Лукаша 9 глава

Паводля Лукаша Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Открытый перевод

Склікаўшы ж дванаццаць вучняў Сваіх, даў ім сілу і ўладу над усімі дэманамі і аздараўляць ад хваробаў.

Созвав Двенадцать и наделив их властью изгонять демонов и излечивать недуги,

І паслаў іх апавяшчаць пра Гаспадарства Боскае і аздараўляць хворых.

Иисус послал их проповедовать Царство Божье и исцелять больных,

І сказаў ім: нічога ня бярэце ў дарогу: ні кія, ні торбы, ні хлеба, ні срэбра, і двух вопратак ня мець;

сказав: — Не берите с собой ничего: ни палки, ни сумы, ни хлеба, ни денег, ни сменной рубахи.

і ў які дом увойдзеце, там заставайцеся, і адтуль адпраўляйцеся;

В какой дом войдете, там и ночуйте, а потом продолжайте свой путь.

а на ўсіх, хто ня прыйме вас, (то) выходзячы з таго места абтрасеце і пыл з ног вашых у сьведчаньне на іх.

Если вас плохо встретят, то, покидая город, стряхните пыль с ног, как свидетельство против них.

Выходзячы ж (яны) праходзілі цераз сёлы, абвяшчаючы Эвангельле і ўсюды аздараўляючы.

И стали они ходить по селам, провозглашая Весть и исцеляя больных повсюду.

Пачуў жа Гірад чацьвертаўладнік пра ўсё, што робіцца празь Яго і быў зьбянтэжаны, бо нікаторыя казалі, што Яан уваскрос зь мёртвых;

Узнав о происходящем, тетрарх Ирод пришел в замешательство. Ведь одни говорили, что это Иоанн воскрес из мертвых,

а нікаторыя, што Ільля зьявіўся, а іншыя, што адзін са старажытных прарокаў уваскрос.

по словам других, явился Илия, а по мнению третьих, ожил кто-то из древних пророков.

І сказаў Гірад: Яана я сьцяў; Хто ж Гэты, пра Якога я чую такое? І імкнуўся ўбачыць Яго.

Но Ирод сказал: — Иоанна я обезглавил. Кто же тогда Этот, о Котором я слышу такое? И он захотел увидеть Его.

І, вярнуўшыся, Апосталы расказалі Яму ўсё, што зрабілі; і (Ён) узяўшы іх (з Сабою) пайшоў асобна ў пустэльнае мейсца (каля) места называнага Бэтсаідаю.

Вернувшись, апостолы рассказали Иисусу о сделанном. А Он повел их в город Бет-Цайда.

Але людзі, даведаўшыся, пайшлі за Ім; І (Ён), прыняўшы іх, гаварыў ім пра Гаспадарства Боскае і тых, хто меў патрэбу ў аздараўленьні, аздараўляў.

Толпы людей, узнав об этом, последовали за Ним. Приветствовав их, Он рассказывал им о Царстве Божьем, а тех, кто нуждался в лечении, исцелял.

Калі ж дзень схіліўся да вечара, дык дванаццаць, падыйшоўшы, сказалі Яму: адпусьці людзей, каб пайшлі ў навакольныя сёлы і вёскі, пераначавалі і знайшлі ежу, бо мы тут у пустэльным мейсцы.

Когда стало смеркаться, Двенадцать подошли к Нему и сказали: — Отпусти людей, чтобы они нашли себе кров и пищу в окрестных селах и деревнях, потому что здесь мы в безлюдном месте.

Але (Ён) сказаў ім: вы дайце ім есьці. Яны ж сказалі: няма ў нас больш, чым пяць хлябоў і дзьвух рыбаў, хíба нам пайсьці купіць ежы для ўсяго гэтага народу?

Он сказал: — Так дайте же им поесть! Они ответили: — У нас только пять хлебов и две рыбы. Надо было бы пойти и купить еды, чтобы всем этим людям хватило.

Бо (іх) было каля пяцёх тысячаў мужчын. Але (Ён) сказаў вучням Сваім: рассадзіце іх групамі па пяцьдзясят.

А было там около пяти тысяч мужей. Иисус сказал Своим ученикам: — Рассадите их группами по пятьдесят человек.

І зрабілі так, і рассадзілі ўсіх.

Они так и сделали, рассадили всех.

