От Марка 4 глава

Евангелие от Марка святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

 
 

И снова начал Он учить у берега моря; и собирается к Нему толпа весьма многолюдная, так что Он, войдя в лодку, был на море, а вся толпа на земле у моря.
 
Езус зноў пачаў навучаць каля мора. І сабралася каля Яго мноства народу, так што Ён увайшоў у човен і сеў у ім на моры, а ўвесь народ быў на беразе каля мора.

И учил Он их в притчах многому и говорил им в учении Своем:
 
Ён шмат чаму навучаў іх у прыпавесцях і ў сваім павучанні казаў ім:

слушайте, вот, вышел сеятель сеять.
 
«Слухайце. Вось выйшаў сейбіт сеяць.

И было: когда он сеял, иное семя упало при дороге, и прилетели птицы и поклевали его.
 
І калі сеяў, сталася так, што адно зерне ўпала пры дарозе. Прыляцелі птушкі і падзяўблі яго.

И другое упало на камень, где у него немного было земли, и тотчас взошло, ибо земля у него не была глубока;
 
Іншае ўпала на камяністае месца, дзе было мала зямлі, і адразу прарасло, бо зямля была неглыбокая.

и когда взошло солнце, было опалено и, не имея корня, засохло.
 
А калі ўзышло сонца, яно завяла, бо не мела карэння, і засохла.

И другое упало в терние, и поднялось терние и заглушило его, и плода оно не дало.
 
Іншае ўпала ў церні, і выраслі церні, і заглушылі яго так, што яно не прынесла плёну.

И другие упали на землю добрую и давали плод, поднимаясь и возростая, и приносили по тридцати и по шестидесяти и по ста.
 
Іншае ўпала на добрую глебу і прынесла плён, які ўзышоў і вырас. І адно ўрадзіла ў трыццаць, другое ў шэсцьдзясят, а іншае ў сто разоў».

И говорил им: кто имеет уши слышать, да слышит!
 
І сказаў: «Хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае».

И когда Он оказался один, стали спрашивать Его окружающие вместе с Двенадцатью о притчах.
 
А калі застаўся адзін, тыя, хто быў вакол Яго разам з Дванаццаццю, пыталіся ў Яго аб прыпавесці.

И говорил им: вам дана тайна Царства Божия, тем же внешним всё бывает в притчах,
 
І Ён сказаў ім: «Вам дадзена таямніца Божага Валадарства, а для тых, хто звонку, усё адбываецца ў прыпавесцях,

чтобы они глазами глядели и не увидели, и слухом слышали и не уразумели, чтобы не обратились они, и не было прощено им.
 
каб яны глядзелі і не бачылі,слухалі і не разумелі,каб не навярнулісяі каб не было адпушчана ім».

И говорит им: не постигаете этой притчи? Как же вы поймете все притчи?
 
І сказаў ім: «Не разумееце гэтай прыпавесці? А як жа зразумееце ўсе іншыя прыпавесці?

Сеятель сеет слово.
 
Сейбіт сее слова.

И вот те, что при дороге, где сеется слово: когда они услышат, тотчас приходит сатана и уносит слово, посеянное в них.
 
Пасеянае пры дарозе — гэта тыя, у якіх сеецца слова, але як толькі пачуюць яго, адразу прыходзіць сатана і забірае слова, пасеянае ў іх.

А вот подобным же образом и те, что сеются на камне: они, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,
 
Пасеянае на камяністых месцах — гэта тыя, хто, як толькі пачуе слова, адразу з радасцю прымае яго,

но не имеют корня в себе и держатся короткое время; потом с наступлением скорби или гонения за слово, тотчас соблазняются.
 
але не мае ў сабе кораня і нясталы. Потым, калі за слова настане ўціск ці пераслед, адразу спакушаюцца.

И вот другие, те, что сеются в тернии: это — услышавшие слово,
 
Іншае, пасеянае ў цернях, — гэта тыя, хто чуе слова,

и заботы века и обольщение богатства и прочие вожделения, входя, заглушают слово, и оно делается бесплодным.
 
але турботы свету, зман багацця ды іншыя жаданні ўваходзяць у іх і заглушаюць слова, і яно становіцца бясплодным.

А вот и те, что на земле доброй посеяны: они слышат слово и принимают и дают плод по тридцати и по шестидесяти и по ста.
 
А пасеянае на добрай глебе — гэта тыя, хто слухае слова, прымае яго і прыносіць плён: адзін у трыццаць, другі ў шэсцьдзясят, а іншы ў сто разоў».

