Иов 20 глава

Книга Иова
Новый русский перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

Тогда ответил Цофар из Наамы:

І адказваў Сатар Нааміцянін і сказаў:

— Мои тревожные мысли заставляют меня ответить, потому что я объят смятением.

развагі мае змушаюць мяне адказаць, і я сьпяшаюся выказаць іх.

Я слышу упрек, который позорит меня, и мой ум побуждает меня ответить.

Дакор ганебны мне выслухаў я, і дух разуменьня майго адкажа за мяне.

Разве ты не знаешь, как было издревле, с тех пор, как поставлен на земле человек[53],

Хіба ня ведаеш ты, што спрадвеку, — з таго часу, як пастаўлены чалавек на зямлі,

что кратко веселье нечестивцев, и радость безбожников лишь на миг?

весялосьць беззаконных кароткая ў часе, і радасьць крывадушнікаў імгненная?

Пусть гордыня его достигает небес, а голова касается облаков,

Хоць бы вырасла да нябёсаў веліч ягоная, і галава ягоная дастала да воблакаў, —

он сгинет навек, как его же нечистоты; и спросят видевшие его: «Где он?»

як памёт ягоны, навекі прападае ён; тыя, што бачылі яго, скажуць, дзе ён?

Как сон улетит, и его не найти, как ночное видение пропадет.

Як сон, адляціць, і ня знойдуць яго; і, як начны відзеж, зьнікне.

Глаз, что видел его, впредь его не увидит; место его на него не посмотрит.

Вока, якое бачыла яго, больш не пабачыць яго, і ўжо ня ўгледзіць яго месца ягонае.

Его дети будут заискивать перед нищими, своими руками вернет он всё, что похитил.

Сыны яго будуць шукаць ласкі ў жабракоў, і рукі ягоныя вернуць украдзенае ім.

Молодецкая сила, что наполняет его кости, вместе с ним ляжет в прах.

Косткі яго напоўнены грахамі маладосьці ягонай, і зь ім лягуць яны ў пыл.

Если его устам сладко зло, и он под языком его скрывает,

Калі салодкае ў роце яго зло і ён тоіць яго пад языком сваім,

если он бережет его, не бросает, держит его во рту,

беражэ і ня кідае яго, а трымае яго ў вуснах, —

то станет пища в его желудке ядом змеиным внутри него.

дык гэтая ежа ягоная ў нутробе ягонай ператворыцца ў жоўць асьпідаў усярэдзіне ў яго.

Отрыгнет он богатства, которые проглотил; Бог исторгнет их из его желудка.

Маёмасьць, якую ён глытаў, выблюе: Бог вырве яго з чэрава ягонага.

Змеиный яд он будет сосать, жало гадюки его убьет.

Зьмяіны яд ён смокча; усьмерціць яго язык зьмяіны.

Не видать ему потоков водных, рек, текущих медом и молоком.

Ня бачыць яму ручаёў, рэк, якія плывуць мёдам і малаком!

Он вернет нажитое, не отведав; доходам от труда своего не порадуется.

Нажытае працай верне, не праглыне; у меру маёмасьці ягонай будзе і адплата ягоная, а ён не парадуецца.

Теснил он бедных и пренебрегал ими; захватывал дома, которые не строил.

Бо ён прыгнятаў, адсылаў бедных, захопліваў дамы, якіх не будаваў;

В желудке его нет покоя, а в богатстве нет спасения.

ня ведаў сытасьці ў чэраве сваім і ў прагнасьці сваёй не шкадаваў нічога.

Ничто не спаслось от его обжорства, потому и благополучие его не удержится.

Нішто не ўратавалася ад ненаеднасьці ягонай, затое ня вытрывае шчасьце ягонае.

Среди достатка его настигнет беда; все руки обиженных поднимутся на него.

У поўніцы багацьця будзе цесна яму; рука кожнага пакрыўджанага падымецца на яго.

Когда он свой живот набьет до отказа, Бог пошлет на него Свой пылающий гнев, прольет дождем на его плоть.[54]

Калі будзе чым напоўніць нутробу ягоную, Ён пашле на яго лютасьць гневу Свайго і здожджыць на яго хваробы ў плоці ягонай.

Он убежит от железного оружия, но его пронзит бронзовая стрела.

Як уцячэ ён ад зброі жалезнай, — пратне яго лук медны;

Стрела войдет в его спину и пройдет, сверкая, сквозь его печень. Двинутся ужасы на него.

пачне вымаць стралу, — і яна выйдзе зь цела, выйдзе, зьзяючы праз жоўць ягоную; жахі сьмерці прыйдуць на яго!

Кромешная тьма ожидает его сокровища. Никем не зажженный огонь пожрет его и сожжет последнее, что осталось в его шатре.

Усё змрочнае схавана ўсярэдзіне ў яго; будзе пажыраць яго агонь, нікім не разьдзіманы; ліха напаткае і ўсё, што засталося ў намёце ягоным.

Вину его небеса откроют, и восстанет против него земля.

Неба адкрые беззаконьне ягонае, і зямля паўстане супроць яго.

Богатство его дома расточится, в день Божьего гнева расплещется, как вода.

Зьнікне сьцягнутае з дома ягонага; усё расплывецца ў дзень гневу Яго.

Вот участь нечестивому от Бога, удел, который определил ему Бог.

Вось доля чалавеку беззаконнаму ад Бога і спадчына, вызначаная яму Ўсеўладным!

Примечания:

Новый русский перевод

4 [53] — Или: Адам.

23 [54] — Возможный текст; смысл этого места в евр. тексте неясен.

« 19 глава 21 глава »