Матауша 22 глава

Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Матауша
Пераклад П. Татарыновіча → Cовременный перевод WBTC

 
 

І адазваўшыся Езус гаварыў ім зноў у прыповесьцях, кажучы:
 
И опять Иисус стал говорить им притчами. Он сказал:

Падобным сталася валадарства нябеснае чалавеку каралю, які справіў вясельле свайму сыну.
 
"Царство Небесное подобно царю, устроившему свадебный пир для своего сына.

І паслаў слуг сваіх клікаць запрошаных на вясельле, і не хацелі прыйсьці.
 
Он послал слуг созвать гостей на пир, но те не захотели прийти.

Ізноў паслаў іншых слуг, наказваючы: Скажэце запрошаным: «Вось я прыгатаваў абед мой, валы мае й кормнікі зарэзаны ды ўсё гатова; прыходзьце на вясельле».
 
Он снова послал слуг с наказом сказать тем, кого он пригласил: "Послушайте, всё приготовлено для пира, заколоты откормленные тельцы и быки, всё готово. Приходите на свадебный пир".

Але яны ня дбалі й пайшлі — хто ў сваю сялібу, а хто да гандлю свайго;
 
Но те, кого они приглашали, не послушали их и разошлись по своим делам. Один пошёл работать в поле, другой пошёл в свою лавку,

другія-ж схапілі слуг ягоных ды, наздзекаваўшыся, пазабівалі.
 
прочие же схватили царских слуг и избили их до смерти.

Калі-ж пачуў аб гэтым кароль, загневаўся і, паслаўшы сваё войска, выгубіў гэных забойцаў, а места іх спаліў.
 
Царь рассердился. Он послал своих солдат, и те убили убийц и сожгли их город.

Тады кажа слугам сваім: Вясельле-то гатова, адыж прошаныя ня былі дастойны.
 
Тогда он сказал своим слугам: "Все готово для свадебного пира, но те, кого пригласили, оказались недостойны.

Дык ідзеце на росстані і каго толькі сустрэнеце, клічце на вясельле.
 
Так пойдите же на все перекрёстки и зазывайте всех прохожих ко мне на пир".

І слугі ягоныя, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі, благіх і добрых, — і вясельле было поўнае гасьцей.
 
Тогда слуги вышли на улицу и созвали всякого народу, и хороших людей и плохих, и пиршественный зал наполнился гостями.

Увайшоў кароль паглядзець на гасьцей і ўбачыў там чалавека няўбранага ў вясельнае адзенне.
 
Царь вышел посмотреть на своих гостей и увидел среди них человека в одежде, не подходящей для праздника.

Дый кажа яму: Як ты, дружа, ўвайшоў сюды не ў вясельнай вопратцы? Той-жа маўчаў.
 
Царь сказал ему: "Друг, как же ты попал сюда не в праздничной одежде?". Тот молчал.

Тады сказаў кароль слугам: Звязаўшы яму рукі й ногі, выкіньце ў цемру вонкавую, там будзе плач і скрыгот зубоў.
 
Тогда царь приказал своим слугам: "Свяжите его по рукам и ногам и бросьте во тьму наружную, где рыдают и скрежещут зубами".

Многа бо пакліканых, да мала выбраных.
 
Ибо много званых, но мало избранных".

Тады фарызэі, адыйшоўшыся, зрабілі нараду, як-бы яго злавіць на слове.
 
Тогда фарисеи вышли и стали совещаться о том, как бы поймать Иисуса на слове.

І паслалі да яго сваіх вучняў з Гэрэдыянамі, сказаць. Вучыцель, мы ведаем, што ты праўдамоўны і на дарогу Божу папраўдзе настаўляеш дый на нікога не зважаеш, бо не аглядаесся на асобу людзкую,
 
Они послали к Нему своих учеников вместе с иродианами. Ученики сказали: "Учитель, мы знаем, что Ты правдив, что истинно учишь пути Божьему и не заботишься о том, что скажут о Тебе другие, ибо Ты неподкупен.

дык скажы-ж нам, як табе здаецца, гадзіцца даваць падатак цэзару, ці не?
 
Скажи нам, как Тебе кажется, правильно ли платить налоги кесарю или нет?"

Адыж Езус, пазнаўшы іхні подступ, сказаў: Чаму спакушаеце мяне, крывадушнікі?
 
Иисус знал об их недобрых намерениях и потому сказал: "Лицемеры! Зачем стараетесь поймать Меня на слове?

Пакажэце мне падаткавую манэту. Яны прынясьлі яму дэнара.
 
Покажите Мне монету, которой платите налоги". Ему принесли серебряную монету.

Кажа ім Езус: Чый гэта воблік і надпіс?
 
Тогда Он спросил их: "Чьё на ней изображение и чьё имя?"

Гавораць яму: Цэзараў. Тады сказаў ім: Дык аддайце цэзарава цэзару, а Божае Богу.
 
Они сказали: "Кесаря". И тогда Он сказал им: "Так отдайте кесарю кесарево, а Богу — Божье".

Пачуўшы гэта, яны здзівіліся і, пакінуўшы яго, адыйшлі.
 
Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли.

У той дзень прыступілі да яго садуцэі, што гавораць: няма згробуўстання, і спыталіся ў яго,
 
В тот день пришли к Нему саддукеи, которые утверждают, что воскресения нет.

кажучы: Вучыцель, Майзей сказаў: «Калі-б хто памёр, ня маючы сына, то брат ягоны хай ажэніцца з яго жонкай ды адродзіць патомства свайму брату» (Паўт. Пр. 25:5).
 
Они задали Ему такой вопрос: "Учитель, Моисей учил: Если человек умрёт бездетным, то его брат, как самый близкий родственник, должен жениться на его вдове и иметь с ней детей для продолжения рода своего умершего брата.

Было-ж у нас сямёх братоў: першы, ажаніўшыся, памёр і, ня маючы патомства, пакінуў жонку брату свайму.
 
Нас было семеро братьев. Первый из нас женился, а потом умер, и так как у него не было детей, его вдову взял себе в жёны другой брат.

Гэтаксама другі і трэйці аж да сёмага.
 
То же самое случилось и со вторым, и с третьим братом, и так умерли все семеро братьев,

А ўканцы пасьля ўсіх памярла й жонка.
 
а последней умерла и женщина.

Дык пры згробуўстанні чыёю з сямёх будзе яна жонкай? Бо-ж усе мелі яе.
 
И вот мы хотим спросить: в будущей жизни, после воскресения, кому из семерых будет она женой? Ведь все они жили с ней".

Езус у адказ гавора ім: Вы мыляецеся, ня ведаючы Пісанняў, ані моцы Божае.
 
В ответ Иисус сказал им: "Заблуждаетесь, ибо не знаете ни Писаний, ни силы Божьей.

Бо пры згробуўстанні ані жэняцца, ані замуж ідуць, а будуць як Божыя анелы ў небе.
 
В будущей жизни люди не будут ни жениться, ни выходить замуж. Вместо того они будут подобны ангелам на небе.

Дый аб згробуўстанні мяртвых ці-ж вы ня чыталі, што было Богам сказана, які гавора:
 
Что же касается воскресения из мёртвых, то разве не читали вы, что сказал Бог на благо вам?

«Я Бог Абрагама, і Бог Ізаака, і Бог Якуба»? (Выйсь. 3:6) Ня ёсьць-жа Бог памёршых, але жывых.
 
Он сказал: "Я — Бог Авраама, Бог Исаака и Бог Иакова". Он — Бог не мёртвых,

І, чуючы гэта, дзівіўся народ з навукі ягонай.
 
а живых". И народ, услышав это, дивился Его учению.

Фарызэі-ж, пачуўшы, як прымусіў садуцэеў замоўкнуць, сышліся разам
 
Когда фарисеи услышали, как Он поставил саддукеев в тупик Своим ответом, то собрались вместе.

і спытаўся яго адзін з іх вучоны ў законе, прабуючы яго:
 
Один из них, знаток закона, испытывая Иисуса, спросил Его:

Вучыцель, якое найбольшае прыказанне ў законе?
 
"Учитель, какая самая важная заповедь в законе?"

Сказаў яму Езус: «Любі Госпада Бога твайго усім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсёю думкаю тваёю» (Паўт. Пр. 6:5).
 
Он ответил ему: "Возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим, всей душой твоей и всем разумом твоим".

Гэта ёсьць першае й найбольшае прыказанне.
 
Это-первая и самая важная заповедь.

Другое-ж — гэтаму падобнае: «Любі твайго бліжняга, як сябе самога» (Лев. 19:18).
 
Есть вторая заповедь, похожая на эту: "Возлюби ближнего, как самого себя".

На гэтых двух прыказаннях грунтуецца ўвесь закон і прарокі.
 
Весь закон и все учения пророков зиждутся на этих двух заповедях".

Калі-ж сышліся фарызэі, спытаўся ў іх Езус,
 
Тогда Иисус спросил собравшихся вместе фарисеев:

кажучы: Што вы думаеце аб Хрысьце? Чый ён сын? Кажуць яму: Давідаў.
 
"Что вы думаете о Христе? Чей Он сын?" Они сказали Ему: "Сын Давидов".

Гавора ім: Дык як-жа Давід у духу заве яго Усеспадарам, кажучы:
 
Он сказал им: "Как же это Давид, вдохновлённый Духом, называл Его Господом, говоря:

«Сказаў Госпад майму Усеспадару: сядзі праваруч мяне, пакуль палажу ворагаў тваіх падножжам ног тваіх» (Пс. 109:1)?
 
"Господь сказал Господу Моему: Сядь по правую руку от Меня, и Я повергну врагов Твоих к ногам Твоим"?

Дык калі Давід заве яго Усеспадарам, як-жа ёсьць сынам ягоным?
 
Так если Давид называл Его Господом, как же Он может быть Сыном?"

І ніхто ня мог яму адказаць ні слова, і ніхто ня сьмеў адтаго болей у яго пытацца.
 
Но никто не смог Ему ничего на это ответить, и с того дня никто уже не осмеливался Его больше спрашивать.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.