Мацьвея 22 глава

Эвангельле паводле Мацьвея
Пераклад Антонія Бокуна → Cовременный перевод WBTC

 
 

І, адказваючы, Ісус зноў гаварыў з імі ў прыповесьцях, кажучы:
 
И опять Иисус стал говорить им притчами. Он сказал:

«Валадарства Нябеснае падобнае да чалавека валадара, які справіў вясельле для сына свайго.
 
"Царство Небесное подобно царю, устроившему свадебный пир для своего сына.

І ён паслаў слугаў сваіх клікаць пакліканых на вясельле; і тыя не хацелі прыйсьці.
 
Он послал слуг созвать гостей на пир, но те не захотели прийти.

Зноў паслаў ён іншых слугаў, кажучы: “Скажыце пакліканым: Вось, я падрыхтаваў бяседу маю, валы мае і, што ўкормлена, зарэзаны, і ўсё падрыхтавана. Прыходзьце на вясельле”.
 
Он снова послал слуг с наказом сказать тем, кого он пригласил: "Послушайте, всё приготовлено для пира, заколоты откормленные тельцы и быки, всё готово. Приходите на свадебный пир".

А яны, ня дбаючы пра тое, пайшлі, хто на поле сваё, а хто да гандлю свайго.
 
Но те, кого они приглашали, не послушали их и разошлись по своим делам. Один пошёл работать в поле, другой пошёл в свою лавку,

А іншыя, узяўшы слугаў ягоных, зьняважылі іх і забілі.
 
прочие же схватили царских слуг и избили их до смерти.

Пачуўшы пра гэтае, валадар загневаўся і, паслаўшы жаўнераў сваіх, выгубіў забойцаў тых, і горад іхні спаліў.
 
Царь рассердился. Он послал своих солдат, и те убили убийц и сожгли их город.

Тады кажа ён слугам сваім: “Сапраўды, вясельле падрыхтаванае, але пакліканыя не былі вартыя.
 
Тогда он сказал своим слугам: "Все готово для свадебного пира, но те, кого пригласили, оказались недостойны.

Дык пайдзіце на ростані дарог і ўсіх, каго знойдзеце, клічце на вясельле”.
 
Так пойдите же на все перекрёстки и зазывайте всех прохожих ко мне на пир".

І слугі тыя, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі, злых і добрых; і на вясельлі было поўна гасьцей.
 
Тогда слуги вышли на улицу и созвали всякого народу, и хороших людей и плохих, и пиршественный зал наполнился гостями.

Увайшоўшы ж пабачыць тых, што ўзьлягалі, валадар убачыў там чалавека, не апранутага ў вясельнае адзеньне,
 
Царь вышел посмотреть на своих гостей и увидел среди них человека в одежде, не подходящей для праздника.

і кажа яму: “Дружа, як ты ўвайшоў сюды, ня маючы вясельнага адзеньня?” Той жа маўчаў.
 
Царь сказал ему: "Друг, как же ты попал сюда не в праздничной одежде?". Тот молчал.

Тады сказаў валадар слугам: “Зьвязаўшы яму рукі і ногі, вазьміце яго і ўкіньце ў цемру вонкавую; там будзе плач і скрыгат зубоў.
 
Тогда царь приказал своим слугам: "Свяжите его по рукам и ногам и бросьте во тьму наружную, где рыдают и скрежещут зубами".

Бо шмат пакліканых, але мала выбраных”».
 
Ибо много званых, но мало избранных".

Тады, пайшоўшы, фарысэі зрабілі нараду, як злавіць Яго ў словах.
 
Тогда фарисеи вышли и стали совещаться о том, как бы поймать Иисуса на слове.

І пасылаюць да Яго вучняў сваіх з ірадыянамі, кажучы: «Настаўнік! Мы ведаем, што Ты праўдзівы і пра шлях Божы паводле праўды навучаеш, і не дагаджаеш нікому, бо не глядзіш на аблічча людзей.
 
Они послали к Нему своих учеников вместе с иродианами. Ученики сказали: "Учитель, мы знаем, что Ты правдив, что истинно учишь пути Божьему и не заботишься о том, что скажут о Тебе другие, ибо Ты неподкупен.

Дык скажы нам, як Ты думаеш, ці належыцца даваць даніну цэзару, ці не?»
 
Скажи нам, как Тебе кажется, правильно ли платить налоги кесарю или нет?"

А Ісус, разумеючы зласьлівасьць іхнюю, сказаў: «Чаму спакушаеце Мяне, крывадушнікі?
 
Иисус знал об их недобрых намерениях и потому сказал: "Лицемеры! Зачем стараетесь поймать Меня на слове?

Пакажыце Мне манэту для даніны». Яны ж прынесьлі Яму дынар.
 
Покажите Мне монету, которой платите налоги". Ему принесли серебряную монету.

І кажа ім: «Чый гэта вобраз і надпіс?»
 
Тогда Он спросил их: "Чьё на ней изображение и чьё имя?"

Кажуць Яму: «Цэзара». Тады кажа ім: «Дык аддавайце тое, што цэзара, цэзару, а тое, што Божае, — Богу».
 
