От Иоанна 11 глава

От Иоанна
Слово Жизни → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

Один человек, которого звали Лазарь, был болен. Лазарь был из Вифании, деревни, где жили Мария и ее сестра Марфа.
 
Быў жа адзін хворы Лазар ізь Бітані, ізь сяла Марылі й Марты, сястры ейнай.

Мария, кстати, и была той женщиной, что помазала Господа ароматным маслом и вытерла Его ноги своими волосами. И вот ее брат Лазарь был болен.
 
Была ж Марыля тая, што памазала Госпада мірам і выцерла Ногі Ягоныя валасамі сваімі, чый брат Лазар быў хворы.

Сестры передали Иисусу: — Господи, тот, кого Ты любишь, болен.
 
І вось сёстры паслалі да Яго, кажучы: Госпадзе! вось той, каго Ты любіш, хворы.

Когда Иисус услышал об этом, Он сказал: — Эта болезнь не к смерти, она для славы Божьей, чтобы Сын Божий был прославлен через нее.
 
Пачуўшы ж Ісус сказаў: гэтая хвароба ня на сьме́рць, але на Славу Боскую, каб услаўлены быў празь яе Сын Божы.

Иисус любил Марфу, ее сестру Марию и Лазаря.
 
Ісус жа любіў (Боскай любоўю) Марту і сястру яе, і Лазара.

Однако когда Он узнал, что Лазарь болен, то пробыл там, где Он тогда находился, еще два дня.
 
Калі ж Ён пачуў, што (той) хворы, тады застаўся на тым мейсцы, дзе быў, два дні.

Затем Он сказал своим ученикам: — Пойдем обратно в Иудею.
 
Тады, пасьля гэтага Ён кажа вучням: пойдзем ізноў у Юдэю.

— Учитель, — сказали они Ему, — иудеи ведь еще недавно хотели побить Тебя камнями, а Ты хочешь туда возвратиться?
 
Кажуць Яму вучні: Раббі! але юдэі шукалі ўкаменаваць Цябе, і Ты ізноў ідзеш туды?

Иисус ответил: — Разве не двенадцать часов в сутки светло? Тот, кто ходит днем, не споткнется, потому что он видит свет этого мира.
 
Ісус адказаў: (ці) ня двана́ццаць гадзінаў ёсьць у дні? Калі хто ходзіць удзень, ня спатыка́ецца, бо бачыць сьветласьць гэтага сьвету;

A тот, кто ходит ночью, споткнется, потому что в это время темно.
 
а калі хто ходзіць уначы, спатыкаецца, бо Сьвятла няма́ ў ім.

Сказав это, Иисус добавил: — Наш друг Лазарь заснул, но Я иду разбудить его.
 
Гэтае Ён сказаў ім і пасьля гэтага кажа: Лазар, друг наш, заснуў, але Я йду, каб разбудзіць яго.

Ученики Его сказали: — Господи, если он спит, значит, ему стало лучше.
 
Тады сказалі вучні Ягоныя: Госпадзе! калі заснуў, будзе здаровы.

Иисус говорил им о том, что Лазарь умер, но ученики думали, что Он говорит об обыкновенном сне.
 
Але Ісус сказаў пра сьмерць ягоную; яны ж думалі, што Ён кажа пра супачынак у сьне.

Тогда Он сказал им прямо: — Лазарь умер.
 
І вось тады Ісус сказаў ім проста: Лазар памёр;

Ради вас и ради того, чтобы вы поверили, Я рад, что Меня там не было. Но сейчас пойдем к нему.
 
і Я рады за вас, каб (вы) паверылі, бо Я ня быў там; але пойдзем да яго.

Тогда Фома, которого еще называли Близнец, сказал остальным ученикам: — Пойдем и мы и умрем с Ним!
 
Сказаў тады Хама, званы Блізьнюк, сябрам-вучням: пойдзем і мы, каб памерці зь Ім.

Придя туда, Иисус узнал, что тело Лазаря уже четыре дня в могиле.
 
І вось, прыйшоўшы, Ісус знайшоў яго ўжо чатыры дні, (як) знаходзіцца ў магіле.

Вифания была менее чем в трех километрах от Иерусалима,
 
Была ж Бітаня блізка (ад) Ярузаліму, каля пятнаццаці стадыяў.

и к Марфе с Марией пришло много иудеев, чтобы высказать свое соболезнование по поводу смерти их брата.
 
І многія зь юдэяў прыйшлі да Марты й Марылі, каб суцешыць іх па браце іхным.

Когда Марфа услышала, что пришел Иисус, она пошла встретить Его, а Мария осталась дома.
 
Тады Марта, як пачула, што йдзе Ісус, выйшла насустрэчу Яму. Марыля ж сядзела ў доме.

