Ёва 31 глава

Кніга Ёва
Пераклад Васіля Сёмухі → Новый русский перевод

Запавет паклаў я з вачамі маімі, каб ня думаць пра дзяўчыну.

Договор заключил я с моими глазами, чтобы мне не заглядываться на девушек[79].

Якая ж доля мне ад Бога згары? І якая спадчына ад Усемагутнага зь нябёсаў?

Ведь что за удел мне от Бога свыше, и что за наследие от Всемогущего с небес?

Ці не для бязбожніка пагібель, і напасьце ці ж не для таго, хто ўчыняе ліха?

Не грешникам ли беда суждена и гибель — творящим зло?

Ці ж ня бачыў Ён шляхоў маіх і ці ня лічыў усіх маіх крокаў?

Разве Он не видит мои пути, не считает каждый мой шаг?

Калі я хадзіў у марнасьці, і калі нага мая сьпяшалася на хітрыкі, —

Ходил ли я во лжи, и спешили ли ноги мои к обману?

няхай узважаць мяне на вагах праўды, і Бог даведаецца пра маю беззаганнасьць.

Пусть Бог взвесит меня на верных весах, и тогда Он узнает, что я непорочен!

Калі ступакі мае ўхіляліся ад дарогі і сэрца маё ішло сьледам за вачамі маімі, і калі што-небудзь нячыстае прыстала да рук маіх,

Если стопы мои от пути уклонялись, если сердце мое следовало за моими глазами, и руки мои осквернялись,

дык няхай я сею, а іншы есьць, і хай парасткі мае выкараненыя будуць.

то пусть другие съедят то, что я посеял, и исторгнется с корнем мой урожай.

Калі сэрца маё спакушалася жанчынаю і я ставіў пасткі каля дзьвярэй майго блізкага, —

Если сердце мое соблазнялось женщиной, если я выжидал её у дверей ближнего,

хай мая жонка меле на іншага, і хай іншыя зьдзекуюцца зь яго,

пусть жена моя мелет зерно другому, и чужие люди с ней спят.

бо гэта — злачынства, гэта — беззаконьне, якое падпадае суду;

Ведь это гнусное преступление, грех, подлежащий суду.

гэта — агонь, які зьядае да зьнішчэньня, які зьнішчыў бы ўсё дабро маё.

Ведь это огонь, палящий до Погибели; который сжег бы мое добро.

Калі я меў у занядбаньні правы слугі і служанкі маёй, калі яны спрачаліся са мною,

Если лишал я слугу или служанку справедливости, когда они были в тяжбе со мной,

дык што я пачаў бы рабіць, калі б Бог паўстаў? І калі б Ён паглядзеў на мяне, што мог бы я адказваць Яму?

то, что стал бы я делать, когда Бог восстанет на суд? Что я сказал бы, будучи призван к ответу?

Ці ня Ён, Які стварыў мяне ў чэраве, стварыў і яго і гэтак сама нас у нутробе?

Разве не Тот, Кто создал меня в утробе, создал и их? Не один ли Творец во чреве нас сотворил?

Ці ж бы адмаўляў я ў просьбе тым, што мелі патрэбу, ці ж таміў бы вочы ўдавы?

Если я бедным отказывал в просьбах и печалил глаза вдовы,

Ці ж адзін я зьядаў кавалак мой, і ці ж ня еў ад яго і сірата?

если один я съедал свой хлеб, с сиротою им не делясь, —

Бо змалку ён рос са мною, як з бацькам, і ад чэрава маці маёй я кіраваў удаву.

я с юности растил его, как отец, и от утробы матери заботился о вдове, —

Калі я бачыў каго, хто гінуў бяз вопраткі, і беднага бяз покрыва, —

если я видел гибнувшего нагим и нищего без одежды,

ці ж не дабраслаўлялі мяне сьцёгны ягоныя, і ці ня быў ён сагрэты воўнаю авечак маіх?

