По Марку 15 глава

Евангелие по Марку
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

И едва рассвело, как весь Совет — первосвященники со старейшинами и книжниками — уже принял свое решение.1 Связав Иисуса, отвели Его и передали Пилату.
 
І адразу нараніцы архірэі са старэйшынамі і кніжнікамі і ўвесь сынедрыён, зьвязаўшы Ісуса, завялі і перадалі Пілату.

«Ты и в самом деле — Царь иудейский?» — спросил Его Пилат. « Да, ты сам говоришь это », — ответил ему Иисус.
 
І спытаўся ў Яго Пілат: Ты ёсьць Кароль жыдоў? Ён жа адказаўшы сказаў яму: ты кажаш.

Много обвинений против Него выдвигали первосвященники,
 
І архірэі вінавацілі Яго ў многім.

так что Пилат опять спросил Его: «Тебе нечего сказать? Смотри, сколько против Тебя обвинений».
 
А Пілат зноў пытаўся ў Яго, кажучы: ня адказваеш нічога? Глядзі, як многа супраць Цябе сьведчаць.

Но Иисус и на это ничего не ответил и сильно тем удивил Пилата.
 
Але Ісус больш нічога ня адказаў, так што Пілат зьдзівіўся.

По праздникам Пилат обычно освобождал одного узника — любого, за которого народ просил.
 
А на сьвята (ён) звальняў ім аднаго вязьня, (за) каторага прасілі.

А случилось так, что в тюрьме был тогда вместе со своими сообщниками, совершившими убийство во время смуты, один человек по прозвищу Варавва.
 
Быў жа ў кайданах са сваімі саўдзельнікамі нейкі называны Бараўва, якія падчас бу́нту ўчынілі забойства.

Когда же народ пришел и стал просить Пилата сделать то, что он и прежде для них делал,
 
І закрычаўшы натоўп пачаў прасіць (Пілата) аб тым, што (ён) ім рабіў заўсёды.

он спросил их: «Хотите, чтобы я отпустил вам Царя иудейского?»
 
Пілат жа адказаў ім, кажучы: хочаце, звольню вам Караля жыдоў?

Ибо знал Пилат, что первосвященники выдали Иисуса из зависти.
 
Бо ведаў, што архірэі выдалі Яго праз зайздрасьць.

Но первосвященники подговорили народ просить освобождения не Иисуса, а Вараввы.2
 
Але архірэі падбухторылі натоўп (прасіць), каб звольніў ім ле́пей Бараўву.

Пилат обратился к ним еще раз: «Тогда что же мне сделать с Тем, [Кого вы называете] „Царем иудейским“?»
 
Пілат жа адказаўшы ізноў сказаў ім: а што хочаце, (каб) я зрабіў Таму (Каго вы) называеце Каралём жыдоў?

«Распни Его!» — закричали они снова.
 
А яны ізноў закрычалі: укрыжуй Яго!

«Какое же Он совершил преступление?» — спросил Пилат. Но они кричали еще громче: «Распни Его!»
 
Пілат жа казаў ім: якое ж ліха ўчыніў (Ён)? Але яны яшчэ мацней закрычалі: укрыжуй Яго!

Тогда Пилат, желая угодить толпе, освободил им Варавву, Иисуса же велел он бичевать, а затем передал Его на распятие.
 
Тады Пілат, жадаючы дагадзіць натоўпу, звольніў ім Бараўву, а Ісуса аддаў бічаваць, каб потым быў укрыжаваны.

Солдаты увели Его во дворец, в так называемый преторий,3 и созвали туда всю когорту.
 
І жаўнеры завялі Яго ўсярэдзіну двара, гэта значыцца ў прэторыю, і сабралі ўсю кагорту.

Они накинули на Него пурпурный плащ и, сплетя из колючек венок, надели Ему на голову,
 
І апранаюць Яго ў парфіру і ўскладаюць на Яго спле́цены цярнёвы вянок (як карону),

и стали выкрикивать: «Да здравствует4 „Царь иудейский“!»
 
і пача́лі вітаць Яго: радуйся, Кароль жыдоў!

