Мацвея 27 глава

Евангелле паводле святога Мацвея
Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла → Еврейский Новый Завет

 
 

Калі ж настала раніца, усе першасвятары і старэйшыны народу зрабілі нараду супраць Езуса, каб забіць Яго.
 
Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.

І, звязаўшы, павялі і аддалі Яго намесніку Понцію Пілату.
 
Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.

Тады Юда, які выдаў Езуса, убачыўшы, што Яго асудзілі, пакаяўся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасвятарам і старэйшынам
 
Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,

і сказаў: «Зграшыў я, бо выдаў нявінную кроў». Яны ж сказалі: «Што нам да таго? Глядзі сам!»
 
говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".

Тады ён, кінуўшы срэбранікі ў святыні, выйшаў і пайшоў павесіўся.
 
Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.

А першасвятары ўзялі срэбранікі і сказалі: «Нельга іх класці ў скарбонку святыні, бо гэта цана крыві».
 
Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".

Яны параіліся і купілі на іх поле ганчара для пахавання чужаземцаў.
 
Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.

Таму і па сённяшні дзень называецца гэтае поле «полем крыві».
 
Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.

Так збылося сказанае прарокам Ераміем: «Узялі трыццаць срэбранікаў, плату за таго, каго ацанілі сыны Ізраэля,
 
Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,

і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Пан».
 
и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".

Езус жа стаў перад намеснікам, а той спытаўся ў Яго: «Ты кароль юдэйскі?» Езус адказаў: «Ты кажаш».
 
Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".

І калі абвінавачвалі Яго першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказаў.
 
Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.

Тады сказаў Яму Пілат: «Ці не чуеш колькі сведчыць супраць Цябе?»
 
Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"

Але Ён ні на адно слова не адказваў яму, таму намеснік вельмі дзівіўся.
 
Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.

На свята намеснік меў звычай адпускаць паводле жадання натоўпу аднаго вязня.
 
По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.

Быў тады ў іх адзін вязень, званы Бараба.
 
В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.

І вось, калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: «Каго хочаце, каб я выпусціў вам, Барабу ці Езуса, званага Хрыстом?»
 
И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"

Ён ведаў, што ад зайздрасці выдалі Яго.
 
Он понимал, что его передали в его руки из зависти.

А калі ён сядзеў на судовым месцы, жонка ягоная паслала сказаць яму: «Не рабі нічога гэтаму Справядліваму, бо я сёння ў сне шмат цярпела за Яго».
 
Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".

Але першасвятары і старэйшыны падбухторылі натоўп, каб прасілі за Барабу, а Езуса аддалі на смерць.
 
Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.

Адказваючы, намеснік сказаў ім: «Каго з гэтых двух хочаце, каб я адпусціў вам?» Яны сказалі: «Барабу!»
 
"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.

Пілат сказаў ім: «А што мне рабіць з Езусам, якога завуць Хрыстом?» Усе закрычэлі: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»
 
Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"

Ён жа сказаў: «Што дрэннага зрабіў Ён?» Але яны яшчэ мацней крычалі: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»
 
Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"

Пілат, убачыўшы, што нічога не дапамагае, а абурэнне ўзрастае, узяў ваду і абмыў рукі перад натоўпам, кажучы: «Невінаваты я ў гэтай крыві. Глядзіце самі!»
 
Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".

І ўвесь народ адказаў: «Кроў Яго на нас і на дзецях нашых».
 
Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"

Тады адпусціў ім Барабу, а Езуса пасля бічавання аддаў на ўкрыжаванне.
 
Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.

А жаўнеры намесніка, завёўшы Езуса ў прэторыю, сабралі каля Яго цэлую кагорту.
 
Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.

І распрануўшы Яго, надзелі на Яго пурпуровы плашч.
 
Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,

І сплёўшы вянок з церняў, усклалі Яму на галаву і далі Яму ў правую руку трысціну. Становячыся перад Ім на калені, насміхаліся з Яго, кажучы: «Вітай, кароль юдэйскі!»
 
сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"

І плявалі на Яго, бралі трысціну і білі Яго па галаве.
 
Они плевали в него и били палкой по голове.

А калі насмяяліся з Яго, знялі з Яго плашч і апранулі ў Ягоную вопратку, і павялі на ўкрыжаванне.
 
Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.

Выходзячы, яны сустрэлі аднаго кірэнэйца па імені Сымон, якога прымусілі несці Ягоны крыж.
 
