По Луке 2 глава

Евангелие по Луке
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

 
 

В те дни император Август издал указ о переписи по всей его империи.1
 
У тыя дні выйшаў загад ад цэзара Аўгуста зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.

Это была первая перепись такого рода, и проводилась она в то время, когда Квириний правил Сирией.
 
Гэта быў першы перапіс падчас панавання Квірынія ў Сірыі.

И на перепись каждый пошел в город свой.
 
Усе пайшлі запісвацца, кожны ў свой горад.

Так и Иосиф из города Назарета, что в Галилее, отправился в Иудею, в город Давида, называемый Вифлеемом, потому что был он из рода Давида, его потомком.
 
Пайшоў таксама і Юзаф з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у горад Давіда, званы Бэтлеем, бо ён быў з дому і роду Давіда,

Пошел он на перепись вместе с Марией, обрученной с ним. Она ожидала ребенка,
 
каб запісацца з Марыяй, заручанай з ім, якая была цяжарнай.

и пока они находились в Вифлееме, пришло ей время родить.
 
А калі яны былі там, надышоў Ёй час нарадзіць.

Родила она Сына, своего Первенца, спеленала Его и положила в ясли в хлеву, потому что на постоялом дворе места для них не нашлось.
 
І нарадзіла Сына свайго першароднага. Спавіла Яго і паклала ў яслі, бо не было ім месца ў заездзе.

В окрестностях же Вифлеема были пастухи, которые жили в поле и, ночью сменяя друг друга, стерегли свое стадо.
 
У той ваколіцы былі на полі пастухі, якія вартавалі ўначы свой статак.

И предстал перед ними ангел Господень. Сияние света Господня2 озарило их. Они очень испугались,
 
З’явіўся ім анёл Пана, і хвала Пана асвяціла іх, і вялікі страх ахапіў іх.

но ангел сказал им: «Не бойтесь! Я несу вам добрую весть — весть о великой радости для всего народа:
 
Анёл сказаў ім: «Не бойцеся, я абвяшчаю вам вялікую радасць, якая будзе для ўсяго народу,

сегодня в городе Давида родился ваш Спаситель — Христос,3 Господь!
 
бо нарадзіўся вам сёння ў горадзе Давіда Збаўца, якім ёсць Хрыстус Пан.

И вот вам знак: вы найдете Ребенка спеленатого, лежащего в яслях».
 
І вось вам знак: знойдзеце Немаўля спавітае і пакладзенае ў яслях».

И внезапно вместе с ангелом явилось многочисленное небесное воинство, прославлявшее Бога. Ангелы пели:
 
Раптам з анёлам з’явілася вялікае войска нябеснае, якое праслаўляла Бога і ўсклікала:

«Слава Богу в высях небесных и мир земле! Благоволит Бог людям!»4
 
«Хвала на вышынях Богу,а на зямлі спакой людзям добрай волі».

Когда ангелы, оставив их, возвратились на небо, пастухи стали говорить друг другу: «Пойдемте в Вифлеем и посмотрим на то, о чем возвестил нам Господь».
 
Калі анёлы адышлі ад іх на неба, пастухі сказалі адзін аднаму: «Пойдзем у Бэтлеем і паглядзім, што там сталася і пра што абвясціў нам Пан».

Они поспешно отправились в путь и нашли Марию, Иосифа и Младенца, лежащего в яслях.
 
Яны пайшлі, спяшаючыся, і знайшлі Марыю і Юзафа, і Немаўля, якое ляжала ў яслях.

Увидев их, пастухи возвестили им то, что узнали они об Этом Ребенке;
 
А калі ўбачылі, расказалі тое, што было абвешчана ім пра гэтае Дзіця.

и все, кто слышал пастухов, удивлялись их рассказу.
 
Усе, хто чуў, дзівіліся таму, што расказвалі ім пастухі.

Мария же хранила в своей памяти все эти слова, много думая о них.5
 
А Марыя захоўвала ўсе гэтыя словы, разважаючы ў сэрцы сваім.

А пастухи возвратились, хваля и прославляя Бога за то, что они увидели и услышали: всё произошло так, как им было сказано.
 
І вярнуліся пастухі, праслаўляючы і хвалячы Бога за ўсё, што пачулі і ўбачылі, як было сказана ім.

Восемь дней спустя пришло время совершить обрезание Младенца, и тогда Он был назван Иисусом — тем именем, которое еще до зачатия было дано Ему ангелом.
 
