Біблія » Нумары Стронг для грэцкага » назад » G1861: ἐπαγγέλλω
Обещать, предлагать, заявлять.
From G1909 (epi) and the base of G32 (aggelos); to announce upon (reflexively), i.e. (by implication) to engage to do something, to assert something respecting oneself — profess, (make) promise.
οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι καὶ ἐζήτει πῶς εὐκαίρως αὐτὸν παραδῷ
Они же, услышав, обрадовались, и обещали дать ему сребренники. И он искал, как бы в удобное время предать Его.
А яны, пачуўшы, узрадаваліся і абяцаліся даць яму срэбранікі. І ён намышляў, як бы ў зручны час выдаць Яго.
Яны, пачуўшы, вельмі ўзрадаваліся і абяцалі яму, што дадуць яму грошы. Ён жа шукаў, як Яго ў прыдатны час выдаць.
Яны ж, пачуўшы, узрадаваліся і абяцалі даць яму срэбла. І ён шукаў, як бы прыгодна ізрадзіць Яго.
Яны-ж, пачуўшы, узрадаваліся і абяцалі даць яму грошы. І ён шукаў, як у адпаве́дную часíну прада́ць Яго.
Яны ж, пачуўшы, узра́даваліся і абяцалі яму даць срэбранікі. І ён шукаў, як пры нагодзе вы́даць Яго.
Яны ж, пачуўшы, узрадаваліся і абяцалі даць яму срэбранікі. І ён шукаў, як пры нагодзе выдаць Яго.
Яны ж, пачуўшы, узрадаваліся і абяцалі даць яму грошы. І ён шукаў, як у адпаведны час Яго выдаць.
Яны ж, пачуўшы, усцешыліся і абяцалі даць яму серабра. І ён шукаў, як бы ў зручны час выдаць Яго.
А яны, пачуўшы, узрадаваліся і абяцалі яму даць срэбра. І (ён) шукаў, як бы ў зручную часіну прадаць Яго.
Яны, пачуўшы гэтае, усьцешыліся і абяцалі даць яму срэбранікаў; і ён шукау зручнага моманту, каб прадаць Яго.
Тыя пачуўшы ўсьцешыліся й абяцалі даць яму грошай. І шукаў, як-бы зручною часінай выдаць яго.
Яны пачуўшы ўсьцешыліся і абяцалі даць яму грошай. І ён шукаў, як бы зручнай часінай яго выдаць.
καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ βῆμα ποδός καὶ ἐπηγγείλατο αὐτῷ δοῦναι εἰς κατάσχεσιν αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ' αὐτόν οὐκ ὄντος αὐτῷ τέκνου
И не дал ему на ней наследства ни на стопу ноги, а обещал дать ее во владение ему и потомству его по нем, когда еще был он бездетен.
і ня даў яму на ёй спадчыны ні на ступак нагі, а абяцаўся даць яе на валоданьне яму нашчадкам ягоным пасьля яго, калі ён яшчэ быў бязьдзетны.
і не даў яму ва ўласнасць ані пядзі зямлі, але абяцаў даць яе ва ўласнасць яму і нашчадкам яго па ім, хоць не меў тады яшчэ сына.
І ня даў яму ў ёй спадку ані на ступу нагі, але абяцаў даць яе ў дзяржаньне яму а насеньню ягонаму па ім, як ён ня меў дзіцяці.
І ня даў яму ў ёй спадчыны ні на стапу́ нагі; і абяцаў яму даць яе́ ў валаданьне яму й патомству ягонаму пасьля́ яго, а ня было ў яго тады дзіцяці.
і не даў яму спа́дчыны ў ёй ні на ступню́ нагі; але абяцаў даць яе ў вало́данне яму і патомству ягонаму пасля яго, хоць ён не меў тады дзіця́ці.
Ён не даў яму там спадчыны нават на крок, але абяцаў даць яе ва ўладанне яму і ягоным нашчадкам, хоць у яго яшчэ не было дзіцяці.
І ня даў яму ў ёй спадчыны ані на стапу нагі; і абяцаў яму даць яе ў валоданьне яму і насеньню ягонаму пасьля яго, а ня меў ён дзіцяці.
ды не даў яму спадчыны ў ёй ні на след нагі, але абяцаў даць яе ў валоданне яму і яго патомству пасля яго, хоць у яго яшчэ не было дзіцяці.
