Лукаша 2 глава

Паводля Лукаша Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Под редакцией Кулаковых

 
 

І сталася ў тыя дні: выйшаў загад ад кесара Аўгуста зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.
 
В те дни император Август издал указ о переписи по всей его империи.1

Гэта быў першы перапіс, калі ў Сірыі гаспадарыў Кірынэй.
 
Это была первая перепись такого рода, и проводилась она в то время, когда Квириний правил Сирией.

І ўсе ішлі запісвацца, кожны ў сваё места.
 
И на перепись каждый пошел в город свой.

Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі зь места Назарэту ў Юдэю, у места Давідавае, званае Бэтляем, бо ён быў з дому і роду Давідавага,
 
Так и Иосиф из города Назарета, что в Галилее, отправился в Иудею, в город Давида, называемый Вифлеемом, потому что был он из рода Давида, его потомком.

запісацца з Марыляй, заручанай зь ім жонкай, якая была цяжарная.
 
Пошел он на перепись вместе с Марией, обрученной с ним. Она ожидала ребенка,

І сталася: калі яны былі там, споўніліся дні радзіць ёй;
 
и пока они находились в Вифлееме, пришло ей время родить.

і нарадзіла Сына свайго Першынца і спавіла Яго і паклала Яго ў ясьлі, бо ня было ім мейсца ў заезьдзе.
 
Родила она Сына, своего Первенца, спеленала Его и положила в ясли в хлеву, потому что на постоялом дворе места для них не нашлось.

І ў той мясцовасьці былі пастухі ў полі, якія старажавалі ў начы, ахоўваючы свой статак.
 
В окрестностях же Вифлеема были пастухи, которые жили в поле и, ночью сменяя друг друга, стерегли свое стадо.

І вось зьявіўся ім Ангел Госпада, і слава Госпадава асьвяціла іх; і спалохаліся страхам вялікім.
 
И предстал перед ними ангел Господень. Сияние света Господня2 озарило их. Они очень испугались,

І сказаў ім Ангел: ня бойцеся! Бо вось абвяшчаю вам вялікую радасьць, якая будзе ўсяму народу;
 
но ангел сказал им: «Не бойтесь! Я несу вам добрую весть — весть о великой радости для всего народа:

бо сягоньня нарадзіўся вам у месту Давідавым Збавіцель, Каторы ёсьць Хрыстос Госпад;
 
сегодня в городе Давида родился ваш Спаситель — Христос,3 Господь!

і такі вам знак: знойдзеце Дзіця спавітае, ляжачае ў ясьлях.
 
И вот вам знак: вы найдете Ребенка спеленатого, лежащего в яслях».

І раптам зьявілася з Ангелам шматлікае войска Нябеснае, славячых Бога і гаворачых:
 
И внезапно вместе с ангелом явилось многочисленное небесное воинство, прославлявшее Бога. Ангелы пели:

Слава Богу ў вышэйшых нябёсах, і на зямлі мір, у людзях добрая воля.
 
«Слава Богу в высях небесных и мир земле! Благоволит Бог людям!»4

І сталася: калі адыйшлі ад іх Ангелы на неба, і тады людзі-пастухі сказалі адзін аднаму: пойдзем у Бэтляем і паглядзім тую падзею, якая адбылася, пра якую абвясьціў нам Госпад,
 
Когда ангелы, оставив их, возвратились на небо, пастухи стали говорить друг другу: «Пойдемте в Вифлеем и посмотрим на то, о чем возвестил нам Господь».

і пасьпешна прыйшлі і знайшлі Марылю і Язэпа, і Дзіцятка, што ляжыць у ясьлях.
 
Они поспешно отправились в путь и нашли Марию, Иосифа и Младенца, лежащего в яслях.

Убачыўшы ж абвясьцілі пра слова, якое было сказана ім пра гэтае Дзіця.
 
Увидев их, пастухи возвестили им то, что узнали они об Этом Ребенке;

І ўсе, хто пачуў зьдзівіліся з таго, што расказалі ім пастухі.
 
и все, кто слышал пастухов, удивлялись их рассказу.

А Марыля захоўвала ўсе словы гэтыя, складаючы ў сэрцы сваім.
 
Мария же хранила в своей памяти все эти слова, много думая о них.5

І вярнуліся пастухі, славячы і выхваляючы Бога за ўсё, што пачулі і ўбачылі, як было сказана ім.
 
А пастухи возвратились, хваля и прославляя Бога за то, что они увидели и услышали: всё произошло так, как им было сказано.

