По Луке 2 глава

Евангелие по Луке
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

В те дни император Август издал указ о переписи по всей его империи.1
 
І сталася ў тыя дні: выйшаў загад ад кесара Аўгуста зрабіць перапіс па ўсёй зямлі.

Это была первая перепись такого рода, и проводилась она в то время, когда Квириний правил Сирией.
 
Гэта быў першы перапіс, калі ў Сірыі гаспадарыў Кірынэй.

И на перепись каждый пошел в город свой.
 
І ўсе ішлі запісвацца, кожны ў сваё места.

Так и Иосиф из города Назарета, что в Галилее, отправился в Иудею, в город Давида, называемый Вифлеемом, потому что был он из рода Давида, его потомком.
 
Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі зь места Назарэту ў Юдэю, у места Давідавае, званае Бэтляем, бо ён быў з дому і роду Давідавага,

Пошел он на перепись вместе с Марией, обрученной с ним. Она ожидала ребенка,
 
запісацца з Марыляй, заручанай зь ім жонкай, якая была цяжарная.

и пока они находились в Вифлееме, пришло ей время родить.
 
І сталася: калі яны былі там, споўніліся дні радзіць ёй;

Родила она Сына, своего Первенца, спеленала Его и положила в ясли в хлеву, потому что на постоялом дворе места для них не нашлось.
 
і нарадзіла Сына свайго Першынца і спавіла Яго і паклала Яго ў ясьлі, бо ня было ім мейсца ў заезьдзе.

В окрестностях же Вифлеема были пастухи, которые жили в поле и, ночью сменяя друг друга, стерегли свое стадо.
 
І ў той мясцовасьці былі пастухі ў полі, якія старажавалі ў начы, ахоўваючы свой статак.

И предстал перед ними ангел Господень. Сияние света Господня2 озарило их. Они очень испугались,
 
І вось зьявіўся ім Ангел Госпада, і слава Госпадава асьвяціла іх; і спалохаліся страхам вялікім.

но ангел сказал им: «Не бойтесь! Я несу вам добрую весть — весть о великой радости для всего народа:
 
І сказаў ім Ангел: ня бойцеся! Бо вось абвяшчаю вам вялікую радасьць, якая будзе ўсяму народу;

сегодня в городе Давида родился ваш Спаситель — Христос,3 Господь!
 
бо сягоньня нарадзіўся вам у месту Давідавым Збавіцель, Каторы ёсьць Хрыстос Госпад;

И вот вам знак: вы найдете Ребенка спеленатого, лежащего в яслях».
 
і такі вам знак: знойдзеце Дзіця спавітае, ляжачае ў ясьлях.

И внезапно вместе с ангелом явилось многочисленное небесное воинство, прославлявшее Бога. Ангелы пели:
 
І раптам зьявілася з Ангелам шматлікае войска Нябеснае, славячых Бога і гаворачых:

«Слава Богу в высях небесных и мир земле! Благоволит Бог людям!»4
 
Слава Богу ў вышэйшых нябёсах, і на зямлі мір, у людзях добрая воля.

Когда ангелы, оставив их, возвратились на небо, пастухи стали говорить друг другу: «Пойдемте в Вифлеем и посмотрим на то, о чем возвестил нам Господь».
 
І сталася: калі адыйшлі ад іх Ангелы на неба, і тады людзі-пастухі сказалі адзін аднаму: пойдзем у Бэтляем і паглядзім тую падзею, якая адбылася, пра якую абвясьціў нам Госпад,

Они поспешно отправились в путь и нашли Марию, Иосифа и Младенца, лежащего в яслях.
 
і пасьпешна прыйшлі і знайшлі Марылю і Язэпа, і Дзіцятка, што ляжыць у ясьлях.

Увидев их, пастухи возвестили им то, что узнали они об Этом Ребенке;
 
Убачыўшы ж абвясьцілі пра слова, якое было сказана ім пра гэтае Дзіця.

и все, кто слышал пастухов, удивлялись их рассказу.
 
І ўсе, хто пачуў зьдзівіліся з таго, што расказалі ім пастухі.

Мария же хранила в своей памяти все эти слова, много думая о них.5
 
А Марыля захоўвала ўсе словы гэтыя, складаючы ў сэрцы сваім.

А пастухи возвратились, хваля и прославляя Бога за то, что они увидели и услышали: всё произошло так, как им было сказано.
 
І вярнуліся пастухі, славячы і выхваляючы Бога за ўсё, што пачулі і ўбачылі, як было сказана ім.

