Лукі 2 глава

Евангелле паводле святога Лукі
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Под редакцией Кулаковых

 
 

У тыя дні выйшаў загад ад цэзара Аўгуста зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.
 
В те дни император Август издал указ о переписи по всей его империи.1

Гэта быў першы перапіс падчас панавання Квірынія ў Сірыі.
 
Это была первая перепись такого рода, и проводилась она в то время, когда Квириний правил Сирией.

Усе пайшлі запісвацца, кожны ў свой горад.
 
И на перепись каждый пошел в город свой.

Пайшоў таксама і Юзаф з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давіда, званы Бэтлеем, бо ён быў з дому і роду Давіда,
 
Так и Иосиф из города Назарета, что в Галилее, отправился в Иудею, в город Давида, называемый Вифлеемом, потому что был он из рода Давида, его потомком.

каб запісацца з Марыяй, заручанай з ім, якая была цяжарнай.
 
Пошел он на перепись вместе с Марией, обрученной с ним. Она ожидала ребенка,

А калі яны былі там, надышоў Ёй час нарадзіць.
 
и пока они находились в Вифлееме, пришло ей время родить.

І нарадзіла Сына свайго першароднага. Спавіла Яго і паклала ў яслі, бо не было ім месца ў заездзе.
 
Родила она Сына, своего Первенца, спеленала Его и положила в ясли в хлеву, потому что на постоялом дворе места для них не нашлось.

У той ваколіцы былі на полі пастухі, якія вартавалі ўначы свой статак.
 
В окрестностях же Вифлеема были пастухи, которые жили в поле и, ночью сменяя друг друга, стерегли свое стадо.

З’явіўся ім анёл Пана, і хвала Пана асвяціла іх, і вялікі страх ахапіў іх.
 
И предстал перед ними ангел Господень. Сияние света Господня2 озарило их. Они очень испугались,

Анёл сказаў ім: «Не бойцеся, я абвяшчаю вам вялікую радасць, якая будзе для ўсяго народу,
 
но ангел сказал им: «Не бойтесь! Я несу вам добрую весть — весть о великой радости для всего народа:

бо нарадзіўся вам сёння ў горадзе Давіда Збаўца, якім ёсць Хрыстус Пан.
 
сегодня в городе Давида родился ваш Спаситель — Христос,3 Господь!

І вось вам знак: знойдзеце Немаўля спавітае і пакладзенае ў яслях».
 
И вот вам знак: вы найдете Ребенка спеленатого, лежащего в яслях».

Раптам з анёлам з’явілася вялікае войска нябеснае, якое праслаўляла Бога і ўсклікала:
 
И внезапно вместе с ангелом явилось многочисленное небесное воинство, прославлявшее Бога. Ангелы пели:

«Хвала на вышынях Богу,а на зямлі спакой людзям добрай волі».
 
«Слава Богу в высях небесных и мир земле! Благоволит Бог людям!»4

Калі анёлы адышлі ад іх на неба, пастухі сказалі адзін аднаму: «Пойдзем у Бэтлеем і паглядзім, што там сталася і пра што абвясціў нам Пан».
 
Когда ангелы, оставив их, возвратились на небо, пастухи стали говорить друг другу: «Пойдемте в Вифлеем и посмотрим на то, о чем возвестил нам Господь».

Яны пайшлі, спяшаючыся, і знайшлі Марыю і Юзафа, і Немаўля, якое ляжала ў яслях.
 
Они поспешно отправились в путь и нашли Марию, Иосифа и Младенца, лежащего в яслях.

А калі ўбачылі, расказалі тое, што было абвешчана ім пра гэтае Дзіця.
 
Увидев их, пастухи возвестили им то, что узнали они об Этом Ребенке;

Усе, хто чуў, дзівіліся таму, што расказвалі ім пастухі.
 
и все, кто слышал пастухов, удивлялись их рассказу.

А Марыя захоўвала ўсе гэтыя словы, разважаючы ў сэрцы сваім.
 
Мария же хранила в своей памяти все эти слова, много думая о них.5

І вярнуліся пастухі, праслаўляючы і хвалячы Бога за ўсё, што пачулі і ўбачылі, як было сказана ім.
 
А пастухи возвратились, хваля и прославляя Бога за то, что они увидели и услышали: всё произошло так, как им было сказано.

Калі мінула восем дзён, каб абрэзаць Дзіця, далі Яму імя Езус, якое было названа анёлам перад Яго зачаццем ва ўлонні.
 
