Да Галятаў 4 глава

Пасланьне да Галятаў
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

Яшчэ скажу: спадкаемец, пакуль у маленстве, нічым не адрозьніваецца ад раба, хоць і гаспадар усяго:

Глаголю же: в елико время наследник млад есть, ничимже лучший есть раба, господь сый всех:

ён пад апекунамі і кіраўнікамі аж да часу вызначанага бацькам.

но под повелители и приставники есть даже до нарока отча.

Гэтак і мы, пакуль былі ў маленстве, былі паняволеныя рэчавым пачаткам сьвету;

Такожде и мы, егда бехом млади, под стихиами бехом мира порабощени:

але калі споўніўся час, Бог паслаў Сына Свайго (Адзінароднага), Які нарадзіўся ад жанчыны і хадзіў пад законам,

Егда же прииде кончина лета, посла Бог Сына своего единороднаго, раждаемаго от жены, бываема под законом,

каб адкупіць падзаконных, каб нам атрымаць усынаўленьне.

да подзаконныя искупит, да всыновление восприимем.

А як што вы — сыны, дык Бог паслаў у сэрцы вашыя Духа Сына Свайго, Які ўсклікае: «Абба, Войча!»

И понеже есте Сынове, посла Бог духа Сына своего в сердца ваша, вопиюща: авва Отче.

Таму ты ўжо ня раб, а сын; а калі сын, дык і спадкаемец Божы празь Ісуса Хрыста.

Темже уже неси раб, но сын: аще ли же сын, и наследник Божий Иисус Христом.

Але тады, ня ведаючы Бога, вы служылі божышчам, якія па сутнасьці не багі;

Но тогда убо, не ведуще Бога, служисте не по естеству сущым богом:

а сёньня, уведаўшы Бога, альбо лепей, атрымаўшы пазнаньне ад Бога, навошта вяртаецеся зноў да бясьсілых і ўбогіх матар’яльных пачаткаў, і хочаце яшчэ зноў падняволіцца ім?

ныне же, познавше Бога, паче же познани бывше от Бога, како возвращаетеся паки на немощныя и худыя стихии, имже паки свыше служити хощете?

Вы пільна зважаеце на дні, месяцы, поры і гады.

дни смотряете, и месяцы, и времена, и лета.

Баюся за вас, ці ня марна я працаваў у вас.

Боюся о вас, еда како всуе трудихся в вас.

Прашу вас, браты, будзьце, як я, таму што і я, як вы. Вы нічым не пакрыўдзілі мяне:

Будите якоже аз, зане и аз, якоже вы: братие, молю вы. Ничимже мене обидесте:

ведаеце, што, хоць я ў нядужай плоці зьвеставаў вам першы раз,

весте же, яко за немощь плоти благовестих вам первее.

але вы не пагардзілі спакушэньня майго ў плоці маёй і не пагрэбавалі мною, а прынялі мяне, як анёла Божага, як Хрыста Ісуса.

и искушения моего, еже во плоти моей, не уничижисте, ни оплевасте, но якоже ангела Божия приясте мя, яко Христа Иисуса.

Якія вы былі дабрашчасныя! Сьведчу пра вас, што, калі б можна было, вы б вырвалі вочы свае і аддалі мне.

Кое убо бяше блаженство ваше, свидетельствую бо вам, яко, аще бы было мощно, очеса ваша извертевше дали бысте ми.

І вось, няўжо я стаўся ворагам вашым, кажучы вам праўду?

Темже враг вам бых, истину вам глаголя?

Рупяцца за вас нячыста, і хочуць вас адвярнуць, каб вы рупіліся пра іх.

Ревнуют по вас не добре, но отлучити вас хотят, да им ревнуете.

Добра рупіцца ў добрым заўсёды, а не ў маёй толькі прысутнасьці ў вас.

Добро же, еже ревновати всегда в добрем, и не точию внегда приходити ми к вам.

Дзеці мае! я зноў дзеля вас у пакутах народзінаў, пакуль вобраз Хрыста ня выявіцца ў вас.

Чадца моя, имиже паки болезную, дондеже вообразится Христос в вас:

Хацеў бы я цяпер быць у вас і зьмяніць голас мой, бо я ў недаўменьні пра вас.

хотел же бых приити к вам ныне и изменити глас мой, яко не домышляюся о вас.

Скажэце мне вы, хто хоча быць пад законам: хіба вы ня слухаецеся закона?

Глаголите ми, иже под законом хощете быти: закона ли не слушаете?

Бо напісана: «Абрагам меў двух сыноў, аднаго ад рабыні, а другога ад вольнай».

Писано бо есть, яко авраам два сына име: единаго от рабы, а другаго от свободныя.

Але які рабыніч, той народжаны па плоці; а які ад вольнай, той па абяцаньні.

Но иже от рабы, по плоти родися: а иже от свободныя, по обетованию.

У гэтым ёсьць іншы сэнс. Гэта два запаветы: адзін ад гары Сінайскай, які родзіць на рабства, які ёсьць Агар,

Иже суть иносказаема: сия бо еста два завета: един убо от горы синайския, в работу раждаяй, иже есть агарь:

бо Агар азначае гару Сінай у Аравіі і адпавядае цяперашняму Ерусаліму, бо ён зь дзецьмі сваімі ў рабстве;

агарь бо, сина гора есть во аравии, прилагается же нынешнему Иерусалиму, работает же с чады своими:

а вышэйшы Ерусалім вольны: Ён — маці ўсім нам.

а вышний Иерусалим свободь есть, иже есть мати всем нам.

Бо напісана: «узьвесяліся, няплодная, ты, што ня родзіш; усклікні і гукні, ты, што ня мучылася ў родах; бо ў пакінутай куды болей дзяцей, чым у той, што мае мужа».

Писано бо есть: возвеселися, неплоды, не раждающая: расторгни и возопи, неболящая: яко многа чада пустыя паче, нежели имущия мужа.

Мы, браты, дзеці абяцаньня, як Ісаак.

Мы же, братие, по исааку обетования чада есмы.

Але як тады народжаны ад плоці гнаў таго, хто ад Духа, так і сёньня.

Но якоже тогда по плоти родивыйся гоняше духовнаго, тако и ныне.

Што ж кажа Пісаньне? «Выгані рабыню і сына яе, бо сын рабыніч не спадчыньніць разам з сынам вольнае».

Но что глаголет писание? Изжени рабу и сына ея, не имать бо наследовати сын рабынин с сыном свободныя.

Таму, браты, мы дзеці не рабыні, а вольнай.

Темже, братие, несмы рабынина чада, но свободныя.

« 3 глава 5 глава »