По Марку 15 глава

Евангелие по Марку
Под редакцией Кулаковых → Пераклад П. Татарыновіча

 
 

И едва рассвело, как весь Совет — первосвященники со старейшинами и книжниками — уже принял свое решение.1 Связав Иисуса, отвели Его и передали Пилату.
 
І зранку зараз першасьвятары і кніжнікі й старшыны з цэлым Сынгэдрынам, зрабіўшы нараду, звязалі Езуса й павялі перадаць Пілату.

«Ты и в самом деле — Царь иудейский?» — спросил Его Пилат. « Да, ты сам говоришь это », — ответил ему Иисус.
 
І спытаўся ў яго Пілат: Ты кароль Юдэйскі? Ён-жа ў адказ гавора яму: Ты кажаш.

Много обвинений против Него выдвигали первосвященники,
 
І многа ў чым першасьвятары вінавацілі яго.

так что Пилат опять спросил Его: «Тебе нечего сказать? Смотри, сколько против Тебя обвинений».
 
Пілат-жа йзноў гаворыць яму, пытаючы: Не адказваеш нічога? Бач, колькі цябе вінавацяць!

Но Иисус и на это ничего не ответил и сильно тем удивил Пилата.
 
Езус-жа болей нічога не адказваў, так што Пілат дзівіўся.

По праздникам Пилат обычно освобождал одного узника — любого, за которого народ просил.
 
А к сьвяту меў звычай выпушчаць аднаго з вязняў, каго-б зажадалі.

А случилось так, что в тюрьме был тогда вместе со своими сообщниками, совершившими убийство во время смуты, один человек по прозвищу Варавва.
 
Быў-жа ў вязніцы нейкі Барабба разам з бунтаўнікамі, што падчас бунту зрабіў забойства.

Когда же народ пришел и стал просить Пилата сделать то, что он и прежде для них делал,
 
І натаўп збегшыся, пачаў дамагацца, каб зрабіў ім, як заўсёды.

он спросил их: «Хотите, чтобы я отпустил вам Царя иудейского?»
 
Пілат-жа ў адказ сказаў ім: Жадаеце, выпусьціць вам караля Юдэйскага?

Ибо знал Пилат, что первосвященники выдали Иисуса из зависти.
 
Ведаў бо, што першасьвятары выдалі яго дзеля завісьці.

Но первосвященники подговорили народ просить освобождения не Иисуса, а Вараввы.2
 
Адыж першасьвятары падбурылі натаўп, каб лепш пусьціў ім Бараббу.

Пилат обратился к ним еще раз: «Тогда что же мне сделать с Тем, [Кого вы называете] „Царем иудейским“?»
 
Пілат-жа азваўшыся зноў сказаў ім: Што-ж хочаце, каб я зрабіў каралю Юдэйскаму?

«Распни Его!» — закричали они снова.
 
А яны зноў закрычалі: Укрыжуй яго!

«Какое же Он совершил преступление?» — спросил Пилат. Но они кричали еще громче: «Распни Его!»
 
Пілат гавора ім: Што-ж ён зрабіў благое? Яны-ж яшчэ мацней крычалі: Укрыжуй яго!

Тогда Пилат, желая угодить толпе, освободил им Варавву, Иисуса же велел он бичевать, а затем передал Его на распятие.
 
Тады Пілат, манючыся дагадзіць народу, выпусьціў ім Бараббу, а Езуса ўбічаванага аддаў на ўкрыжаванне.

Солдаты увели Его во дворец, в так называемый преторий,3 и созвали туда всю когорту.
 
І завялі яго ваяры на дворышча суду ды склікалі ўсю роту.

Они накинули на Него пурпурный плащ и, сплетя из колючек венок, надели Ему на голову,
 
Й апранулі яго ў пурпуру ды сплёўшы вянок цернявы, узлажылі на яго.

и стали выкрикивать: «Да здравствует4 „Царь иудейский“!»
 
І пачалі вітаць яго: Прывет табе, кароль Юдэйскі!

