Лукаша 2 глава

Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Под редакцией Кулаковых

 
 

У тыя дні выйшаў ад кесара Аўгуста загад зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.
 
В те дни император Август издал указ о переписи по всей его империи.1

Гэты перапіс быў першы ў праўленьне Квірынія Сірыяй.
 
Это была первая перепись такого рода, и проводилась она в то время, когда Квириний правил Сирией.

І пайшлі ўсе запісвацца, кожны ў свой горад.
 
И на перепись каждый пошел в город свой.

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давідаў, называны Віфляемам, бо ён быў з дому і роду Давідавага,
 
Так и Иосиф из города Назарета, что в Галилее, отправился в Иудею, в город Давида, называемый Вифлеемом, потому что был он из рода Давида, его потомком.

запісацца з Марыяю, заручанаю яму жонкай, якая была цяжарная.
 
Пошел он на перепись вместе с Марией, обрученной с ним. Она ожидала ребенка,

Калі ж былі яны там, настаў час радзіць Ёй;
 
и пока они находились в Вифлееме, пришло ей время родить.

і нарадзіла Сына Свайго першынца, і спавіла Яго, і паклала Яго ў ясьлі, бо ня было ім месца ў гасьцініцы.
 
Родила она Сына, своего Первенца, спеленала Его и положила в ясли в хлеву, потому что на постоялом дворе места для них не нашлось.

У той краіне былі на полі пастухі, якія трымалі начную варту каля статку свайго.
 
В окрестностях же Вифлеема были пастухи, которые жили в поле и, ночью сменяя друг друга, стерегли свое стадо.

Раптам зьявіўся ім анёл Гасподні, і слава Гасподняя апраменіла іх; і спалохаліся страхам вялікім.
 
И предстал перед ними ангел Господень. Сияние света Господня2 озарило их. Они очень испугались,

І сказаў ім анёл: ня бойцеся; я ўзьвяшчаю вам вялікую радасьць, якая будзе ўсім людзям:
 
но ангел сказал им: «Не бойтесь! Я несу вам добрую весть — весть о великой радости для всего народа:

бо сёньня нарадзіўся вам у горадзе Давідавым Збаўца, Які ёсьць Хрыстос Гасподзь;
 
сегодня в городе Давида родился ваш Спаситель — Христос,3 Господь!

і вось вам знак: вы знойдзеце Дзіця ў пялюшках, Яно ляжыць у ясьлях.
 
И вот вам знак: вы найдете Ребенка спеленатого, лежащего в яслях».

І раптоўна зьявілася з анёлам шматлікае войска нябеснае, славячы Бога і заклікаючы:
 
И внезапно вместе с ангелом явилось многочисленное небесное воинство, прославлявшее Бога. Ангелы пели:

слава ў вышынях Богу, і на зямлі мір, і ў людзях добрая воля.
 
«Слава Богу в высях небесных и мир земле! Благоволит Бог людям!»4

Калі анёлы адыйшлі ад іх на неба, пастухі сказалі адзін аднаму: хадзем у Віфляем і паглядзім, што там сталася, пра што абвясьціў нам Гасподзь.
 
Когда ангелы, оставив их, возвратились на небо, пастухи стали говорить друг другу: «Пойдемте в Вифлеем и посмотрим на то, о чем возвестил нам Господь».

І пасьпяшаўшыся, прыйшлі, і знайшлі Марыю і Язэпа, і Дзіцятка, Якое ляжала ў ясьлях.
 
Они поспешно отправились в путь и нашли Марию, Иосифа и Младенца, лежащего в яслях.

А ўбачыўшы, расказалі пра тое, што было абвешчана ім пра Дзіцятка Гэтае.
 
Увидев их, пастухи возвестили им то, что узнали они об Этом Ребенке;

І ўсе, хто чуў, дзівавалі з таго, што расказвалі ім пастухі.
 
и все, кто слышал пастухов, удивлялись их рассказу.

А Марыя прымала ўсе словы гэтыя, складаючы ў сэрцы Сваім.
 
Мария же хранила в своей памяти все эти слова, много думая о них.5

І вярнуліся пастухі, славячы і хвалячы Бога за ўсё тое, што чулі і бачылі, як ім сказана было.
 
А пастухи возвратились, хваля и прославляя Бога за то, что они увидели и услышали: всё произошло так, как им было сказано.