Восемь дней спустя пришло время совершить обрезание Младенца, и тогда Он был назван Иисусом — тем именем, которое еще до зачатия было дано Ему ангелом.
 
І калі споўнілася восем дзён, (каб) абрэзаць Дзіця, і далі Яму Імя Ісус, названае Ангелам перш зачацьця Яго ў чэраве.

Когда завершились дни их очищения по Закону Моисея,6 они принесли Младенца в Иерусалим, чтобы представить Его Господу
 
А калі споўніліся дні ачышчэньня яе па Закону Масеяваму, прынесьлі Яго ў Ярузалім, (каб) прадставіць (Яго) Госпаду,

(как написано в Законе Господнем: «Всякий первенец мужского пола должен быть посвящен Господу»),7
 
як напісана ў Законе Госпада: (каб) кожная істота мужчынскага полу, раскрываючая чэрава, «сьвятое Госпаду» названа будзе (Вых. 13:2),

а также чтобы, как предписано Законом Господним, принести жертву: пару горлиц или двух птенцов голубя.8
 
і прынесьці ахвяру паводля сказанага ў Законе Госпада, дзьве гарліцы або дваіх птушанят галубіных.

В то время в Иерусалиме жил человек по имени Симеон, праведный и богобоязненный человек, ожидающий спасения для Израиля;9 и Дух Святой был на нем.
 
І вось быў у Ярузаліме чалавек, імя якому Сымон. І чалавек гэты, праведны і пабожны, ён чакаў суцяшэньня Ізраэлявага, і Дух Сьвяты быў на ім.

И ему было открыто Духом Святым, что он не умрет, пока не увидит Христа Господня.
 
І было яму прадвешчана ад Духа Сьвятога, (што ён) ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Госпадавага.

Побуждаемый Духом, пришел он в Храм, и, когда родители принесли туда Младенца Иисуса, чтобы там сделать для Него всё, что предписывает Закон,
 
І прыйшоў (ён) у Духу ў Сьвятыню. І калі бацькі прынесьлі Дзіця Ісуса, (каб) ім выканаць над Ім паводля прадпісанага Законам,

Симеон взял Его на руки, восхвалил Бога и сказал:
 
і ён узяў Яго на свае рукі і багаславіў Бога і сказаў:

«Ныне с миром отпускаешь Ты раба Своего, Владыка, по слову Твоему,
 
цяпер адпускаеш раба Твайго, Уладару, паводля Слова Твайго, у міру,

ибо увидели очи мои дарованное Тобой Спасение,
 
бо ўбачылі вочы мае збаўленьне Тваё,

которое приготовил Ты перед лицом всех народов:
 
каторае Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,

Свет, несущий откровение язычникам, и Славу Израиля, народа Твоего!»
 
Сьвятло для асьветы паганаў і Славу народу Твайго Ізраэля.

Отец и мать Иисуса очень удивились, услышав эти слова о Нем,
 
Язэп жа і маці Ягоная дзівіліся ад таго, што сказана пра Яго.

а Симеон благословил их и сказал Марии, матери Иисуса: «Дитя это Богом предназначено многих в Израиле привести к тому, что они либо падут, либо поднимутся. Он — знамение Божие, знамение, которое окажется отвергнутым,10
 
І багаславіў іх Сымон і сказаў Марылі, маці Ягонай: вось, Ён ляжыць на ўпадак і паўстаньне многіх у Ізраэлю, і на знак, (якому) працівіцца будуць,

так что откроются помыслы многих сердец. И тебе самой меч пронзит душу».
 
і табе самой душу́ пратне меч, каб адкрыліся помыслы многіх сэрцаў.

И была там пророчица Анна, дочь Фануила из колена11 Асира, женщина весьма преклонного возраста. Прожив с мужем семь лет, будучи еще молодой,
 
І была Ганна прарочыца, дачка Хвануілава, з калена Асіравага. Яна (была) састарэлай у днях многіх, пражыўшая з мужам сем гадоў ад дзявоцтва свайго.

она осталась вдовой и жила так до восьмидесяти четырех лет. Анна не покидала Храма и служила Богу день и ночь, пребывая в постах и молитвах.
 
І яна, удава гадоў каля васьмідзясяці чатырох, якая ня адыходзіла ад Сьвятыні, постам ды малітваю служачы Богу дзень і ноч.

Подойдя к ним в это же самое время, она благодарила Бога и говорила о Младенце всем, кто ожидал избавления для Иерусалима.
 
І яна (у) той час падыйшоўшы славіла Госпада і гаварыла пра Яго ўсім, што чакаюць збаўленьня ў Ярузаліме.

