Іаана 11 глава

Святое Евангелле паводле Іаана
Пераклад праваслаўнай царквы → В переводе Лутковского

 
 

Быў жа хворы нейкі Лазар з Віфа́ніі, з пасе́лішча Марыі і Марфы, сястры яе.
 
В селении Вифания, где жили Мария и её сестра Марфа, был болен один человек, по имени Лазарь.

Марыя ж была́ тая, што пама́зала Госпада мíрам і абце́рла Яго ногі валаса́мі сваімі; яе брат Лазар быў хворы.
 
Это была та самая Мария, которая впоследствии умастила ноги Господа миром и вытерла их волосами своими; Лазарь же был брат её.

Тады пасла́лі сёстры сказаць Яму: Госпадзі! вось, той, каго Ты лю́біш, хворы.
 
И вот сестры послали Господу известие: тот, кого Ты любишь, болен.

Пачуўшы гэта, Іісус сказаў: гэтая хвароба не на смерць, а дзе́ля сла́вы Божай, каб прасла́ўлены быў Сын Божы праз яе.
 
Узнав об этом, Иисус сказал: эта болезнь не к смерти, но к славе Божьей; благодаря ей Сын Божий будет прославлен.

А Іісус любіў Марфу, і сястру яе, і Лазара;
 
Поэтому, хотя Иисус и любил Лазаря, Марфу и сестру её,

калі ж пачуў, што той хворы, тады прабы́ў у тым месцы, дзе знаходзіўся, два дні;
 
Он ещё два дня после того как узнал, что Лазарь болен, оставался там, где и был.

пасля гэтага кажа вучням: пойдзем у Іудзею зноў.
 
Затем Он говорит ученикам Своим: мы снова идем в Иудею.

Кажуць Яму вучні: Раввí! нядаўна Іудзеі шука́лі пабіць Цябе камяня́мі, і Ты зноў ідзе́ш туды?
 
Ученики говорят Ему: Равви, ведь ещё совсем недавно иудеи хотели побить Тебя камнями; зачем же Ты снова пойдешь туда?

Адказаў Іісус: хіба́ не дванаццаць гадзíн у дні? хто ходзіць удзе́нь, той не спатыка́ецца, бо святло свету гэтага бачыць;
 
Иисус ответил: разве день состоит не из двенадцати часов? Кто ходит днем, тот не спотыкается, потому что видит Свет мира сего,

а хто ходзіць уначы́, той спатыка́ецца, бо няма святла ў ім.
 
а кто ходит ночью, тот спотыкается, потому что ночью нет Света.1

Сказаў Ён гэта і потым гаворыць ім: Лазар, друг наш, засну́ў, але Я іду, каб разбудзíць яго.
 
После таких слов Он говорит им: Лазарь, друг наш, уснул. Но Я пойду и разбужу его.

Сказалі тады вучні Яго: Госпадзі! калі засну́ў, то вы́здаравее.
 
Ученики сказали Ему: если уснул, значит, выздоровеет.

Гаварыў Іісус пра смерць яго; а яны думалі, што Ён гаворыць пра спачы́нак у сне.
 
Иисус же говорил о смерти его, а они решили, что Он говорит об обычном сне.

Тады сказаў ім Іісус адкрыта: Лазар памёр;
 
Тогда Иисус прямо сказал им: Лазарь умер,

і Я рады за вас, што Мяне там не было́, каб вы ўве́равалі; але пойдзем да яго.
 
и Я рад, что Меня там не было, потому что теперь вы (окончательно) уверуете; однако, пойдем к нему.

Тады Фама, якога называлі Блізню́к, сказаў іншым вучням: пойдзем і мы, каб паме́рці з Ім.
 
Фома же, называемый Близнец, сказал остальным ученикам: пойдем и мы погибнем вместе с Ним.

Прыйшо́ўшы, Іісус даведаўся, што Лазар ужо чатыры дні ў магіле.
 
Придя (в Иерусалим), Иисус узнал, что уже четыре дня как Лазарь лежит в гробнице.

Віфа́нія ж была́ блізка ад Іерусаліма, ста́дыяў за пятнаццаць,
 
Вифания же расположена неподалеку от Иерусалима, стадиях в пятнадцати,

і многія з Іудзеяў папрыхо́дзілі да Марфы і Марыі, каб суце́шыць іх у сму́тку па браце іх.
 
и многие иудеи пришли к Марфе и Марии, чтобы разделить с ними скорбь о брате их.

Марфа, калі пачула, што Іісус ідзе, пайшла насу́страч Яму; Марыя ж дома сядзела.
 
Марфа же, когда услышала, что Иисус идет к ним, вышла навстречу Ему, а Мария сидела дома.

Сказала тады Марфа Іісусу: Госпадзі! калі б Ты быў тут, брат мой не памёр бы;
 
И сказала Марфа Иисусу: Господи, если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой,

але я і цяпер ведаю, што ўсё, чаго Ты папросіш у Бога, дасць Табе Бог.
 
