По Марку 15 глава

Евангелие по Марку
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

И едва рассвело, как весь Совет — первосвященники со старейшинами и книжниками — уже принял свое решение.1 Связав Иисуса, отвели Его и передали Пилату.
 
І без адвалокі нараніцы найвышшыя сьвятары мелі нараду із старцамі а кніжнікамі а з усім сынэдрыёнам і, зьвязаўшы Ісуса, завялі й выдалі Пілату.

«Ты и в самом деле — Царь иудейский?» — спросил Его Пилат. « Да, ты сам говоришь это », — ответил ему Иисус.
 
І Пілат папытаўся ў Яго: «Ці Ты кароль Юдэйскі?» І, адказуючы, Ён казаў яму: «Ты кажаш».

Много обвинений против Него выдвигали первосвященники,
 
І найвышшыя сьвятары вінавалі яго ў шмат чым, але Ён нічога не адказаваў.

так что Пилат опять спросил Его: «Тебе нечего сказать? Смотри, сколько против Тебя обвинений».
 
Але Пілат ізноў пытаўся ў Яго, кажучы: «Ты нічога не адказуеш? глянь, як шмат яны вінуюць Цябе».

Но Иисус и на это ничего не ответил и сильно тем удивил Пилата.
 
Але Ісус, адылі, нічога не адказаў, так што Пілат дзіваваўся.

По праздникам Пилат обычно освобождал одного узника — любого, за которого народ просил.
 
На сьвята выпушчаў ён ім аднаго вязьня, праз каторага малілі.

А случилось так, что в тюрьме был тогда вместе со своими сообщниками, совершившими убийство во время смуты, один человек по прозвищу Варавва.
 
І там быў адзін, імям Вараўва, зьвязаны з тымі, каторыя зрабілі паўстаньне зь ім, што за паўстаньня зрабілі ўбіўства.

Когда же народ пришел и стал просить Пилата сделать то, что он и прежде для них делал,
 
І гурба, узышоўшы, голасна крычачы, пачала прасіць таго, што ён заўсёды рабіў ім.

он спросил их: «Хотите, чтобы я отпустил вам Царя иудейского?»
 
І ён, адказуючы, сказаў ім: «Ці хочаце, каб я выпусьціў вам Караля Юдэйскага?»

Ибо знал Пилат, что первосвященники выдали Иисуса из зависти.
 
Бо ведаў, што найвышшыя сьвятары выдалі Яго із завідасьці.

Но первосвященники подговорили народ просить освобождения не Иисуса, а Вараввы.2
 
Але найвышшыя сьвятары падвучылі гурбу, каб ім валей выпусьціў Вараўву.

Пилат обратился к ним еще раз: «Тогда что же мне сделать с Тем, [Кого вы называете] „Царем иудейским“?»
 
І Пілат, ізноў адказуючы, сказаў ім: «Дык што ж хочаце, каб я зрабіў таму, Каторага завіце Каралём Юдэйскім?»

«Распни Его!» — закричали они снова.
 
А яны ізноў закрычэлі: «Укрыжуй Яго?»

«Какое же Он совершил преступление?» — спросил Пилат. Но они кричали еще громче: «Распни Его!»
 
Пілат сказаў ім: «Якое ж ліха зрабіў Ён?» Яны ж балей крычэлі: «Укрыжуй Яго!»

Тогда Пилат, желая угодить толпе, освободил им Варавву, Иисуса же велел он бичевать, а затем передал Его на распятие.
 
Тады Пілат, хочучы люду досыць учыніць, выпусьціў ім Вараўву, а Ісуса, біўшы пугамі, выдаў, каб быў укрыжаваны.

Солдаты увели Его во дворец, в так называемый преторий,3 и созвали туда всю когорту.
 
І жаўнеры завялі Яго да двору, значыцца да ратушы, і згукалі ўвесь аддзел.

Они накинули на Него пурпурный плащ и, сплетя из колючек венок, надели Ему на голову,
 
І адзелі Яго ў шкарлат, і зьвілі карону зь церня, і ўзлажылі на Яго;

и стали выкрикивать: «Да здравствует4 „Царь иудейский“!»
 
