Мацвея 27 глава

Евангелле паводле Мацвея
Пераклад Чарняўскага 2017 → Еврейский Новый Завет

 
 

А калі настала раніца, сышліся ўсе першасвятары і старэйшыны народа на раду супраць Ісуса, каб аддаць Яго на смерць.
 
Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.

І, звязаўшы Яго, завялі і перадалі правіцелю Понцію Пілату.
 
Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.

Тады Юда, які Яго выдаў, бачачы, што Ён асуджаны, праняты жалем, аддаў трыццаць срэбранцаў першасвятарам і старэйшынам,
 
Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,

кажучы: «Зграшыў я, выдаючы кроў бязвінную». А яны сказалі: «Дык што ты хочаш ад нас? Ты сам глядзі!»
 
говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".

І, кінуўшы срэбранцы ў святыні, ён выйшаў і, адышоўшы, павесіўся.
 
Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.

А першасвятары, узяўшы срэбранцы, сказалі: «Нельга перадаць іх у скарбонку, бо гэта плата крыві».
 
Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".

І, учыніўшы раду, купілі за іх поле ганчара для пахавання вандроўнікаў.
 
Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.

З-за гэтага тое поле аж да сённяшняга дня завецца «поле крыві».
 
Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.

Тады збылося тое, што было сказана прарокам Ярэміем, які казаў: «І ўзялі трыццаць срэбранцаў, плату за Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраэля,
 
Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,

ды далі іх за поле ганчара, як мне сказаў Госпад».
 
и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".

А Ісус стаў перад намеснікам; і спытаўся ў Яго намеснік, кажучы: «Дык Ты — Цар Юдэйскі?» Сказаў яму Ісус: «Ты кажаш».
 
Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".

І калі Яго вінавацілі першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.
 
Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.

Тады кажа Яму Пілат: «Ці ты не чуеш, колькі сведчанняў даюць супраць Цябе?»
 
Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"

А Ён не адказаў яму на ніводнае слова, так што намеснік вельмі дзівіўся.
 
Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.

На дзень святочны намеснік меў звычай адпускаць народу аднаго вязня, якога хацелі б.
 
По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.

А меў ён тады вядомага вязня, які зваўся Барабам.
 
В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.

І, калі ўсе яны сабраліся, сказаў Пілат: «Каго вы хочаце, каб я вам адпусціў? Барабу ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?»
 
И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"

Бо ён ведаў, што Яго выдалі з-за зайздрасці.
 
Он понимал, что его передали в его руки из зависти.

Калі ён сядзеў на судзілішчы, жонка яго паслала да яго, кажучы: «Не рабі нічога Гэтаму Справядліваму, бо я сёння ў сне шмат папакутавала з-за Яго».
 
Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".

А першасвятары і старэйшыны падбухторылі народ, каб прасілі Барабу, а Ісуса загубілі.
 
Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.

І, звяртаючыся, намеснік гаворыць ім: «Каго з двух хочаце, каб я вам адпусціў?» І яны сказалі: «Барабу».
 
"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.

Кажа ім Пілат: «А што ж мне зрабіць з Ісусам, Якога завуць Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Хай будзе ўкрыжаваны!»
 
Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"

Гаворыць правіцель: «А што Ён благога зрабіў?» А яны яшчэ мацней крычалі, кажучы: «Хай будзе ўкрыжаваны!»
 
Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"

І Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а ўзрушэнне робіцца большае, узяўшы ваду, памыў рукі перад народам, кажучы: «Я не вінаваты ў крыві Справядлівага Гэтага. Гэта ваша справа».
 
Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".

І, адказваючы, увесь народ сказаў: «Кроў Яго на нас і на нашых сынах».
 
Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"

Тады ён адпусціў ім Барабу, а Ісуса ўбічаванага аддаў на ўкрыжаванне.
 
Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.

Тады жаўнеры правіцеля, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі да Яго цэлую кагорту.
 
Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.

І, раздзеўшы Яго, усклалі на Яго пурпуровы плашч;
 
Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,

і, сплёўшы вянок з церняў, усклалі Яму на галаву; і далі Яму трысціну ў правую руку; і, укленчыўшы перад Ім, здзекаваліся з Яго, кажучы: «Радуйся, Цар Юдэйскі!»
 
сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"

І, плюючы на Яго, узялі трысціну і білі Яго па галаве.
 
Они плевали в него и били палкой по голове.

А калі ўжо наздзекаваліся, знялі з Яго пурпуровы плашч, адзелі Яго ў Яго хламіду і павялі на ўкрыжаванне.
 
Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.

Выходзячы, напаткалі яны чалавека з Цырэны на імя Сімон; яго прымусілі несці крыж Яго.
 
По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.