І калі споўнілася восем дзён, (каб) абрэзаць Дзіця, і далі Яму Імя Ісус, названае Ангелам перш зачацьця Яго ў чэраве.
 
Восемь дней спустя пришло время совершить обрезание Младенца, и тогда Он был назван Иисусом — тем именем, которое еще до зачатия было дано Ему ангелом.

А калі споўніліся дні ачышчэньня яе па Закону Масеяваму, прынесьлі Яго ў Ярузалім, (каб) прадставіць (Яго) Госпаду,
 
Когда завершились дни их очищения по Закону Моисея,6 они принесли Младенца в Иерусалим, чтобы представить Его Господу

як напісана ў Законе Госпада: (каб) кожная істота мужчынскага полу, раскрываючая чэрава, «сьвятое Госпаду» названа будзе (Вых. 13:2),
 
(как написано в Законе Господнем: «Всякий первенец мужского пола должен быть посвящен Господу»),7

і прынесьці ахвяру паводля сказанага ў Законе Госпада, дзьве гарліцы або дваіх птушанят галубіных.
 
а также чтобы, как предписано Законом Господним, принести жертву: пару горлиц или двух птенцов голубя.8

І вось быў у Ярузаліме чалавек, імя якому Сымон. І чалавек гэты, праведны і пабожны, ён чакаў суцяшэньня Ізраэлявага, і Дух Сьвяты быў на ім.
 
В то время в Иерусалиме жил человек по имени Симеон, праведный и богобоязненный человек, ожидающий спасения для Израиля;9 и Дух Святой был на нем.

І было яму прадвешчана ад Духа Сьвятога, (што ён) ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Госпадавага.
 
И ему было открыто Духом Святым, что он не умрет, пока не увидит Христа Господня.

І прыйшоў (ён) у Духу ў Сьвятыню. І калі бацькі прынесьлі Дзіця Ісуса, (каб) ім выканаць над Ім паводля прадпісанага Законам,
 
Побуждаемый Духом, пришел он в Храм, и, когда родители принесли туда Младенца Иисуса, чтобы там сделать для Него всё, что предписывает Закон,

і ён узяў Яго на свае рукі і багаславіў Бога і сказаў:
 
Симеон взял Его на руки, восхвалил Бога и сказал:

цяпер адпускаеш раба Твайго, Уладару, паводля Слова Твайго, у міру,
 
«Ныне с миром отпускаешь Ты раба Своего, Владыка, по слову Твоему,

бо ўбачылі вочы мае збаўленьне Тваё,
 
ибо увидели очи мои дарованное Тобой Спасение,

каторае Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,
 
которое приготовил Ты перед лицом всех народов:

Сьвятло для асьветы паганаў і Славу народу Твайго Ізраэля.
 
Свет, несущий откровение язычникам, и Славу Израиля, народа Твоего!»

Язэп жа і маці Ягоная дзівіліся ад таго, што сказана пра Яго.
 
Отец и мать Иисуса очень удивились, услышав эти слова о Нем,

І багаславіў іх Сымон і сказаў Марылі, маці Ягонай: вось, Ён ляжыць на ўпадак і паўстаньне многіх у Ізраэлю, і на знак, (якому) працівіцца будуць,
 
а Симеон благословил их и сказал Марии, матери Иисуса: «Дитя это Богом предназначено многих в Израиле привести к тому, что они либо падут, либо поднимутся. Он — знамение Божие, знамение, которое окажется отвергнутым,10

і табе самой душу́ пратне меч, каб адкрыліся помыслы многіх сэрцаў.
 
так что откроются помыслы многих сердец. И тебе самой меч пронзит душу».

І была Ганна прарочыца, дачка Хвануілава, з калена Асіравага. Яна (была) састарэлай у днях многіх, пражыўшая з мужам сем гадоў ад дзявоцтва свайго.
 
И была там пророчица Анна, дочь Фануила из колена11 Асира, женщина весьма преклонного возраста. Прожив с мужем семь лет, будучи еще молодой,

І яна, удава гадоў каля васьмідзясяці чатырох, якая ня адыходзіла ад Сьвятыні, постам ды малітваю служачы Богу дзень і ноч.
 
она осталась вдовой и жила так до восьмидесяти четырех лет. Анна не покидала Храма и служила Богу день и ночь, пребывая в постах и молитвах.

І яна (у) той час падыйшоўшы славіла Госпада і гаварыла пра Яго ўсім, што чакаюць збаўленьня ў Ярузаліме.
 
Подойдя к ним в это же самое время, она благодарила Бога и говорила о Младенце всем, кто ожидал избавления для Иерусалима.

