1 Samuel 1 глава

Samuel
New International Version → Елизаветинская на русском

 
 

There was a certain man from Ramathaim, a Zuphitea from the hill country of Ephraim, whose name was Elkanah son of Jeroham, the son of Elihu, the son of Tohu, the son of Zuph, an Ephraimite.
 
И бысть человек от армафем сифы, от горы ефремли, и имя ему елкана сын иеремииль, сына илиина, сына фокеля в насиве от армафема от горы ефремли:

He had two wives; one was called Hannah and the other Peninnah. Peninnah had children, but Hannah had none.
 
и сему две жены (быша): имя единей анна и имя вторей феннана: и бяху феннане дети, анне же не бяше отрочате.

Year after year this man went up from his town to worship and sacrifice to the Lord Almighty at Shiloh, where Hophni and Phinehas, the two sons of Eli, were priests of the Lord.
 
И восхождаше человек от дне до дне из града своего армафема покланятися и жрети Господу Богу саваофу в силом. И тамо бе илий и два сына его офни и финеес, жерцы Господни.

Whenever the day came for Elkanah to sacrifice, he would give portions of the meat to his wife Peninnah and to all her sons and daughters.
 
И бысть день, и пожре елкана и даде феннане жене своей и сыном ея и дщерем ея части:

But to Hannah he gave a double portion because he loved her, and the Lord had closed her womb.
 
анне же даде часть едину, яко не бе ей чада, обаче анну любляше елкана паче феннаны. И Господь затвори ложесна ея:

Because the Lord had closed Hannah’s womb, her rival kept provoking her in order to irritate her.
 
занеже не даде ей Господь чада по скорби ея и по сетованию оскорбления ея, и сетоваше сего ради, яко затвори Господь утробу ея не дати ей чада.

This went on year after year. Whenever Hannah went up to the house of the Lord, her rival provoked her till she wept and would not eat.
 
Тако творяше от года до года, внегда приходити ей в дом Господень: (укоряше ея тако,) и сетоваше, и плакаше, и не ядяше.

Her husband Elkanah would say to her, “Hannah, why are you weeping? Why don’t you eat? Why are you downhearted? Don’t I mean more to you than ten sons?”
 
И рече ей елкана муж ея: анна. И рече ему: се, аз, господи. И рече ей: что ти есть, яко плачешися? и почто не яси? и почто биеши сердце твое? несмь ли аз тебе добрее паче десяти чад?

Once when they had finished eating and drinking in Shiloh, Hannah stood up. Now Eli the priest was sitting on his chair by the doorpost of the Lord’s house.
 
И воставши анна по ядении их в силоме, и ста пред Господем. Илий же жрец седяше на престоле, при празе двери храма Господня.

In her deep anguish Hannah prayed to the Lord, weeping bitterly.
 
И та умиленна душею, и помолися Господу и плачущи проплака,

And she made a vow, saying, “Lord Almighty, if you will only look on your servant’s misery and remember me, and not forget your servant but give her a son, then I will give him to the Lord for all the days of his life, and no razor will ever be used on his head.”
 
и обеща обет Господу, глаголющи: адонаи Господи елои саваоф, аще призирая призриши на смирение рабы твоея и помянеши мя, и даси рабе твоей семя мужеско, то дам е пред тобою в дар до дне смерти его: и вина и пиянственнаго не испиет, и железо не взыдет на главу его.

As she kept on praying to the Lord, Eli observed her mouth.
 
И бысть егда умножи молящися пред Господем, илий же жрец смотряше на уста ея.

Hannah was praying in her heart, and her lips were moving but her voice was not heard. Eli thought she was drunk
 
И та глаголаше в сердцы своем, токмо устне ея двизастеся, а глас ея не слышашеся: и мняше ю илий пияну сущу.

and said to her, “How long are you going to stay drunk? Put away your wine.”
 
И рече ей илий: доколе пияна будеши? отими вино твое и иди от места Господня.

“Not so, my lord,” Hannah replied, “I am a woman who is deeply troubled. I have not been drinking wine or beer; I was pouring out my soul to the Lord.
 
И отвеща анна и рече: ни, господи: жена в жесток день аз есмь, вина и пиянства не пих, но изливаю пред Господем душу мою:

Do not take your servant for a wicked woman; I have been praying here out of my great anguish and grief.”
 
не даждь рабы твоея во дщерь погибели, яко от множества глумления моего и от множества сетования моего истаях даже доселе.

Eli answered, “Go in peace, and may the God of Israel grant you what you have asked of him.”
 
И отвеща илий и рече к ней: иди с миром, Бог израилев да даст ти все прошение твое, еже просила еси от него.

She said, “May your servant find favor in your eyes.” Then she went her way and ate something, and her face was no longer downcast.
 
И рече анна: обрете раба твоя благодать пред очима твоима. И иде жена в путь свой, и вниде во обитель свою, и яде с мужем своим и пи, и лице ея не испаде ктому.

Early the next morning they arose and worshiped before the Lord and then went back to their home at Ramah. Elkanah made love to his wife Hannah, and the Lord remembered her.
 
И утреневаша заутра, и поклонишася Господу, и идоша путем своим. И вниде елкана в дом свой во армафем и позна елкана жену свою анну: и помяне ю Господь, и зачат.

So in the course of time Hannah became pregnant and gave birth to a son. She named him Samuel,b saying, “Because I asked the Lord for him.”
 
И бысть во время дний, и роди анна сына и нарече имя ему самуил: и рече: яко от Господа Бога саваофа испросих его.

When her husband Elkanah went up with all his family to offer the annual sacrifice to the Lord and to fulfill his vow,
 
И взыде человек елкана и весь дом его в силом пожрети жертву дний и обеты своя и вся десятины земли своея.

Hannah did not go. She said to her husband, “After the boy is weaned, I will take him and present him before the Lord, and he will live there always.”c
 
Анна же не взыде с ним, яко рече мужеви своему: дондеже взыдет отроча, и аще отдою е, тогда явится лицу Господню и пребудет тамо до века.

“Do what seems best to you,” her husband Elkanah told her. “Stay here until you have weaned him; only may the Lord make good hisd word.” So the woman stayed at home and nursed her son until she had weaned him.
 
И рече ей елкана муж ея: твори благое пред очима твоима, седи дондеже отдоиши е: но да утвердит Господь (слово твое), изшедшее из уст твоих. И седе жена, и млеком питаше сына своего, дондеже отдои его.

After he was weaned, she took the boy with her, young as he was, along with a three-year-old bull,e an ephahf of flour and a skin of wine, and brought him to the house of the Lord at Shiloh.
 
И взыде с ним в силом, егда отдои его, с телцем трилетным и с хлебы и со ефи муки пшеничны и мехом вина: и внидоша в дом Господень в силом, и отроча с ними.

When the bull had been sacrificed, they brought the boy to Eli,
 
И приведоша е пред Господа: и закла отец его жертву, юже творяше от дний на дни Господеви: и приведоша отроча, и закла телца. И приведе анна мати отроча ко илию

and she said to him, “Pardon me, my lord. As surely as you live, I am the woman who stood here beside you praying to the Lord.
 
и рече: во мне, Господи, да живет душа твоя, господине мой, аз жена стоявшая пред тобою, о сем помолитися Господу:

I prayed for this child, and the Lord has granted me what I asked of him.
 
о отрочати сем молихся, и даде ми Господь прошение мое, еже просих у него:

So now I give him to the Lord. For his whole life he will be given over to the Lord.” And he worshiped the Lord there.
 
и аз отдаю е Господеви во вся дни живота его на служение Господеви. И поклонися тамо Господеви.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.