Когда Иосиф и Мария исполнили всё, положенное по Закону Господню, они возвратились в Галилею, в свой город Назарет.
 
І калі (яны) споўнілі ўсё паводля Закону Госпада, вярнуліся ў Галілею, у места іхнае Назарэт.

Ребенок рос, креп,12 исполняясь мудрости, и благословение Божие было на Нем.
 
Дзіця ж узрастала і ўзмацоўвалася духам, напаўняемы мудрасьцю; і Багадаць Боская была на Ім.

Родители Иисуса каждый год ходили в Иерусалим на праздник Пасхи.
 
І хадзілі бацькí Ягоныя кожны год у Ярузалім на сьвята Пасхі.

Когда Ему исполнилось двенадцать лет, они, по обычаю, пошли на праздник.
 
І калі (Яму) было дванаццаць гадоў, прыйшлі яны ў Ярузалім паводля звычаю сьвята.

По окончании праздничных дней они отправились домой, не зная, что Мальчик Иисус остался в Иерусалиме.
 
І (калі) споўніліся тыя дні (сьвята), і калі яны вярталіся, застаўся падлетак Ісус у Ярузаліме, і ня заўважыў (таго) Язэп і маці Ягоная.

Они думали, что Он с идущими вместе с ними родными, и лишь после дня пути стали искать Его среди родственников и знакомых.
 
Мяркуючы ж, (што) Ён знаходзіцца з (другімі) спадарожнікамі, прайшлі дзённы шлях і пача́лі шукаць Яго паміж родзічамі і паміж знаёмымі.

Не найдя Иисуса, они в поисках Его возвратились в Иерусалим.
 
І, ня знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ярузалім, шукаючы Яго.

Через три дня Его нашли в Храме, где Он сидел среди учителей, слушая их и задавая им вопросы.
 
І сталася, цераз тры дні знайшлі Яго ў Сьвятыні, се́дзячы пасярод настаўнікаў і слухаючы іх, і пытаючыся іх.

Все, кто слышал Его, удивлялись Его разуму и ответам.
 
І дзівіліся ўсе, слухаючыя Яго, розуму і адказам Ягоным.

Увидев Его, родители были поражены, и мать сказала Ему: «Сын мой, почему Ты так с нами поступил? Мы13 так извелись, пока искали Тебя».
 
І ўбачыўшы Яго зьдзівіліся; і сказала Яму маці Ягоная: Дзіця! Чаму Ты зрабіў нам так? Вось ба́цька Твой і я пакутуючы шукалі Цябе.

«Зачем же вы искали Меня? — сказал им Иисус. — Разве вы не знали, что Я должен быть в Доме Отца Моего?»14
 
І (Ён) сказаў ім: навошта (вы) шукалі Мяне? ці (вы) ня ведалі, што Мне трэба знаходзіцца ў тым, што належыць Ба́цьку Майму?

Но они не поняли того, что Он им сказал.
 
Але яны ня зразумелі слова, якое (Ён) сказаў ім.

И Он пошел с родителями и возвратился в Назарет с ними и всегда был им послушен. А мать Его все эти слова хранила в своем сердце.
 
І (Ён) пайшоў зь імі і прыйшоў у Назарэт і быў паслухмяны ім. І маці Ягоная захоўвала ўсе словы гэтыя ў сэрцы сваім.

Иисус же, подрастая, преуспевал в мудрости и любви у Бога и людей.
 
А Ісус узрастаў у мудрасьці і ўзросьце, і ў любві ў Бога і ў людзей.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Букв.: по всей обитаемой земле.
9  [2] — Букв.: слава Господня.
11  [3] — Или: Мессия.
14  [4] — По принятому современной текстологией варианту греч. текста возможны следующие переводы: на земле мир среди людей, которым Он благоволит/которыми Он доволен/для людей доброй воли. TR: и на земле мир, в людях благоволение.
19  [5] — Букв.: слова, слагая их в сердце своем.
22  [6] — Лев 12:2−4. См. в Словаре Закон и Моисей.
23  [7] — Букв.: назван святым, (принадлежащим) Господу. Исх 13:2,12,15.
24  [8] — Лев 12:8.
25  [9] — Букв.: утешения Израиля. См. Ис 40:1; Ис 61:2.
34  [10] — Букв.: знамение оспариваемое.
36  [11] — См. в Словаре Колена Израиля.
40  [12] — Некот. рукописи добавляют: духом.
48  [13] — Букв.: вот отец Твой и я.
49  [14] — Друг. возм. пер.: заниматься делами Отца Своего.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.