По Марку 7 глава

Евангелие по Марку
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Однажды собрались у Него фарисеи и книжники, которые пришли из Иерусалима.

І збіраюцца да Яго фарысеі і некаторыя з кніжнікаў, што прыйшлі з Іерусаліма.

Они увидели, как Его ученики едят неосвященными, то есть неомытыми, руками.

І, убачыўшы, што некаторыя з Яго вучняў ядуць хлеб нячыстымі, гэта значыць, нямытымі рукамі, [папракнулі],

Дело в том, что фарисеи и все евреи не приступают к еде, если не омоют рук особым образом, соблюдая предание отцов.

бо фарысеі і ўсе іудзеі, калі не вымыюць старанна рук, не ядуць, пільнуючыся падання старэйшых,

И, придя с рынка, не приступают к еде, пока не омоются водой. Есть ещё и многое другое, что они приняли и соблюдают: омовение чаш, кувшинов и медных сосудов.

і, вярнуўшыся з рынку, калі не абмыюцца, не ядуць і ёсць шмат іншага, чаго яны прынялі пільнавацца: мыцця чашаў, і кубкаў, і меднага посуду, [і лавак] —

Фарисеи и книжники спросили Его: — Почему Твои ученики не поступают по преданию отцов и едят неосвященными руками?

і пытаюцца ў Яго фарысеі і кніжнікі: Чаму Твае вучні не жывуць паводле падання старэйшых, а нячыстымі рукамі ядуць хлеб?

А Он сказал им: — Правильно пророчествовал о вас, лицемерах, Исайя в Писании: «Этот народ почитает Меня на словах, а их помыслы далеки от Меня.

Ён жа сказаў ім: Добра прарочыў Ісаія пра вас, крывадушных, як напісана: «Гэты народ вуснамі шануе Мяне, сэрца ж іх далёка адстаіць ад Мяне;

Они поклоняются Мне напрасно, так как учат человеческим заповедям».

але дарэмна пакланяюцца Мне, навучаючы вучэнням чалавечым запаведзям.

Оставив заповедь Бога, вы соблюдаете человеческое предание.

Пакінуўшы запаведзь Божую, вы трымаецеся чалавечага падання [абмывання кубкаў і чашаў і шмат іншага, падобнага да такога, робіце вы].

И затем Он объяснил им: — Как ловко вы упраздняете заповедь Бога, чтобы утвердить своё предание!

І казаў ім: Вы спрытна адхіляеце запаведзь Божую, каб ваша паданне захоўваць.

Ведь Моисей сказал: «Чти отца и мать!» и «Тот, кто оскорбляет отца или мать, достоин смерти!»

Бо Маісей казаў: «Шануй свайго бацьку і сваю маці» і: «Хто ліхасловіць бацьку ці маці, няхай смерцю памрэ».

А вы говорите: если человек скажет отцу или матери: «То, что ты мог бы получить от меня, — это корбан (то есть дар Богу)», —

Вы ж кажаце: «Калі чалавек скажа бацьку ці маці: Карван (гэта значыць дар Богу) тое, чым бы ты ад мяне пакарыстаўся», —

и вы уже позволяете ему ничего не делать для отца или матери.

вы ўжо дазваляеце яму нічога не рабіць для бацькі ці маці,

Так вы отменяете Божье слово вашим преданием, которое передаете другим. И ещё много подобного вы делаете.

адмяняючы слова Божае вашым паданнем, якое вы перадаяце; і шмат падобнага да гэтага вы робіце.

И, снова призвав к себе толпу, Он сказал: — Послушайте меня все и поймите!

І, паклікаўшы зноў натоўп, Ён казаў ім: Пачуйце Мяне ўсе і зразумейце!

Ничто входящее в человека извне не может осквернить его; оскверняет человека то, что из него выходит!

Няма нічога звонку чалавека, што, уваходзячы ў яго, можа апаганіць яго, але што з чалавека выходзіць, тое апаганьвае чалавека.

[ отсутствует в NA ]

[Калі хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе]17.

Когда Он оставил толпу и вошел в дом, ученики спросили Его об этой притче.

І калі ад нотоўпу Ён увайшоў у дом, Яго вучні спыталіся ў Яго аб прыпавесці.

Он сказал им: — Вы тоже не понимаете? Неужели вам непонятно, что ничто входящее в человека извне не может осквернить его?

І Ён кажа ім: Няўжо і вы такія някемлівыя? Не разумееце, што ўсё тое, што ўваходзіць звонку ў чалавека, не можа апаганіць яго,

Ибо оно входит ему не в сердце, а в желудок и выходит в отхожее место! (Так Он объявил чистыми все виды пищи)

бо ўваходзіць яму не ў сэрца, а ў жывот і ў адыходнае месца выходзіць, чым ачышчаецца ўсялякая ежа.