— Господи, — сказала Марфа Иисусу, — если бы Ты был здесь, то мой брат не умер бы.
 
Тады Марта сказала Ісусу: Госпадзе! каб Ты быў тут, брат мой ня памёр бы.

Но я знаю, что Бог и сейчас даст Тебе, что бы Ты ни попросил.
 
Але і цяпер (я) ведаю, што, чаго Ты папросіш у Бога, дасьць Табе Бог.

Иисус сказал ей: — Твой брат воскреснет.
 
Ісус кажа ёй: уваскрэсьне брат твой.

Марфа ответила: — Я знаю, что он воскреснет в день воскресения, в последний день.
 
Марта кажа Яму: ведаю, што ўваскрэсьне ў (дзень) уваскрасеньня, у апошні дзень.

Иисус сказал ей: — Я — воскресение и жизнь. Тот, кто верит в Меня, если и умрет — оживет,
 
Ісус сказаў ёй: Я ёсьць Уваскрасеньне і Жыцьцё; хто верыць у Мяне, хоць бы (і) памёр, жыць будзе.

а кто живет и верит в Меня, тот никогда не умрет. Ты этому веришь?
 
І ўсякі, хто жыве і верыць у Мяне, ня памрэ ніколі. (Ці) верыш гэтаму?

— Да, Господи, — сказала она, — я верю, что Ты Мессия, Сын Божий, который пришел в мир.
 
Яна кажа Яму: так, Госпадзе! Я веру, што Ты ёсьць Хрыстос, Сын Божы, Які прыходзе ў сьвет.

Сказав это, Марфа вернулась, отозвала свою сестру в сторону и сказала: — Учитель здесь, Он зовет тебя.
 
І, гэтае сказаўшы, (яна) пайшла і паклікала Марылю, сястру сваю, цішком сказаўшы (ёй): Настаўнік прыйшоў і кліча цябе.

Когда Мария это услышала, она тут же побежала Ему навстречу.
 
Яна, як толькі пачула, борзда ўстае і йдзе да Яго.

Иисус еще не вошел в деревню и стоял там, где Марфа Его встретила.
 
Бо яшчэ ня прыйшо́ў Ісус у сяло, але быў на тым мейсцы, дзе Марта сустрэла Яго.

Когда иудеи, бывшие с ней в доме и утешавшие ее, заметили, как она быстро встала и вышла, они пошли за ней, решив, что она пошла к могиле плакать.
 
Юдэі ж, што былі зь ёю ў доме і суцяшалі яе, бачучы, што Марыля борзда ўстала й выйшла, пайшлі за ёю, кажучы: (яна) йдзе на магілу, каб плакаць там.

Мария пришла туда, где был Иисус, и увидев Его, упала к Его ногам, говоря: — Господи, если бы Ты был здесь, мой брат бы не умер.
 
А Марыля, як прыйшла (туды), дзе быў Ісус, (і) угледзіўшы Яго, упала да Ног Ягоных, кажучы Яму: Госпадзе! каб Ты быў тут, ня памёр бы мой брат.

Иисус, видя, что плачет и она, и иудеи, которые с ней, и сам сильно опечалился.
 
Ісус жа, як угледзіў яе, (што) плача і прыйшоўшых разам зь ёю юдэяў, (што) плачуць, Сам затужыў духам і глыбока расчуліўся,

— Куда вы его положили? — спросил Он. — Пойдем, и Ты сам увидишь, Господи, — сказали они.
 
ды сказаў: дзе (вы) паклалі яго? кажуць Яму: Госпадзе! пайдзі й паглядзі.

Иисус заплакал.
 
Ісус заплакаў.

Иудеи говорили между собой: — Смотрите, как Он его любил.
 
Казалі тады юдэі: глядзі, як Ён любіў яго.

Некоторые, однако же, говорили: — Неужели Он, который открыл глаза слепому, не мог сделать так, чтобы этот человек не умер?
 
А нікаторыя зь іх сказалі: ці ня мо́г Ён, Які расчыніў вочы сьляпому, зрабіць, каб і гэты ня ўмёр?

Иисус, печальный, пошел к могиле. Могила была пещерой в скале, ко входу которой был привален камень.
 
Ісус жа, ізноў тужачы Сам у Сабе, прыходзе да магілы; была ж гэта пячора, і камень ляжаў на ёй.

— Уберите камень, — велел Он. Марфа, сестра умершего, сказала: — Господи, но там ведь уже смрад, Лазарь четыре дня как в могиле.
 
Кажа Ісус: вазьміце камень! Кажа Яму сястра памерлага Марта: Госпадзе, ужо (ён) сьмярдзіць, бо (ужо) чацьверты дзень.

Тогда Иисус сказал: — Разве Я не говорил тебе, что если ты будешь верить, то увидишь Божью славу?
 
