Яна 11 глава

Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → В переводе Лутковского

 
 

Быў хворы нехта Лазар зь Віфаніі, зь селішча, дзе жылі Марыя і Марфа, сястра ейная.
 
В селении Вифания, где жили Мария и её сестра Марфа, был болен один человек, по имени Лазарь.

А Марыя, чый брат Лазар быў хворы, была тая самая, якая памазала Госпада мірам і абцерла ногі Яму валасамі сваімі.
 
Это была та самая Мария, которая впоследствии умастила ноги Господа миром и вытерла их волосами своими; Лазарь же был брат её.

Сёстры паслалі сказаць Яму: Госпадзе! той, каго Ты любіш, хворы.
 
И вот сестры послали Господу известие: тот, кого Ты любишь, болен.

Ісус, пачуўшы, сказаў: гэта хвароба не да сьмерці, а на славу Божую, хай праславіцца празь яе Сын Божы.
 
Узнав об этом, Иисус сказал: эта болезнь не к смерти, но к славе Божьей; благодаря ей Сын Божий будет прославлен.

А Ісус любіў Марфу і сястру яе і Лазара.
 
Поэтому, хотя Иисус и любил Лазаря, Марфу и сестру её,

Калі ж пачуў, што ён хворы, прабыў два дні на тым месцы, дзе быў.
 
Он ещё два дня после того как узнал, что Лазарь болен, оставался там, где и был.

Пасьля гэтага сказаў вучням: пойдзем зноў у Юдэю.
 
Затем Он говорит ученикам Своим: мы снова идем в Иудею.

Вучні сказалі Яму: Равьві! ці даўно Юдэі намышлялі пабіць Цябе камянямі, і Ты зноў ідзеш туды?
 
Ученики говорят Ему: Равви, ведь ещё совсем недавно иудеи хотели побить Тебя камнями; зачем же Ты снова пойдешь туда?

Ісус адказваў: ці не дванаццаць гадзін у дні? хто ходзіць удзень, той не спатыкаецца, бо ён бачыць сьвятло сьвету гэтага;
 
Иисус ответил: разве день состоит не из двенадцати часов? Кто ходит днем, тот не спотыкается, потому что видит Свет мира сего,

а хто ходзіць поначы, спатыкаецца, бо няма сьвятла зь ім.
 
а кто ходит ночью, тот спотыкается, потому что ночью нет Света.1

Сказаўшы гэта, кажа ім потым: Лазар, сябра наш, заснуў, але Я іду разбудзіць яго.
 
После таких слов Он говорит им: Лазарь, друг наш, уснул. Но Я пойду и разбужу его.

Вучні Яго сказалі: Госпадзе! калі заснуў, дык выздаравее.
 
Ученики сказали Ему: если уснул, значит, выздоровеет.

Ісус казаў пра сьмерць ягоную, а яны думалі, што Ён кажа пра сон звычайны.
 
Иисус же говорил о смерти его, а они решили, что Он говорит об обычном сне.

Тады Ісус сказаў ім адкрыта: Лазар памёр;
 
Тогда Иисус прямо сказал им: Лазарь умер,

і радуюся за вас, што Мяне ня было там, каб цяпер уверавалі; але пойдзем да яго.
 
и Я рад, что Меня там не было, потому что теперь вы (окончательно) уверуете; однако, пойдем к нему.

Тады Тамаш, інакш называны Блізьнюк, сказаў вучням: пойдзем і мы памрэм зь ім.
 
Фома же, называемый Близнец, сказал остальным ученикам: пойдем и мы погибнем вместе с Ним.

Ісус, прыйшоўшы, знайшоў, што ён ужо чатыры дні ў магіле.
 
Придя (в Иерусалим), Иисус узнал, что уже четыре дня как Лазарь лежит в гробнице.

А Віфанія была непадалёк ад Ерусаліма, стадыяў за пятнаццаць,
 
Вифания же расположена неподалеку от Иерусалима, стадиях в пятнадцати,

і многія Юдэі прыйшлі да Марфы і Марыі — суцешыць іх у смутку па браце іхнім.
 
и многие иудеи пришли к Марфе и Марии, чтобы разделить с ними скорбь о брате их.

Марфа, пачуўшы, што ідзе Ісус, пайшла насустрач Яму; а Марыя сядзела дома.
 
Марфа же, когда услышала, что Иисус идет к ним, вышла навстречу Ему, а Мария сидела дома.

Тады Марфа сказала Ісусу: Госпадзе! калі б Ты быў тут, не памёр бы брат мой;
 
И сказала Марфа Иисусу: Господи, если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой,

але і цяпер ведаю, што, чаго Ты папросіш у Бога, дасьць Табе Бог.
 