Калі мінула восем дзён, каб абрэзаць Дзіця, далі Яму імя Езус, якое было названа анёлам перад Яго зачаццем ва ўлонні.

Когда завершились дни их очищения по Закону Моисея,6 они принесли Младенца в Иерусалим, чтобы представить Его Господу
 
А калі мінулі дні іх ачышчэння паводле Закону Майсея, бацькі прынеслі Яго ў Ерузалем, каб прадставіць Пану,

(как написано в Законе Господнем: «Всякий первенец мужского пола должен быть посвящен Господу»),7
 
— як напісана ў Законе Пана, што кожнае першароднае дзіця мужчынскага полу павінна быць прысвечана Пану; —

а также чтобы, как предписано Законом Господним, принести жертву: пару горлиц или двух птенцов голубя.8
 
і каб прынесці ў ахвяру, як сказана ў Законе Пана, пару туркавак або двух галубіных птушанят.

В то время в Иерусалиме жил человек по имени Симеон, праведный и богобоязненный человек, ожидающий спасения для Израиля;9 и Дух Святой был на нем.
 
Быў у Ерузалеме чалавек, імя якога Сімяон. Чалавек гэты, праведны і пабожны, чакаў суцяшэння Ізраэля, і Дух Святы спачываў на ім.

И ему было открыто Духом Святым, что он не умрет, пока не увидит Христа Господня.
 
Было яму прадказана Духам Святым, што ён не зазнае смерці, пакуль не ўбачыць Месію Пана.

Побуждаемый Духом, пришел он в Храм, и, когда родители принесли туда Младенца Иисуса, чтобы там сделать для Него всё, что предписывает Закон,
 
І прыйшоў ён, натхнёны Духам, у святыню. А калі бацькі прынеслі Дзіця Езуса, каб учыніць з Ім паводле звычаю Закону,

Симеон взял Его на руки, восхвалил Бога и сказал:
 
ён узяў Яго на рукі, благаславіў Бога і сказаў:

«Ныне с миром отпускаешь Ты раба Своего, Владыка, по слову Твоему,
 
«Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару,паводле слова Твайго, у спакоі;

ибо увидели очи мои дарованное Тобой Спасение,
 
бо вочы мае ўбачылі збаўленне Тваё,

которое приготовил Ты перед лицом всех народов:
 
якое падрыхтаваў Ты перад абліччам усіх народаў,

Свет, несущий откровение язычникам, и Славу Израиля, народа Твоего!»
 
святло для асвятлення язычнікаўі хвалу народу Твайго Ізраэля».

Отец и мать Иисуса очень удивились, услышав эти слова о Нем,
 
А бацька і Маці Езуса дзівіліся таму, што было сказана пра Яго.

а Симеон благословил их и сказал Марии, матери Иисуса: «Дитя это Богом предназначено многих в Израиле привести к тому, что они либо падут, либо поднимутся. Он — знамение Божие, знамение, которое окажется отвергнутым,10
 
І благаславіў іх Сімяон, і сказаў Марыі, Маці Яго: «Вось гэты прызначаны на падзенне і на паўстанне многіх у Ізраэлі і на знак, якому супраціўляцца будуць.

так что откроются помыслы многих сердец. И тебе самой меч пронзит душу».
 
А праз Тваю душу пройдзе меч, каб выявіліся думкі многіх сэрцаў».

И была там пророчица Анна, дочь Фануила из колена11 Асира, женщина весьма преклонного возраста. Прожив с мужем семь лет, будучи еще молодой,
 
Была таксама там Ганна прарочыца, дачка Фануэля, з роду Асэра. Яна была ў вельмі старым узросце і пражыла з мужам ад дзявоцтва свайго сем гадоў;

она осталась вдовой и жила так до восьмидесяти четырех лет. Анна не покидала Храма и служила Богу день и ночь, пребывая в постах и молитвах.
 
удава васьмідзесяці чатырох гадоў, якая не адыходзіла ад святыні, пастамі і малітвамі служачы Богу ўдзень і ўначы.

Подойдя к ним в это же самое время, она благодарила Бога и говорила о Младенце всем, кто ожидал избавления для Иерусалима.
 
Яна таксама прыйшла ў той самы час і славіла Пана, і казала пра Яго ўсім, хто чакаў вызвалення Ерузалема.