Як прайшло восем дзён, калі трэба было абрэзаць Дзіцятка, далі Яму імя Ісус, названае анёлам раней зачацьця Ягонага ва ўлоньні.
 
Восемь дней спустя пришло время совершить обрезание Младенца, и тогда Он был назван Иисусом — тем именем, которое еще до зачатия было дано Ему ангелом.

А калі споўніліся дні ачышчэньня іхняга паводле закона Майсеевага, прынесьлі Яго ў Ерусалім, каб явіць Госпаду,
 
Когда завершились дни их очищения по Закону Моисея,6 они принесли Младенца в Иерусалим, чтобы представить Его Господу

як прадпісана ў законе Гасподнім, каб усякае дзіцятка мужчынскага полу, якое размыкае ўлоньне, было прысьвечана Госпаду;
 
(как написано в Законе Господнем: «Всякий первенец мужского пола должен быть посвящен Господу»),7

і каб прынесьлі ў ахвяру, паводле сказанага ў законе Гасподнім, дзьве галубкі альбо два птушаняты галубіныя.
 
а также чтобы, как предписано Законом Господним, принести жертву: пару горлиц или двух птенцов голубя.8

Тады быў у Ерусаліме чалавек, імем Сымон. Ён быў муж праведны і пабожны, чакаў суцяшэньня Ізраілевага; і Дух Сьвяты быў на ім.
 
В то время в Иерусалиме жил человек по имени Симеон, праведный и богобоязненный человек, ожидающий спасения для Израиля;9 и Дух Святой был на нем.

Яму было прадказана Духам Сьвятым, што ён ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Гасподняга.
 
И ему было открыто Духом Святым, что он не умрет, пока не увидит Христа Господня.

І прыйшоў ён па натхненьні ў храм. І калі бацькі прынесьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім законны абрад,
 
Побуждаемый Духом, пришел он в Храм, и, когда родители принесли туда Младенца Иисуса, чтобы там сделать для Него всё, что предписывает Закон,

ён узяў Яго на рукі, праславіў Бога і сказаў:
 
Симеон взял Его на руки, восхвалил Бога и сказал:

сёньня адпускаеш раба Твайго, Уладыка, паводле слова Твайго, зь мірам;
 
«Ныне с миром отпускаешь Ты раба Своего, Владыка, по слову Твоему,

бо бачылі вочы мае збавеньне Тваё,
 
ибо увидели очи мои дарованное Тобой Спасение,

якое Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,
 
которое приготовил Ты перед лицом всех народов:

сьвятло на асьвятленьне язычнікаў, і славу народу Твайго Ізраіля.
 
Свет, несущий откровение язычникам, и Славу Израиля, народа Твоего!»

А Язэп і Маці Ягоная дзівавалі ад сказанага пра Яго.
 
Отец и мать Иисуса очень удивились, услышав эти слова о Нем,

І дабраславіў іх Сымон, і сказаў Марыі, Маці Ягонай: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і на ўзвышэньне многіх у Ізраілі і на азнаку нязгодаў, —
 
а Симеон благословил их и сказал Марии, матери Иисуса: «Дитя это Богом предназначено многих в Израиле привести к тому, что они либо падут, либо поднимутся. Он — знамение Божие, знамение, которое окажется отвергнутым,10

і Табе Самой зброя пратне душу, — каб адкрыліся помыслы многіх сэрцаў.
 
так что откроются помыслы многих сердец. И тебе самой меч пронзит душу».

І была таксама Ганна прарочыца, дачка Фануілава, з роду Асіравага, якая дажыла да глыбокай старасьці, пражыўшы з мужам ад дзявоцтва свайго сем гадоў,
 
И была там пророчица Анна, дочь Фануила из колена11 Асира, женщина весьма преклонного возраста. Прожив с мужем семь лет, будучи еще молодой,

удава гадоў васьмідзесяці чатырох, якая не адыходзіла ад храма, постам і малітваю служачы Богу дзень і ноч.
 
она осталась вдовой и жила так до восьмидесяти четырех лет. Анна не покидала Храма и служила Богу день и ночь, пребывая в постах и молитвах.

І яна, у тую самую гадзіну падышоўшы, славіла Госпада і казала пра Яго ўсім, хто чакаў ратунку ў Ерусаліме.
 
Подойдя к ним в это же самое время, она благодарила Бога и говорила о Младенце всем, кто ожидал избавления для Иерусалима.