І калі (яны) споўнілі ўсё паводля Закону Госпада, вярнуліся ў Галілею, у места іхнае Назарэт.
 
Когда Иосиф и Мария исполнили всё, положенное по Закону Господню, они возвратились в Галилею, в свой город Назарет.

Дзіця ж узрастала і ўзмацоўвалася духам, напаўняемы мудрасьцю; і Багадаць Боская была на Ім.
 
Ребенок рос, креп,12 исполняясь мудрости, и благословение Божие было на Нем.

І хадзілі бацькí Ягоныя кожны год у Ярузалім на сьвята Пасхі.
 
Родители Иисуса каждый год ходили в Иерусалим на праздник Пасхи.

І калі (Яму) было дванаццаць гадоў, прыйшлі яны ў Ярузалім паводля звычаю сьвята.
 
Когда Ему исполнилось двенадцать лет, они, по обычаю, пошли на праздник.

І (калі) споўніліся тыя дні (сьвята), і калі яны вярталіся, застаўся падлетак Ісус у Ярузаліме, і ня заўважыў (таго) Язэп і маці Ягоная.
 
По окончании праздничных дней они отправились домой, не зная, что Мальчик Иисус остался в Иерусалиме.

Мяркуючы ж, (што) Ён знаходзіцца з (другімі) спадарожнікамі, прайшлі дзённы шлях і пача́лі шукаць Яго паміж родзічамі і паміж знаёмымі.
 
Они думали, что Он с идущими вместе с ними родными, и лишь после дня пути стали искать Его среди родственников и знакомых.

І, ня знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ярузалім, шукаючы Яго.
 
Не найдя Иисуса, они в поисках Его возвратились в Иерусалим.

І сталася, цераз тры дні знайшлі Яго ў Сьвятыні, се́дзячы пасярод настаўнікаў і слухаючы іх, і пытаючыся іх.
 
Через три дня Его нашли в Храме, где Он сидел среди учителей, слушая их и задавая им вопросы.

І дзівіліся ўсе, слухаючыя Яго, розуму і адказам Ягоным.
 
Все, кто слышал Его, удивлялись Его разуму и ответам.

І ўбачыўшы Яго зьдзівіліся; і сказала Яму маці Ягоная: Дзіця! Чаму Ты зрабіў нам так? Вось ба́цька Твой і я пакутуючы шукалі Цябе.
 
Увидев Его, родители были поражены, и мать сказала Ему: «Сын мой, почему Ты так с нами поступил? Мы13 так извелись, пока искали Тебя».

І (Ён) сказаў ім: навошта (вы) шукалі Мяне? ці (вы) ня ведалі, што Мне трэба знаходзіцца ў тым, што належыць Ба́цьку Майму?
 
«Зачем же вы искали Меня? — сказал им Иисус. — Разве вы не знали, что Я должен быть в Доме Отца Моего?»14

Але яны ня зразумелі слова, якое (Ён) сказаў ім.
 
Но они не поняли того, что Он им сказал.

І (Ён) пайшоў зь імі і прыйшоў у Назарэт і быў паслухмяны ім. І маці Ягоная захоўвала ўсе словы гэтыя ў сэрцы сваім.
 
И Он пошел с родителями и возвратился в Назарет с ними и всегда был им послушен. А мать Его все эти слова хранила в своем сердце.

А Ісус узрастаў у мудрасьці і ўзросьце, і ў любві ў Бога і ў людзей.
 
Иисус же, подрастая, преуспевал в мудрости и любви у Бога и людей.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Букв.: по всей обитаемой земле.
9  [2] — Букв.: слава Господня.
11  [3] — Или: Мессия.
14  [4] — По принятому современной текстологией варианту греч. текста возможны следующие переводы: на земле мир среди людей, которым Он благоволит/которыми Он доволен/для людей доброй воли. TR: и на земле мир, в людях благоволение.
19  [5] — Букв.: слова, слагая их в сердце своем.
22  [6] — Лев 12:2−4. См. в Словаре Закон и Моисей.
23  [7] — Букв.: назван святым, (принадлежащим) Господу. Исх 13:2,12,15.
24  [8] — Лев 12:8.
25  [9] — Букв.: утешения Израиля. См. Ис 40:1; Ис 61:2.
34  [10] — Букв.: знамение оспариваемое.
36  [11] — См. в Словаре Колена Израиля.
40  [12] — Некот. рукописи добавляют: духом.
48  [13] — Букв.: вот отец Твой и я.
49  [14] — Друг. возм. пер.: заниматься делами Отца Своего.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.