Они били Его палкой по голове, и плевали в Него, и, глумясь, опускались на колени, кланяясь Ему.
 
І бíлі Яго па Галаве кіям, і плявалі на Яго, і кленчачы, кланяліся Яму.

А когда вдоволь наглумились над Ним, сняли с Него пурпурный плащ, одели Его в собственную Его одежду и вывели Его из города, чтобы распять Его.
 
І калі насьмяяліся зь Яго, зьня́лі зь Яго парфіру і апранулі Яго ў Ягоныя адзеньні. І павялі Яго, каб укрыжаваць Яго.

Один человек по имени Симон, родом из Кирены, отец Александра и Руфа, возвращался в то время с поля. Его заставили нести крест Иисуса.
 
І прымушаюць праходзячага міма нейкага Сымона кірэнэйца, які ішоў з поля, бацьку Аляксандравага і Рутавага, каб узяў крыж Ягоны.

И привели они Иисуса на место, называемое Голгофа (что в переводе значит «Череп»).
 
І прыводзяць Яго на Галготу — мейсца, якое ў перакладзе ёсьць: мейсца Чэрапу.

Ему давали вина, настоянного на горьких травах,5 но Он не стал пить.
 
І давалі Яму выпіць віно, зьмяша́нае са сьмірнаю. Але Ён ня ўзяў.

И распяли они Его, и разделили между собой одежды Его, бросая о них жребий, кому что взять.
 
А тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі вопраткі Ягоныя, кіда́ючы жэрабя аб іх, хто што во́зьме.

Был же девятый час, когда распяли Его.
 
Была ж гадзіна трэйцяя, і ўкрыжавалі Яго.

Надпись над Его головой говорила о том, в чем была Его вина: «ЦАРЬ ИУДЕЙСКИЙ».
 
І быў надпіс віны Ягонай напісаны: Кароль жыдоў.

С Ним распяли двух преступников, одного справа, а другого слева от Него.
 
І разам зь Ім укрыжавалі двух разбойнікаў, аднаго з правага, а другога зь левага (боку) ад Яго.

[отсутствует]6
 
І збылося Пісаньне, што гаво́рыць: і да злачынцаў залíчаны.

Прохожие поносили Его. Презрительно качая головами, они говорили: «Эй Ты, собиравшийся разрушить Храм и восстановить его в три дня?!
 
І тыя, што праходзілі міма, зьняважалі Яго, ківаючы галовамі сваімі і кажучы: гэй! Той, Хто разбурае Сьвятыню і ў тры дні адбудоўвае!

Спаси же Себя Самого, сойди с креста!»
 
Уратуй Самога Сябе і зыйдзі з крыжа.

Также и первосвященники вместе с книжниками, насмехаясь, говорили между собой: «Других спасал, а Себя спасти не может.
 
Падобна ж і архірэі з кніжнікамі насьмяхаючыся між сабою казалі: другіх выратаваў, (а) Сябе ня можа выратаваць.

Если Он Мессия, Царь Израиля, пусть теперь сойдет с креста, чтобы мы увидели и поверили!» И даже те, кто был распят с Ним вместе, осыпали Его оскорблениями.
 
Хрыстос, Кароль Ізраэля, зыйдзі зараз з крыжу, каб (мы) убачылі і паверылі. І ўкрыжаваныя зь Ім ліхасловілі Яго.

В полдень настала тьма по всей земле, и так продолжалось до трех часов пополудни.
 
А калі настала гадзіна шостая, па ўсёй зямлі сталася цемра ажно да дзявятае гадзіны.

И в три часа Иисус громко воскликнул: «Элои, Элои, лема сабахтани?», что в переводе значит: «Боже Мой, Боже Мой, зачем оставил Ты Меня7
 
А на дзявятай гадзіне загаласіў Ісус моцным голасам, кажучы: Элоі, Элоі! ламма сабахтані? што азначае ў перакладзе: Бог Мой! Бог Мой! дзеля чаго (Ты) Мяне пакінуў?

Услышав это, некоторые из стоявших рядом говорили: «Смотри, Он Илию зовет».
 