потому что я знаю: о чём бы ни просил Ты у Бога, Бог даст Тебе.

Кажа ёй Іісус: уваскрэ́сне брат твой.
 
Иисус говорит ей: воскреснет брат твой.

Кажа Яму Марфа: ведаю, што ўваскрэ́сне ў час уваскрасе́ння, у апошні дзень.
 
Марфа же говорит Ему: знаю, что воскреснет — когда все воскреснут, в последний день.

Сказаў ёй Іісус: Я — уваскрасе́нне і жыццё; хто ве́руе ў Мяне, калі і памрэ́, будзе жыць;
 
Тогда Иисус сказал ей: Я — воскресение и жизнь. Кто верует в Меня, тот если и умрет, то оживёт.

і кожны, хто жыве́ і веруе ў Мяне, не памрэ́ даве́ку. Ты верыш у гэта?
 
Каждый, кто живёт верою в Меня, будет жить вечно. Веришь ли этому?

Яна кажа Яму: так, Госпадзі! я ўве́равала, што Ты Хрыстос, Сын Божы, Які прыхо́дзіць у свет.
 
Она говорит Ему: да, Господи! Я верую, что Ты — Христос, Сын Божий, пришедший в мир.

І, сказаўшы гэта, яна пайшла і ўпо́тай паклíкала Марыю, сястру сваю, ка́жучы: Настаўнік тут і клíча цябе.
 
После этих слов она возвратилась домой и, незаметно для других позвав Марию, сестру свою, сказала ей: Учитель здесь; Он зовет тебя.

Та́я, як толькі пачу́ла, устала спе́шна і пайшла да Яго.
 
Едва услышав это, та поспешила к Нему.

Іісус яшчэ не ўвайшоў у пасе́лішча, а быў на тым месцы, дзе сустрэ́ла Яго Марфа.
 
Иисус же не вошел в селение, но так и остался там, где Марфа встретила Его.

Іудзеі ж, якія былí з ёю ў доме і суцяша́лі яе, убачыўшы, як Марыя ўстала спе́шна і выйшла, пайшлі за ёю, ка́жучы, што яна ідзе на магілу, каб плакаць там.
 
А иудеи, которые были в доме вместе с Марией и утешали её, увидев, как поспешно она встала и вышла, решили, что она пошла плакать к гробнице, и последовали за ней.

А Марыя, калі прыйшла туды, дзе быў Іісус, уба́чыўшы Яго, упа́ла Яму ў ногі і сказала Яму: Госпадзі! калі б Ты быў тут, не памёр бы брат мой.
 
Тем временем Мария, придя туда, где был Иисус, и увидев Его, пала у ног Его и воскликнула: Господи! Если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.

Іісус жа, калі ўбачыў, што яна пла́ча і пла́чуць Іудзеі, якія прыйшлі з ёю, Сам узру́шыўся духам і расхвалява́ўся,
 
При виде её, плачущей, и плачущих иудеев, которые следовали за ней, Иисуса охватили скорбь и печаль;

і сказаў: дзе вы пакла́лі яго? Кажуць Яму: Госпадзі! пайдзí і паглядзí.
 
и спросил Он: где вы похоронили его? (Сестры) говорят Ему: вот, Господи, посмотри.2

Праслязíўся Іісус;
 
Иисус заплакал.

гаварылі тады Іудзеі: бач, як Ён любіў яго!
 
Иудеи же говорили: смотри, как Он любил его!

А некато́рыя з іх казалі: хіба́ не мог Ён, Які адкрыў вочы сляпому, зрабіць, каб і гэты не памёр?
 
А некоторые из них сказали: ведь он вернул зрение слепому; разве не мог Он сделать так, чтобы и Лазарь не умер?

Іісус жа, зноў узру́шаны ў Сабе, падыхо́дзіць да магілы. Гэта была пячора, і ка́мень ляжаў на ёй.
 
Ещё большая скорбь охватила Иисуса, когда Он подошел к гробнице. Это была пещера, вход в которую прикрывал камень.

Кажа Іісус: адымíце ка́мень. Кажа Яму сястра паме́рлага, Марфа: Госпадзі, ужо смярдзíць, бо чацвёрты дзень ляжы́ць.
 
Иисус говорит: отвалите камень. Сестра же умершего Марфа, говорит Ему: Господи, от него уже пахнет; ведь четыре дня прошло.

Кажа ёй Іісус: ці не гаварыў Я табе, што, калі ўверуеш, то ўбачыш славу Божую?
 
Иисус говорит ей: разве не сказал Я тебе, что если будешь веровать, увидишь величие Божье?

Тады аднялí ка́мень ад пячоры, дзе ляжаў паме́рлы. Іісус жа ўзвёў вочы ўгару́ і сказаў: Ойча, дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне;
 
И вот отвалили камень (от гробницы), в которой лежал умерший. Иисус же, воззрев на небо, воскликнул: Отче! Благодарю Тебя за то, что Ты услышал Меня!