И говорил им: разве для того приносится светильник, чтобы поставить его под сосуд или под кровать? Не для того ли, чтобы поставить его на подсвечник?
 
І казаў ім: «Ці для таго прыносяць светач, каб паставіць яго пад пасудзіну або пад ложак? Ці ўсё ж для таго, каб паставіць яго на свечніку?

Ведь, если что скрыто, то лишь для того, чтобы быть обнаруженным, и сокровенным оно стало только для того, чтобы выйти наружу.
 
Бо няма нічога схаванага, што б ні адкрылася, і няма нічога таемнага, што б ні выявілася.

Если кто имеет уши слышать, да слышит.
 
Хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае».

И говорил им: замечайте, что слышите: какою мерой мерите, такою будут мерить вам, и будет прибавлено вам.
 
І сказаў ім: «Зважайце на тое, што чуеце. Якой мераю мераеце, такой і вам будзе адмерана, і яшчэ дададзена будзе вам.

Ибо кто имеет, тому будет дано, и кто не имеет, у того будет взято и то, что имеет.
 
Бо хто мае, таму дадзена будзе, а хто не мае, у таго адымецца і тое, што мае».

И говорил: таково Царство Божие: оно подобно человеку, который бросит семя в землю,
 
І сказаў: «Так і Валадарства Божае нібы чалавек, што кідае зерне ў зямлю.

и спит и встает, ночью и днем, а семя всходит и тянется вверх, он сам не знает как;
 
Ён спіць і ўстае ноччу і днём, а як зерне ўзыходзіць і расце, не ведае.

земля сама собой дает плод: сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе;
 
Бо зямля сама па сабе прыносіць плён: спачатку рунь, потым колас, потым поўнае зерне ў коласе.

когда же созреет плод, он тотчас посылает серп, потому что настала жатва.
 
Калі ж саспее плод, адразу пасылае серп, таму што настала жніво».

И говорил: каким подобием выразить нам Царство Божие? Или в какой притче представить его?
 
І сказаў: «З чым параўнаем Валадарства Божае? Ці ў якой прыпавесці выявім яго?

Подобием зерна горчичного. Когда его посеют в землю, оно, самое маленькое из всех семян на земле,
 
Яно як гарчычнае зерне: калі яго сеюць у зямлю, яно найменшае з усяго насення на зямлі.

поднимается и становится больше всех овощей и пускает большие ветви, так что птицы небесные могут вить гнёзда под тенью его.
 
Калі ж пасеяна, узыходзіць і становіцца большым за ўсялякую зеляніну, пускае вялікае галлё, так што ў ценю ягоным могуць гняздзіцца нябесныя птушкі».

И такими многими притчами Он говорил им, насколько они могли слышать.
 
У многіх такіх прыпавесцях прапаведаваў ім слова, колькі яны маглі слухаць.

Без притчи же им не говорил, но ученикам Своим отдельно от других объяснял всё.
 
І без прыпавесці не казаў ім, а сваім вучням сам-насам тлумачыў усё.

И говорит им в тот день, когда вечер настал: переправимся на ту сторону.
 
У той дзень, калі настаў вечар, Езус сказаў сваім вучням: «Пераправімся на другі бераг».

И они, оставив народ, берут Его с собой, как Он был в лодке; и другие лодки были с Ним.
 
І, адпусціўшы людзей, яны забралі Яго з сабою, так як быў, у човен; таксама былі з Ім іншыя чаўны.

И поднимается сильный вихрь; и волны били в лодку, так что лодка уже наполнялась водой.
 
І ўзнялася вялікая бура. Хвалі так залівалі човен, што ён ужо напаўняўся вадою.

А Он спал на корме на изголовье. И будят Его и говорят Ему: Учитель, Тебе всё равно, что мы погибаем?
 
А Езус спаў на карме на ўзгалоўі. Пабудзілі Яго і сказалі Яму: «Настаўнік, не хвалюе Цябе, што мы гінем?»

И проснувшись. Он возбранил ветру и сказал морю: молчи, стихни. И прекратился ветер, и настала тишина великая.
 
Устаўшы, Ён загадаў ветру і сказаў мору: «Змоўкні, супакойся!» Тады вецер сціх, і настала вялікая ціша.

И сказал им: что вы так боязливы? Как у вас нет веры?
 
А ім сказаў: «Чаго вы такія баязлівыя? Яшчэ не маеце веры?»

И они устрашились страхом великим и говорили друг другу: кто же Он, что и ветер и море повинуются Ему?
 
Яны напоўніліся вялікім страхам і гаварылі паміж сабой: «Хто ж Ён такі, што і вецер, і мора слухаюцца Яго?»



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.