Тады нікато́рыя, што стаялі по́бач, пачуўшы (гэта) казалі: вось Ільлю кліча.

А кто-то побежал, намочил губку уксусом8 и, насадив ее на палку, подал Иисусу, чтобы пил Тот. «Давайте посмотрим, — сказал он, — придет ли Илия снять Его».
 
І адзін пабег, набраў у губку воцату і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць, кажучы: чакайце, паглядзім, ці прыйдзе Ільля зьняць Яго.

Иисус же, вскрикнув громко, испустил дух.
 
А Ісус, загаласіўшы моцным голасам, выпусьціў Дух.

И завеса в Храме разорвалась надвое, сверху донизу.
 
І завеса Сьвятыні была разадрана напалам ад верху да нізу.

Центурион, стоявший у креста, напротив Него, увидев, как Иисус9 умер, сказал: «Воистину Этот Человек был Сыном Божьим».
 
А сотнік, што стаяў насупраць Яго, убачыўшы, што так загаласіўшы выпусьціў Дух, сказаў: запраўды, Чалавек Гэты быў Сын Бога.

Было там и несколько женщин, смотревших издали: среди них были и Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова младшего и Иосита, и Саломия,
 
Былі ж (тут) і жанчыны, назіраўшыя здалёк, сярод якіх была і Марыля Магдаліна і Марыля, матка Якуба меншага і Ёсі, і Салямія,

которые еще с того времени, как Он был в Галилее, следовали за Ним и служили Ему, и многие другие, пришедшие с Ним в Иерусалим.
 
якія ішлі ўсьлед за Ім і служылі Яму, калі Ён быў у Галілеі; і многія іншыя, што разам зь Ім прыйшлі ў Ярузалім.

Это была пятница,10 канун субботы, так что, когда наступил вечер,
 
І як ужо настаў вечар, а дзень быў параскева, гэта значыць перадсубоцьце,

Иосиф из Аримафеи, уважаемый член Совета, один из тех, кто ожидал пришествия Царства Божия, осмелился прийти к Пилату и попросил у него тело Иисуса.
 
прыйшоў Язэп з Арыматэі, знатны прыналежнік сынэдрыёна, які і сам чакаў Каралеўства Бога. Адважыўшыся ўвайшоў да Пілата і прасіў Цела Ісусавага.

Пилат удивился, что Он уже мертв и, позвав центуриона, спросил у него, на самом ли деле11 Иисус уже умер.
 
А Пілат зьдзівіўся, што (Ён) ужо памёр, і, паклікаўшы сотніка, спытаў яго, ці даўно памёр.

Центурион подтвердил это, и12 Пилат разрешил Иосифу взять тело.
 
І даведаўшыся ад сотніка, аддаў Цела Язэпу.

Тогда Иосиф купил льняное полотно, снял тело и, обернув тем полотном, положил его в гробницу, которая была высечена в скале, и привалил камень ко входу в гробницу.
 
І, купіўшы сіндон і зьняўшы Яго, абярнуў сіндонам і паклаў Яго ў магіле, якая была высечана ў скале, ды накаціў камень на дзьверы магілы.

А Мария Магдалина и Мария, мать Иосита, видели, куда положили тело Иисуса.
 
А Марыля Магдаліна і Марыля (матка) Ёсі глядзелі, дзе (Ён) пакладзены.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Друг. возм. пер.: собрались для совещания.
11  [2] — Букв.: возбудили толпу, чтобы он отпустил им лучше Варавву.
16  [3] — Так называлась резиденция наместника в римских провинциях.
18  [4] — Букв.: радуйся — форма приветствия.
23  [5] — Букв .: вина со смирною.
28  [6] — Некот. рукописи добавляют: и исполнилось Писание, которое говорит: «И к беззаконным причтен».
34  [7] — Пс 22 (21):2.
36  [8] — Или: винным уксусом; или: кислым напитком.
39  [9] — Некот. рукописи добавляют: так возгласив.
42  [10] — Букв.: (день) приготов ления — день подготовки к субботе.
44  [11] — Или: спросил у него, как давно.
45  [12] — Букв.: и узнав от центуриона.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.