От Луки 10 глава

Евангелие от Луки святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

После этого поставил Господь и других семьдесят и послал их по два пред лицом Своим, в каждый город и место, куда предстояло Ему Самому идти,
 
Просьле гэтага Спадар прызначыў іншых семдзясят і паслаў іх па двух перад відзеньням Сваім да кажнага места а месца, куды Сам маніўся йсьці.

и говорил им: жатвы много, а работников мало; поэтому молите Господина жатвы, чтобы выслал работников на жатву Свою.
 
І сказаў ім: «Жніво запраўды вялікае, але работнікаў мала; дык маліце Спадара, каб выправіў работнікаў да жніва Свайго.

Идите! Вот, посылаю вас, как ягнят посреди волков.
 
Ідзіце; вось, Я пасылаю вас, як ягняты памеж ваўкоў.

Не носите с собой ни мешка, ни сумы, ни обуви, и никого в пути не приветствуйте.
 
Не нясіце із сабою ані хатуля, ані капшука, ані вобую, і нікога не здароўце на дарозе.

И в какой бы вы дом ни вошли, прежде всего говорите: «мир дому сему».
 
І ў які дом увыйдзеце, найперш скажыце: "Супакой дому гэтаму".

И если будет там сын мира, то низойдет на него мир ваш; если же нет, то на вас возвратится.
 
І калі будзе там сын супакою, супакой ваш супачыне на ім; калі не, ён зьвернецца да вас.

И в этом доме оставайтесь, ешьте и пейте, что у них есть: ибо достоин работник награды своей. Не переходите из дома в дом.
 
І ў тым самым доме заставайцеся, ядучы й п’ючы тое, што ё ў іх, бо гожы работнік заплаты свае; не пераходзьце з дому да дому.

И в какой бы вы город ни входили, — если примут вас, ешьте предлагаемое вам,
 
І да якога места прыйдзеце, і прыймуць вас, ежча, што пастановяць перад вамі.

и исцеляйте находящихся в нем больных и говорите им: «близко к вам Царство Божие».
 
І ўздараўляйце хворых у ім, хто ёсьць у ім, і кажыце ім: "Бліжыцца да вас гаспадарства Божае".

И в какой бы вы город ни вошли, — если не примут вас, то, выйдя на улицы его, скажите:
 
Калі ж увыйдзеце ў якое места, і ня прыймуць вас, то, вышаўшы на вуліцу, скажыце:

«и пыль, прилипшую к нашим ногам от города вашего, мы отрясаем вам. Знайте однако то, что близко Царство Божие».
 
"І пыл, прыліплы да нас ізь места вашага, страсаем вам із ног нашых; ведайце, адылі, што дабліжылася да вас гаспадарства Божае".

Говорю вам, что Содому в день тот будет легче, чем городу тому.
 
Але кажу вам, што Садоме таго дня лацьвей будзе, чымся месту таму.

Горе тебе, Хоразин! Горе тебе, Вифсаида! Ибо, если бы в Тире и Сидоне были совершены чудеса, совершившиеся в вас, то давно бы они, сидя в рубище и пепле, покаялись.
 
«Бяда табе, Хоразыне! Бяда табе Віфсаіда! бо калі б магучыя ўчынкі сталіся ў Тыру а Сыдоне, якія сталіся ў вас, яны даўно пакаяліся б, седзячы ў зрэб’ю а попеле.

Но Тиру и Сидону легче будет на суде, чем вам.
 
Але лацьвей будзе Тыру а Сыдону на судзе, чымся вам.

И ты, Капернаум, до неба ли ты будешь вознесён? До ада ты будешь низвергнут.
 
І ты, Капернауме, што аж да неба ўзьняўся, аж да пеклы ськінены будзеш.

Слушающий вас Меня слушает, и отвергающий вас Меня отвергает, а Меня отвергающий отвергает Пославшего Меня.
 
Хто слухае вас, слухае Мяне; і хто грэбуе вамі, грэбуе Імною; а хто грэбуе Імною, грэбуе Тым, хто паслаў Мяне».

Возвратились же семьдесят с радостью и говорили: Господи, и бесы покоряются нам во имя Твое.
 
Семдзясят зьвярнуліся з радасьцяй, кажучы: «Спадару! навет нячысьцікі паддаюцца нам у імя Твае».

Он же сказал им: Я видел сатану как молнию с неба упавшего.
 
Ён жа сказаў ім: «Я бачыў шайтана, што, як маланьня, валіўся зь неба.

Вот, Я дал вам власть наступать на змей и скорпионов и — над всею силою врага; и ничто не повредит вам.
 
Во, даю вам уладу таптаць гады а скарпіёны і ўсю моц непрыяцельскую, і нішто ніяк вам не пашкодзе.

Но тому не радуйтесь, что духи вам покоряются, а радуйтесь, что имена ваши вписаны на небесах.
 
Ня цешчася, адылі, з таго, што духі вам паддаюцца; але валей цешчася з таго, што ймёны вашыя напісаныя на нябёсах».

В этот час Он возликовал Духом Святым и сказал: славлю Тебя, Отче, Господи неба и земли, что Ты сокрыл это от мудрых и разумных и открыл это младенцам. Да, Отче, ибо так было благоугодно Тебе.
 
Тае ж гадзіны Ісус цешыўся ў Духу Сьвятым і сказаў: «Дзякую Табе, Войча, Спадару неба й зямлі, што Ты схаваў гэта ад мудрых а разумных і аб’явіў гэта бязьлеткам. Але, Войча, бо так зьлюб было Табе.

