От Марка 4 глава

От Марка
Слово Жизни → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Иисус опять учил у озера. Вокруг Него собралась огромная толпа, так что Он был вынужден сесть в лодку и немного отплыть, а вся толпа слушала Его с берега.
 
І зноў Ён пачаў навучаць каля мора; і сабраўся да Яго вялізарны натоўп, так што Ён, увайшоўшы ў човен, сядзеў у моры, а ўвесь натоўп быў на беразе каля мора.

Иисус многому учил народ в притчах, говоря им:
 
І навучаў іх шмат у прыповесьцях, і гаварыў ім у вучэньні Сваім:

— Послушайте, один человек вышел в поле сеять.
 
«Слухайце. Вось выйшаў сейбіт сеяць.

Когда он разбрасывал семена, то несколько зерен упало у самой дороги. Прилетели птицы и склевали их.
 
І сталася, калі сеяў, адно [зерне] ўпала пры дарозе; і наляцелі птушкі нябесныя і падзяўблі яго.

Другие зерна упали на каменистую почву, где было мало земли. Они быстро проросли, потому что земля у них была неглубока,
 
Іншае ўпала на камяністае месца, дзе не было шмат зямлі, і адразу ўзыйшло, бо зямля была неглыбокая;

но когда взошло солнце, оно опалило ростки, и те увяли и засохли, так как у них не было глубоких корней.
 
а калі ўзыйшло сонца, зьвяла, і, як ня мела кораня, высахла.

Другие упали в терновник, который разросся, заглушил их, и семена не взошли.
 
А іншае ўпала ў церні, і вырасьлі церні, і заглушылі яго, і не дало плоду.

Но семена, которые упали на плодородную почву, взошли, выросли и дали урожай, принеся в тридцать, а то и в шестьдесят, и даже во сто крат больше, чем было посеяно!
 
А іншае ўпала ў добрую зямлю і дало плод, які ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла адно — трыццаць, адно — шэсьцьдзясят, і адно — сто».

Потом Иисус добавил: — У кого есть уши, чтобы слышать, пусть слышит!
 
І сказаў ім: «Хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае».

Позже, когда Иисус был один, Его постоянные спутники вместе с двенадцатью спросили Его о притчах.
 
Калі ж Ён застаўся Сам, тыя, што з Ім былі, разам з Дванаццацьцю спыталіся ў Яго адносна прыповесьці.

Иисус ответил: — Вам открыта тайна Божьего Царства, а тем, внешним, все дается в притчах,
 
І сказаў Ён ім: «Вам дадзена разумець таямніцу Валадарства Божага; а тым, якія вонкі, усё стаецца ў прыповесьцях,

чтобы "они даже видя, не увидели, и слыша, не поняли; чтобы они не обратились, и не были бы прощены".
 
каб гледзячы глядзелі, і ня бачылі, і каб слухаючы слухалі, і не разумелі, каб не навярнуліся і не былі ім адпушчаны грахі».

Потом Иисус спросил: — Неужели и вы не поняли эту притчу? Как же вы тогда вообще сможете понимать притчи?
 
І кажа ім: «Не разумееце гэтай прыповесьці? А як жа ўсе прыповесьці зразумееце?

Сеятель сеет слово.
 
Сейбіт слова сее.

Те, что на обочине, как только услышат слово, так приходит сатана и похищает посеянное.
 
Вось тыя, што пры дарозе, дзе сеецца слова, калі пачуюць яго, адразу прыходзіць шатан і забірае слова, пасеянае ў сэрцах іхніх.

Другие похожи на семена, посеянные на каменистой почве. Эти люди, когда слышат слово, сразу же принимают его с радостью.
 
Таксама і тыя, што на камяністым месцы пасеяны, пачуўшы слова, адразу з радасьцю прыймаюць яго,

Но они не имеют в себе корня, и поэтому их хватает лишь на короткое время, и когда они сталкиваются с трудностями или преследованиями за слово, они сразу же отступаются.
 
але ня маюць у сабе кораня, таму нетрывалыя; калі надыйдзе прыгнёт ці перасьлед дзеля слова, адразу ж горшацца.

Третьи — как семена, попавшие в терновник. Они слышат слово,
 
А тыя, што ў цернях пасеяныя, чуюць слова,

но повседневная суета, любовь к богатству и прочие страсти заглушают в них слово, делая его бесплодным.
 
але клопаты веку гэтага і ашуканства багацьця ды іншыя пажаданьні, уваходзячы, заглушаюць слова, і яно стаецца бясплодным.

A есть люди, похожие на семена, посеянные в плодородную почву. Они слышат слово, принимают его и приносят плод — в тридцать, шестьдесят, а то и во сто крат больше посеянного.
 
А тыя, што пасеяныя ў добрую зямлю, гэта тыя, што чуюць слова, і прыймаюць, і прыносяць плод: адзін — трыццаць, іншы — шэсьцьдзясят, а іншы — сто».