І ня даў яму на ёй спадчыны ні на ступак нагі, але абяцаў яму даць яе ў вало́даньне, і семені ягонаму пасьля яго, калі ён ня меў (яшчэ) дзіцяці.
І ня даў яму ў ей спадчыны ані на крок нагі, але абяцаўся даць яму яе ў уладаньне і патомству ягонаму пасьля яго, хоць ён ня меў сына.
καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός ἐστιν καὶ ποιῆσαι
и будучи вполне уверен, что Он силен и исполнить обещанное.
і будучы добра ўпэўнены, што Ён мае сілу выканаць абяцанае.
і быў упэўнены, што Ён мае моц і здзейсніць абяцанае.
І будучы супоўна пераканаўшыся, што што-колечы Ён абяцаў, можа й зрабіць.
і зусім пэўны, што Ён дуж і выпаўніць абяцанае.
і бу́дучы по́ўнасцю ўпэ́ўненым, што Ён мае сілу вы́канаць абяца́нае.
і будучы цалкам упэўненым, што Бог мае моц выканаць абяцанае.
і маючы пэўнасьць, што Ён магутны зрабіць тое, што абяцаў.
і быў зусім ўпэўнены, што Ён мае сілу і выканаць тое, што абяцаў.
і будучы цьвёрда ўпэўненым, што тое, што абяцаў (Бог), Ён моцны і выканаць.
упэўнены, што ўсё абецанае мае моц і даканаць.
Τί οὖν ὁ νόμος τῶν παραβάσεων χάριν προσετέθη ἄχρις οὗ ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται διαταγεὶς δι' ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου
Для чего же закон? Он дан после по причине преступлений, до времени пришествия семени, к которому [относится] обетование, и преподан через Ангелов, рукою посредника.
Навошта ж закон? Ён дадзены пасьля з прычыны злачынстваў, да часу прышэсьця насеньня, якому было дадзена абяцаньне, і ўчынена праз анёлаў, рукою пасрэдніка.
Нашто тады закон? Ён дзеля праступкаў устаноўлены да часу, пакуль не прыйдзе семя, якому дадзена абяцанне; перададзены праз анёлаў рукою пасярэдніка.
Дык нашто ж Закон? Ён прыданы з прычыны выступаў да прыходу Семені, Катораму была зроблена абятніца, загаданы ангіламі рукою пасярэдніка.
Дык што-ж закон? Ён дадзены з прычыны праступкаў, да часу, пакуль прыйдзе насе́ньне, якому дадзена прырачэньне, і выкладзены праз ангелаў рукою пасярэдніка.
Навошта ж закон? Ён быў дададзены пазней з-за злачынстваў, — да часу прышэсця семені, якому дадзена абяцанне, — і перададзены праз ангелаў, рукою пасрэдніка.
Нашто тады Закон? Ён дзеля праступкаў устаноўлены да часу, пакуль не з’явіцца патомак, якому даручана абяцанне, перададзенае праз анёлаў у рукі пасрэдніка.
Дык навошта Закон? Ён дадзены з прычыны парушэньняў, пакуль прыйдзе насеньне, пра якое дадзена абяцаньне, загаданае праз анёлаў рукою пасярэдніка.
Дык навошта закон? Ён быў дададзены з-за злачынстваў, пакуль не прыйдзе патомак, якому было дадзена абяцанне, і перададзены ён быў праз Анёлаў рукою пасрэдніка.
Дык навошта тады Закон? А ён (Закон) быў дадзены з прычыны злачынстваў, і да таго часу, калі прыйдзе Насеньне, які Ён абвясьціў загадаўшы цераз Ангелаў рукою пасярэдніка.
Нашто-ж тады Закон? Ён дададзены быў дзеля праступства да часу прыйсьця патомка, якога датычыць абяцанне, аглошаны праз Анелаў рукою пасярэдніка.
ἀλλ' ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν δι' ἔργων ἀγαθῶν
но добрыми делами, как прилично женам, посвящающим себя благочестию.
а добрымі справамі, як прыстойна жанчынам, што прысьвячаюць сябе пабожнасьці.
але як належыць жанчынам, лепш выяўляючы пабожнасць праз добрыя справы.
Але добрымі ўчынкамі, што ўходзе жанкам, боязьнь Божую вызнаючым.
але добрымі ўчынкамі (што прыстойна жанчынам, якія на багабойнасьць сябе́ пасьвяцілі).
а добрымі справамі, як нале́жыць жанчынам, якія лíчаць сябе набожнымі.