Они били Его палкой по голове, и плевали в Него, и, глумясь, опускались на колени, кланяясь Ему.
 
Ды білі яго па галаве трысьцінаю й плявалі на яго, і становячыся на калені, кланяліся яму.

А когда вдоволь наглумились над Ним, сняли с Него пурпурный плащ, одели Его в собственную Его одежду и вывели Его из города, чтобы распять Его.
 
А калі наглуміліся з яго, знялі пурпуру ды апранулі ў ягонае адзеньне й павялі, каб укрыжаваць яго.

Один человек по имени Симон, родом из Кирены, отец Александра и Руфа, возвращался в то время с поля. Его заставили нести крест Иисуса.
 
І прымусілі нейкага праходзячага міма, Сымона Цырэнэйца, што йшоў з вёскі. бацьку Александра й Руфа, каб нёс крыж ягоны.

И привели они Иисуса на место, называемое Голгофа (что в переводе значит «Череп»).
 
І прывялі яго на Гольготу, што знача: месца Трупнога Чэрапу.

Ему давали вина, настоянного на горьких травах,5 но Он не стал пить.
 
І давалі яму піць віно змяшанае з мірраю, адыж ня прыняў.

И распяли они Его, и разделили между собой одежды Его, бросая о них жребий, кому что взять.
 
А крыжуючыя яго, падзялілі адзеньне ягонае, кідаючы варажбу, хто што меў узяць.

Был же девятый час, когда распяли Его.
 
Была-ж трэцяя гадзіна і ўкрыжавалі яго.

Надпись над Его головой говорила о том, в чем была Его вина: «ЦАРЬ ИУДЕЙСКИЙ».
 
І быў напіс віны ягонай напісаны: Кароль Юдэйскі.

С Ним распяли двух преступников, одного справа, а другого слева от Него.
 
А з ім укрыжавалі двух разбойнікаў, аднаго праваруч, а другога леваруч.

[отсутствует]6
 
І споўнілася Пісанне, каторае кажа: І да злыдняў залічаны (Із. 53:12).

Прохожие поносили Его. Презрительно качая головами, они говорили: «Эй Ты, собиравшийся разрушить Храм и восстановить его в три дня?!
 
А праходзячыя міма блюзнілі яму, ківаючы галавамі сваімі й кажучы: Эй, што развальваеш сьвятыню Божую і ў тры дні адбудоўваеш!

Спаси же Себя Самого, сойди с креста!»
 
выратуй самога сябе, зыходзячы з крыжа!

Также и первосвященники вместе с книжниками, насмехаясь, говорили между собой: «Других спасал, а Себя спасти не может.
 
Гэтаксама й першасьвятары з кніжнікамі высьмейваліся, адзін да другога кажучы: Другіх ратаваў, а сябе самога ня можа выратаваць.

Если Он Мессия, Царь Израиля, пусть теперь сойдет с креста, чтобы мы увидели и поверили!» И даже те, кто был распят с Ним вместе, осыпали Его оскорблениями.
 
Хай-жа цяперака Хрыстус, кароль Ізраэльскі, зыйдзе з крыжа, каб мы бачылі ды ўверылі. І тыя, што былі з ім укрыжаваныя, даракалі яму.

В полдень настала тьма по всей земле, и так продолжалось до трех часов пополудни.
 
А калі настала шостая гадзіна, зрабілася цемра па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятай.

И в три часа Иисус громко воскликнул: «Элои, Элои, лема сабахтани?», что в переводе значит: «Боже Мой, Боже Мой, зачем оставил Ты Меня7
 
А ў дзявятай гадзіне адазваўся Езус вялікім голасам, кажучы: Элёй, Элёй, лямма сабахтані? што знача: Божа мой, Божа мой, чаму ж Ты мяне пакінуў?

Услышав это, некоторые из стоявших рядом говорили: «Смотри, Он Илию зовет».
 
А некаторыя з тых, што там стаялі, чуючы гэта, гаварылі: Во Гальяша кліча.

