1 І адказаў Еліфаз Феманянін, і сказаў:
2 «Ці будзе мудры адказаваць шувейным веданьням і паўніць сябе ўсходнім ветрам,
3 Правіцца словамі негадзячымі й мовамі чыста бескарыснымі?
4 Але ты разбурыў страх і меншыш гутарку перад Богам,
5 Бо вусны твае ведаюць бяспраўе твае, і ты абраў язык хітрых.
6 Вінуе цябе рот твой, а ня я; твае вусны сьветчаць супроці цябе.
7 Ці ты першым чалавекам нарадзіўся і ўперад за ўзгоркі створаны?
8 Ці чуў ты раду Божую, і меншыш мудрасьць да самога сябе?
9 Што ведаеш ты, чаго б мы ня ведалі? цяміш ты, чаго ня было б і ў нас?
10 І перастарак ё меж нас, днямі пераходзячы айца твайго.
11 Ціж мала табе пацехі Божае й кунежнага слова з табою?
12 Чаму нясець цябе сэрца твае, і чаму вочы твае міргаюць?
13 Бо зварачаецца дух твой да Бога, а з вуснаў тваіх выходзяць такія словы?
14 Што такое чалавек, каб ён мог быць чысты, і каб быў сдравядлівы тый, што радзіўся із жонкі?
15 Вось, сьвятым Сваім Ён не давярае, і нябёсы нячыстыя ў ваччу Ягоным,
16 Як балей агідны а папсаваны чалавек, што п’ець бяспраўе, як ваду!
17 Я пакажу табе, слухай мяне; і гэта відзень мая, я раскажу,
18 Што мудрыя азнаймілі і не ўтаілі гэтага ад бацькоў сваіх,
19 Каторым адным аддана была зямля, і сярод каторых чужы не хадзіў.
20 Усі дні свае нягоднік мучае сябе, і лік год схаваны ад тырана;
21 Гук жахаў у вушшу ў яго; за дабрабыту прыйдзе на яго глабаньнік.
22 Ён ня вера, што зьвернецца зь цемры; спадзяецца на сябе мяча.
23 Ён цягаецца хлеба, кажучы: "Ідзе ён?" ведае, што дзень цемні гатовы на руках у яго.
24 Палохаюць яго цяснота а ўціск; яны перамагаюць яго, як кароль, што прыгатаваўся да бітвы,
25 Бо ён выцягнуў руку сваю супроці Бога і сіліў сябе супроці Ўсемагучага,
26 Бег да яго з гордай шыяю, з таўстымі бакамі шчытоў сваіх;
27 Бо ён пакрыў відзеньне свае тукам сваім і аблажыў таўстым тукам лядзьве свае.
28 І селіцца ён у местах разбураных, у дамох, у каторых ня жывуць, што прыгатаваныя на кучу друзу.
29 Ня будзе ён багаты, ані маемасьць ягоная ня будзе трывалкая, і не ўкарэніцца ў зямлі іхная маемасьць.
30 Не ўцячэць ён ад цемні; атожылы ягоныя высуша полымя, і будзе аддалены дзьмухненьням вуснаў Ягоных.
31 Хай не давярае пусьціні заблудны, бо пусьціня будзе платаю яму.
32 Без пары ён скончыцца, і гольле ягонае ня будзе зелянець.
33 Ськіне ён, як вінная розка недасьпелую ягаду сваю і, як аліўка, страсянець квет свой;
34 Бо таварыства падлыжнікаў — адзінота, і цяпло пажарэць буданы лапаньнікаў.
35 Яны зачнуць крыўды, і родзяць ліха, і ўлоньне іхнае прыгатуе хітрыню».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Кніга Ёвава, 15 раздзел. Пераклад Яна Станкевіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.