Когда Иосиф и Мария исполнили всё, положенное по Закону Господню, они возвратились в Галилею, в свой город Назарет.
 
Калі яны выканалі ўсё паводле Закону Пана, вярнуліся ў Галілею, у горад свой Назарэт.

Ребенок рос, креп,12 исполняясь мудрости, и благословение Божие было на Нем.
 
Дзіця ж расло і ўмацоўвалася, і напаўнялася мудрасцю, а ласка Божая спачывала на Ім.

Родители Иисуса каждый год ходили в Иерусалим на праздник Пасхи.
 
Бацькі Езуса хадзілі штогод у Ерузалем на свята Пасхі.

Когда Ему исполнилось двенадцать лет, они, по обычаю, пошли на праздник.
 
І калі Яму было дванаццаць гадоў, яны ўзышлі ў Ерузалем паводле звычаю свята.

По окончании праздничных дней они отправились домой, не зная, что Мальчик Иисус остался в Иерусалиме.
 
Калі па заканчэнні дзён свята вярталіся, застаўся Хлопец Езус у Ерузалеме, і не заўважылі гэтага Ягоныя бацькі.

Они думали, что Он с идущими вместе с ними родными, и лишь после дня пути стали искать Его среди родственников и знакомых.
 
Думаючы, што Ён ідзе з пілігрымамі, прайшлі дзень дарогі і тады пачалі шукаць Яго між сваякамі і знаёмымі.

Не найдя Иисуса, они в поисках Его возвратились в Иерусалим.
 
Не знайшоўшы, вярнуліся ў Ерузалем, шукаючы Яго.

Через три дня Его нашли в Храме, где Он сидел среди учителей, слушая их и задавая им вопросы.
 
Пасля трох дзён знайшлі Яго ў святыні. Ён сядзеў сярод настаўнікаў, слухаючы іх і пытаючыся ў іх.

Все, кто слышал Его, удивлялись Его разуму и ответам.
 
А ўсе, хто слухаў Яго, дзівіліся розуму і адказам Яго.

Увидев Его, родители были поражены, и мать сказала Ему: «Сын мой, почему Ты так с нами поступил? Мы13 так извелись, пока искали Тебя».
 
Убачыўшы Яго, яны здзівіліся, і сказала Яму Маці Ягоная: «Дзіця, чаму Ты зрабіў нам так? Вось бацька Твой і я балюча перажывалі, шукаючы Цябе».

«Зачем же вы искали Меня? — сказал им Иисус. — Разве вы не знали, что Я должен быть в Доме Отца Моего?»14
 
Ён сказаў ім: «Чаго ж вы шукалі Мяне? Ці вы не ведалі, што Мне трэба быць у тым, што належыць Айцу Майму?»

Но они не поняли того, что Он им сказал.
 
Але яны не зразумелі таго, што Ён сказаў ім.

И Он пошел с родителями и возвратился в Назарет с ними и всегда был им послушен. А мать Его все эти слова хранила в своем сердце.
 
І Ён пайшоў з імі, і прыйшоў у Назарэт, і быў паслухмяны ім. А Маці Яго захавала ўсе гэтыя словы ў сэрцы сваім.

Иисус же, подрастая, преуспевал в мудрости и любви у Бога и людей.
 
Езус жа ўзрастаў у мудрасці, у гадах і ў ласцы ў Бога і ў людзей.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Букв.: по всей обитаемой земле.
9  [2] — Букв.: слава Господня.
11  [3] — Или: Мессия.
14  [4] — По принятому современной текстологией варианту греч. текста возможны следующие переводы: на земле мир среди людей, которым Он благоволит/которыми Он доволен/для людей доброй воли. TR: и на земле мир, в людях благоволение.
19  [5] — Букв.: слова, слагая их в сердце своем.
22  [6] — Лев 12:2−4. См. в Словаре Закон и Моисей.
23  [7] — Букв.: назван святым, (принадлежащим) Господу. Исх 13:2,12,15.
24  [8] — Лев 12:8.
25  [9] — Букв.: утешения Израиля. См. Ис 40:1; Ис 61:2.
34  [10] — Букв.: знамение оспариваемое.
36  [11] — См. в Словаре Колена Израиля.
40  [12] — Некот. рукописи добавляют: духом.
48  [13] — Букв.: вот отец Твой и я.
49  [14] — Друг. возм. пер.: заниматься делами Отца Своего.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.