Іоана 7 глава

Паводле Іоана Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Русского Библейского Центра

Пасьля гэтага Ісус хадзіў па Галіле́і; па Юдэі не хаце́ў хадзіць, бо Жыды шукалі, як бы забіць Яго.

Потом Иисус ходил по Галилее. В Иудею Его не манило: там задумали Его убить.

Блізка-ж было сьвята жыдоўскае кучкі.

Приближался иудейский праздник Кущей.

Тады браты Яго сказалі Яму: ідзі адгэтуль і пайдзі ў Юдэю, каб і вучні Тваі бачылі дзе́яньні, якія Ты чыніш.

Братья говорят Ему: «Не сиди на месте. Ступай в Иудею. Пусть Твои ученики увидят Тебя в деле. Покажи им, на что Ты способен.

Бо ніхто ня робіць нічога ўкрадкам, але сам стараецца быць вядомым. Калі робіш гэткае, дык пакажы Сябе́ сьве́ту;

Хочешь, чтобы о Тебе знали — ничего не делай в тайне. Дай людям представление о Своих способностях».

бо і браты Яго ня ве́равалі ў Яго.

Даже Его братья не верили в Него.

Ісус жа сказаў ім: Мой час яшчэ ня прыйшоў, а для вас заўсёды час;

Иисус ответил им: «Мое время еще терпит, а вам нечего ждать.

вас сьве́т ня можа ненавідзець, а Мяне́ ненавідзіць, бо Я сьве́дчу аб ім, што ўчынкі яго благія.

Ненависти к вам мир не питает, а Меня ненавидит: Я обнажаю его грехи.

Ідзе́це вы на гэтае сьвята, а Я яшчэ не пайду на гэтае сьвята, бо Мой час яшчэ не настаў.

Идите пока на праздник без Меня, а Я не хочу торопиться».

І, сказаўшы гэтае ім, астаўся ў Галіле́і.

Сказал и остался в Галилее.

Але, як пайшлі браты Яго, тады і Ён пайшо́ў на сьвята, ня яўна, але як-быццам пата́йна.

И только когда Его братья были уже на празднике, Он тоже пришел, но не сказываясь, а как бы скрытно.

Жыды-ж шукалі Яго на сьвяце й пыталіся: дзе́ Ён?

Иудейские власти разыскивали Его на празднике, спрашивали, где Он.

І многа шуму было дзеля Яго ў народзе: адны казалі, што Ён добры, а другія казалі: не́, бо зводзіць народ.

Много было всяких разговоров о Нем в толпе. Одни говорили: «Он достойный человек», а другие: «Нет, Он смутьян», —

Але-ж ніхто не гаварыў аб Ім яўна, бо баяліся Жыдоў.

Но из боязни перед властями никто не говорил о Нем открыто.

У палове-ж сьвята ўвайшоў Ісус у царкву і навучаў.

В разгар праздника Иисус пришел в Храм и учил там народ.

І дзівіліся Жыды, кажучы: як Ён ве́дае Пісаньні, ня вучы́ўшыся?

Люди в Храме недоумевали: «Сам в учениках не был, а такие познания! Откуда?».

Ісус жа адказаў ім і сказаў: Маё вучэньне не Маё, але Паслаўшага Мяне́;

Отвечая им, Иисус сказал: «Я учу не от Себя. Мое учение — от Того, кто послал Меня.

хто хоча волю Яго чыніць, той даве́даецца аб навуцы, ці ад Бога яна, ці Я Сам ад Сябе́ гавару.

Кто хочет жить согласно Богу — поймет, от Бога Мое учение или Я говорю Сам от Себя.

Хто гаворыць сам ад сябе́, той шукае для сябе́ славы, а хто шукае славы Паслаўшага яго, той пра́ведны, і няма ў ім няпраўды.

Кто говорит от себя, занят сотворением собственной славы. А сотворяющий славу Тому, кто Его послал, верен истине, в Нем нет неправды.

Ці ня даў вам Майсе́й закону, і ніхто ня жыве́ па закону. За што хочаце забіць Мяне́?

У вас есть Закон Моисея, но вы его не соблюдаете. Почему вам так хочется убить Меня?».