и сердце его не благословляло меня, за то, что согрел я его шерстью моих овец,

Калі я падымаў руку маю на сірату, калі бачыў дапамогу сабе каля брамы,

если поднимал я руку на сироту, зная, что есть у меня влияние в суде,

дык няхай плячук мой адпадзе ад сьпіны, і рука мая хай адломіцца ад локця,

то пусть рука моя отпадет от плеча, пусть переломится в суставе.

бо страшная мне кара ад Бога: перад веліччу Яго ня ўстояў бы я.

Я боялся бед от Бога и, страшась Его величия, я не смог бы такого сделать.

Ці закладваў я ў золаце апору маю і ці казаў скарбу: ты — надзея мая?

Если бы я на золото понадеялся и сказал бы сокровищу: «Ты опора моя»,

Ці радаваўся я, што багацьце маё было вялікае, і што рука мая набыла многа?

если бы ликовал, что богатство мое несметно, что так много собрала моя рука,

Гледзячы на сонца, як яно зьзяе, і на месяц, як ён велічна крочыць,

если глядя на солнце в его сиянии или на луну в её сверкающем шествии,

ці паквапіўся я ў таямніцы сэрца майго, і ці цалавалі вусны мае руку маю?

я сердцем прельщался втайне, и слал им воздушный поцелуй,

Гэта таксама было б злачынства, якое падлягае суду, бо я адрокся б тады ад Бога Ўсявышняга.

то и эти грехи подлежат суду, ведь так я предал бы Всевышнего Бога.

Ці радаваўся я пагібелі ворага майго і ці трыумфаваў, калі няшчасьце напаткала яго?

Если рад я был несчастью моего врага, ликовал, когда он попадал в беду, —

Не дазваляў я вуснам маім грашыць праклёнам душы ягонай.

но я не давал согрешить устам, не призывал проклятия на его жизнь, —

Ці ж не казалі людзі намёта майго: о, калі б мы ад мяса ягонага не насыціліся?

если в шатре моем не говорили: «Насытиться бы нам его мясом!»[80] —

Дарожнік не начаваў на вуліцы; дзьверы мае праходжаму я адчыняў.

но и странник не ночевал на улице, ведь мои двери отворялись прохожему —

Калі б я ўтойваў правіны мае, як чалавек, утойваючы ў грудзях маіх заганы мае,

если я скрывал свой грех, как Адам, в сердце своем прятал вину,

дык я баяўся б вялікай грамады, і пагарда аднапляменцаў палохала б мяне, і я маўчаў бы і ня выходзіў бы за дзьверы.

из-за страха перед толпой, из-за боязни презрения сородичами, — то я бы молчал и сидел взаперти.

О, калі б хто выслухаў мяне! Вось маё жаданьне, каб Усеўладны адказваў мне, і каб абаронца мой склаў запіс.

(О, если бы кто-нибудь меня выслушал! Вот подпись моя. Пусть Всемогущий ответит. Пусть мой обвинитель запишет свое обвинение.

Я насіў бы яго на плячах маіх і ўскладваў бы яго, як вянок;

О, я носил бы его на плече, надевал его, как венец.

абвясьціў бы яму колькасьць крокаў маіх, зблізіўся б зь ім, як з князем.

Каждый свой шаг я открыл бы Ему, и, как знатный, приблизился бы к Нему.)

Калі б лямантавала на мяне зямля мая і скардзіліся на мяне барозны яе,

Если взывала против меня земля, и рыдали её борозды вместе,

калі я еў плады яе без платы і абцяжваў жыцьцё земляробаў,

потому что я ел её плод, и не платил за него, и душу владельцев её изнурял,

дык хай замест пшаніцы вырастуць ваўчкі і замест ячменю куколь. — Слова Ёва скончылася.

то пусть растет вместо хлеба терн и сорные травы взамен ячменя. Закончились слова Иова.

Примечания:

Новый русский перевод

1 [79] — Или: чтобы не помышлять мне о девушке.

31 [80] — Смысл этого места в евр. тексте неясен.

« 30 глава 32 глава »