дачцэ Сыёну: вось Валадар твой ідзе да цябе ціхі і се́дзячы на асьліцы і асьляняці, сыне пад’ярэмнай. (Гісая 62:11; Захар. 9:9)

Ученики отправились и сделали всё так, как велел им Иисус.
 
І, пайшоўшы, вучні зрабілі так, як загадаў ім Ісус,

Они привели ослицу и молодого осла, положили на животных одежды свои; Иисус сел на них.
 
прывялі асьліцу і асьляня і паклалі на іх адзежы свае, і Ён сеў паверх іх.

Многие из толпы, сопровождавшей Его, устилали дорогу своими одеждами, а другие устилали ее ветвями, которые срезали с деревьев.
 
І мноства народу пасьцілалі свае адзежыны на дарозе, а другія рэзалі галіны з дрэваў і пасьцілалі на дарозе.

И толпы людей, шедших впереди и позади Него, восклицали: «Осанна5 Сыну Давида! Благословен Грядущий во имя Господне! В высях небесных осанна6
 
А людзі, якія ішлі сьпераду і ішлі ўсьлед, крычалі, кажучы: Госанна Сыну Давіда! Багасла́ўлены Які ідзе ў Імя Госпада! Госанна ў вышэйшых нябёсах!

Когда Иисус вошел в Иерусалим, весь город пришел в движение. «Кто это?» — спрашивали повсюду.
 
І калі Ён увайшоў у Ярузалім, усё места прыйшло ў рух, кажучы: хто Ён?

Толпа отвечала: «Это пророк Иисус из Назарета Галилейского».
 
А людзі гаварылі: гэта Ісус, Прарок з Назарэту Галілейскага.

И вошел Иисус в Храм, и изгнал оттуда всех, кто продавал и покупал там, опрокинул столы менял и прилавки торгующих голубями.
 
І ўвайшоў Ісус у Сьвятыню Бога і выгнаў усіх прадаючых і купляючых у Сьвятыні, і перакуліў сталы мяняйлаў і ўслоны прадаючых галубоў.

«Написано, — сказал Он им, дом Мой будет назван домом молитвы.7 Вы же делаете из него вертеп разбойников!»
 
І кажа ім: напісана: Дом Мой Домам малітвы назва́ны будзе. А вы зрабілі Яго (Дом Мой) прытонам для разбойнікаў.

И подошли к Нему в Храме слепые и хромые, и Он исцелил их.
 
І прыступіліся да Яго ў Сьвятыні сьляпыя і кульгавыя, і (Ён) аздаравіў іх.

А первосвященники и книжники, увидев дивные дела, которые Он совершил, и детей, восклицающих в Храме: «Осанна Сыну Давида!», — возмутились
 
Архірэі ж і кніжнікі ўбачыўшы цуды, якія (Ён) учыніў, і дзяцей, якія крычалі ў Сьвятыні і гаварылі: «Госанна Сыну Давіда!» — абурыліся

и сказали Ему: «Ты слышишь, что они говорят?» «Да! — ответил им Иисус. — Разве вы никогда не читали: „Из уст младенцев и грудных детей уготовил хвалу Ты Себе“»8?
 
і сказалі Яму: ці чуеш, што яны кажуць? Ісус жа кажа ім: так! Хíба вы ніколі ня чыталі?: «з вуснаў дзетак і нямаўлят Ты ўчыніў хвалу». (Пс. 8:3)

И, оставив их, ушел Он из города в Вифанию и там провел ночь.
 
І пакінуўшы іх, выйшаў зь места да Бітані і правёў там ноч.

Возвращаясь ранним утром в город, Иисус почувствовал голод.
 
А нараніцы вяртаючыся да места, адчуў голад.

Увидев при дороге смоковницу, Он подошел к ней, но кроме листьев ничего не нашел на ней и сказал дереву: «Так пусть никогда не будет плодов на тебе!» И смоковница тотчас засохла.
 
І, угледзіўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падыйшоў да яе, і нічога ня знайшоў на ёй акрамя аднаго лісьця, і кажа ёй: няхай жа ня будзе на табе ўперад плоду давеку. І смакоўніца ўраз жа засохла.

Ученики, увидев это, удивились: «Что это вдруг сразу засохла смоковница?»
 
І ўбачыўшы вучні зьдзівіліся кажучы: як гэта адразу засохла смакоўніца?

