От Марка 15 глава

От Марка, святое благовествование
Библейской Лиги ERV → Пераклад Анатоля Клышкi

Как только наступило утро, главные священники, старейшины и законоучители со всем синедрионом стали совещаться и, связав Иисуса, увели Его, и передали Пилату.

І адразу раным-рана першасвятары са старэйшынамі і кніжнікамі і ўвесь сінедрыён, зрабіўшы нараду, звязалі Ісуса, адвялі і перадалі Пілату.

Пилат спросил Иисуса: «Ты — Царь Иудейский?» Иисус ответил ему: «Ты прав говоря, что Я — Царь Иудейский».

І спытаўся ў Яго Пілат: «Ці Ты Цар Іудзейскі?» — Ён жа кажа яму ў адказ: Так, як ты кажаш.

Тогда главные священники начали предъявлять Ему множество обвинений.

І першасвятары абвінавачвалі Яго ў многім.

Пилат стал снова спрашивать Его: «Ты собираешься отвечать? Видишь, как много обвинений против Тебя!»

І Пілат зноў спытаўся ў Яго, кажучы: Ты нічога не адказваеш? Глядзі, як у шмат чым Цябе абвінавачваюць.

Но Иисус по-прежнему ничего не отвечал, и это очень удивило Пилата.

Ісус жа больш нічога не адказаў, так што Пілат здзіўляўся.

В праздник Пасхи Пилат обычно отпускал на волю одного узника, за которого просил народ.

А на свята ён вызваляў ім аднаго вязня, якога яны прасілі.

Один человек, по имени Варавва, находился в то время в заключении вместе с мятежниками, совершившими убийство во время мятежа.

І быў адзін, якога звалі Варава, зняволены разам з паўстанцамі, што ў часе паўстання ўчынілі забойства.

Тогда народ пришёл и стал просить Пилата сделать то, что он обычно делал для них.

І, падняўшыся36, натоўп пачаў прасіць аб тым, што ён [заўсёды] рабіў для іх.

Пилат спросил их: «Хотите, я отпущу для вас Царя Иудейского?» —

Пілат жа адказаў ім, кажучы: Хочаце, я адпушчу вам Цара Іудзейскага?

потому что он знал, что главные священники отдали ему Иисуса из зависти.

Бо ён ведаў, што першасвятары выдалі Яго з зайздрасці.

Но главные священники подстрекали толпу просить Пилата, чтобы он отпустил им Варавву вместо Иисуса.

А першасвятары падбухторылі натоўп, каб ён лепш вызваліў ім Вараву.

Но Пилат снова обратился к ним: «Что же тогда вы хотите, чтобы я сделал с Тем, Кого вы называете Царём Иудейским?»

Пілат жа ў адказ зноў казаў ім: Дык што [вы хочаце], каб я зрабіў з Тым, Каго вы называеце Царом Іудзейскім?

Они закричали в ответ: «Распни Его на кресте!»

Яны ж зноў закрычалі: Укрыжуй Яго!

Пилат спросил: «Почему? Какое преступление Он совершил?» Но они ещё сильнее закричали: «Распни Его!»

А Пілат казаў ім: Што ж зрабіў Ён благога? — Але яны яшчэ мацней закрычалі: Укрыжуй Яго!

Пилат хотел угодить толпе и поэтому освободил для них Варавву, а Иисуса отдал солдатам и приказал бичевать, а после того распять на кресте.

І Пілат, хочучы дагадзіць натоўпу, вызваліў ім Вараву, а Ісуса, пасля бічавання, перадаў, каб укрыжавалі.

Солдаты отвели Его внутрь дворца, называемого преторием, и созвали весь полк.

І воіны адвялі Яго ў сярэдзіну двара, гэта значыць у прэторыю, і склікаюць усю кагорту.

Они надели на Него багровую накидку, а на голову сплетённый ими терновый венец,

І надзяваюць на Яго парфіру і, звіўшы з церняў вянок, ускладаюць Яму на галаву;

а потом стали кричать Ему: «Приветствуем Тебя, Царь Иудейский!»