Восемь дней спустя пришло время совершить обрезание Младенца, и тогда Он был назван Иисусом — тем именем, которое еще до зачатия было дано Ему ангелом.

А калі мінулі дні іх ачышчэння паводле Закону Майсея, бацькі прынеслі Яго ў Ерузалем, каб прадставіць Пану,
 
Когда завершились дни их очищения по Закону Моисея,6 они принесли Младенца в Иерусалим, чтобы представить Его Господу

— як напісана ў Законе Пана, што кожнае першароднае дзіця мужчынскага полу павінна быць прысвечана Пану; —
 
(как написано в Законе Господнем: «Всякий первенец мужского пола должен быть посвящен Господу»),7

і каб прынесці ў ахвяру, як сказана ў Законе Пана, пару туркавак або двух галубіных птушанят.
 
а также чтобы, как предписано Законом Господним, принести жертву: пару горлиц или двух птенцов голубя.8

Быў у Ерузалеме чалавек, імя якога Сімяон. Чалавек гэты, праведны і пабожны, чакаў суцяшэння Ізраэля, і Дух Святы спачываў на ім.
 
В то время в Иерусалиме жил человек по имени Симеон, праведный и богобоязненный человек, ожидающий спасения для Израиля;9 и Дух Святой был на нем.

Было яму прадказана Духам Святым, што ён не зазнае смерці, пакуль не ўбачыць Месію Пана.
 
И ему было открыто Духом Святым, что он не умрет, пока не увидит Христа Господня.

І прыйшоў ён, натхнёны Духам, у святыню. А калі бацькі прынеслі Дзіця Езуса, каб учыніць з Ім паводле звычаю Закону,
 
Побуждаемый Духом, пришел он в Храм, и, когда родители принесли туда Младенца Иисуса, чтобы там сделать для Него всё, что предписывает Закон,

ён узяў Яго на рукі, благаславіў Бога і сказаў:
 
Симеон взял Его на руки, восхвалил Бога и сказал:

«Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару,паводле слова Твайго, у спакоі;
 
«Ныне с миром отпускаешь Ты раба Своего, Владыка, по слову Твоему,

бо вочы мае ўбачылі збаўленне Тваё,
 
ибо увидели очи мои дарованное Тобой Спасение,

якое падрыхтаваў Ты перад абліччам усіх народаў,
 
которое приготовил Ты перед лицом всех народов:

святло для асвятлення язычнікаўі хвалу народу Твайго Ізраэля».
 
Свет, несущий откровение язычникам, и Славу Израиля, народа Твоего!»

А бацька і Маці Езуса дзівіліся таму, што было сказана пра Яго.
 
Отец и мать Иисуса очень удивились, услышав эти слова о Нем,

І благаславіў іх Сімяон, і сказаў Марыі, Маці Яго: «Вось гэты прызначаны на падзенне і на паўстанне многіх у Ізраэлі і на знак, якому супраціўляцца будуць.
 
а Симеон благословил их и сказал Марии, матери Иисуса: «Дитя это Богом предназначено многих в Израиле привести к тому, что они либо падут, либо поднимутся. Он — знамение Божие, знамение, которое окажется отвергнутым,10

А праз Тваю душу пройдзе меч, каб выявіліся думкі многіх сэрцаў».
 
так что откроются помыслы многих сердец. И тебе самой меч пронзит душу».

Была таксама там Ганна прарочыца, дачка Фануэля, з роду Асэра. Яна была ў вельмі старым узросце і пражыла з мужам ад дзявоцтва свайго сем гадоў;
 
И была там пророчица Анна, дочь Фануила из колена11 Асира, женщина весьма преклонного возраста. Прожив с мужем семь лет, будучи еще молодой,

удава васьмідзесяці чатырох гадоў, якая не адыходзіла ад святыні, пастамі і малітвамі служачы Богу ўдзень і ўначы.
 
она осталась вдовой и жила так до восьмидесяти четырех лет. Анна не покидала Храма и служила Богу день и ночь, пребывая в постах и молитвах.

Яна таксама прыйшла ў той самы час і славіла Пана, і казала пра Яго ўсім, хто чакаў вызвалення Ерузалема.
 
Подойдя к ним в это же самое время, она благодарила Бога и говорила о Младенце всем, кто ожидал избавления для Иерусалима.

