Іаана 11 глава

Евангелле паводле Іаана
Пераклад Анатоля Клышкi → В переводе Лутковского

 
 

І быў хворы нейкі Лазар з Віфаніі, з паселішча Марыі і яе сястры Марфы.
 
В селении Вифания, где жили Мария и её сестра Марфа, был болен один человек, по имени Лазарь.

А Марыям32 — гэта тая, што памазала Госпада мірам і выцерла Яго ногі сваімі валасамі; яе брат Лазар быў хворы.
 
Это была та самая Мария, которая впоследствии умастила ноги Господа миром и вытерла их волосами своими; Лазарь же был брат её.

Дык сёстры паслалі да Яго, кажучы: Госпадзе, вось, той, каго Ты любіш, хварэе.
 
И вот сестры послали Господу известие: тот, кого Ты любишь, болен.

Але Ісус, пачуўшы гэта, сказаў: Гэтая хвароба не на смерць, а дзеля славы Божай, каб праславіўся праз яе Сын Божы.
 
Узнав об этом, Иисус сказал: эта болезнь не к смерти, но к славе Божьей; благодаря ей Сын Божий будет прославлен.

Ісус жа любіў Марфу, і яе сястру, і Лазара.
 
Поэтому, хотя Иисус и любил Лазаря, Марфу и сестру её,

Калі ж пачуў, што той хварэе, то заставаўся Ён два дні ў тым месцы, дзе быў.
 
Он ещё два дня после того как узнал, что Лазарь болен, оставался там, где и был.

Потым, пасля гэтага, Ён кажа вучням: Пойдзем зноў у Іудзею.
 
Затем Он говорит ученикам Своим: мы снова идем в Иудею.

Вучні кажуць Яму: Равві, толькі што іудзеі шукалі, каб укаменаваць Цябе, а Ты зноў ідзеш туды?
 
Ученики говорят Ему: Равви, ведь ещё совсем недавно иудеи хотели побить Тебя камнями; зачем же Ты снова пойдешь туда?

Ісус адказаў: Хіба ў дні не дванаццаць гадзін? Калі хто ходзіць удзень, не спатыкаецца, таму што ён бачыць святло гэтага свету;
 
Иисус ответил: разве день состоит не из двенадцати часов? Кто ходит днем, тот не спотыкается, потому что видит Свет мира сего,

а калі хто ходзіць уночы, той спатыкаецца, таму што няма з ім святла.
 
а кто ходит ночью, тот спотыкается, потому что ночью нет Света.1

Ён сказаў гэта і пасля гэтага кажа ім: Лазар, сябар наш, заснуў, але Я іду, каб разбудзіць яго.
 
После таких слов Он говорит им: Лазарь, друг наш, уснул. Но Я пойду и разбужу его.

Тады вучні сказалі Яму: Госпадзе, калі ён заснуў, то выздаравее.
 
Ученики сказали Ему: если уснул, значит, выздоровеет.

Ісус жа казаў пра яго смерць, а тыя падумалі, што ён гаворыць пра адпачынак у сне.
 
Иисус же говорил о смерти его, а они решили, что Он говорит об обычном сне.

Тады Ісус сказаў ім адкрыта: Лазар памёр.
 
Тогда Иисус прямо сказал им: Лазарь умер,

І я радуюся за вас, што Я не быў там, каб вы ўверавалі; але пойдзем да яго.
 
и Я рад, что Меня там не было, потому что теперь вы (окончательно) уверуете; однако, пойдем к нему.

Тады Фама, званы Блізня, сказаў іншым вучням: Хадзем і мы, каб памерці з ім.
 
Фома же, называемый Близнец, сказал остальным ученикам: пойдем и мы погибнем вместе с Ним.

Тады Ісус, прыйшоўшы, знайшоў, што ён ужо чатыры дні ў магільні.
 
Придя (в Иерусалим), Иисус узнал, что уже четыре дня как Лазарь лежит в гробнице.

Віфанія была ж паблізу Іерусаліма, стадыяў за пятнаццаць.
 
Вифания же расположена неподалеку от Иерусалима, стадиях в пятнадцати,

І многія з іудзеяў прыйшлі да Марфы і Марыям33, каб суцешыць іх у горы па [іх] браце.
 
и многие иудеи пришли к Марфе и Марии, чтобы разделить с ними скорбь о брате их.

Марфа ж, калі пачула, што Ісус ідзе, пайшла насустрач Яму; а Марыям сядзела дома.
 
Марфа же, когда услышала, что Иисус идет к ним, вышла навстречу Ему, а Мария сидела дома.

Тады Марфа сказала Ісусу: Госпадзе, калі б Ты быў тут, не памёр бы мой брат;
 
И сказала Марфа Иисусу: Господи, если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой,

але і цяпер я ведаю, што ўсё, чаго Ты ні папрасіш у Бога, Бог дасць Табе.
 