потому что я знаю: о чём бы ни просил Ты у Бога, Бог даст Тебе.

Ісус кажа ёй: уваскрэсьне брат твой.
 
Иисус говорит ей: воскреснет брат твой.

Марфа сказала Яму: ведаю, што ўваскрэсьне ва ўваскрэсеньні, у апошні дзень.
 
Марфа же говорит Ему: знаю, что воскреснет — когда все воскреснут, в последний день.

Ісус сказаў ёй: Я — уваскрэсеньне і жыцьцё; хто верыць у Мяне, калі і памрэ, — ажыве;
 
Тогда Иисус сказал ей: Я — воскресение и жизнь. Кто верует в Меня, тот если и умрет, то оживёт.

і кожны, хто жыве і верыць у Мяне, не памрэ вавекі. Ці верыш у гэта?
 
Каждый, кто живёт верою в Меня, будет жить вечно. Веришь ли этому?

Яна кажа Яму: веру, Госпадзе! я веру, што Ты Хрыстос Сын Божы, Які прыйшоў у сьвет.
 
Она говорит Ему: да, Господи! Я верую, что Ты — Христос, Сын Божий, пришедший в мир.

Сказаўшы гэта, пайшла і паклікала ўпотай Марыю, сястру сваю, кажучы: Настаўнік тут і кліча цябе.
 
После этих слов она возвратилась домой и, незаметно для других позвав Марию, сестру свою, сказала ей: Учитель здесь; Он зовет тебя.

Яна, як толькі пачула, пасьпешліва ўстала і пайшла да Яго.
 
Едва услышав это, та поспешила к Нему.

Ісус яшчэ не ўваходзіў у селішча, але быў на тым месцы, дзе сустрэла Яго Марфа.
 
Иисус же не вошел в селение, но так и остался там, где Марфа встретила Его.

Юдэі, якія былі зь ёю ў доме і суцяшалі яе, убачыўшы, што Марыя пасьпешліва ўстала і выйшла, пайшлі за ёю, думаючы, што яна пайшла да магілы — плакаць там.
 
А иудеи, которые были в доме вместе с Марией и утешали её, увидев, как поспешно она встала и вышла, решили, что она пошла плакать к гробнице, и последовали за ней.

А Марыя, прыйшоўшы туды, дзе быў Ісус, і ўгледзеўшы Яго, упала да ног Ягоных і сказала Яму: Госпадзе! калі б Ты быў тут, не памёр бы брат мой.
 
Тем временем Мария, придя туда, где был Иисус, и увидев Его, пала у ног Его и воскликнула: Господи! Если бы Ты был здесь, не умер бы брат мой.

Ісус, калі ўбачыў яе, што плача, і Юдэяў, якія прыйшлі зь ёю і плачуць, Сам засмуціўся духам і ўзрушыўся,
 
При виде её, плачущей, и плачущих иудеев, которые следовали за ней, Иисуса охватили скорбь и печаль;

і сказаў: дзе вы паклалі яго? Кажуць Яму: Госпадзе! ідзі і паглядзі.
 
и спросил Он: где вы похоронили его? (Сестры) говорят Ему: вот, Господи, посмотри.2

Ісус заплакаў сьлязьмі.
 
Иисус заплакал.

Тады Юдэі казалі: глядзі, як Ён любіў яго!
 
Иудеи же говорили: смотри, как Он любил его!

А некаторыя зь іх сказалі: хіба ня мог Гэты, Які адамкнуў вочы сьляпому, зрабіць, каб і гэты не памёр?
 
А некоторые из них сказали: ведь он вернул зрение слепому; разве не мог Он сделать так, чтобы и Лазарь не умер?

А Ісус, зноў смуткуючы ўнутрана, прыходзіць да магілы. Гэта была пячора, і камень ляжаў на ёй.
 
Ещё большая скорбь охватила Иисуса, когда Он подошел к гробнице. Это была пещера, вход в которую прикрывал камень.

Ісус кажа: адымеце камень. Сястра памерлага, Марфа, кажа Яму: Госпадзе! ужо сьмярдзіць; бо чатыры дні, як ён у магіле.
 
Иисус говорит: отвалите камень. Сестра же умершего Марфа, говорит Ему: Господи, от него уже пахнет; ведь четыре дня прошло.

Ісус кажа ёй: ці не сказаў Я табе, што, калі будзеш верыць, убачыш славу Божую?
 
Иисус говорит ей: разве не сказал Я тебе, что если будешь веровать, увидишь величие Божье?

І вось аднялі камень ад пячоры, дзе ляжаў памерлы. А Ісус узьвёў вочы да неба і сказаў: Войча! дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне;
 
И вот отвалили камень (от гробницы), в которой лежал умерший. Иисус же, воззрев на небо, воскликнул: Отче! Благодарю Тебя за то, что Ты услышал Меня!