По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.

Калі прыйшлі на месца, называнае Галгота, што азначае «Месца Чэрапа»,
 
Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),

далі Яму выпіць віна, змяшанага з жоўцю. Ён пакаштаваў, але не хацеў піць.
 
ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.

Укрыжаваўшы Яго, падзялілі Ягоную вопратку, кідаючы лёсы.
 
Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.

І, седзячы, пільнавалі Яго там.
 
Потом они сели охранять его.

А над галавой Ягонай змясцілі надпіс з віной: «Гэта Езус, кароль юдэйскі».
 
Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ

Тады ўкрыжавалі з ім двух злачынцаў, аднаго з правага, а другога з левага боку.
 
Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.

Тыя, хто праходзіў, зневажалі Яго, ківаючы галовамі
 
Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,

і кажучы: «Ты, што руйнуеш святыню і за тры дні будуеш, уратуй сябе самога; калі Ты Сын Божы, сыдзі з крыжа!»
 
и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"

Таксама і першасвятары з кніжнікамі і старэйшынамі, насміхаючыся, казалі:
 
Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,

«Іншых ратаваў, а сябе не можа ўратаваць. Ён — кароль Ізраэля, няхай сыдзе цяпер з крыжа, і мы паверым у Яго.
 
"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"

Спадзяваўся на Бога, няхай Бог вызваліць Яго цяпер, калі любіць Яго, бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».
 
"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"

Таксама і злачынцы, укрыжаваныя з Ім, зневажалі Яго.
 
Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.

Ад шостай гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзевятай.
 
От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.

А каля гадзіны дзевятай усклікнуў Езус моцным голасам, кажучы: «Элі, Элі, лема сабахтані?», што азначае: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»
 
Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"

Некаторыя з тых, хто стаяў там, чуючы гэта, казалі: «Ён кліча Іллю».
 
Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".

І адразу пабег адзін з іх, узяў губку, намачыў воцатам і, насадзіўшы на трысціну, паіў Яго.
 
Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".

А другія казалі: «Чакай, пабачым, ці прыйдзе Ілля ратаваць Яго».
 
Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".

Езус жа зноў ускрыкнуў моцным голасам і аддаў духа.
 
Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.

І вось, заслона ў святыні разарвалася надвое з верху аж да нізу, і зямля затрэслася, і скалы раскалоліся,
 
В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.

і магілы адкрыліся, і многія целы памерлых святых уваскрэслі
 
Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;

і выйшлі з магілаў пасля Ягонага ўваскрасення, увайшлі ў святы горад і паказаліся многім.
 
а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.

А сотнік і тыя, хто вартаваў з ім Езуса, убачыўшы землятрус і ўсё, што сталася, вельмі спалохаліся і сказалі: «Праўдзіва, гэта быў Сын Божы!»
 
Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".

Было там таксама шмат жанчын, якія глядзелі здалёк і якія спадарожнічалі Езусу ад Галілеі, служачы Яму.
 
Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.

Была сярод іх Марыя Магдалена і Марыя, маці Якуба і Юзафа, і маці сыноў Зэбэдэя.
 
Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.

Калі звечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, па імені Юзаф, які таксама быў вучнем Езуса.
 
Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.

Ён, прыйшоўшы да Пілата, папрасіў цела Езуса. Тады Пілат загадаў аддаць цела.
 
Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.

Узяўшы цела, Юзаф захінуў Яго ў чыстае палатно
 
Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни

і паклаў у сваёй новай магіле, якую высек у скале. Пасля прываліў вялікі камень да ўваходу ў магілу і адышоў.
 
и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.

Была там Марыя Магдалена і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.
 
Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.

На другі дзень, што быў пасля прыгатавання, сабраліся першасвятары і фарысеі ў Пілата
 
На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату

і сказалі: «Пане, мы ўспомнілі, што ашуканец гэты, калі быў яшчэ жывы, сказаў: “Праз тры дні ўваскрэсну”.
 
и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.

Таму загадай вартаваць магілу аж да трэцяга дня, каб вучні Ягоныя, прыйшоўшы ўначы, не выкралі Яго і не сказалі народу: “Ён уваскрос”. І будзе апошні падман горшы за першы».
 
Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".

Пілат адказаў ім: «Вось вам варта, ідзіце, засцеражыце, як умееце.
 
Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".

Яны адышлі і засцераглі магілу, запячатаўшы камень і паставіўшы варту.
 
Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.