(Ён) жа, узяўшы пяць хлябоў і дзьве рыбы і паглядзеўшы ў неба, багаславіў іх і паламаў і даў вучням, каб раздаць народу.

Взяв в руки пять хлебов и две рыбы, Он поднял глаза к небу, произнес благословение и, разломив еду, передал ученикам, чтобы те раздали её людям.

І пад’елі і насыціліся ўсе, і было сабрана ў іх дванаццаць кашоў астаўшыхся кавалкаў.

Все ели и наелись досыта, так что ученики набрали целых двенадцать корзин остатков.

І сталася, як маліўся насамоце, і вучні былі зь Ім, Ён спытаўся ў іх, кажучы: за Каго лічыць Мяне народ?

Однажды Он молился в уединенном месте. Его ученики были с Ним, и Он спросил их: — За кого люди Меня принимают?

Яны ж, адказаўшы, сказалі: за Яана Хрысьціцеля, іншыя ж за Ільлю; другія ж (кажуць), што нехта з старадаўных прарокаў уваскрос.

Они ответили: — Кто за Иоанна Крестителя, кто за Илию, а третьи говорят, что воскрес кто-то из древних пророков.

(Ён) жа спытаўся ў іх: а вы за Каго маеце Мяне? Адказаўшы ж, Пётра сказаў: за Хрыста Божага.

Он спросил: — А вы Меня кем считаете? Петр ответил: — Помазанником Божьим.

Але Ён, забараніўшы, загадаў ім нікому ня казаць пра гэта,

Но Иисус строго запретил им рассказывать об этом.

сказаўшы: Сыну Чалавечаму належыць шмат адпакутаваць і быць адрынутым старэйшынамі і архірэямі, і кніжнікамі, і быць забітым, і на трэйці дзень быць уваскрэшаным.

Он сказал: — Сын Человеческий много претерпит, будет отвергнут старейшинами, первосвященниками и книжниками, будет казнён, но на третий день воскреснет.

А да ўсіх казаў: калі хто хоча ісьці за Мною, няхай адрачэцца ад сябе і возьме крыж свой кожны дзень і ідзе ўсьлед за Мною.

И, обращаясь ко всем, Он сказал: — Кто хочет следовать за Мной, пусть отвергнет себя, каждый день берет свой крест и идет за Мной,

Бо хто хоча жыцьцё сваё зьберагці, (той) загубіць яго; а хто загубіць жыцьцё сваё дзеля Мяне, той уратуе яго.

ибо кто хочет спасти свою жизнь, тот потеряет её, а кто потеряет свою жизнь ради Меня, тот спасет её.

Бо якую карысьць атрымлівае чалавек, здабыўшы ўвесь сьвет, а сябе загубіўшы ці (сабе) пашкодзіўшы?

Что пользы человеку, если он приобрел весь мир, но погубил и потерял себя самого?

Бо хто пасаромеецца Мяне і Маіх слоў, таго Сын Чалавечы пасаромеецца, калі прыйдзе ў Славе Сваёй і Бацькі і сьвятых Ангелаў.

Кто постыдится Меня и Моих слов, того постыдится и Сын Человеческий, когда Он придет во всей славе Своей, в славе Отца и святых ангелов.

Кажу ж вам праўду: ёсьць нікаторыя з тых, што тут стаяць, якія ня зазнаюць сьмерці, пакуль ня ўбачаць Гаспадарства Боскага.

Говорю вам истину: некоторые из стоящих здесь не вкусят смерти, пока не увидят Царства Божьего.

І сталася дзён праз восем пасьля слоў гэтых: узяўшы Пятра і Яана і Якуба ўзыйшоў (Ён) на гару памаліцца.

Спустя дней восемь после этой беседы Иисус, взяв с собой Петра, Иоанна и Иакова, поднялся на гору, чтобы там помолиться.

У час малітвы Ягонай выгляд Аблічча Ягонага стаў іншым, і вопратка Ягоная стала белай, зіхатлівай.

И когда Он молился, лицо Его преобразилось, одежда Его засверкала, как молния,

І вось два мужчыны размаўлялі зь Ім, каторыя былі Масей і Ільля;

и показались двое мужей, беседующих с Ним. То были Моисей и Илия

якія былі зьяўлены ў славе; (яны) гаварылі аб сьмерці Ягонай, што належала (Яму) споўніць у Ярузаліме.

