Мацьвея 27 глава

Паводле Мацьвея Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Еврейский Новый Завет

 
 

Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасьвятары і старэйшыны народу супраць Ісуса, каб аддаць Яго на сьмерць:
 
Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.

і зьвязаўшы Яго, завялі і перадалі яго Понцію Пілату, намесьніку.
 
Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.

Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасьвятарам і старэйшынам,
 
Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,

кажучы: зграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам.
 
говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".

І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся.
 
Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.

Першасьвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класьці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.
 
Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".

І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахаваньня чужынцаў;
 
Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.

таму і называецца поле тое «полем крыві» па сёньняшні дзень;
 
Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.

тады збылося сказанае праз прарока Ерамію, які кажа: і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевыя,
 
Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,

і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь.
 
и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".

Ісус жа стаў перад намесьнікам. І спытаўся ў Яго намесьнік, кажучы: Ты Цар Юдэйскі? А Ісус сказаў яму: ты кажаш.
 
Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".

І калі вінавацілі Яго першасьвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.
 
Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.

Тады кажа Яму Пілат: ці ня чуеш, колькі сьведчаць супроць Цябе?
 
Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"

І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намесьнік вельмі зьдзіўляўся.
 
Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.

А на сьвята намесьнік меў звычай выпускаць народу аднаго вязьня, якога б хацелі.
 
По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.

Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава.
 
В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.

І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я выпусьціў вам: Вараву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?
 
И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"

Бо ведаў, што з зайздрасьці выдалі Яго.
 
Он понимал, что его передали в его руки из зависти.

Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка ягоная паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёньня ў сьне шмат адцярпела за Яго.
 
Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".

Але першасьвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Ісуса загубіць.
 
Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.

Тады намесьнік сказаў у адказ: каго хочаце з двух, каб я выпусьціў вам? Яны сказалі: Вараву.
 
"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.

Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць зь Ісусам, Якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: хай будзе ўкрыжаваны!
 
Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"

А намесьнік сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: хай будзе ўкрыжаваны!
 
Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"

Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расьце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзеце самі.
 
Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".

І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых.
 
Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"

Тады выпусьціў ім Вараву, а Ісуса, біўшы, аддаў на крыжаваньне.
 
Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.

Тады воіны намесьнікавы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго цэлы полк,
 
Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.

і разьдзеўшы Яго, надзелі на Яго пурпуру;
 
Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,

і, сплёўшы вянок зь цёрну, усклалі на галаву Яму і далі Яму ў правую руку кій, і, укленчыўшы перад Ім, кпілі зь Яго, кажучы: радуйся, Цар Юдэйскі!
 
сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"

і плявалі на Яго і, узяўшы кій, білі па галаве Яго.
 
Они плевали в него и били палкой по голове.

І калі назьдзекаваліся зь Яго, зьнялі зь Яго пурпуру і апранулі Яго ў адзежу Ягоную, і павялі Яго на крыжаваньне.
 
Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.

Выходзячы, спаткалі яны аднаго Кірынеяніна, імем Сымон: яго і прымусілі несьці крыж Ягоны.
 
По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.

І прыйшоўшы на месца, якое называецца Галгофа, што азначае «месца чарапоў»,
 
Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),

далі Яму піць воцату, зьмяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць.
 
ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.

Тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі вопратку Ягоную, кідаючы жэрабя;
 
Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.

і, седзячы, вартавалі Яго там;
 
Потом они сели охранять его.

і зьмясьцілі над галавою Ягонай надпіс зь віною Яго: Гэты ёсьць Ісус, Цар Юдэйскі.
 
Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ

Тады ўкрыжавалі зь Ім двух разбойнікаў: аднаго па правы бок, а другога па левы.
 
Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.

А тыя, што міма праходзілі, зьневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі
 
Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,

і кажучы: Ты, што разбураеш храм і за тры дні будуеш! уратуй Сябе Самога. Калі Ты Сын Божы, сыйдзі з крыжа.
 
и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"

Падобна і першасьвятары з кніжнікамі і старэйшынамі і фарысэямі, насьміхаючыся, казалі:
 
Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,

іншых ратаваў, а Самога Сябе ня можа ўратаваць. Калі Ён Цар Ізраілеў, хай цяпер сыйдзе з крыжа, і ўверуем у Яго;
 
"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"

спадзяваўся на Бога: хай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму. Бо Ён сказаў: Я Божы Сын.
 
"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"

Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя зь Ім, зьневажалі Яго.
 
Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.

Ад шостай жа гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятай.
 
От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.

а каля дзявятай гадзіны ўскрыкнуў Ісус моцным голасам, кажучы: Ілі, Ілі! лама савахвані? што азначае: Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў?
 
Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"

Некаторыя, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: Ільлю кліча Ён.
 
Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".

І адразу пабег адзін зь іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць;
 
Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".

а другія казалі: пастой; пабачым, ці прыйдзе Ільля ўратаваць Яго.
 
Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".

А Ісус, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, выпусьціў дух.
 
Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.

І вось, завеса храма разадралася напалам, зьверху данізу; і зямля здрыганулася: і каменьне раскалолася;
 
В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.

і магілы расчыніліся; і многія целы памерлых паўсталі;
 
Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;

і выйшаўшы з магілаў пасьля ўваскрэсеньня Ягонага, увайшлі ў сьвяты горад і явіліся многім.
 
а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.

А сотнік і тыя, што зь ім вартавалі Ісуса, бачачы землятрус і ўсё, што адбылося, перапалохаліся вельмі і казалі: сапраўды Ён быў Сын Божы.
 
Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".

Там былі таксама і глядзелі здалёк многія жанчыны, якія ішлі сьледам за Ісусам з Галілеі, служачы Яму;
 
Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.

сярод іх былі Марыя Магдаліна і Марыя, маці Якава і Ёсіі, і маці сыноў Зевядзеевых.
 
Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.

Калі ж зьвечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, імем Язэп, які таксама вучыўся ў Ісуса;
 
Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.

ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў Цела Ісусавага. Тады Пілат загадаў аддаць Цела.
 
Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.

І ўзяўшы Цела, Язэп абгарнуў яго чыстым палатном
 
Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни

і паклаў яго ў новай сваёй магіле, якую высек у скале; і прываліўшы вялікі камень да дзьвярэй магілы, адышоў.
 
и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.

Была ж там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.
 
Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.

На другі дзень, які ідзе за пятніцай, сабраліся першасьвятары і фарысэі да Пілата
 
На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату

і казалі: спадару! мы ўспомнілі, што ашуканец той, яшчэ калі быў жывы, сказаў: «праз тры дні ўваскрэсну»;
 
и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.

дык вось, загадай вартаваць магілу да трэйцяга дня, каб вучні Ягоныя, прыйшоўшы ўначы, ня ўкралі Яго і не сказалі народу: «уваскрэс зь мёртвых», і будзе апошняе ашуканства горшае за першае.
 
Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".

А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзеце, ахоўвайце, як ведаеце.
 
Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".

Яны пайшлі і ахоўвалі магілу, прыклаўшы пячатку да каменя і паставіўшы варту.
 
Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.