і пачалі вітаць Яго: Радуйся, Цар Іудзейскі!

Они били Его палкой по голове, плевали в Него и, издеваясь, становились на колени, и делали вид, что поклоняются Ему.

І білі Яго па галаве палкаю і плявалі ў Яго і, апускаючыся на калені, кланяліся Яму.

Насмеявшись над Иисусом, они сняли с Него багровую накидку и, надев на Него Его собственную одежду, повели на распятие.

І калі наглуміліся з Яго, знялі з Яго парфіру і апранулі Яго ў Яго адзенне. І выводзяць Яго, каб укрыжаваць Яго.

Один киринеянин, по имени Симон, который был отцом Александра и Руфа, возвращался с поля и, так как он проходил мимо, солдаты заставили его нести крест, предназначенный для Иисуса.

І прымушаюць нейкага Сімана, кірэнца, які міма ішоў з поля, бацьку Аляксандра і Руфа, каб узяў Яго крыж.

Они привели Его к месту, называемому Голгофой, что значит «Лобное место».

І вядуць Яго на месца Галгофу, што ў перакладзе значыць: «Месца чэрапа».

Солдаты попытались заставить Его выпить вино, смешанное с миррой, но Иисус отказался.

І давалі Яму віна, змешанага са смірнай, але Ён не ўзяў.

И, распяв Его, солдаты поделили между собой Его одежду, бросая жребий, кому что взять.

І ўкрыжоўваюць Яго і дзеляць Яго вопратку, кінуўшы жэрабя на яе, каму што ўзяць.

Был девятый час, когда они распяли Иисуса.

Было ж тры гадзіны37, і Яго ўкрыжавалі.

Обвинение против Него, написанное на табличке, гласило: «Царь Иудейский».

І быў надпіс з абазначэннем Яго віны: Цар Іудзейскі.

Вместе с Ним распяли двух разбойников: одного справа от Него, а другого слева.

І з ім укрыжоўваюць двух разбойнікаў, аднаго праваруч, другога леваруч Яго.

[И совершилось то, что сказано было в Писаниях: «И поместили Его среди преступников»].

[І спраўдзілася Пісанне, якое кажа: «І да злачынцаў Яго залічылі».]38

Проходящие мимо люди оскорбляли Его, кивая в Его сторону и говоря: «Эй, Ты, Который собирался разрушить храм и построить его за три дня,

І тыя, што міма праходзілі, зневажалі Яго, ківаючы сваімі галовамі і кажучы: Гэй, Ты, што храм руйнуеш і за тры дні будуеш,

что же Ты не спасёшь Самого Себя и не сойдёшь с креста?»

уратуй Самога Сябе [і] зыдзі з крыжа!

Главные священники и законоучители тоже насмехались над Ним, говоря друг другу: «Он спасал других, а Себя спасти не может!

Гэтаксама і першасвятары глуміліся разам з кніжнікамі, казалі адзін аднаму: Іншых ратаваў, Сябе Самога не можа ўратаваць!

Пусть же теперь этот Христос, Царь Израиля, сойдёт с креста. Когда мы увидим это, тогда и поверим в Него!» И те, кого распяли вместе с Ним, осыпали Его такими же оскорблениями.

Хрыстос, Цар Ізраілеў, няхай цяпер зыдзе з крыжа, каб мы ўбачылі і ўверавалі! — І ўкрыжаваныя разам з Ім бэсцілі Яго.

В полдень тьма наступила на всей земле и продолжалась до трёх часов пополудни.

І калі надышло шэсць гадзін, настала цемра па ўсёй зямлі аж да дзевяці гадзін.

А в три часа пополудни Иисус закричал громким голосом: «Элои, Элои, лама савахтани?» — что значит: «Боже Мой, Боже Мой! Почему Ты покинул Меня?»