але добрымі ўчынкамі, як належыць жанчынам, што імкнуцца да пабожнасці.
але добрымі ўчынкамі, як належыць жанчынам, якія абяцалі багабойнасьць.
а — як належыць жанчынам, якія вызнаюць, што шануюць Бога, — добрымі ўчынкамі.
але, як прыстойна жанчынам, якія спавядаюць багабойнасьць — добрымі ўчынкамі.
але — як прыстоіць жанчынах, пасьвяціўшымся пабожнасьці, (хай моляцца) спаўняючы добрые ўчынкі.
ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν Ἡ χάρις μετὰ σοῦ ἀμήν πρός Τιμόθεον πρώτη ἐγράφη ἀπό Λαοδικείας ἥτις ἐστίν μητρόπολις φρυγίας τῆς Πακατιανῆς
которому предавшись, некоторые уклонились от веры. Благодать с тобою. Аминь.
аддаўшыся якім, некаторыя ўхіліліся ад веры. Мілата з табою. Амін.
якой аддаўшыся, некаторыя адступіліся ад веры. Ласка з табою. Амін.
Каторую некатрыя вызнаючы, адхінуліся ад веры. Ласка з табою.
пахваляючыся якім, некаторыя ўхіліліся ад ве́ры. Ласка з табою. Амін.
вызнаючы́ іх, некаторыя адступілі ад веры. Благадаць з табою. Амінь.
ідучы за якім, некаторыя адышлі ад веры. Ласка з вамі.
пахваляючыся якім, некаторыя адхіліліся ад веры. Ласка з табою. Амэн.
прапаведуючы якія некаторыя адступілі ад веры. Ласка Божая няхай будзе з вамі4.
аддаўшыся якой, нікаторыя адступіліся ад веры. Багадаць з табою. Амін.
за якою ўганяючыся, некаторые адпалі ад веры. Ласка з табою. Амэн.
ἐπ' ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου ἣν ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς θεὸς πρὸ χρόνων αἰωνίων
в надежде вечной жизни, которую обещал неизменный в слове Бог прежде вековых времен,
у надзеі на вечнае жыцьцё, якое абяцаў нязьменны ў слове Бог за часу спрадвечнага,
у надзеі жыцця вечнага, якое абяцаў спрадвеку Бог, Які не падманвае,
У надзеі жыцьця вечнага, Каторае Бог, што ня можа маніць, абяцаў перад вякамі часу,
у надзе́і ве́чнага жыцьця, якую прырок Бог, Які не ашуківае, перад ве́чнымі часамі,
у надзеі на жыццё вечнае, якое паабяца́ў праўдзівы ў слове Бог раней часоў адвечных,
у надзеі на вечнае жыццё, якое спрадвеку абяцаў праўдзівы Бог,
у надзеі жыцьця вечнага, якое абяцаў Бог, Які не падманвае, перад адвечнымі часамі,
у надзеі вечнага жыцця, якое Бог, што не можа лгаць, абяцаў перад вечнымі часамі,
дзеля надзеі на жыцьцё вечнае, якое паабяцаў праўдзівы Бог спрадвеку;
надзеі жыцьця вечнага, прад вякамі абяцанага Богам няздрадным у слове,
Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ θεός ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχεν μείζονος ὀμόσαι ὤμοσεν καθ' ἑαυτοῦ
Бог, давая обетование Аврааму, как не мог никем высшим клясться, клялся Самим Собою,
Бог, даючы абяцаньне Абрагаму, калі ня мог нікім вышэйшым прысягнуць, прысягаў Самім Сабою,
Бо Бог, даючы абяцанне Абрагаму, не маючы нікога вышэйшага, каб мог ім прысягнуць, прысягнуў Самім Сабою,
Бо Бог, даючы абятніцу Абрагаму, як ня меў на нікога вялікшага прысягаць, прысяг на Самога Сябе,
Бо Бог, прыракаючы Аўрааму, ня маючы клясьціся нікім вышэйшым, кляўся Самым Сабою,
Бо даючы́ абяцанне Аўрааму, Бог, паколькі не мог нікім вышэйшым паклясціся, то кляўся Самім Сабою,
Даўшы абяцанне Абрагаму, Бог не мог паклясціся нікім большым і таму пакляўся самім сабою,
Бо Бог, абяцаючы Абрагаму, ня маючы нікога вышэйшага, каб прысягаць, прысягаў Самім Сабою,
Бог жа, даўшы абяцанне Аўрааму, паколькі не мог паклясціся нікім большым, пакляўся Самім Сабою,
Бо Бог, даўшы абяцаньні Абрагаму, калі ня меў нікога вышэйшага (за Сябе), каб (ім) прысягнуць, прысягнуў Самім Сабой,
Калі Бог даваў прырачэнні Абрагаму, дык, ня маючы нікога вышэйшага за сябе, на кагоб мог прысягнуць, на сябе самога прысягнуў,
κατέχωμεν τὴν ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος ἀκλινῆ πιστὸς γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος
будем держаться исповедания упования неуклонно, ибо верен Обещавший.
будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў;
Трымаймася непарушна вызнання надзеі, бо верны ёсць Той, Які даў абяцанне;
Моцна дзяржымася бяз хістаньня вызнаньня надзеі, бо верны Тый, што абяцаў.
трыма́ймася няўхільна вызна́ньня надзе́і, (бо ве́рны Той, Хто прырок).
будзем трымацца вызна́ння надзеі непахíсна, бо верны Той, Хто абяцаў;
Будзем непахісна трымацца вызнання надзеі, бо верны той, хто абяцаў.
Будзем трымацца няўхільна вызнаньня надзеі, бо верны Той, Які абяцаў,
трымаймася непахісна вызнання надзеі, бо верны Той, Хто абяцаў;
Трымаймася няпахісна вызнаньня надзеі; бо верны Той, Хто абяцаў;
Трывайма непахісна пры моцнай надзеі вызнаванай, (бо верны ёсьць той, каторы абяцаў)
Πίστει καὶ αὐτὴ Σάρρα δύναμιν εἰς καταβολὴν σπέρματος ἔλαβεν καὶ παρὰ καιρὸν ἡλικίας ἔτεκεν ἐπεὶ πιστὸν ἡγήσατο τὸν ἐπαγγειλάμενον
Верою и сама Сарра (будучи неплодна) получила силу к принятию семени, и не по времени возраста родила, ибо знала, что верен Обещавший.
Вераю і сама Сарра (будучы бясплодная) атрымала сілу на прыняцьце семені і не па часе ўзросту нарадзіла; бо ведала, што верны Той, Хто абяцаў.
Праз веру і сама Сара, бясплодная, нягледзячы на ўзрост, атрымала моц на пачацце нашчадка і нарадзіла, бо паверыла, што верны Той, Які даў абяцанне.
Вераю й сама Сорра адзяржала моц да прыйма семені, і вонках паравога веку, бо мела за вернага Таго, Хто абяцаў.
Ве́раю й сама́ Сара прыняла сілу на зачацьце насе́ньня і не па часе ве́ку спарадзіла, бо ве́рным лічыла Таго, Хто даў абяцаньне.
Вераю і сама Сарра, будучы бясплоднаю, атрымала здольнасць зача́ць і насуперак свайму ўзросту нарадзіла, бо ведала, што верны Той, Хто абяцаў.
Дзякуючы веры і бясплодная Сара, насуперак старому ўзросту, атрымала сілу, каб зачаць патомства, паколькі лічыла годным даверу таго, хто даў абяцанне.
Вераю і сама Сара атрымала сілу на зачацьце насеньня і не па часе веку нарадзіла, бо верным прызнавала Таго, Які абяцаў.
Вераю і сама Сара, бясплодная, атрымала сілу на зачацце насення і, насуперак пары ўзросту, [нарадзіла], бо яна лічыла верным Таго, Хто абяцаў.
Празь веру і сама Сарра атрымала сілу для зачацьця і насуперак пары ўзросту нарадзіла, бо яна лічыла, што верны Той, Хто даў абяцаньне.
Праз веру і Сара, хоць час ейны мінуў прыняла дужасьць пачацьця сына (ў перасьпелым веку), бо ўверыла у вернасьць таго, каторы абяцаў ёй гэта.
οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευσεν τότε νῦν δὲ ἐπήγγελται λέγων Ἔτι ἅπαξ ἐγὼ σείω οὐ μόνον τὴν γῆν ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν
Которого глас тогда поколебал землю, и Который ныне дал такое обещание: еще раз поколеблю не только землю, но и небо.
чый голас тады пахіснуў зямлю, і Які цяпер даў такое абяцаньне: «яшчэ раз скалану ня толькі зямлю, але і неба».