І прыйшлі на месца, якое называецца Гальгота, што значыць «месца чэрапа»,
 
Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),

і далі Яму піць воцат, змяшаны з жоўцю. І, калі яго пакаштаваў, не захацеў піць.
 
ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.

Потым, укрыжаваўшы Яго, падзялілі адзенне Яго, кідаючы жэрабя. Каб збылося сказанае праз прарока: «Падзялілі адзежы Мае паміж сабою і на вопратку Маю кінулі жэрабя».
 
Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.

І, седзячы, сцераглі Яго там.
 
Потом они сели охранять его.

І над галавой Яго змясцілі надпіс віны Яго: «Гэта Ісус, Цар Юдэйскі».
 
Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ

Тады ўкрыжавалі абапал Яго двух лотраў, аднаго праваруч, а другога леваруч.
 
Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.

І тыя, што міма ішлі, блюзнілі на Яго, ківаючы галавой сваёй
 
Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,

і кажучы: «Ты, што руйнуеш святыню і ў тры дні адбудоўваеш, уратуй Сябе Самога; калі Ты — Сын Божы, сыдзі з крыжа!»
 
и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"

Падобным чынам і першасвятары, учыняючы здзек разам з кніжнікамі і старэйшынамі народа, казалі:
 
Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,

«Ён другіх ратаваў, а Сам Сябе ўратаваць не можа. Калі Ён — Валадар Ізраэля; дык няхай цяпер сыдзе з крыжа, і мы паверым у Яго.
 
"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"

Спадзяваўся Ён на Бога, хай жа вызваліць Яго цяпер, калі Ён спагадны да Яго. Бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».
 
"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"

Таксама і лотры, з Ім укрыжаваныя, зневажалі Яго.
 
Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.

А ад гадзіны шостай цемра настала на ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятай.
 
От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.

І каля дзевятай гадзіны закрычаў Ісус моцным голасам: «Элі, Элі, лэма сабактані?», што значыць: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»
 
Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"

І некаторыя з тых, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: «Іллю кліча Ён».
 
Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".

І тут адзін з іх, адразу пабегшы і ўзяўшы губку, напоўніў яе воцатам, і насадзіў на трысціну і даваў Яму піць.
 
Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".

Іншыя ж казалі: «Кінь, паглядзім, ці прыйдзе Ілля вызваліць Яго».
 
Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".

А Ісус, ізноў закрычаўшы моцным голасам, сканаў.
 
Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.

І вось заслона ў святыні разарвалася на дзве часткі зверху ўніз, і зямля здрыганулася, і каменне раскалолася,
 
В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.

і адкрыліся магілы, і многія целы святых, што паснулі, паўсталі,
 
Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;

і, выйшаўшы з магіл, па ўваскрэсенні Яго прыйшлі ў святы горад і паказаліся многім.
 
а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.

Сотнік жа і тыя, што з ім былі, вартуючы Ісуса, убачыўшы землятрус ды ўсё, што адбывалася, спалохаліся вельмі, кажучы: «Сапраўды, Ён быў Сын Божы».
 
Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".

Было там шмат жанчын, што назіралі здалёк, якія хадзілі следам за Ісусам ад Галілеі, паслугоўваючы Яму.
 
Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.

Сярод іх была Марыя Магдалена і Марыя, маці Якуба і Язэпа, ды маці сыноў Зебядзеевых.
 
Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.

А калі настаў вечар, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, на імя Язэп, які і сам быў вучнем Ісуса.
 
Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.

Ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса. Тады Пілат загадаў, каб аддалі цела.
 
Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.

І Язэп, узяўшы цела, абгарнуў яго чыстым палатном,
 
Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни

і паклаў Яго ў сваім новым склепе, што быў высечаны ў скале, і вялікі камень падкаціў да ўвахода ў склеп, і адышоў.
 
и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.

І была там Марыя Магдалена і другая Марыя, што сядзелі насупраць магілы.
 
Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.

А на другі дзень, які ёсць пасля дня Прыгатавання, сабраліся першасвятары і фарысеі ў Пілата,
 
На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату

кажучы: «Гаспадару, прыпомнілі мы, што ашуканец Гэты яшчэ жывы сказаў: “Праз тры дні Я ўваскрэсну”.
 
и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.

Дык загадай вартаваць магілу аж да трэцяга дня, каб уначы не прыйшлі вучні Яго, і не выкралі Яго, і не сказалі людзям: “Ён паўстаў з мёртвых”, бо тады апошні падман будзе горшы за першы».
 
Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".

Пілат гаворыць ім: «Вы маеце варту, ідзіце, сцеражыце, як умееце».
 
Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".

Яны, пайшоўшы, умацавалі магілу вартай, прыклаўшы пячатку да каменя.
 
Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.