Они сказали: "Кесаря". И тогда Он сказал им: "Так отдайте кесарю кесарево, а Богу — Божье".

І, пачуўшы гэта, яны зьдзівіліся, і, пакінуўшы Яго, адыйшлі.
 
Услышав это, они удивились и, оставив Его, ушли.

У той дзень падыйшлі да Яго садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрасеньня, і спыталіся ў Яго:
 
В тот день пришли к Нему саддукеи, которые утверждают, что воскресения нет.

«Настаўнік, Майсей сказаў: “Калі хто памрэ, ня маючы дзяцей, брат ягоны няхай возьме жонку ягоную і адновіць насеньне брату свайму”.
 
Они задали Ему такой вопрос: "Учитель, Моисей учил: Если человек умрёт бездетным, то его брат, как самый близкий родственник, должен жениться на его вдове и иметь с ней детей для продолжения рода своего умершего брата.

Было ж у нас сем братоў, і першы, ажаніўшыся, памёр і, ня маючы насеньня, пакінуў жонку сваю брату свайму.
 
Нас было семеро братьев. Первый из нас женился, а потом умер, и так как у него не было детей, его вдову взял себе в жёны другой брат.

Таксама і другі, і трэці, аж да сёмага.
 
То же самое случилось и со вторым, и с третьим братом, и так умерли все семеро братьев,

Пасьля ўсіх памерла і жонка.
 
а последней умерла и женщина.

Дык пры ўваскрасеньні якога з сямі будзе яна жонкаю? Бо ўсе мелі яе».
 
И вот мы хотим спросить: в будущей жизни, после воскресения, кому из семерых будет она женой? Ведь все они жили с ней".

Адказваючы, Ісус сказаў ім: «Вы памыляецеся, ня ведаючы ані Пісаньня, ані моцы Божае.
 
В ответ Иисус сказал им: "Заблуждаетесь, ибо не знаете ни Писаний, ни силы Божьей.

Бо пры ўваскрасеньні ня жэняцца і замуж не выходзяць, але будуць як анёлы Божыя ў небе.
 
В будущей жизни люди не будут ни жениться, ни выходить замуж. Вместо того они будут подобны ангелам на небе.

А наконт уваскрасеньня мёртвых, ці не чыталі вы сказанага вам Богам, Які кажа:
 
Что же касается воскресения из мёртвых, то разве не читали вы, что сказал Бог на благо вам?

“Я — Бог Абрагама, і Бог Ісаака, і Бог Якуба!” Бог ня ёсьць Бог мёртвых, але жывых».
 
Он сказал: "Я — Бог Авраама, Бог Исаака и Бог Иакова". Он — Бог не мёртвых,

І, пачуўшы, натоўпы дзівіліся з вучэньня Ягонага.
 
а живых". И народ, услышав это, дивился Его учению.

А фарысэі, пачуўшы, што Ён прымусіў змоўкнуць садукеяў, сабраліся супраць Яго.
 
Когда фарисеи услышали, как Он поставил саддукеев в тупик Своим ответом, то собрались вместе.

І спытаўся адзін з іх, законьнік, спакушаючы Яго і кажучы:
 
Один из них, знаток закона, испытывая Иисуса, спросил Его:

«Настаўнік, якое найбольшае прыказаньне ў Законе?»
 
"Учитель, какая самая важная заповедь в законе?"

А Ісус сказаў яму: «“Любі Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуменьнем тваім”.
 
Он ответил ему: "Возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим, всей душой твоей и всем разумом твоим".

Гэта ёсьць першае і найбольшае прыказаньне.
 
Это-первая и самая важная заповедь.

Другое ж падобнае да яго: “Любі бліжняга свайго, як самога сябе”.
 
Есть вторая заповедь, похожая на эту: "Возлюби ближнего, как самого себя".

На гэтых двух прыказаньнях трымаецца ўвесь Закон і Прарокі».
 
Весь закон и все учения пророков зиждутся на этих двух заповедях".

А ў фарысэяў, якія сабраліся, Ісус спытаўся,
 
Тогда Иисус спросил собравшихся вместе фарисеев:

кажучы: «Што вы думаеце пра Хрыста? Чый Ён Сын?» Кажуць Яму: «Давіда».
 
"Что вы думаете о Христе? Чей Он сын?" Они сказали Ему: "Сын Давидов".

Кажа ім: «Як жа Давід у Духу называе Яго Госпадам, кажучы:
 
Он сказал им: "Как же это Давид, вдохновлённый Духом, называл Его Господом, говоря:

“Сказаў Госпад Госпаду майму: Сядзь праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх як падножжа ног Тваіх”.
 
"Господь сказал Господу Моему: Сядь по правую руку от Меня, и Я повергну врагов Твоих к ногам Твоим"?

Дык калі Давід называе Яго Госпадам, як жа Ён — сын ягоны?»
 
Так если Давид называл Его Господом, как же Он может быть Сыном?"

І ніхто ня змог адказаць Яму ані слова; і з таго дня ніхто ўжо не адважваўся пытацца ў Яго.
 
Но никто не смог Ему ничего на это ответить, и с того дня никто уже не осмеливался Его больше спрашивать.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.