Я і ведаў, што Ты заўсёды Мяне чуеш, але сказаў гэта дзе́ля людзей, якія стаяць вако́л, каб яны ўве́равалі, што Ты Мяне паслаў.
 
Я знал, что Ты всегда слышишь Меня, но говорю это ради собравшихся людей, дабы они поверили, что Ты послал Меня.

І, сказаўшы гэта, Ён моцным голасам усклíкнуў: Лазар! вы́йдзі сюды́.
 
После этих слов Он воскликнул во весь голос: Лазарь, выйди оттуда!

І вы́йшаў паме́рлы, абвíты па нагах і руках пахава́льным палатно́м, і твар яго быў абвя́заны ху́стаю. Кажа ім Іісус: развяжы́це яго і пусцíце, няхай ідзе.
 
И тотчас появился умерший, руки и ноги которого были обвиты погребальными пеленами, а лицо покрывал платок. Иисус говорит иудеям: развяжите его, чтобы он мог идти.

Тады многія з Іудзеяў, якія прыйшлі да Марыі і ўбачылі, што́ зрабіў Іісус, уве́равалі ў Яго;
 
Увидев (чудо), которое совершил Иисус, многие из тех, что пришли вместе с Марией, уверовали в Него.

А некато́рыя з іх пайшлі да фарысеяў і сказалі ім, што́ зрабіў Іісус.
 
А некоторые из них пошли к фарисеям и рассказали им о случившемся.

Сабра́лі тады першасвятары́ і фарысеі ра́ду і гаварылі: што́ нам рабіць? Чалавек Гэты многа цу́даў робіць;
 
Тогда первосвященники и фарисеи собрали совет и стали решать: что же нам делать? Этот Человек совершает всё больше и больше чудес.

калі пакíнем Яго так, то ўсе ўве́руюць у Яго; і пры́йдуць Ры́мляне і захопяць месца наша і народ.
 
Если позволить Ему и дальше поступать так, многие уверуют в Него, и тогда придут римляне, которые погубят и страну нашу, и народ наш.

Адзін жа з іх, нехта Каіа́фа, які быў першасвятаро́м у той год, сказаў ім: вы не ве́даеце нічога
 
А один из них, Каиафа, который на то время был первосвященником, сказал им: ничего вы не понимаете.

і не разуме́еце, што лепш нам, каб адзін чалавек памёр за людзей, а не ўвесь народ загíнуў.
 
Подумайте, что лучше: чтобы один человек умер за народ, или чтобы весь народ погиб?

Гэта ж ён не ад сябе сказаў, а, пако́лькі быў першасвятаро́м у той год, прарочыў, што Іісусу нале́жала памерці за народ,
 
Сказал же он это не сам от себя, но будучи на то время первосвященником, предрек, что Иисусу предстоит умереть за Свой народ,

і не толькі за народ, але каб і параскіда́ных дзяце́й Божых сабра́ць у адно.
 
и не только за Свой народ, но и ради того, чтобы других детей Божьих собрать воедино.

З таго дня яны пастанавíлі забіць Яго.
 
И приняли они в тот день решение убить Его,

Таму Іісус ужо не хадзіў адкрыта сярод Іудзеяў, а пайшоў адтуль у краіну каля пусты́ні, у горад, называ́ны Ефраíм, і там заста́ўся з вучнямі Сваімі.
 
поэтому Иисус уже не ходил открыто среди иудеев, но удалился оттуда в город Ефраим, расположенный неподалеку от пустыни, и остался там с учениками Своими.

А набліжа́лася Пасха Іудзейская, і прыйшлі многія ў Іерусалім з усёй краіны перад Пасхаю, каб ачы́сціцца.
 
Между тем приближалась Пасха иудейская, и многие люди со всей страны пришли перед Пасхой в Иерусалим, чтобы очиститься от грехов своих.

Шукалі тады Іісуса і гаварылі паміж сабою, стоячы ў храме: як вы думаеце, ці не пры́йдзе Ён на свята?
 
Они разыскали Иисуса и, останавливаясь в храме, спрашивали друг друга: как вы думаете, придет Он на праздник или нет?

А першасвятары́ і фарысеі далí загад: калі хто даве́даецца, дзе Ён, няхай данясе́, каб схапíць Яго.
 
А первосвященники и фарисеи, чтобы схватить Его, огласили повеление: тот, кому станет известно, где Он, должен сообщить об этом.

Примечания:

 
 
В переводе Лутковского
[11.1] «ночью нет Света» — досл.: «нет Света с ним» (возм.: «в нем»).
[11.2] вот, Господи, посмотри — из этого следует, что Иисус остановился неподалеку от кладбища, буквально в нескольких шагах от гробницы, в которой лежал Лазарь (ср. стих 31).
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.