Народ адказаў: ці ня чорт у Табе́? Хто імкне́цца забіць Цябе́?

Из толпы отвечали: «У Тебя с головой неладно. Кто хочет Тебя убить?».

Ісус казаў дале́й: адно дзе́ла зрабіў Я, і вы ўсе́ дзівуецеся;

Иисус сказал: «Не успел Я и одного дела сделать, как вы все всполошились.

Майсе́й даў вам абразаньне; хоць яно і не ад Майсе́я, але ад бацькоў, і ў суботу вы абраза́еце чалаве́ка;

От Моисея повелось у вас обрезание, — впрочем, это скорее от праотцов, чем от Моисея, — и вы совершаете обрезание также и по субботам.

калі ў суботу абраза́ецца чалаве́к, каб ня быў парушаны закон Майсе́яў, — чаму ж нездаволены вы Мною, што Я аздаравіў чалаве́ка ў суботу?

Младенцев вы обрезаете в субботу, чтобы соблюсти Закон Моисея, не нарушить его. Почему же вы ополчились на Меня за то, что Я в субботу вернул человеку утраченное здоровье?

Ня судзіце па вы́гляду, але судзіце судом справядлівым.

Судите не поверху. Судите судом праведным».

Іншыя-ж з ерузалімцаў казалі: ці ж гэта ня Той, Якога шукаюць, каб забіць?

В Иерусалиме пошли разговоры: «Его же тут вроде собирались убить!

Вось Ён кажа яўна, і нічога ня кажуць Яму; ці не пераканаліся начальнікі, што Ён запраўды Хрыстос?

И вот, пожалуйста, Он открыто при всех говорит что хочет, и Ему ничего. И впрямь не убедились ли в верхах, что это Христос?

Але мы ве́даем Яго, адкуль Ён; калі-ж прыйдзе Хрыстос, ніхто ня будзе ве́даць, адкуль Ён.

Только ведь мы знаем, откуда Он. А вот когда придет Христос — никто не будет знать, откуда Он».

І крыкнуў тады Ісус у царкве́, навучаючы і кажучы: і Мяне́ ве́даеце, і ве́даеце адкуль Я, і прыйшоў Я ня Сам ад Сябе́, але праўдзівы Той, што паслаў Мяне́, ды Яго вы ня ве́даеце;

Иисус крикнул во весь голос (Он учил народ в Храме): «Это выто знаете, кто Я и откуда?! Я пришел не от Себя, а от Него. Истинный Он прислал Меня. Вы Его не знаете.

Я ве́даю Яго, бо Я ад Яго, і Ён паслаў Мяне́.

А Я Его знаю. Я — от Него, от Того, кто послал Меня».

І шукалі, як бы ўзяць Яго, але ніхто не ўзлажыў на Яго рукі, бо яшчэ ня прыйшоў Яго час.

Хотели было схватить Его, но не посмели. Не пришел еще Его час.

Многія-ж з народу ўве́равалі ў Яго і казалі: калі пры́йдзе Хрыстос, няўжо-ж Ён зробіць больш цудаў, чымся гэты зрабіў?

Но в толпе было много и таких, что поверили в Него и говорили: «Столько чудес не сделает и Сам Христос, когда придет».

Чулі фарысэі такія гутаркі аб Ім у народзе; і паслалі фарысэі й архірэі слуг сваіх, каб узялі Яго.

До фарисеев дошли все эти разговоры о Нем в Храме, и первосвященники и фарисеи послали стражников схватить Его.

Ісус жа сказаў ім: яшчэ нядоўга Мне́ быць з вамі, і пайду да Паслаўшага Мяне́.

Иисус сказал: «Еще напоследок Я с вами, а там ухожу к Тому, кто Меня послал.

Будзеце шукаць Мяне́ і ня знойдзеце, і дзе́ буду Я, туды вы ня можаце прыйсьці.

Будете искать Меня, и не найдете. Туда, где Я, вам не прийти».

І гаварылі жыды паміж сабою: куды Ён хоча йсьці, што мы ня знойдзем Яго? Ці не да грэцкага рассяле́ньня хоча йсьці і навучаць Грэкаў?