І ў дзевяць гадзін ускрыкнуў Ісус моцным голасам: Элаі, Элаі! Лема39 савахвані?, што ў перакладзе значыць: «Божа Мой, Божа Мой! Навошта пакінуў Мяне Ты?»40

И когда некоторые из стоящих рядом услышали это, они сказали: «Послушайте! Он взывает к Илии!»

І некаторыя з тых, што стаялі побач, пачуўшы, казалі: Глянь, Ілію кліча.

Тогда один человек побежал, пропитал губку уксусом, прикрепил её к палке и дал Ему попить, говоря: «Погодите! Посмотрим, придёт ли Илия снять Его».

А нехта, пабегшы і намачыўшы губку воцатам, надзеў яе на палку і паіў Яго, кажучы: Пачакай, паглядзім, ці прыйдзе Ілія зняць Яго.

Иисус же, громко воскликнув, испустил дух.

Ісус жа, ускрыкнуўшы моцным голасам, выпусціў дух.

И в тот же миг завеса храма разорвалась надвое сверху донизу.

І заслона ў храме разарвалася надвое ад верху да нізу.

Когда центурион, стоявший напротив Него, увидел, как Христос испустил дух, сказал: «Этот Человек и вправду был Сыном Божьим!»

А цэнтурыён, што стаяў блізка насупроць Яго, убачыўшы, што Ён так выпусціў дух, сказаў: Сапраўды Гэты Чалавек быў Сын Божы!

Несколько женщин, находившихся там, наблюдали издали. Среди них были Мария Магдалина, Мария, её младшего сына звали Иаков, а старшего Иосия, и Саломия,

Былі ж і жанчыны, што назіралі здалёк, між іх і Марыя Магдаліна, і Марыя, маці Іякава меншага і Іасіта, і Саламія,

следовавшие за Иисусом и помогавшие Ему, когда Он находился в Галилее. Было там и много других женщин, пришедших с Ним в Иерусалим.

тыя, што, калі Ён быў у Галілеі, ішлі ўслед за Ім і прыслугоўвалі Яму, і шмат іншых, што разам з Ім прыйшлі ў Іерусалім.

Так как этот день был днём приготовления, то есть пятницей, днём перед субботой, и уже темнело,

І калі ўжо настаў вечар, бо быў дзень Падрыхтавання, гэта значыць пярэдадзень суботы,

Иосиф из Аримафеи, уважаемый член совета также ожидавший наступления Царства Божьего, смело войдя к Пилату, попросил отдать ему тело Иисуса.

прыйшоў Іосіф з Арымафеі, паважаны радца, што і сам быў у чаканні Царства Божага, і, адважыўшыся, увайшоў да Пілата і папрасіў цела Ісуса.

Пилат удивился тому, что Он так быстро умер, и поэтому, позвав центуриона, спросил, давно ли Он умер.

Пілат жа здзівіўся, што Ён памёр ужо; і, паклікаўшы цэнтурыёна, спытаўся ў яго, ці даўно Ён памёр;

И когда Пилат услышал рассказ центуриона, он отдал тело Иосифу.

і, даведаўшыся ад цэнтурыёна, ён падараваў цела Іосіфу.

Тот, купив льняной материи, снял Иисуса с креста, завернул Его в покров, поместил в высеченную в скале гробницу и привалил к входу в неё камень.

І, купіўшы кужэльнага палатна, той зняў Яго, абвіў тым кужалем і паклаў Яго ў магільню, што была высечана ў скале, і прываліў камень да дзвярэй магільні.

Мария Магдалина и Мария, мать Иосии, видели, куда положили Иисуса.

А Марыя Магдаліна і Марыя, Іасітава [маці], глядзелі, дзе паклалі Яго.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

8 36: У некат. рукап.: закрычаўшы.

25 37: Г. зн. дзевяць гадзін раніцы.

28 38: Верша 28 няма ў найстаражытнейшых рукапісах Мк.

34 39: У некат. рукап.: ламма.

34 40: Больш дакладны пераклад гучаў бы так: «Божа Мой! Божа Мой! Чаму Ты ахвяраваў Мною».

« 14 глава 16 глава »