Кажа ёй Ісус: ці ня сказа́ў Я табе, што, калі ўверыш, угледзіш Славу Боскую?

Камень убрали. Тогда Иисус посмотрел на небо и сказал: — Отец, благодарю Тебя за то, что Ты слышишь Меня.
 
І вось узялі камень, дзе быў ляжаў нябожчык. Ісус жа ўзьвёў вочы да Вышыні і сказаў: Тата Мой, дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне.

Я знаю, что Ты всегда слышишь Меня, но Я сказал это ради тех, кто стоит здесь, чтобы они поверили, что Ты послал Меня.
 
Я ж ведаў, што Ты заўсёды чуеш Мяне, але сказаў дзеля людзей, што стаяць навакол, каб уверылі, што Ты паслаў Мяне.

Сказав это, Иисус громко позвал: — Лазарь, выходи!
 
І, сказаўшы гэтае, крыкнуў моцным голасом: Лазар! выйдзі сюды!

Умерший вышел. Его руки и ноги были обвязаны погребальными полотнами, а лицо закрыто платком. — Развяжите его, чтобы он мог идти, — сказал Иисус.
 
І выйшаў памерлы, зьвяза́ны палатном (па) нагах і руках, і аблічча ягонае было абвязана хусткаю. Ісус кажа ім: разьвяжыце яго і дайце хадзіць.

Многие из иудеев, которые пришли навестить Марию и видели, что сделал Иисус, поверили в Него.
 
Тады многія зь юдэяў, што прыйшлі да Марылі і ўбачылі, што ўчыніў Ісус, уверылі ў Яго.

Но некоторые из них пошли к фарисеям и рассказали им обо всем.
 
А нікаторыя зь іх пайшлі да хварысэяў і сказалі ім, што ўчыніў Ісус.

Первосвященники и фарисеи тогда созвали совет. — Что нам делать? — спрашивали они. — Этот человек совершает много чудес.
 
Тады архірэі й хварысэі склікалі раду і казалі: што нам рабіць? бо Гэты Чалавек робіць шмат цудаў.

Если мы позволим Ему продолжать, то все уверуют в Него, и тогда римляне придут и уничтожат и наш храм, и наш народ.
 
Калі пакінем Яго гэтак, (дык) усе ўвераць у Яго, і прыйдуць рымляне і забяруць нас і мейсца гэтае, і народ гэты.

Каиафа, один из них, который в тот год был первосвященником, сказал: — Вы ничего не понимаете!
 
Адзін жа зь іх, нехта Каяхва, будучы ў той год архірэем, сказаў ім: вы ня ве́даеце нічога,

Вы не можете понять, что лучше, чтобы один человек умер за народ, чем погиб бы весь народ.
 
і ня паду́маеце, што лепей нам, каб адзін чалавек памёр за гэты народ, а ня ўве́сь гэты народ загінуў.

Он сказал это не от себя, но, будучи в этот год первосвященником, он изрек пророчество о том, что Иисус умрет за народ,
 
Гэтае ж (ён) сказаў ня ад сябе́, але, будучы ў той год архірэем, прарочыў, што Ісусу належыць памерці за народ,

и не только за иудейский народ, но и за то, чтобы рассеянных повсюду детей Божьих собрать воедино.
 
дый ня то́лькі за народ, але каб і расьцярушаных дзяцей Боскіх Яму сабраць у вадно.

С этого дня они стали думать, как убить Иисуса.
 
І вось ад гэтага дня (яны) змовіліся, каб забіць Яго.

И Иисус поэтому уже не ходил открыто среди иудеев. Он ушел в местность, расположенную недалеко от пустыни, в город Ефраим. Там Он и находился со своими учениками.
 
Пагэтаму Ісус ужо ня хадзíў яўна між юдэямі, але пайшоў адтуль да краіны ля пустэльні, да места званага Эпраім, і там заставаўся з вучнямі Сваімі.

Приближался иудейский праздник Пасхи, и многие жители страны шли в Иерусалим для обрядового очищения перед Пасхой.
 
Была ж блізка Пасха жыдоўская, і шмат хто з краіны ўзыйшлі ў Ярузалім перад Пасхай, каб (ім) ачысьціцца.

Они искали Иисуса и в храме спрашивали друг друга: — Как вы думаете, неужели Он вообще не придет на праздник?
 
І вось шукалі Ісуса і размаўлялі між сабою, стоючы ў Сьвятыні: што вы думаеце, (ці) ня прыйдзе Ён на сьвята?

Первосвященники же и фарисеи отдали распоряжение о том, что если кто-либо прознает, где Иисус, то должен сообщить им, чтобы они могли арестовать Его.
 
Далі ж і архірэі і хварысэі загад, каб, калі хто даведаўся бы, дзе Ён ёсьць, данёс бы, каб (ім) схапіць Яго.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.