Прыповесьцяў 1 глава

Кніга Прыповесьцяў
Пераклад Антонія Бокуна → Пераклад Васіля Сёмухі

Прыповесьці Салямона, сына Давіда, валадара Ізраіля,

Выслоўі Саламона, сына Давідавага, цара Ізраільскага.

каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець словы розуму,

Каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець разумныя выслоўі;

каб атрымаць настаўленьні ў разважлівасьці, праведнасьці, судзе і справядлівасьці,

засвоіць правілы добрай разважлівасьці, справядлівасьці, права і слушнасьці;

каб неразумным даць разумнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць.

прастадушным даць кемнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць;

Мудры няхай слухае і павялічвае веды, а разумны няхай прыдбае мудрыя думкі,

паслухае мудры і памножыць веды, і разумны знойдзе мудрыя парады;

каб зразумець выслоўе і прыповесьць, словы мудрых і загадкі іхнія.

каб разумець выслоўе і загадкавую мову, словы мудрацоў і загадкі іхнія.

Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

Пачатак мудрасьці — страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

Сыне мой, паслухай перасьцярогаў бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй,

Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:

бо яны — прывабны вянок на галаве тваёй і каштоўныя каралі на шыі тваёй.

бо гэта — прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.

Сыне мой, калі б цябе намаўлялі грэшнікі, не далучайся да іх.

Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.

Калі яны скажуць: «Хадзем з намі! Зробім засаду дзеля праліцьця крыві; наставім без прычыны пастку на нявіннага;

Калі будуць казаць: «ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,

праглынем іх жыўцом, як пекла, і цалкам, як тых, што зыходзяць у магілу;

жывых праглынем іх, як апраметная, і — цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;

знойдзем усялякія каштоўнасьці, напоўнім дамы свае здабычаю.

набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;

Жэрабя сваё кідай разам з намі, няхай адзін мех будзе для нас усіх».

далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас»:

Сыне мой, не хадзі з імі, устрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.

бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.

Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.

На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;

А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.

а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.

Такія вось сьцежкі кожнага, хто прагне чужога даброцьця; яно забірае душу таго, хто завалодае ім.

Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.

Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой,

Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,

на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:

на шумных сходах прапаведуе, каля гарадское брамы прамаўляе слова сваё:

«Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?

«Дакуль, немысьлі, любіцьмеце невуцтва? дакуль пакепнікі будуць кепствам цешыцца? дакуль бязглуздыя будуць ненавідзець навуку?

Зьвярніцеся да настаўленьня майго, і я выльлю на вас духа майго, і абвяшчу вам словы мае.

паслухайце маёй засьцярогі: вось, я вылью на вас Духа майго, абвяшчу вам словы мае.

Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.

Я клікала, а вы не паслухаліся; я падавала руку маю, і ніхто не зважаў;

Вы ўзгардзілі радай маёю і адкінулі дакараньні мае.

і вы адкінулі ўсе мае рады, і перасьцярогаў маіх не прынялі:

Дык і я буду сьмяяцца з падзеньня вашага, і насьміхацца буду, калі прыйдзе на вас жах.

за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;

Калі нахлыне жах, як бура, і загуба ваша, быццам віхура, калі прыйдуць на вас трывога і гора,

калі прыйдзе ваш страх, як бура, і няшчасьце, як віхура, наляціць на вас; калі спадобіць вас нядоля і ўціск.

тады будуць клікаць мяне, але я не адкажу, будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.

Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую.

Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,

За тое, што зьненавідзелі веды і ня выбралі страху Гасподняга,

і не пайшлі за парадамі маімі, і ўзгардзілі перасьцярогамі маімі.

не схацелі парады маёй, пагардзілі ўсімі перасьцярогамі маімі;

Дык няхай ядуць яны плады шляху свайго і насыцяцца намерамі сваімі.

за тое няхай ядуць яны з плоду дарог сваіх і насычаюцца з парадаў сваіх.

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, і бястурботнасьць немысьляў загубіць іх.

А хто слухае мяне, будзе жыць бясьпечна, будзе спакойны, не баючыся зла».

А хто мяне слухае, будзе жыць у бясьпецы і спакойна, не баючыся ліха».

Примечания:

Пераклад Васіля Сёмухі

28 У друкаванай версіі прапушчана выраженіе: «зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне». Павінна быць: «Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую; зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.»

« 150 глава 2 глава »