По Матфею 25 глава

Евангелие по Матфею
Открытый перевод → Пераклад Антонія Бокуна

Тогда, в Царстве Небесном, будет как с десятью девушками, которые, взяв светильники, вышли встречать жениха87.

Тады падобнае будзе Валадарства Нябеснае да дзесяці дзяўчынаў, якія, узяўшы лямпы свае, выйшлі насустрач жаніху.

Пять из них были глупыми, а пять — благоразумными.

А пяць з іх былі мудрыя, і пяць — дурныя.

Глупые не взяли с собой масло для светильников,

Тыя, што былі дурныя, узяўшы лямпы свае, ня ўзялі з сабою алею.

а благоразумные вместе со светильниками захватили и сосуды с маслом.

А мудрыя ўзялі алей у пасудзінах сваіх разам з лямпамі сваімі.

Жених долго не появлялся, и все девушки задремали.

А як жаніх замарудзіў, задрамалі ўсе і паснулі.

В полночь раздался клич: “Идёт жених, выходите его встречать!”

А сярод ночы ўзьняўся крык: “Вось, жаніх ідзе, выходзьце насустрач яму!”

Девушки, пробудившись, стали поправлять светильники.

Тады ўсталі ўсе тыя дзяўчыны і направілі лямпы свае.

И глупые обратились к благоразумным: “Дайте нам масла: наши светильники гаснут”.

Дурныя ж сказалі мудрым: “Дайце нам вашага алею, бо лямпы нашыя згасаюць”.

Но те им отказали: “Нет, нам с вами масла не хватит. Лучше пойдите и купите его у торговцев”.

А мудрыя адказалі, кажучы: “Каб хапіла і нам, і вам, ідзіце лепш да прадаўцоў і купіце сабе”.

Пока глупые девушки ходили за маслом, пришёл жених. Девушки, стоявшие наготове, вошли вместе с ним на пир, и двери за ними закрылись.

Калі ж пайшлі яны купляць, прыйшоў жаніх, і падрыхтаваныя ўвайшлі з ім на вясельле, і дзьверы былі зачыненыя.

Позже подошли девушки, ходившие за маслом, и стали кричать: “Господин, господин наш, открой нам!”

А пасьля прыходзяць і другія дзяўчыны, кажучы: “Пане, пане! Адчыні нам!”

А он ответил: “Говорю вам истину: я вас не знаю”.

Ён жа, адказваючы, сказаў: “Сапраўды кажу вам: ня ведаю вас”.

Итак, бодрствуйте, ибо вы не знаете ни дня, ни часа.

Дык чувайце, бо ня ведаеце ані дня, ані гадзіны, у якую прыйдзе Сын Чалавечы.

Или будет как с человеком, который, собираясь на чужбину, позвал рабов и вручил им своё состояние.

Бо, як чалавек, выяжджаючы, паклікаў слугаў сваіх і даў ім маёмасьць сваю.

Одному он дал пять талантов, другому — два, третьему — один: каждому по его дарованиям, и уехал.

І аднаму даў пяць талентаў, а іншаму — два, а іншаму — адзін; кожнаму паводле сілы ягонай, і адразу выехаў.

Обладатель пяти талантов пошёл и, пустив их в дело, получил доход в пять талантов.

Той, які ўзяў пяць талентаў, пайшоўшы, працаваў з імі і прыдбаў другія пяць талентаў.

Точно так же получивший два таланта нажил ещё два.

Гэтаксама і той, [які ўзяў] два, прыдбаў і другія два.

А получивший один талант зарыл хозяйские деньги в землю.

А той, які ўзяў адзін, адыйшоўшы, закапаў яго ў зямлю і схаваў срэбра пана свайго.

И вот, после долгого отсутствия вернулся хозяин и потребовал от рабов отчёта.

Праз доўгі час прыходзіць пан слугаў тых і рахуецца з імі.

Раб, получивший от него пять талантов, принёс ему десять и сказал: “Господин мой, ты дал мне пять талантов. Смотри, я заработал ещё пять!”

І, падыйшоўшы, той, які ўзяў пяць талентаў, прынёс другія пяць талентаў, кажучы: “Пане, пяць талентаў ты даў мне; вось другія пяць талентаў я прыдбаў на іх”.

Хозяин ответил: “Отлично, мой верный, надёжный слуга! Раз ты был верен в малом, я назначу тебя распорядителем многого. Радуйся вместе со своим господином!”

А пан ягоны прамовіў да яго: “Добра, добры і верны слуга! У малым ты быў верны, над многім цябе пастаўлю; увайдзі ў радасьць пана твайго”.

Пришёл также раб, получивший два таланта, и сказал: “Господин мой, ты дал мне два таланта. Смотри, я заработал ещё два!”

Падыйшоўшы, той, які ўзяў два таленты, сказаў: “Пане, два таленты ты даў мне, вось, другія два таленты я прыдбаў на іх”.

Прамовіў да яго пан ягоны: “Добра, добры і верны слуга! У малым ты быў верны, над многім цябе пастаўлю; увайдзі ў радасьць пана твайго”.

Явился и раб, получивший один талант, и сказал: “Господин! Я знаю, что ты — человек жестокий: пожинаешь там, где не сеял, и собираешь там, где не рассыпал.

А той, які ўзяў адзін талент, падыйшоўшы, сказаў: “Пане, я ведаю цябе, што ты — чалавек жорсткі, які жне, дзе ня сеяў, і зьбірае, дзе не рассыпаў.

Из страха перед тобой я зарыл талант твой в землю. Вот, возьми своё!”

І, збаяўшыся, я пайшоў і схаваў талент твой у зямлю; вось, трымай тваё”.