Голас Яго страсянуў тады зямлю, а цяпер абвяшчае, кажучы: «Яшчэ раз страсяну і ўстрасу не толькі зямлю, але і неба».
Чый голас тады захістаў зямлю; а цяпер Ён абяцаў, кажучы: «Яшчэ раз захістаю ня толькі зямлю, але й неба».
голас Якога тады захістаў зямлёю, цяпе́р жа прырок, кажучы: Яшчэ раз устрасяну ня толькі зямлю, але й не́ба (Агея 2:7).
Таго, Чый голас тады пахіснуў зямлю, і Хто цяпер паабяцаў, кажучы: «яшчэ раз пахісну́ не толькі зямлю, але і неба».
Ягоны голас тады страсянуў зямлю, але цяпер Ён паабяцаў, кажучы: «Яшчэ раз страсяну не толькі зямлю, але і неба».
голас Якога тады захістаў зямлю, а цяпер абяцаў, кажучы: “Яшчэ раз страсяну ня толькі зямлю, але і неба”.
чый голас тады пахіснуў зямлю, а цяпер Ён паабяцаў, кажучы: «Яшчэ раз Я пахісну не толькі зямлю, але і неба».
Чый голас тады пахістаў зямлю, а цяпер Ён паабяцаў, кажучы: «Яшчэ аднойчы Я страсяну ня толькі зямлю, але і неба».
Голас ягоны тады ўзварухнуў землю, а і цяпер запавяшчае, кажучы: «Яшчэ раз устрасану ня толькі землю, але й неба» (Агг. 2:7).
Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεταί τὸν στέφανον τῆς ζωῆς ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν
Блажен человек, который переносит искушение, потому что, быв испытан, он получит венец жизни, который обещал Господь любящим Его.
Дабрашчасны чалавек, які вытрывае выпрабаваньне, бо пасьля выпрабаваньня ён атрымае вянок жыцьця, які паабяцаў Гасподзь тым, хто любіць Яго.
Шчасны чалавек, які выстаіць у спакусе, бо па выпрабаванні атрымае вянок жыцця, які абяцае Бог тым, што любяць Яго.
Дабраславёная людзіна, каторая вытрывала дазнаньні, бо, будучы выпрабаваная, адзяржыць карону жыцьця, што Ён абяцаў тым, каторыя любяць Яго.
Шчасьлівы чалаве́к, які выдзе́ржывае спакусу, бо, як выпрабаваны, ён дастане вянок жыцьця, што абяцаў Госпад тым, хто любіць Яго.
Блажэ́нны чалавек, які вы́трывае спакусу, бо, прайшоўшы выпрабава́нне, ён атрыма́е вянец жыцця́, які паабяца́ў Гасподзь тым, хто лю́біць Яго.
Шчаслівы чалавек, які вытрымлівае выпрабаванне, бо, калі будзе выпрабаваны, атрымае вянец жыцця, які Бог абяцаў тым, хто любіць Яго.
Шчасьлівы чалавек, які вытрымлівае спакусу, бо, стаўшыся выпрабаваным, ён атрымае вянок жыцьця, які абяцаў Госпад тым, хто любіць Яго.
Дабраславёны чалавек, які выстойвае перад спакусаю, бо, будучы, выпрабаваным, ён атрымае вянок жыцця, які Ён1 абяцаў тым, хто любіць Яго.
Шчасьлівы чалавек, які выстаяў у спакусе, бо стануўшы выпрабаваным, ён атрымае вянок жыцьця, які абяцаў Госпад тым, хто любіць Яго.
Шчасьлівы муж, які вытрымоўвае спакусу, бо-ж калі быў выпрабаваны, атрымае вянец жыцьця, які абяцаў Бог Любячым Яго.
Ἀκούσατε ἀδελφοί μου ἀγαπητοί οὐχ ὁ θεὸς ἐξελέξατο τοὺς πτωχοὺς τοῦ κόσμου τούτου πλουσίους ἐν πίστει καὶ κληρονόμους τῆς βασιλείας ἡς ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν
Послушайте, братия мои возлюбленные: не бедных ли мира избрал Бог быть богатыми верою и наследниками Царствия, которое Он обещал любящим Его?
Паслухайце, браты мае любасныя: ці ж ня бедных сьвету выбраў Бог быць багатымі вераю і спадчыньнікамі Царства, якое Ён абяцаў тым, хто любіць Яго?
Паслухайце, браты мае найдаражэйшыя! Ці не выбраў Бог бедных гэтага свету як багатых вераю і як спадкаемцаў Валадарства, якое абяцаў тым, што любяць Яго?