І пачалі веціць Яго: «Здароў, Каролю Юдэйскі!»

Они били Его палкой по голове, и плевали в Него, и, глумясь, опускались на колени, кланяясь Ему.
 
І білі Яго трысьцінаю па галаве, і плівалі на Яго, і, клякаючы, кланяліся Яму.

А когда вдоволь наглумились над Ним, сняли с Него пурпурный плащ, одели Его в собственную Его одежду и вывели Его из города, чтобы распять Его.
 
І як насьміяліся зь Яго, зьдзелі зь Яго шкарлат, і адзелі на Яго адзецьце Ягонае, і вывялі Яго, каб укрыжаваць Яго.

Один человек по имени Симон, родом из Кирены, отец Александра и Руфа, возвращался в то время с поля. Его заставили нести крест Иисуса.
 
І прысілілі якогась Сымона Кірынеяніна, што йшоў з поля, айца Аляксандравага а Руфавага, несьці крыж Ягоны.

И привели они Иисуса на место, называемое Голгофа (что в переводе значит «Череп»).
 
І прывялі Яго на месца Ґалґота, што знача Чарэпнішча.

Ему давали вина, настоянного на горьких травах,5 но Он не стал пить.
 
І давалі Яму піць віно зь міраю, але Ён ня прыняў.

И распяли они Его, и разделили между собой одежды Его, бросая о них жребий, кому что взять.
 
І, укрыжаваўшы Яго, падзялілі адзецьце Ягонае, кідаючы на жэрабя, каму што ўзяць.

Был же девятый час, когда распяли Его.
 
І была гадзіна трэйцяя, і Яго ўкрыжавалі.

Надпись над Его головой говорила о том, в чем была Его вина: «ЦАРЬ ИУДЕЙСКИЙ».
 
І быў напісаны напіс абвінаваньня Ягонага: «Кароль Юдэйскі».

С Ним распяли двух преступников, одного справа, а другого слева от Него.
 
Укрыжавалі таксама зь Ім двух разбойнікаў, аднаго паправа, а другога палева Яго.

[отсутствует]6
 
І выпаўнілася Пісьмо, што кажа: «І да бяспраўнікаў залічаны».

Прохожие поносили Его. Презрительно качая головами, они говорили: «Эй Ты, собиравшийся разрушить Храм и восстановить его в три дня?!
 
А праходзячыя блявузґалі на Яго, ківаючы галавамі сваімі й кажучы: «Ага, Ты, што бураеш Дом Божы й за тры дні становіш!

Спаси же Себя Самого, сойди с креста!»
 
Выбаў Самога Сябе і іступі з крыжа».

Также и первосвященники вместе с книжниками, насмехаясь, говорили между собой: «Других спасал, а Себя спасти не может.
 
Падобна й найвышшыя сьвятары, насьміхаючыся, гукалі з кніжнікамі: «Іншых спасаў, Сябе Самога спасьці ня можа.

Если Он Мессия, Царь Израиля, пусть теперь сойдет с креста, чтобы мы увидели и поверили!» И даже те, кто был распят с Ним вместе, осыпали Его оскорблениями.
 
Хрыстос, Кароль Ізраеляў, няхай цяпер ісступе з крыжа, каб мы абачылі; і ўверым». І ўкрыжаваныя зь Ім вярнулі на Яго.

В полдень настала тьма по всей земле, и так продолжалось до трех часов пополудни.
 
А як была шостая гадзіна, настала цямнота па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятае.

И в три часа Иисус громко воскликнул: «Элои, Элои, лема сабахтани?», что в переводе значит: «Боже Мой, Боже Мой, зачем оставил Ты Меня7
 
І а дзявятай гадзіне загаласіў вялікім голасам, кажучы: «Элоі! Элоі! ламма савахфані?» Што знача: Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?

Услышав это, некоторые из стоявших рядом говорили: «Смотри, Он Илию зовет».
 
І некатрыя із стаячых тут, пачуўшы, мовілі: «Вось, Ільлю гука́е».