А кто-то побежал, намочил губку уксусом8 и, насадив ее на палку, подал Иисусу, чтобы пил Тот. «Давайте посмотрим, — сказал он, — придет ли Илия снять Его».
 
Адзін-жа пабегшы й насочыўшы губку воцтам ды насадзіўшы на трысьціну. даваў яму піць, кажучы: Пастойце, паглядзімо, ці прыйдзе Гальяш, каб зняць яго.

Иисус же, вскрикнув громко, испустил дух.
 
Езус-жа, усклікнуўшы моцным голасам, сканаў.

И завеса в Храме разорвалась надвое, сверху донизу.
 
І заслона святыні раздзерлася надвое ад верху да нізу.

Центурион, стоявший у креста, напротив Него, увидев, как Иисус9 умер, сказал: «Воистину Этот Человек был Сыном Божьим».
 
А сотнік, што стаяў насупроць, відзячы з якім голасам сканаў, сказаў: Сапраўды гэты чалавек быў Сынам Божым.

Было там и несколько женщин, смотревших издали: среди них были и Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова младшего и Иосита, и Саломия,
 
Былі-ж і жанчыны, здалёк углядаючыся, між якімі была Марыя Магдалена і Марыя, матка Якуба Малодшага й Язэпа, і Салёмэя;

которые еще с того времени, как Он был в Галилее, следовали за Ним и служили Ему, и многие другие, пришедшие с Ним в Иерусалим.
 
што як быў у Галілеі, хадзілі за ім і служылі яму, ды шмат іншых, каторыя былі разам з ім прыйшоўшы ў Ерузалім.

Это была пятница,10 канун субботы, так что, когда наступил вечер,
 
І як настаў ужэ вечар (бо быў дзень Прыгатовы (параскева) знача перадсыботнік).

Иосиф из Аримафеи, уважаемый член Совета, один из тех, кто ожидал пришествия Царства Божия, осмелился прийти к Пилату и попросил у него тело Иисуса.
 
прыйшоў Язэп з Арыматэі, выдатны раднік, што і сам чакаў валадарства Божага, і сьмела ўвайшоў да Пілата ды прасіў цела Езусавага.

Пилат удивился, что Он уже мертв и, позвав центуриона, спросил у него, на самом ли деле11 Иисус уже умер.
 
А Пілат здзівіўся, што ўжо памёр. І клікнуўшы сотніка, упэўняўся, ці ўжо памёр.

Центурион подтвердил это, и12 Пилат разрешил Иосифу взять тело.
 
А калі даведаўся ад сотніка, дараваў цела Язэпу.

Тогда Иосиф купил льняное полотно, снял тело и, обернув тем полотном, положил его в гробницу, которая была высечена в скале, и привалил камень ко входу в гробницу.
 
Язэп-жа, купіўшы палатно (сіндон) ды зняўшы яго, абвіў у палатно ды палажыў яго ў гробе, што быў высечаны ў скале, прываліўшы камень да ўваходу ў гроб.

А Мария Магдалина и Мария, мать Иосита, видели, куда положили тело Иисуса.
 
Марыя-ж Магдалена й Марыя Язэпава глядзелі, дзе яго палажылі.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Друг. возм. пер.: собрались для совещания.
11  [2] — Букв.: возбудили толпу, чтобы он отпустил им лучше Варавву.
16  [3] — Так называлась резиденция наместника в римских провинциях.
18  [4] — Букв.: радуйся — форма приветствия.
23  [5] — Букв .: вина со смирною.
28  [6] — Некот. рукописи добавляют: и исполнилось Писание, которое говорит: «И к беззаконным причтен».
34  [7] — Пс 22 (21):2.
36  [8] — Или: винным уксусом; или: кислым напитком.
39  [9] — Некот. рукописи добавляют: так возгласив.
42  [10] — Букв.: (день) приготов ления — день подготовки к субботе.
44  [11] — Или: спросил у него, как давно.
45  [12] — Букв.: и узнав от центуриона.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.