Затем Он сказал: — То, что выходит из человека, — вот что делает его нечистым.

Ён жа казаў: Што з чалавека выходзіць, тое апаганьвае чалавека.

Ибо изнутри, из человеческого сердца, выходят дурные намерения, разврат, воровство, убийство,

Бо з сярэдзіны, з сэрца людзей, ліхія развагі выходзяць, распуста, крадзеж, забойствы,

посягательство на чужую жену, своекорыстие, злоба, коварство, невоздержанность, зависть, злословие, заносчивость, безрассудство.

чужаложства, хцівасць, зласлівасць, подступ, распушчанасць, ліхое вока, блюзнерства, пыха, дурнота;

Все эти пороки выходят изнутри и оскверняют человека.

усё гэтае ліха з сярэдзіны выходзіць і апаганьвае чалавека.

Оттуда Он отправился в область Тира. Остановившись в одном доме, Он хотел, чтобы никто о Нём не узнал, но не сумел остаться незамеченным.

І, устаўшы, Ён пайшоў адтуль у ваколіцы Тыра [і Сідона]. І, увайшоўшы ў дом, хацеў, каб ніхто не ўведаў, ды не змог утаіцца;

О Нём тотчас услышала женщина, дочь которой была одержима нечистым духом. Придя к Иисусу, женщина пала Ему в ноги.

бо адразу пачула пра Яго жанчына, у чыёй дачкі быў нячысты дух, і, прыйшоўшы, прыпала да Яго ног;

А женщина эта была язычница, родом сирофиникиянка. Она просила его изгнать демона из дочери.

а была жанчына грачанка, сірафінікіянка родам; і прасіла Яго, каб выгнаў дэмана з яе дачкі.

А Иисус сказал ей: — Пусть вначале наедятся дети. Нехорошо отнять хлеб у детей и бросить щенкам.

І Ён казаў ёй: Пусці спярша наесціся дзецям, бо нядобра забраць хлеб у дзяцей і кінуць шчанятам.

Она ответила: — Господин, даже щенки под столом едят крошки, которые остаются от детей.

Яна ў адказ Яму кажа: [Так], Госпадзе, [але] і шчаняты пад сталом ядуць крошкі ў дзяцей.

Он сказал ей: — За эти слова ступай домой, демон вышел из твоей дочери.

І Ён сказаў ёй: За гэтае слова — ідзі, выйшаў дэман з твае дачкі.

Придя домой, женщина увидела, что её дочь лежит на постели. Демон из неё вышел.

І, пайшоўшы ў свой дом, яна знайшла, што дзіця ляжыць на ложку і дэман выйшаў.

Покинув область Тира, Он через Сидон снова вышел к Галилейскому морю со стороны Десятиградья.

І, зноў выйшаўшы з межаў Тыра, Ён прыйшоў праз Сідон да Галілейскага мора, пасярод межаў Дзесяцігораддзя.

К Нему привели глухого и косноязычного и стали умолять Его, чтобы Он возложил на него руки.

І прыводзяць да Яго глухога, які з цяжкасцю гаварыў, і просяць Яго, каб усклаў руку на яго.

A Иисус, отведя его в сторону подальше от толпы, вложил ему пальцы в уши и плюнул на язык.

І, адвёўшы яго асобна ад натоўпу, Ён уклаў Свае пальцы яму ў вушы і, плюнуўшы, дакрануўся да яго языка,

Затем поднял глаза к небу, застонал и сказал: — Этпетах! то есть «откройся!».

і, узвёўшы вочы ў неба, Ён цяжка ўздыхнуў і кажа яму: «Эффафа», гэта значыць: «Расчыніся».

Уши глухого тотчас открылись, язык освободился от оков, и он стал говорить ясно.

І адразу адчыніліся яго вушы, і развязаліся путы яго языка, і ён пачаў гаварыць чыста.

Иисус запретил людям рассказывать об этом. Но чем строже Он запрещал, тем больше они рассказывали о случившемся.

І Ён загадаў ім, каб яны нікому не казалі; але чым больш загадваў, тым больш яны разносілі вестку.

И все чрезвычайно поражались и говорили: «Как хорошо Он всё делает: и глухие у Него начинают слышать, и немые — говорить!»

І надзвычай дзівіліся, кажучы: Добра ўсё Ён робіць: і глухім дае слых, і нямым — мову.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

16 17: У некат. рукап. гэтага верша няма.

« 6 глава 8 глава »