потому что я знаю: о чём бы ни просил Ты у Бога, Бог даст Тебе.

Ісус кажа ёй: Уваскрэсне твой брат.
 
Иисус говорит ей: воскреснет брат твой.

Марфа кажа Яму: Ведаю, што ён уваскрэсне пры ўваскрэсенні, у апошні дзень.
 
Марфа же говорит Ему: знаю, что воскреснет — когда все воскреснут, в последний день.

Ісус сказаў ёй: Я — уваскрэсенне і жыццё; хто веруе ў Мяне, калі і памрэ, ажыве,
 
Тогда Иисус сказал ей: Я — воскресение и жизнь. Кто верует в Меня, тот если и умрет, то оживёт.

і кожны, хто жыве і веруе ў Мяне, не памрэ навекі. Ці верыш ты ў гэта?
 
Каждый, кто живёт верою в Меня, будет жить вечно. Веришь ли этому?

Кажа яна Яму: Так, Госпадзе! Я верую, што Ты — Хрыстос, Сын Божы, Які павінен прыйсці ў гэты свет.
 
Она говорит Ему: да, Господи! Я верую, что Ты — Христос, Сын Божий, пришедший в мир.

І, сказаўшы гэта, яна пайшла і ўпотай паклікала Марыям, сваю сястру, сказаўшы: Настаўнік тут і кліча цябе.
 
После этих слов она возвратилась домой и, незаметно для других позвав Марию, сестру свою, сказала ей: Учитель здесь; Он зовет тебя.

І тая, калі пачула, хутка ўстала і пайшла да Яго.
 
Едва услышав это, та поспешила к Нему.

А Ісус яшчэ не ўвайшоў у паселішча, і быў усё яшчэ ў тым месцы, дзе Яго сустрэла Марфа.
 
Иисус же не вошел в селение, но так и остался там, где Марфа встретила Его.

Тады іудзеі, што былі з ёю ў доме і суцяшалі яе, убачыўшы, як Марыям хутка ўстала і выйшла, пайшлі ўслед за ёю, падумаўшы, што яна ідзе да магільні, каб плакаць там.
 
А иудеи, которые были в доме вместе с Марией и утешали её, увидев, как поспешно она встала и вышла, решили, что она пошла плакать к гробнице, и последовали за ней.

І вось Марыям, калі прыйшла туды, дзе быў Ісус, убачыўшы Яго, упала Яму ў ногі і казала Яму: Госпадзе, калі б Ты быў тут, не памёр бы ў мяне брат.
 
Тем временем Мария, придя туда, где был Иисус, и увидев Его, пала у ног Его и воскликнула: Господи! Если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.

Тады Ісус, калі ўбачыў, як плача яна і плачуць іудзеі, што з ёю прыйшлі, узрушыўся духам Сам і расхваляваўся,
 
При виде её, плачущей, и плачущих иудеев, которые следовали за ней, Иисуса охватили скорбь и печаль;

і спытаўся: Дзе вы паклалі яго? — Яны кажуць Яму: Госпадзе, ідзі і паглядзі.
 
и спросил Он: где вы похоронили его? (Сестры) говорят Ему: вот, Господи, посмотри.2

Ісус заплакаў.
 
Иисус заплакал.

Тады іудзеі казалі: Глядзі, як Ён любіў яго!
 
Иудеи же говорили: смотри, как Он любил его!

А некаторыя з іх сказалі: Няўжо не мог зрабіць Ён, што адкрыў вочы сляпому, каб і гэты чалавек не памёр?
 
А некоторые из них сказали: ведь он вернул зрение слепому; разве не мог Он сделать так, чтобы и Лазарь не умер?

Тады Ісус, зноў узрушаны ў Сабе, прыходзіць да магільні; была ж гэта пячора, і камень ляжаў на ёй.
 
Ещё большая скорбь охватила Иисуса, когда Он подошел к гробнице. Это была пещера, вход в которую прикрывал камень.

Ісус кажа: Прыміце камень! — Сястра памерлага Марфа кажа Яму: Госпадзе, смярдзіць ужо, бо чацвёрты дзень ён там.
 
Иисус говорит: отвалите камень. Сестра же умершего Марфа, говорит Ему: Господи, от него уже пахнет; ведь четыре дня прошло.

Ісус кажа ёй: Хіба Я не казаў табе, калі ўверуеш, убачыш славу Божую?
 
Иисус говорит ей: разве не сказал Я тебе, что если будешь веровать, увидишь величие Божье?

Тады прынялі камень ад пячоры, [дзе ляжаў памерлы]. Ісус узвёў жа вочы ўгару і сказаў: Татухна, дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне.
 
И вот отвалили камень (от гробницы), в которой лежал умерший. Иисус же, воззрев на небо, воскликнул: Отче! Благодарю Тебя за то, что Ты услышал Меня!