Затем Он сказал: — Разве для того вносят в дом свечу, чтобы поставить ее под сосуд или под кровать? Наоборот, ее ставят на подсвечник.
 
І сказаў ім: «Ці на тое прыносіцца сьвечка, каб паставіць яе пад пасудзіну або пад ложак? Ці не на тое, каб была пастаўлена на сьвечніку?

Все тайное станет явным, и все скрытое выйдет наружу.
 
Бо няма нічога тайнага, каб не выявілася, і няма нічога схаванага, каб не сталася яўным.

Если у кого есть уши, чтобы слышать, пусть слышит.
 
Калі хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае».

Будьте внимательны к тому, что вы слышите. Какою мерою вы мерите, такой и вам будет отмерено, и даже прибавлено.
 
І сказаў ім: «Глядзіце, што слухаеце! Якою меркаю мерыце, такою вам будзе адмерана і будзе дададзена вам, якія слухаеце.

У кого есть, тому будет дано еще, а у кого нет — у того будет отнято и то, что у него есть.
 
Бо хто мае, таму будзе дадзена, а хто ня мае, дык і тое, што мае, будзе забрана ў яго».

Еще Он сказал: — Божье Царство похоже на то, как если бы человек засеял поле.
 
І сказаў: «Гэтак ёсьць Валадарства Божае, як быццам чалавек кідае насеньне ў зямлю.

Проходят дни и ночи, человек то спит, то бодрствует, а семена всходят и растут, он и сам не знает как,
 
І ці ён сьпіць, ці ўстае ноччу і днём, а насеньне ўзыходзіць і расьце, і ён ня ведае як.

ведь земля сама дает плод. Сначала появляется росток, затем колос, колос наливается зерном,
 
Бо зямля сама сабою родзіць спачатку рунь, потым колас, потым поўнае зерне ў коласе.

и когда наступает жатва, человек приходит с серпом жать.
 
Калі ж плод сасьпее, адразу пасылае серп, бо надыйшло жніво».

Иисус продолжал: — С чем можно сравнить Божье Царство? В какой притче можно описать его?
 
І сказаў: «Да чаго падобнае Валадарства Божае? Або ў якой прыповесьці выявім яго?

Оно как горчичное зерно. Когда его сеют в землю, оно гораздо меньше всех других семян,
 
Як гарчычнае зерне, якое, калі сеецца ў зямлю, ёсьць меншым за ўсе насеньні на зямлі;

но когда вырастает, то становится больше всех огородных растений и раскидывает такие большие ветви, что птицы могут вить гнезда в их тени.
 
а калі пасеянае, узыходзіць і робіцца большым за ўсе расьліны, і пускае галіны вялікія, так што птушкі нябесныя могуць хавацца ў ценю яго».

Иисус рассказывал им много подобных притч. Он не говорил им больше того, что они были в силах воспринять.
 
І многімі падобнымі прыповесьцямі гаварыў ім слова, колькі маглі яны слухаць,

Без притч Иисус вообще не учил, но когда Он оставался наедине со своими учениками, Он все им объяснял.
 
і без прыповесьці не гаварыў ім, а вучням асобна тлумачыў усё.

В тот же день, вечером, Иисус сказал своим ученикам: — Давайте переправимся на другую сторону озера.
 
І ў той самы дзень, калі надыйшоў вечар, кажа ім: «Пераплывем на другі бок».

Отпустив народ, они вошли в лодку к Иисусу и отплыли от берега. К ним присоединились и другие лодки.
 
І яны, пакінуўшы натоўп, бяруць Яго, бо Ён быў у чаўне, і іншыя чаўны былі з Ім.

Вдруг на озере поднялся сильный шторм. Волны били о борта лодки, и ее стало заливать.
 
І сталася вялікая бура, і хвалі білі ў човен, так што ён ужо напаўняўся [вадою].

A Иисус в это время спал на корме, подложив что-то под голову. Ученики разбудили Его: — Учитель! Тебе что, все равно, что мы гибнем?
 
А Ён спаў на карне на падушцы. І будзяць Яго, і кажуць Яму: «Настаўнік! Ці ж Цябе ня рупіць, што мы гінем?»

Проснувшись, Иисус запретил ветру дуть и приказал озеру: — Умолкни! Перестань! В тот же момент ветер стих, и наступил полный штиль.
 
І Ён, падняўшыся, забараніў ветру і сказаў мору: «Замаўчы, суцішся!» І сьціх вецер, і сталася вялікая ціша.

— Ну, что вы испугались? — сказал Он ученикам. — Где же ваша вера?
 
І кажа ім: «Чаму вы так палахлівыя? Ці ж ня маеце веры?»

Перепуганные ученики спрашивали друг друга: — Да кто же Он такой, что и ветер и море Ему повинуются?
 
І яны спалохаліся страхам вялікім, і гаварылі адзін аднаму: «Хто ж Ён, што вецер і мора слухаюцца Яго?»



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.