во всей своей славе, и говорили они о Его предстоящем уходе, который должен был свершиться в Иерусалиме.

Пётра ж і тыя, што (былі) зь ім былі апанаваны сном; прабудзіўшыся ж, (яны) убачылі Славу Ягоную і двух мужчын, што стаялі зь Ім.

А Петра и его товарищей клонило ко сну, но, преодолев дремоту, они увидели исходящее от Иисуса сияние и двух мужей, стоящих возле Него.

І сталася: калі яны адыходзілі ад Яго, сказаў Пётр да Ісуса: Настаўнік! добра нам тут быць; і зробім тры буданы: адзін Табе і адзін Масею, і адзін Ільлі, ня ведаючы, што кажа.

Когда те двое стали удаляться, Петр, сам не понимая что говорит, воскликнул: — Наставник, хорошо, что мы здесь! Давайте поставим три шалаша — один для Тебя, один для Моисея и один для Илии!

Калі ж ён гаварыў гэтае, сталася хмара і ахінула іх; і яны спалохаліся, як увайшлі ў хмару.

Не успел он договорить, как укрыло их облако; оказавшись в облаке, они ужаснулись.

І быў з хмары Голас, гаворачы: Гэты ёсьць Сын Мой узьлюблены, Яго слухайце.

И раздался из облака Голос: — Вот Сын Мой, которого Я избрал. Ему повинуйтесь!

І калі быў Голас гэты, апынуўся Ісус адзін. І яны прамаўчалі і нікому ня расказалі ў тыя дні нічога з таго, што бачылі.

А когда голос смолк, ученики увидели, что Иисус снова один. Они сохранили это видение в тайне, никому о нём не рассказывали в то время.

І сталася, у наступны дзень, калі яны зыйшлі з гары, сустрэла Яго мноства народу.

На другой день, когда они спустились с горы, навстречу Иисусу вышла большая толпа.

І вось мужчына з натоўпу крыкнуў, гаворачы: Настаўнік! малю Цябе, глянь на сына майго, бо ён у мяне адзіны;

Один человек из толпы вскричал: — Учитель! Прошу, взгляни на моего сына. Это мой единственный сын.

і вось, дух хапае яго, і ён раптам крычыць, і курчыць яго зь пенай, мучае яго і ледзь адступае ад яго;

Время от времени овладевает им дух, заставляя кричать и биться в припадке, с пеной у рта. Дух подолгу не отпускает его, оставляет его вконец измученным.

і я папрасіў вучняў Тваіх, каб выгналі яго, і (яны) ня змаглі.

Я просил Твоих учеников его изгнать, но у них не получается.

Ісус жа, адказваючы, сказаў: о, родзе няверны і распусны! Дакуль буду з вамі і буду цярпець вас? Прывядзі сюды сына твайго.

Отвечая ему, Иисус воскликнул: — О поколение, не имеющее веры и развращенное! Сколько ещё оставаться Мне с вами, доколе Мне вас терпеть? Веди сюда сына.

І калі той яшчэ падыходзіў, кінуў яго дэман і скурчыў. Але Ісус забараніў духу нячыстаму і аздаравіў хлопца, і аддаў яго ба́цьку ягонаму.

Не успел мальчик подойти, как дух повалил его наземь, заставив биться в припадке, но Иисус, укротив злого духа, исцелил мальчика и вернул отцу.

І ўсе дзівіліся велічы Бога. Калі ж усе дзівіліся ўсяму, што зрабіў Ісус, (Ён) сказаў вучням Сваім:

И все поразились величию Бога.Дела Его привели всех в восхищение, а Он сказал ученикам:

укладзеце вы ў вушы вашыя словы гэтыя: бо Сыну Чалавечаму належыць быць пераданаму ў рукі чалавечыя.

— Запомните, что Я вам скажу: скоро Сын Человеческий будет выдан людям.

Яны ж ня разумелі слова гэтага, і было (яно) закрыта ад іх, так што яны ня спасціглі яго; і (яны) баяліся спытацца ў Яго пра слова гэтае.

Но они не поняли этих слов; их значение осталось для них сокрытым, а переспросить они не решались.

Прыйшла ж ім спрэчная думка: хто бы (сярод) іх ёсьць большы?

Как-то раз между учениками завязался спор о том, кто из них самый главный.