Паслухайце, браты мае любовыя: ці ня бедных сьвету абраў Бог быць багатымі вераю і спадкаемцамі гаспадарства, каторае Ён абяцаў тым, што любяць Яго?
Паслухайце, браты маі ўмілаваныя: ці-ж ня бе́дных сьве́ту гэтага выбраў Бог быць багатымі ве́раю і ўзяць у спадчыну Царства, якое Ён абяцаў тым, што любяць Яго?
Паслу́хайце, браты мае́ ўзлю́бленыя, хіба́ не бедных свету гэтага вы́браў Бог, каб былí яны бага́тымі вераю і насле́днікамі Царства, якое Ён паабяца́ў тым, хто лю́біць Яго́
Паслухайце, мае ўмілаваныя браты. Ці ж не бедных свету выбраў Бог як багатых вераю і спадкаемцаў Валадарства, якое Ён абяцаў тым, хто любіць Яго?
Паслухайце, браты мае ўлюбёныя, ці ж ня ўбогіх сьвету гэтага выбраў Бог быць багатымі ў веры і спадкаемцамі Валадарства, якое Ён абяцаў тым, што любяць Яго?
Паслухайце, браты мае ўлюбёныя: ці не Бог абраў убогіх свету быць багатымі ў веры і спадкаемцамі Царства, якое Ён паабяцаў тым, хто любіць Яго?
Паслухайце, браты мае любасныя, ці ня Бог выбраў бедных сьвету гэтага багатымі верай і насьлядоўцамі Валадарства, Якое Ён абяцаў тым, што любяць Яго?
Слухайце, браткі мае дарагіе: ціж ня бедных на гэтым сьвеце Бог выбраў быць багатымі вераю й спадкаемнікамі валадарства, якое абяцаў Ён любячым Яго?
ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς ᾧ γάρ τις ἥττηται τούτῳ καὶ δεδούλωται
Обещают им свободу, будучи сами рабы тления; ибо, кто кем побежден, тот тому и раб.
абяцаюць ім свабоду, а самыя рабы тленьня; бо, хто кім пераможаны, той таму і раб.
абяцаюць ім свабоду, а самі — нявольнікі псавання; бо хто кім пераможаны, той таго і нявольнік.
Абяцаюць ім свабоду, прымеж тога яны самы нявольнікі папсаванасьці; бо хто кім пераможаны, тый таму й нявольнік.
яны суляць ім свабоду, а самі яны — рабы тле́ньня, бо хто кім пераможаны, той таму й раб.
абяца́юць ім свабоду, самі бу́дучы раба́мі распу́сты; бо хто кім перамо́жаны, той таму і раб.
Яны абяцаюць ім свабоду, хоць самі застаюцца нявольнікамі знішчэння, бо хто кім пераможаны, той таго і нявольнік.
Яны абяцаюць ім свабоду, а самі яны — слугі сапсутасьці, бо хто кім пераможаны, той таму і стаўся слугою.
абяцаючы ім свабоду, яны самі рабы разбэшчанасці: бо хто кім пераможаны, той таго і раб.
яны суляць ім свабоду, самі зьяўляючыся рабамі тлэньня. Бо хто кім пераможаны, той (таму) і раб.
суляць ім свабоду, самы будучы рабамі гнілля; хто бо кім пераможаны, той таму й раб.
καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο ἡμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον
Обетование же, которое Он обещал нам, есть жизнь вечная.
А абяцаньне, якое Ён абяцаў нам, ёсьць жыцьцё вечнае.
А вось абяцанне, якое Ён нам даў: жыццё вечнае.
А тая абятніца, каторую абяцаў вам, ё жыцьцё вечнае.
І вось гэтае абяцаньне, якое Ён абяцаў нам, ёсьць жыцьцё ве́чнае.
А тое абяца́нне, што Ён абяца́ў нам, ёсць жыццё ве́чнае.
Абяцанне ж, якое Ён нам даў, гэта вечнае жыццё.
І гэтае абяцаньне, якое Ён абяцаў нам, ёсьць жыцьцё вечнае.
І гэта — абяцанне, якое Ён абяцаў нам: жыццё вечнае.
І гэта ёсьць тое абяцаньне, якое Ён абяцаў нам — жыцьцё вечнае.
Абяцаньне-ж, якое нам Ён даў, гэта — жыцьцё вечнае.