Калі яны выканалі ўсё паводле Закону Пана, вярнуліся ў Галілею, у горад свой Назарэт.
 
Когда Иосиф и Мария исполнили всё, положенное по Закону Господню, они возвратились в Галилею, в свой город Назарет.

Дзіця ж расло і ўмацоўвалася, і напаўнялася мудрасцю, а ласка Божая спачывала на Ім.
 
Ребенок рос, креп,12 исполняясь мудрости, и благословение Божие было на Нем.

Бацькі Езуса хадзілі штогод у Ерузалем на свята Пасхі.
 
Родители Иисуса каждый год ходили в Иерусалим на праздник Пасхи.

І калі Яму было дванаццаць гадоў, яны ўзышлі ў Ерузалем паводле звычаю свята.
 
Когда Ему исполнилось двенадцать лет, они, по обычаю, пошли на праздник.

Калі па заканчэнні дзён свята вярталіся, застаўся Хлопец Езус у Ерузалеме, і не заўважылі гэтага Ягоныя бацькі.
 
По окончании праздничных дней они отправились домой, не зная, что Мальчик Иисус остался в Иерусалиме.

Думаючы, што Ён ідзе з пілігрымамі, прайшлі дзень дарогі і тады пачалі шукаць Яго між сваякамі і знаёмымі.
 
Они думали, что Он с идущими вместе с ними родными, и лишь после дня пути стали искать Его среди родственников и знакомых.

Не знайшоўшы, вярнуліся ў Ерузалем, шукаючы Яго.
 
Не найдя Иисуса, они в поисках Его возвратились в Иерусалим.

Пасля трох дзён знайшлі Яго ў святыні. Ён сядзеў сярод настаўнікаў, слухаючы іх і пытаючыся ў іх.
 
Через три дня Его нашли в Храме, где Он сидел среди учителей, слушая их и задавая им вопросы.

А ўсе, хто слухаў Яго, дзівіліся розуму і адказам Яго.
 
Все, кто слышал Его, удивлялись Его разуму и ответам.

Убачыўшы Яго, яны здзівіліся, і сказала Яму Маці Ягоная: «Дзіця, чаму Ты зрабіў нам так? Вось бацька Твой і я балюча перажывалі, шукаючы Цябе».
 
Увидев Его, родители были поражены, и мать сказала Ему: «Сын мой, почему Ты так с нами поступил? Мы13 так извелись, пока искали Тебя».

Ён сказаў ім: «Чаго ж вы шукалі Мяне? Ці вы не ведалі, што Мне трэба быць у тым, што належыць Айцу Майму?»
 
«Зачем же вы искали Меня? — сказал им Иисус. — Разве вы не знали, что Я должен быть в Доме Отца Моего?»14

Але яны не зразумелі таго, што Ён сказаў ім.
 
Но они не поняли того, что Он им сказал.

І Ён пайшоў з імі, і прыйшоў у Назарэт, і быў паслухмяны ім. А Маці Яго захавала ўсе гэтыя словы ў сэрцы сваім.
 
И Он пошел с родителями и возвратился в Назарет с ними и всегда был им послушен. А мать Его все эти слова хранила в своем сердце.

Езус жа ўзрастаў у мудрасці, у гадах і ў ласцы ў Бога і ў людзей.
 
Иисус же, подрастая, преуспевал в мудрости и любви у Бога и людей.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Букв.: по всей обитаемой земле.
9  [2] — Букв.: слава Господня.
11  [3] — Или: Мессия.
14  [4] — По принятому современной текстологией варианту греч. текста возможны следующие переводы: на земле мир среди людей, которым Он благоволит/которыми Он доволен/для людей доброй воли. TR: и на земле мир, в людях благоволение.
19  [5] — Букв.: слова, слагая их в сердце своем.
22  [6] — Лев 12:2−4. См. в Словаре Закон и Моисей.
23  [7] — Букв.: назван святым, (принадлежащим) Господу. Исх 13:2,12,15.
24  [8] — Лев 12:8.
25  [9] — Букв.: утешения Израиля. См. Ис 40:1; Ис 61:2.
34  [10] — Букв.: знамение оспариваемое.
36  [11] — См. в Словаре Колена Израиля.
40  [12] — Некот. рукописи добавляют: духом.
48  [13] — Букв.: вот отец Твой и я.
49  [14] — Друг. возм. пер.: заниматься делами Отца Своего.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.