Всё Мне предано Отцом Моим; и никто не знает, кто есть Сын, кроме Отца; и кто есть Отец — никто, кроме Сына, и кому хочет Сын открыть.
 
«Усе перадана Імне Айцом Маім; і ніхто ня ведае, хто ё Сын, апрача Айца; і хто ё Айцец, апрача Сына, і каму Сын хоча аб’явіць».

И обратившись к ученикам отдельно от других, сказал: блаженны очи видящие то, что вы видите.
 
І, зьвярнуўшыся да вучанікаў, сказаў ім апрыч: «Шчасьлівыя вочы, каторыя бачаць, што вы бачыце!

Ибо говорю вам: многие пророки и цари хотели увидеть то, что видите вы, и не увидели, и услышать то, что вы слышите, и не услышали.
 
Бо кажу вам, што шмат якія прарокі а каралёве хацелі бачыць, што вы бачыце, але ня бачылі, і чуць, што вы чуеце, але ня чулі».

И вот встал некий законник, искушая Его, и сказал: Учитель, что я должен сделать, чтобы наследовать жизнь вечную?
 
І вось, адзін праўнік устаў і, спакушаючы Яго, сказаў: «Вучыцелю! што я маю рабіць, каб спала імне жыцьцё вечнае?»

Он же сказал ему: в Законе что написано? Как читаешь?
 
І Ён сказаў яму: «У законе што напісана? як чытаеш?»

И он ответил: «Возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душею твоею и всею крепостью твоею и всем разумом твоим», и: «ближнего твоего, как самого себя».
 
А ён, адказуючы, сказаў: «Любі Спадара Бога свайго з усяго сэрца свайго, і з усяе душы свае, із усяе сілы свае, і з усяе думкі свае, і прыяцеля свайго, як самога сябе».

И Он сказал ему: ты правильно ответил: так поступай и будешь жить.
 
І сказаў яму: «Добра ты адказаў; гэтак рабі, і будзеш жыць».

Но он, желая оправдать себя, сказал Иисусу: а кто мой ближний?
 
Але ён, хочучы аправіцца, кажа Ісусу: «А хто мой прыяцель?»

Иисус тотчас же ответил: человек некий спускался из Иерусалима в Иерихон и попался разбойникам; они его раздели и изранили, и ушли, оставив полумертвым.
 
І, адказуючы, Ісус сказаў: «Адзін чалавек ішоў зь Ерузаліму да Ерыхону і лучыў памеж разбойнікаў, каторыя зьдзерлі зь яго адзецьце, і ранілі, і адышлі, пакінуўшы яго паў мертвага.

Случайно священник некий спускался дорогою той и, увидев его, прошел мимо.
 
І прыгадзілася, што тудэй зыходзіў адзін сьвятар і, згледзіўшы яго, прайшоў другім бокам.

Также и левит, придя на это место и увидев его, прошел мимо.
 
Падобна й Левіт, быўшы на тым месцу, падышоў, паглядзеў і прайшоў другім бокам.

Самарянин же некий, находившийся в пути, натолкнулся на него и увидев сжалился
 
Але Самаранін якісь, падарожжуючы, лучыў на яго і, абачыўшы яго, зжаліўся над ім.

и подойдя перевязал раны его, возливая масло и вино; и посадив его на своего осла, привез его в гостиницу и позаботился о нем;
 
І падышоў да яго, завязаў раны яму, узьліўшы алівы а віна; і, пасадзіўшы яго на стачыну сваю, прывёз яго да заезду і заапекаваўся ім.

и на другой день, вынув два динария, дал хозяину гостиницы и сказал: «позаботься о нем, и что перерасходуешь, я на обратном пути заплачу тебе».
 
А назаўтрае, ад’яжджаючы, выняў два дынары, даў гаспадару і сказаў яму: "Заапякуйся ім; і што балей выдасі, я, як зьвярнуся, аддам табе".

Кто из этих троих, думается тебе, оказался ближним попавшему в руки разбойников?
 
Дык каторы з гэтых трох, здаецца табе, прыяцель таму, хто лучыў памеж разбойнікаў?»

Он сказал: сотворивший ему милость. Сказал же ему Иисус: иди, и ты поступай так же.
 
І ён сказаў: «Тый, што зьмілаваўся над ім». І сказаў яму Ісус: «Ідзі, і ты рабі таксама».

И во время пути их вошел Он в одно селение. И женщина некая, по имени Марфа, приняла Его в дом свой.
 
І сталася, як ішлі, што Ён увыйшоў да аднаго сяла.

И у нее была сестра, называвшаяся Марией, которая и села у ног Господа, и слушала слово Его.
 
Жонка ж адна, імям Мархва, прыняла Яго да дому. І ў яе была сястра, званая Марыя, каторая села ля ног Ісусавых і слухала слова Ягонае.

Марфа же вся была поглощена услужением. Она подошла и сказала: Господи, Тебе дела нет, что сестра моя одну меня оставила служить? Скажи ей, чтобы она мне помогла.
 
Але Мархва клапатала каля шмат паслугі, а, падышоўшы да Яго, сказала: «Спадару; ці не парушае Цябе, што сястра мая пакінула мяне адну паслугаваць? Дык скажы ёй, каб памагла імне».

И ответил ей Господь; Марфа, Марфа, заботишься ты и беспокоишься о многом,
 
І, адказуючы, сказаў ёй Ісус: «Мархва! Мархва! ты рупішся а клапоцішся праз шмат што;

а одно только нужно: Мария же благую долю избрала, которая не отнимется у нее.
 
Але з мала чаго аднаго надабе. І Марыя абрала добрую дзель, каторая ня будзе аднята ад яе».



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.