Я і ведаў, што Ты заўсёды пачуеш Мяне; але сказаў гэта людзям, што стаяць тут, каб паверылі, што Ты паслаў Мяне.
 
Я знал, что Ты всегда слышишь Меня, но говорю это ради собравшихся людей, дабы они поверили, что Ты послал Меня.

Сказаўшы гэта, Ён усклікнуў моцным голасам: Лазар! выходзь.
 
После этих слов Он воскликнул во весь голос: Лазарь, выйди оттуда!

І выйшаў памерлы, абвіты па руках і нагах пахавальным палатном, і твар у яго абвязаны быў хусткай. Ісус кажа ім: разьвяжэце яго, хай ідзе.
 
И тотчас появился умерший, руки и ноги которого были обвиты погребальными пеленами, а лицо покрывал платок. Иисус говорит иудеям: развяжите его, чтобы он мог идти.

Тады многія Юдэі, што прыйшлі да Марыі і бачылі, што ўтварыў Ісус, уверавалі ў Яго;
 
Увидев (чудо), которое совершил Иисус, многие из тех, что пришли вместе с Марией, уверовали в Него.

а некаторыя зь іх пайшлі да фарысэяў і сказалі ім, што ўчыніў Ісус.
 
А некоторые из них пошли к фарисеям и рассказали им о случившемся.

Тады першасьвятары і фарысэі сабралі нараду і казалі: што нам рабіць? Гэты Чалавек многа цудаў творыць:
 
Тогда первосвященники и фарисеи собрали совет и стали решать: что же нам делать? Этот Человек совершает всё больше и больше чудес.

калі пакінем Яго так, дык усе ўверуюць у Яго, — і прыйдуць Рымляне і забяруць і месца наша і народ.
 
Если позволить Ему и дальше поступать так, многие уверуют в Него, и тогда придут римляне, которые погубят и страну нашу, и народ наш.

А адзін зь іх, нехта Каяфа, які быў на той год першасьвятаром, сказаў ім: вы нічога ня ведаеце;
 
А один из них, Каиафа, который на то время был первосвященником, сказал им: ничего вы не понимаете.

падумайце, што лепей нам: каб адзін чалавек памёр за людзей, ці каб увесь народ загінуў.
 
Подумайте, что лучше: чтобы один человек умер за народ, или чтобы весь народ погиб?

Сказаў жа ён гэта не ад сябе, а як што быў на той год першасьвятаром, прадказаў, што Ісус памрэ за народ,
 
Сказал же он это не сам от себя, но будучи на то время первосвященником, предрек, что Иисусу предстоит умереть за Свой народ,

і ня толькі за народ, а каб і расьсеяных дзяцей Божых сабраць усіх разам.
 
и не только за Свой народ, но и ради того, чтобы других детей Божьих собрать воедино.

З гэтага дня пастанавілі забіць Яго.
 
И приняли они в тот день решение убить Его,

Таму Ісус ужо больш не хадзіў адкрыта паміж Юдэяў, а пайшоў адтуль у краіну паблізу пустыні, у горад, што называўся Ефраім, і там заставаўся з вучнямі Сваімі.
 
поэтому Иисус уже не ходил открыто среди иудеев, но удалился оттуда в город Ефраим, расположенный неподалеку от пустыни, и остался там с учениками Своими.

Блізілася Пасха Юдэйская, і многія з усёй краіны прыйшлі ў Ерусалім перад Пасхаю, каб там ачысьціцца.
 
Между тем приближалась Пасха иудейская, и многие люди со всей страны пришли перед Пасхой в Иерусалим, чтобы очиститься от грехов своих.

Тады шукалі Ісуса і, стоячы ў храме, казалі адзін аднаму: як вы думаеце? ці ня прыйдзе Ён на сьвята?
 
Они разыскали Иисуса и, останавливаясь в храме, спрашивали друг друга: как вы думаете, придет Он на праздник или нет?

А першасьвятары і фарысэі далі загад, што, калі хто даведаецца, дзе Ён будзе, наказалі б, каб узяць Яго.
 
А первосвященники и фарисеи, чтобы схватить Его, огласили повеление: тот, кому станет известно, где Он, должен сообщить об этом.

Примечания:

 
 
В переводе Лутковского
[11.1] «ночью нет Света» — досл.: «нет Света с ним» (возм.: «в нем»).
[11.2] вот, Господи, посмотри — из этого следует, что Иисус остановился неподалеку от кладбища, буквально в нескольких шагах от гробницы, в которой лежал Лазарь (ср. стих 31).
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.