Хозяин ответил: “Негодный, ленивый раб! Ты ведь знал, что я люблю пожинать, где не сеял, и собирать, где не рассыпал.

Адказваючы, пан ягоны сказаў яму: “Злы слуга і лянівы! Ты ведаў, што я жну, дзе ня сеяў, і зьбіраю, дзе не рассыпаў.

Ты должен был пустить мои деньги в рост, чтобы, вернувшись, я получил на них прибыль.

Дык мусіў ты аддаць срэбра маё купцам; і я, прыйшоўшы, атрымаў бы сваё з прыбыткам.

Заберите у него талант и отдайте обладателю десяти!

Дык вазьміце ў яго талент і дайце таму, які мае дзесяць талентаў.

Ибо кто имеет, тот получит ещё больше и будет иметь в избытке, а у неимущего отнимут и то, что он имеет.

Бо ўсякаму, хто мае, будзе дадзена і памножыцца, а ў таго, хто ня мае, і тое, што мае, будзе ўзята ў яго.

А никчемного раба пусть выбросят вон, во тьму: там будут рыдать и скрежетать зубами”.

А нягоднага слугу кіньце ў цемру вонкавую; там будзе плач і скрыгат зубоў”.

Когда Сын Человеческий придёт со славой в окружении всех ангелов, Он воссядет на царском престоле

А калі прыйдзе Сын Чалавечы ў славе Сваёй, і ўсе сьвятыя анёлы з Ім, тады Ён сядзе на пасадзе славы Сваёй.

и к Нему будут собраны все народы. И Он отделит одних людей от других, как пастух отделяет овец от козлов,

І будуць сабраныя перад Ім усе народы; і Ён аддзеліць адных ад другіх, як пастух аддзяляе авечак ад казлоў.

и поставит овец по правую руку от себя, а козлов — по левую.

І паставіць авечак праваруч Сябе, а казлоў — леваруч.

И скажет Царь стоящим справа: “Идите ко Мне! Вас благословил мой Отец. Владейте царством, приготовленным для вас при сотворении мира.

Тады скажа Валадар тым, якія праваруч Яго: “Ідзіце, дабраслаўлёныя Айцом Маім, вазьміце ў спадчыну Валадарства, падрыхтаванае вам ад заснаваньня сьвету.

Ибо Я был голоден, и вы дали Мне есть, страдал от жажды, и вы дали Мне пить, был чужестранцем, и вы дали Мне кров,

Бо Я быў галодны, і вы далі Мне есьці; Я смагнуў, і вы напаілі Мяне; быў чужынцам, і вы прынялі Мяне,

был нагим, и вы дали Мне одежду, был больным, и вы обо Мне позаботились, был узником, и вы Меня навестили”.

быў голы, і вы апранулі Мяне; быў хворы, і вы адведалі Мяне; быў у вязьніцы, і вы прыйшлі да Мяне”.

Тогда спросят праведные: “Господин наш, когда мы видели Тебя голодным — и накормили, страдающим от жажды — и напоили?

Тады адкажуць Яму праведнікі, кажучы: “Госпадзе! Калі мы бачылі Цябе галодным і накармілі, ці сасьмяглым і напаілі?

Когда мы видели Тебя чужестранцем — и приютили, нагим — и одели?

Калі ж мы бачылі Цябе чужынцам і прынялі, ці голым і апранулі?

Когда мы видели Тебя больным или узником — и навестили?”

Калі ж мы бачылі Цябе хворым, ці ў вязьніцы, і прыйшлі да Цябе?”

А Царь им скажет: “Говорю вам истину: всё, что вы сделали для одного из этих братьев Моих наименьших, вы сделали для Меня”.

І, адказваючы, Валадар скажа ім: “Сапраўды кажу вам: тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі”.

Потом Он скажет стоящим слева: “Прочь от меня! Вы прокляты. Ступайте в вечный огонь, приготовленный для Дьявола и ангелов его.

Тады скажа Ён і тым, якія леваруч: “Ідзіце ад Мяне, праклятыя, у агонь вечны, падрыхтаваны д’яблу і анёлам ягоным.

Ибо Я был голоден, а вы не дали Мне есть, страдал от жажды, а вы не дали Мне пить,

Бо Я быў галодны, і вы ня далі Мне есьці; смагнуў, і вы не напаілі Мяне;

был чужестранцем, а вы не приютили Меня, был нагим, а вы не дали Мне одежды, был больным и узником, а вы Меня не навестили”.

быў чужынцам, і вы не прынялі Мяне; быў голы, і вы не апранулі Мяне; быў хворы і ў вязьніцы, і вы не адведалі Мяне”.

Тогда спросят и они: “Господин наш, когда же мы видели Тебя голодным или страдающим от жажды, чужестранцем или нагим, больным или узником — и не позаботились о Тебе?”

Тады і яны адкажуць Яму, кажучы: “Госпадзе, калі мы бачылі Цябе галодным, ці сасьмяглым, ці чужынцам, ці голым, ці хворым, ці ў вязьніцы, і не паслужылі Табе?”

А Он им на это скажет: “Говорю вам истину: чего вы не сделали для одного из этих наименьших, того вы не сделали для Меня”.

Тады адкажа Ён ім, кажучы: “Сапраўды кажу вам: тое, што вы не зрабілі аднаму з гэтых меншых, Мне не зрабілі”.

И пойдут они в муку на века, а праведные — в жизнь на века».

І пойдуць гэтыя на пакараньне вечнае, а праведнікі — у жыцьцё вечнае».

Примечания:

Открытый перевод

[87] В некоторых рукописях: жениха и невесту.

« 24 глава 26 глава »