І калі яны зрабілі ўсё паводле закона Гасподняга, вярнуліся ў Галілею, у горад свой Назарэт.
 
Когда Иосиф и Мария исполнили всё, положенное по Закону Господню, они возвратились в Галилею, в свой город Назарет.

А Дзіця расло і мацавалася духам, напаўняючыся мудрасьцю; і мілата Божая была на Ім.
 
Ребенок рос, креп,12 исполняясь мудрости, и благословение Божие было на Нем.

Кожны год бацькі Ягоныя хадзілі ў Ерусалім на сьвята Пасхі.
 
Родители Иисуса каждый год ходили в Иерусалим на праздник Пасхи.

І калі Яму было дванаццаць гадоў, прыйшлі яны таксама як звычайна ў Ерусалім на сьвята;
 
Когда Ему исполнилось двенадцать лет, они, по обычаю, пошли на праздник.

калі ж, пасьля заканчэньня дзён сьвята, вярталіся, застаўся Хлопчык Ісус у Ерусаліме; і не заўважылі таго Язэп і Маці Ягоная;
 
По окончании праздничных дней они отправились домой, не зная, что Мальчик Иисус остался в Иерусалиме.

але думалі, што Ён ідзе зь іншымі; прайшоўшы ж дзённы шлях, пачалі шукаць Яго сярод родзічаў і знаёмых;
 
Они думали, что Он с идущими вместе с ними родными, и лишь после дня пути стали искать Его среди родственников и знакомых.

і не знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ерусалім, шукаючы Яго.
 
Не найдя Иисуса, они в поисках Его возвратились в Иерусалим.

Праз тры дні знайшлі Яго ў храме, сядзеў сярод настаўнікаў, слухаў іх і распытваў іх;
 
Через три дня Его нашли в Храме, где Он сидел среди учителей, слушая их и задавая им вопросы.

усе, хто слухаў Яго, зьдзіўляліся з розуму і адказаў Ягоных.
 
Все, кто слышал Его, удивлялись Его разуму и ответам.

І ўбачыўшы Яго, зьдзівіліся; і Маці Ягоная сказала Яму: Дзіця! што Ты зрабіў з намі? вось, бацька Твой і Я зь вялікаю скрухаю шукалі Цябе.
 
Увидев Его, родители были поражены, и мать сказала Ему: «Сын мой, почему Ты так с нами поступил? Мы13 так извелись, пока искали Тебя».

Ён сказаў ім: навошта было вам шукаць Мяне? ці вы ня ведалі, што Я павінен быць у тым, што належыць Айцу Майму?
 
«Зачем же вы искали Меня? — сказал им Иисус. — Разве вы не знали, что Я должен быть в Доме Отца Моего?»14

Але яны не зразумелі сказаных Ім словаў.
 
Но они не поняли того, что Он им сказал.

І Ён пайшоў зь імі і прыйшоў у Назарэт; і быў у паслушэнстве ім. І Маці Ягоная захоўвала ўсе словы гэтыя ў сэрцы Сваім.
 
И Он пошел с родителями и возвратился в Назарет с ними и всегда был им послушен. А мать Его все эти слова хранила в своем сердце.

А Ісус мацаваўся ў мудрасьці і росьце і ў любові ў Бога і людзей.
 
Иисус же, подрастая, преуспевал в мудрости и любви у Бога и людей.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Букв.: по всей обитаемой земле.
9  [2] — Букв.: слава Господня.
11  [3] — Или: Мессия.
14  [4] — По принятому современной текстологией варианту греч. текста возможны следующие переводы: на земле мир среди людей, которым Он благоволит/которыми Он доволен/для людей доброй воли. TR: и на земле мир, в людях благоволение.
19  [5] — Букв.: слова, слагая их в сердце своем.
22  [6] — Лев 12:2−4. См. в Словаре Закон и Моисей.
23  [7] — Букв.: назван святым, (принадлежащим) Господу. Исх 13:2,12,15.
24  [8] — Лев 12:8.
25  [9] — Букв.: утешения Израиля. См. Ис 40:1; Ис 61:2.
34  [10] — Букв.: знамение оспариваемое.
36  [11] — См. в Словаре Колена Израиля.
40  [12] — Некот. рукописи добавляют: духом.
48  [13] — Букв.: вот отец Твой и я.
49  [14] — Друг. возм. пер.: заниматься делами Отца Своего.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.