Люди в Храме спрашивали: «Куда это Он собирается, что нам Его не найти? Может, Он собирается в греческую диаспору учить греков?

Што́ маюць значыць гэтыя словы, якія Ён сказаў: «будзеце шукаць Мяне́ і ня знойдзеце, і дзе́ буду Я, туды вы ня можаце прыйсьці?»

Что означают Его слова: “Будете искать Меня, и не найдете” и еще: “Туда, где Я, вам не прийти”?»

У апошні-ж вялікі дзе́нь сьвята Ісус стаяў і клікаў, кажучы: хто смагу ма́е, ідзі да Мяне́ і пі.

В последний, особенный день праздника Иисус встал и во весь голос прокричал: «Кто истомился жаждой? Иди ко Мне и пей,

Хто ве́руе ў Мяне́, у таго, як сказана ў Пісаньні, з жывата пацякуць рэкі вады́ жывое.

Если веришь в Меня! Сказано в Писании: “Рекою живой воды потечет твоя жизнь”».

Гэтае сказаў Ён аб Духу, якога ме́ліся прыняць ве́руючыя ў Яго: бо ня было йшчэ на іх Духа Сьвятога, бо ня быў яшчэ Ісус усла́ўлены.

Это Он говорил о Духе, которого предстояло принять тем, кто в Него верит. Духа пока не знали: Иисусу еще не было всей славы.

Многія з народу, чуўшы гэтыя словы, казалі: запраўды, Ён прарок.

Но Его слова были услышаны, и в толпе одни сказали: «Это и вправду пророк»,

Другія гаварылі: гэта Хрыстос. А іншыя гаварылі: ці ж з Галіле́і прыйдзе Хрыстос?

А другие: «Это Христос». Но кое-кто говорил: «Нет, Христа нужно ждать не из Галилеи.

Ці-ж ня сказана ў Пісаньні, што Хрыстос прыйдзе з сяме́ньня Давідавага і Віфлее́му, з сяла, скуль быў Давід?

В Писании сказано, что Христос — семя Давидово — придет из Вифлеема, родного города Давида».

Дык вось узьнялася аб Ім у людзе́й спрэчка.

Мнения о Нем в толпе разделились.

Некато́рыя-ж з іх хаце́лі ўзяць Яго, але ніхто не падняў на Яго рукі.

Кое-кто хотел было схватить Иисуса, но ни у кого не поднялась рука.

І вярнуліся слугі да архірэяў і фарысэяў, і тыя спыталіся: чаму вы не прывялі Яго?

С пустыми руками вернулись стражники. Первосвященники и фарисеи спрашивают их: «Почему вы не взяли, не привели Его?».

Слугі адказалі: ніколі чалаве́к не гаварыў так, як гэты чалаве́к.

Стражники сказали: «Никто еще так не говорил, как Он».

Фарысэі сказалі ім: няўжо-ж і вас зьвялі?

Фарисеи говорят им: «Значит, и вас Он сбил с толку?

Ці паве́рыў у Яго хто з начальнікаў і фарысэяў?

Разве поверил в Него хоть кто-нибудь из советников или фарисеев? Нет!

Бо пракляты гэты народ, што ня ве́дае закону.

А те — толпа, далекая от Закона, Богом проклятая!».

Кажа ім Нікадэм, адзін з іхніх, што прыходзіў быў да Яго ўначы:

Но один из них, Никодим, — это он как-то раз приходил к Иисусу, — сказал:

ці судзіць закон наш чалаве́ка, ня вы́слухаўшы пе́рш яго і не даве́даўшыся, што ён робіць?

«А разве можно по нашему Закону осудить человека, не дав ему сначала высказаться и не вникнув в дело?».

На гэтае адказалі і сказалі яму: ці і ты не з Галіле́і? пашукай і пабач, што з Галіле́і прарок ня прыходзіў.

Ему ответили: «Ты сам не из Галилеи ли тоже? Вспомни Писание: не может пророк быть из Галилеи. Не найдешь такого в Писании».

І разыйшліся да дому.

[Все разошлись по домам.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

14, 28 царква = храм.

20 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «чорт» на → «дэман».

« 6 глава 8 глава »