Ісус жа, убачыўшы помысел сэрца іхнага, узяўшы дзіця, паставіў яго перад Сабою,

Разгадав их мысли, Иисус взял ребенка и, поставив его возле Себя,

і сказаў ім: калі хто прыйме гэтае дзіця ў Імя Маё, той Мяне прыймае; а калі хто Мяне прыйме, прыймае Таго, Хто паслаў Мяне; бо хто ёсьць сярод усіх вас меншы, той будзе вялікі.

сказал им: — Кто во имя Мое примет этого ребенка, тот примет Меня, а кто примет Меня, тот примет и Пославшего меня. Наименьший из вас — вот кто самый главный!

Загаварыўшы ж Яан сказаў: Настаўнік! (Мы) убачылі нейкага (чалавека) Іменем Тваім выганяючага дэманаў, і забаранілі яму, бо (ён) ня ходзіць з намі.

Иоанн, обращаясь к Нему, сказал: — Наставник! Мы видели человека, изгонявшего Твоим именем демонов, и попытались запретить ему это, потому что он не с нами.

І сказаў яму Ісус: ня забараняйце; бо хто ня супраць нас, той за нас.

Иисус ответил: — Не мешайте ему, ибо кто не против вас, тот с вами.

Наступіў жа час набліжэньня дзён забраньня Ягонага, і Ён умацаваў Аблічча Сваё ісьці ў Ярузалім.

Когда подошло Ему время быть взятым на небо, Он отправился в Иерусалим.

І паслаў пасланцоў перад Абліччам Сваім, і, пайшоўшы, увайшлі ў сяло самарскае, каб прыгатаваць Яму;

Вестники, которых Он выслал перед Собою, зашли в деревню самаритян, чтобы приготовить Ему ночлег.

але (там) ня прынялі Яго, бо Выгляд Ягоны быў (як у) ідучага ў Ярузалім.

Но тамошние жители отказались Его принять, узнав, что Он держит путь в Иерусалим.

Убачыўшы ж (гэтае) вучні Ягоныя Якуб і Яан сказалі: Госпадзе! хочаш, (мы) скажам, каб агонь зыйшоў зь неба і зьнішчыў іх, як і Ільля зрабіў?

Увидев это, Его ученики Иаков и Иоанн сказали: — Господин наш! Хочешь, мы прикажем огню сойти с неба и истребить их?

Але Ён, зьвярнуўшыся (да іх), забараніў ім і сказаў: ня ведаеце якога вы духу;

Но Он, обернувшись, запретил им,

бо Сын Чалавечы ня прыйшоў душы чалавечыя загубіць, але выратаваць. І пайшлі ў другое сяло.

и они отправились в другую деревню.

І сталася: (як) яны былі ў дарозе, нехта сказаў Яму: Госпадзе, (я) пайду за Табою куды б (Ты) ні ішоў.

Когда они были в пути, один человек сказал Ему: — Я последую за Тобой, куда бы Ты ни пошел.

І сказаў яму Ісус: лісы маюць норы, і птушкі нябесныя — гнёзды, а Сын Чалавечы ня мае, дзе Галаву прыхіліць.

Иисус ответил: — У лис есть норы, у птиц небесных — гнезда, а Сыну Человеческому отдохнуть негде.

А другому сказаў: ідзі за Мною. Той жа сказаў: Госпадзе! дазволь мне перш пайсьці пахаваць бацьку майго.

Другому человеку Он приказал: — Следуй за мной! Тот взмолился: — Господин мой, позволь мне сначала похоронить отца!

Але Ісус сказаў яму: пакінь мёртвым хаваць сваіх нябожчыкаў; а ты ідзі абвяшчай Гаспадарства Боскае.

Иисус ответил: — Пусть мертвые хоронят своих мертвых, а ты иди и возвещай Царство Божье.

Сказаў жа (яшчэ) і другі: (я) пайду за Табою, Госпадзе, але перш дазволь мне разьвітацца з хатнімі маімі.

А один человек сказал: — Я пойду за Тобой, Господин мой, но позволь мне сначала попрощаться с родными.

Але Ісус сказаў яму: ніхто з тых, што кладзе руку́ сваю на плуг і азіраецца назад, ня прыдатны для Гаспадарства Бога.

Иисус ответил: — Кто, взявшись за плуг, оглядывается, тот недостоин Царства Божьего.

« 8 глава 10 глава »