Да Галатаў 4 глава

Да Галатаў Пасланне святога Апостала Паўла
Пераклад праваслаўнай царквы → Елизаветинская на русском

Яшчэ скажу: спадкае́мец у той час, пакуль ён дзіця, нічым не адрозніваецца ад раба, хоць ён і гаспадар усяго:

Глаголю же: в елико время наследник млад есть, ничимже лучший есть раба, господь сый всех:

ён пад апекунамі і домаўпра́ўнікамі да часу, прызна́чанага ба́цькам.

но под повелители и приставники есть даже до нарока отча.

Гэтак і мы, калі былí дзе́цьмі, то былí ў рабстве ў стыхій свету;

Такожде и мы, егда бехом млади, под стихиами бехом мира порабощени:

а калі прыйшла паўната́ часу, Бог паслаў Сына Свайго Адзінароднага, Які нарадзіўся ад жанчыны, нарадзіўся пад законам,

Егда же прииде кончина лета, посла Бог Сына своего единороднаго, раждаемаго от жены, бываема под законом,

каб выкупіць падзаконных, каб мы атрымалі ўсынаўле́нне.

да подзаконныя искупит, да всыновление восприимем.

А паколькі вы — сыны, то паслаў Бог у сэрцы вашы Духа Сына Свайго, Які ўсклікае: Авва, Ойча!

И понеже есте Сынове, посла Бог духа Сына своего в сердца ваша, вопиюща: авва Отче.

Таму ты ўжо не раб, а сын; калі ж сын, то і спадкае́мец Божы праз Іісуса Хрыста.

Темже уже неси раб, но сын: аще ли же сын, и наследник Божий Иисус Христом.

Але тады, не ведаючы Бога, вы былі рабамі тых, што па прыродзе не багі;

Но тогда убо, не ведуще Бога, служисте не по естеству сущым богом:

цяпер жа, спазна́ўшы Бога, а лепш сказаць, спазна́ныя Богам, навошта вы вярта́ецеся зноў да сла́бых і нікчэмных стыхій, у якіх хочаце зноў, як раней, стаць рабамí

ныне же, познавше Бога, паче же познани бывше от Бога, како возвращаетеся паки на немощныя и худыя стихии, имже паки свыше служити хощете?

Вы зважа́еце на дні, месяцы, поры і гады.

дни смотряете, и месяцы, и времена, и лета.

Баюся за вас, ці не ма́рна я працаваў для вас.

Боюся о вас, еда како всуе трудихся в вас.

Прашу вас, браты, будзьце, як я, таму што і я, як вы. Вы нічым не пакрыўдзілі мяне:

Будите якоже аз, зане и аз, якоже вы: братие, молю вы. Ничимже мене обидесте:

вы ведаеце, што я ў немачы плоці дабраве́сціў вам першы раз,

весте же, яко за немощь плоти благовестих вам первее.

але вы да спакушэння майго ў плоці маёй не аднесліся з пага́рдай і не пагрэбавалі, а прынялí мяне як Ангела Божага, як Хрыста Іісуса.

и искушения моего, еже во плоти моей, не уничижисте, ни оплевасте, но якоже ангела Божия приясте мя, яко Христа Иисуса.

Якімі ж вы былі блажэннымі! Сведчу пра вас, што, калі б можна было, вы б вочы свае вырвалі і аддалí мне.

Кое убо бяше блаженство ваше, свидетельствую бо вам, яко, аще бы было мощно, очеса ваша извертевше дали бысте ми.

Дык што, няўжо я стаў ворагам вашым, гаворачы вам праўду́

Темже враг вам бых, истину вам глаголя?

Ру́пяцца пра вас не на дабро, а хочуць вас адасо́біць, каб вы ру́піліся пра іх.

Ревнуют по вас не добре, но отлучити вас хотят, да им ревнуете.

Добра б ру́піцца пра добрае заўсёды, а не толькі тады, калі я прысу́тны сярод вас.

Добро же, еже ревновати всегда в добрем, и не точию внегда приходити ми к вам.

Дзеткі мае́, якіх я зноў у пакутах нараджа́ю, пакуль вобраз Хрыста не вы́явіцца ў вас!

Чадца моя, имиже паки болезную, дондеже вообразится Христос в вас:

Хацеў бы я цяпер быць у вас і па-іншаму ве́сці размову, бо я ў недаўме́нні адносна вас.

хотел же бых приити к вам ныне и изменити глас мой, яко не домышляюся о вас.

Скажыце мне вы, якія хочаце быць пад законам: хіба вы не слухаеце закона́

Глаголите ми, иже под законом хощете быти: закона ли не слушаете?

Бо напісана: «Аўраам меў двух сыноў, аднаго ад рабыні, а другога ад свабоднай».

Писано бо есть, яко авраам два сына име: единаго от рабы, а другаго от свободныя.

Але той, што ад рабыні, нарадзіўся па плоці, а той, што ад свабоднай, — паводле абяцання.

Но иже от рабы, по плоти родися: а иже от свободныя, по обетованию.

Тут ёсць іншасказа́нне. Гэта два запаветы: адзін ад гары Сінай, які нараджае для рабства, гэта Агар,

Иже суть иносказаема: сия бо еста два завета: един убо от горы синайския, в работу раждаяй, иже есть агарь:

бо Агар азначае гару Сінай у Аравіі і адпавяда́е цяперашняму Іерусаліму, бо ён з дзе́цьмі сваімі ў рабстве;

агарь бо, сина гора есть во аравии, прилагается же нынешнему Иерусалиму, работает же с чады своими:

а вышні Іерусалім свабодны: ён — маці ўсім нам.

а вышний Иерусалим свободь есть, иже есть мати всем нам.

Бо напісана: «узвесяліся, няплодная, якая не нараджа́ла; усклікні і вы́гукні, ты, якая не паку́тавала ў родах; бо намнога больш дзяцей у пакінутай, чым у той, якая ма́е мужа».

Писано бо есть: возвеселися, неплоды, не раждающая: расторгни и возопи, неболящая: яко многа чада пустыя паче, нежели имущия мужа.

Мы, браты, — дзеці абяцання, як Ісаак.

Мы же, братие, по исааку обетования чада есмы.

Але як тады народжаны па плоці гнаў народжанага па духу, гэтак і цяпер.

Но якоже тогда по плоти родивыйся гоняше духовнаго, тако и ныне.

Што ж кажа Пісанне́ «Выгані рабыню і сына яе, бо сын рабыні не будзе спадкае́мцам разам з сынам свабоднай».

Но что глаголет писание? Изжени рабу и сына ея, не имать бо наследовати сын рабынин с сыном свободныя.

Дык вось, браты, мы дзеці не рабыні, а свабоднай.

Темже, братие, несмы рабынина чада, но свободныя.

« 3 глава 5 глава »