А кто-то побежал, намочил губку уксусом8 и, насадив ее на палку, подал Иисусу, чтобы пил Тот. «Давайте посмотрим, — сказал он, — придет ли Илия снять Его».
 
І адзін пабег, намачыў губку воцтам і, насадзіўшы на трысьціну, даваў Яму піць, кажучы: «Пажджыце, паглядзім, ці прыйдзе Ільля зьняць Яго».

Иисус же, вскрикнув громко, испустил дух.
 
І Ісус, загука ўшы вялікім голасам, выпусьціў дух.

И завеса в Храме разорвалась надвое, сверху донизу.
 
І запона разьдзерлася ў Доме Божым на дзьве часьці, ад гары аж да далоўя.

Центурион, стоявший у креста, напротив Него, увидев, как Иисус9 умер, сказал: «Воистину Этот Человек был Сыном Божьим».
 
І сотнік, што стаяў насупроці Яго, абачыўшы, што Ён, так загука ўшы, выпусьціў дух, сказаў: «Запраўды чалавек гэты быў Сын Божы».

Было там и несколько женщин, смотревших издали: среди них были и Мария Магдалина, и Мария, мать Иакова младшего и Иосита, и Саломия,
 
Былі й жанкі, што глядзелі здалеку; памеж іх была й Марыя Магдалена, і Марыя, маці Якава меншага а Ёсі, і Салома,

которые еще с того времени, как Он был в Галилее, следовали за Ним и служили Ему, и многие другие, пришедшие с Ним в Иерусалим.
 
Каторыя таксама, як Ён быў у Ґалілеі, ішлі за Ім а паслугавалі Яму, і шмат іншых жанок, што прышлі зь Ім да Ерузаліму.

Это была пятница,10 канун субботы, так что, когда наступил вечер,
 
І цяпер, як настаў вечар, бо гэта была прыгатова, значыцца дзень перад сыботаю,

Иосиф из Аримафеи, уважаемый член Совета, один из тех, кто ожидал пришествия Царства Божия, осмелился прийти к Пилату и попросил у него тело Иисуса.
 
Прышоў Язэп із Арымафеі, пачэсьлівы райца, што таксама чакаў гаспадарства Божага, сьмела ўвыйшоў да Пілата і папрасіў цела Ісусавага.

Пилат удивился, что Он уже мертв и, позвав центуриона, спросил у него, на самом ли деле11 Иисус уже умер.
 
Пілат зьдзіваваўся, што Ён ужо памер, і, пагукаўшы сотніка, папытаўся ў яго: «Ці даўно памер?»

Центурион подтвердил это, и12 Пилат разрешил Иосифу взять тело.
 
І даведаўшыся ад сотніка, аддаў цела Язэпу.

Тогда Иосиф купил льняное полотно, снял тело и, обернув тем полотном, положил его в гробницу, которая была высечена в скале, и привалил камень ко входу в гробницу.
 
І ён купіў палатніну, і, зьняўшы Яго, завярцеў Яго ў палатніну, і палажыў Яго ў гробе, што быў высечаны ў скале, і прыкаціў камень да дзьвярэй гробу.

А Мария Магдалина и Мария, мать Иосита, видели, куда положили тело Иисуса.
 
І Марыя Магдалена, і Марыя Ёсіна назіралі, ідзе Яго палажылі.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Друг. возм. пер.: собрались для совещания.
11  [2] — Букв.: возбудили толпу, чтобы он отпустил им лучше Варавву.
16  [3] — Так называлась резиденция наместника в римских провинциях.
18  [4] — Букв.: радуйся — форма приветствия.
23  [5] — Букв .: вина со смирною.
28  [6] — Некот. рукописи добавляют: и исполнилось Писание, которое говорит: «И к беззаконным причтен».
34  [7] — Пс 22 (21):2.
36  [8] — Или: винным уксусом; или: кислым напитком.
39  [9] — Некот. рукописи добавляют: так возгласив.
42  [10] — Букв.: (день) приготов ления — день подготовки к субботе.
44  [11] — Или: спросил у него, как давно.
45  [12] — Букв.: и узнав от центуриона.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.