Я ж ведаў, што Ты заўсёды чуеш Мяне, але сказаў дзеля натоўпу, што стаіць вакол, каб яны паверылі, што Ты Мяне паслаў.
 
Я знал, что Ты всегда слышишь Меня, но говорю это ради собравшихся людей, дабы они поверили, что Ты послал Меня.

І, сказаўшы гэта, усклікнуў моцным голасам: Лазару, выйдзі сюды!
 
После этих слов Он воскликнул во весь голос: Лазарь, выйди оттуда!

І выйшаў памерлы, абвязаны па нагах і руках пахавальнымі пялёнамі, і твар яго быў абвязаны хусткаю. Ісус кажа ім: Развяжыце яго ды пусціце, няхай ідзе.
 
И тотчас появился умерший, руки и ноги которого были обвиты погребальными пеленами, а лицо покрывал платок. Иисус говорит иудеям: развяжите его, чтобы он мог идти.

Тады многія з іудзеяў, што папрыходзілі да Марыям і бачылі, што Ён зрабіў, уверавалі ў Яго;
 
Увидев (чудо), которое совершил Иисус, многие из тех, что пришли вместе с Марией, уверовали в Него.

а некаторыя з іх пайшлі да фарысеяў і сказалі ім, што зрабіў Ісус.
 
А некоторые из них пошли к фарисеям и рассказали им о случившемся.

Тады першасвятары і фарысеі сабралі раду і казалі: Што будзем рабіць, бо Гэты Чалавек шмат знакаў творыць?
 
Тогда первосвященники и фарисеи собрали совет и стали решать: что же нам делать? Этот Человек совершает всё больше и больше чудес.

Калі пакінем Яго так, то ўсе ўверуюць у Яго, і прыйдуць рымляне і захопяць і наша месца34 і народ!
 
Если позволить Ему и дальше поступать так, многие уверуют в Него, и тогда придут римляне, которые погубят и страну нашу, и народ наш.

Але адзін жа з іх, Каіяфа, што быў першасвятаром у той год, сказаў ім: Вы нічога не ведаеце,
 
А один из них, Каиафа, который на то время был первосвященником, сказал им: ничего вы не понимаете.

і не разумееце, што лепей вам35, каб адзін чалавек памёр за народ, а не ўвесь народ загінуў.
 
Подумайте, что лучше: чтобы один человек умер за народ, или чтобы весь народ погиб?

Але гэта ён сказаў не ад сябе, а быўшы першасвятаром у той год, прарочыў, што Ісус павінен памерці за народ,
 
Сказал же он это не сам от себя, но будучи на то время первосвященником, предрек, что Иисусу предстоит умереть за Свой народ,

і не толькі за народ, але каб і рассеяных дзяцей Божых Ён сабраў у адно.
 
и не только за Свой народ, но и ради того, чтобы других детей Божьих собрать воедино.

Дык з таго дня яны пастанавілі забіць Яго.
 
И приняли они в тот день решение убить Его,

Таму Ісус ужо не хадзіў адкрыта між іудзеямі, але пайшоў адтуль у край паблізу пустэльні, у горад, называны Ефраім, і там застаўся з [сваімі] вучнямі.
 
поэтому Иисус уже не ходил открыто среди иудеев, но удалился оттуда в город Ефраим, расположенный неподалеку от пустыни, и остался там с учениками Своими.

А была блізка іудзейская Пасха і многія перад Пасхаю прыйшлі з усёй краіны ў Іерусалім, каб ачысціцца.
 
Между тем приближалась Пасха иудейская, и многие люди со всей страны пришли перед Пасхой в Иерусалим, чтобы очиститься от грехов своих.

Людзі шукалі тады Ісуса і казалі адзін аднаму, стоячы ў святыні: Як вам здаецца? Ці не прыйдзе Ён на свята?
 
Они разыскали Иисуса и, останавливаясь в храме, спрашивали друг друга: как вы думаете, придет Он на праздник или нет?

А першасвятары і фарысеі далі загад: калі хто ўведае, дзе Ён, няхай данясе, каб схапіць Яго.
 
А первосвященники и фарисеи, чтобы схватить Его, огласили повеление: тот, кому станет известно, где Он, должен сообщить об этом.

Примечания:

 
Пераклад Анатоля Клышкi
2 32: У некат. рукап. Марыі.
19 33: У некат. рукап.: Марыі.
48 34: Г. зн. Храм.
50 35: У некат. рукап.: нам.
 
В переводе Лутковского
[11.1] «ночью нет Света» — досл.: «нет Света с ним» (возм.: «в нем»).
[11.2] вот, Господи, посмотри — из этого следует, что Иисус остановился неподалеку от кладбища, буквально в нескольких шагах от гробницы, в которой лежал Лазарь (ср. стих 31).
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.