«Воистину, — ответил им Иисус, — если будет вера у вас, и вы не усомнитесь, сделаете не только то, что произошло со смоковницей, но даже если этой горе скажете: „Поднимись и пади в море!“ — так и будет.
 
І адказаўшы Ісус сказаў ім: праўду кажу вам: калі вы будзеце мець веру і ня засумняваецеся, то зробіце ня толькі тое, што са смакоўніцай, але калі (нават) гары гэтай скажаце: узьніміся і кінься ў мора — станецца.

И всё, о чем бы ни просили вы в молитве с верою, получите».
 
І ўсё, чаго папросіце ў малітве зь вераю, атрымаеце.

Иисус вошел в Храм, и, когда Он учил, подошли к Нему первосвященники и старейшины и спросили: «По какому праву9 Ты делаешь это? Кто дал Тебе эту власть?»
 
І калі Ён прыйшоў у Сьвятыню і навучаў прыступіліся да Яго архірэі і старэйшыны народу, кажучы: якою ўладай Ты гэтае робіш, і Хто даў Табе гэтую ўладу?

«Спрошу вас и Я об одном, — сказал им Иисус, — если вы ответите Мне, то и Я скажу вам, по какому праву делаю это.
 
І адказаўшы Ісус сказаў ім: спытаюся і Я ў вас адно слова на якое калі адкажаце Мне, і Я вам скажу якою ўладаю гэтае раблю.

Крещение, что Иоанн совершал, откуда оно — от Бога или от людей?» Они стали рассуждать между собой: «Если скажем: „От Бога“, Он спросит: „Почему же вы тогда не поверили ему?“
 
Хрышчэньне Яанавае адкуль было: зь Неба, ці ад людзей? Яны ж разважалі між сабою, кажучы: калі скажам: зь Неба, скажа нам: чаму вы тады ня паверылі яму?

Сказать: „От людей“ — опасно перед толпой, ведь все Иоанна считают пророком».
 
А калі скажам: ад людзей — баімся народу; бо ўсе лічаць Яана за прарока.

«Мы не знаем», — ответили они Иисусу. И Он ответил им: «Я тоже вам не скажу, по какому праву делаю это».
 
І адказаўшы Ісусу сказалі: ня ведаем. Сказаў і Ён ім: і Я ня скажу вам якою ўладаю гэтае раблю.

«А что вы скажете об этом? У одного человека было два сына, и он, подойдя к первому, сказал: „Сын мой, ступай, поработай сегодня в винограднике“.
 
А як вам здаецца? Чалавек меў двух сыноў; і падыйшоўшы да першага сказаў: сын! пайдзі сёньня працуй у вінаградніку маім.

Тот ответил: „Не хочу“, но потом раскаялся10 и всё же пошел.
 
А ён адказаўшы сказаў: ня хачу. А пасьля раскаяўшыся пайшоў.

Отец подошел к другому сыну и сказал ему то же самое. Сын ответил: „Иду, мой отец“, а сам не пошел.
 
І падыйшоўшы да другога сказаў тое самае. Той жа адказаўшы сказаў: я (іду) гаспадар, але ня пайшоў.

Кто из них выполнил волю отца?» «Первый», — ответили слушавшие. «Верно, что сборщики налогов и блудницы, — сказал им Иисус, — идут впереди вас11 в Царство Божие.
 
Каторы з двух выканаў волю бацькі? Кажуць Яму: першы. Кажа ім Ісус: праўду кажу вам: мытнікі і блудадзейкі ідуць у Гаспадарства Бога пярвей за вас.

Ибо Иоанн пришел показать вам путь к праведности,12 и вы не поверили ему, а сборщики налогов и блудницы поверили. Вы же и после того, как увидели это, не захотели изменить свое мнение13 и поверить ему.
 
Бо прыйшоў да вас Яан шляхам праведнасьці; і вы ня паверылі яму, а мытнікі і блудадзейкі паверылі яму; а вы і ўбачыўшы, пазьней ня пакаяліся, каб паверыць яму.

Послушайте другую притчу. Жил один человек, у которого было имение, он насадил виноградник, обнес оградой его, вырыл в нем для давильни яму, построил сторожевую башню и, отдав его внаем виноградарям, уехал.
 
Выслухайце іншую прыповесьць: нейкі чалавек, гаспадар дому, які насадзіў вінаграднік і агарадзіў яго агароджаю, і выкапаў у ім сажалку і пабудаваў вежу, і даручыў яго вінаградарам і адыйшоў у чужы край.

Когда подошло время для сбора винограда, он послал своих слуг к виноградарям взять причитающуюся ему долю урожая.14
 
Калі ж надыйшоў час пладоў, (ён) паслаў сваіх рабоў да вінаградараў узяць плады свае.

Но виноградари схватили слуг его: одного избили, другого убили, а третьего побили камнями.
 
Але вінаградары схапіўшы рабоў ягоных, аднаго зьбілі, другога забілі, а іншага пабілі каме́ньнямі.

Послал он других слуг, и притом больше, чем прежде, но и с ними обошлись так же.
 
Ізноў паслаў ён іншых рабоў, больш чым ране́й; і зь імі зрабілі тое самае.

Наконец, послал он к ним сына своего, думая: „К сыну моему они отнесутся с уважением“.
 
А нарэшце паслаў да іх сына свайго, кажучы: пасаро́мяцца сына майго.

Но виноградари, увидев сына, сказали друг другу: „Это наследник. Давайте убьем его и завладеем его наследством!“
 
Але вінаградары ўбачыўшы сына сказалі адзін аднаму: гэты ёсьць спадкаемец; пойдзем, заб’ем яго і завалодаем спадчынай ягонай.

Они схватили его, выволокли из виноградника и убили.
 
І, схапіўшы яго, выкінулі зь вінаградніку і забілі.

Итак, когда придет хозяин виноградника, что сделает он тем виноградарям?»
 
Калі ж прыйдзе гаспадар вінаградніку, што зробіць зь вінаградарамі гэнымі?

«Расправится со злодеями, предав их злой смерти, — ответили они, — а виноградник передаст другим виноградарям, которые будут отдавать ему плоды в положенный срок».
 
Кажуць Яму: злыдняў гэтых жорстка аддасьць сьмерці, а вінаграднік даручыць другім вінаградарам, якія будуць аддаваць яму плады ў свой час.

Тогда Иисус сказал им: «Разве никогда не читали вы в Писаниях: „Камень, что отвергли строители, краеугольным стал камнем; Господом сделано это, и чудом кажется нам?“15
 
Кажа ім Ісус: хіба (ж вы) ніколі ня чыталі ў Пісаньнях?: «Камень, Які адкінулі будаўнічыя, Ён стаўся Галавою вугла. Ад Госпада сталася гэта, і (гэта) ёсьць дзіўна ў вачах нашых».

Потому говорю вам: Царство Божие отнято будет у вас и передано народу, который приносит ожидаемые плоды.16
 
Таму (Я) кажу вам, што будзе аднята ў вас Валадарства Бога і будзе аддана народу, які творыць плады яго (Валадарства Бога).

[Каждый, кто упадет на этот камень, разобьется, а на кого он упадет, того обратит во прах»].
 
І той, хто ўпадзе на камень гэты будзе разьбіты; а на каго ён упадзе, таго раздушыць.

Когда первосвященники и фарисеи услышали эти притчи, поняли они, что о них Он говорит,
 
І, пачуўшы прыповесьці Ягоныя, архірэі і хварысэі зразумелі, што гаворыць (Ён) пра іх.

и хотели было схватить Его, но побоялись народа, который пророком Его почитал.
 
І, памыкаючыся схапіць Яго сілай, пабаяліся людзей, бо Яго мелі за Прарока.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Или: Елеонской.
3  [2] — Или: они нужны Господу, и Он вскоре вернет (букв.: пошлет) их.
5  [3] — Выражение «дочь Сиона» — гебраизм, используемый здесь для указания на жителей Иерусалима. См. в Словаре Сион.
5  [4] — Ис 62:11; Зах 9:9.
9  [5] — «Осанна» — еврейское выражение, означающее «спаси же»; произносилось как хвалебный возглас.
9  [6] — Пс 118 (117):26.
13  [7] — Ис 56:7.
16  [8] — Пс 8:3 (LXX).
23  [9] — Букв.: какою властью; то же в ст. 24 и 27.
29  [10] — Или: передумал.
31  [11] — Или: вместо вас; друг. возм. пер.: войдут, а вы — нет.
32  [12] — Или: пришел к вам в согласии с волей Божьей.
32  [13] — Букв.: не раскаялись.
34  [14] — Букв.: свои плоды.
42  [15] — Пс 118(117):22, 23.
43  [16] — Букв.: творящему плоды его, т. е. Царства Божия.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.