От Марка 4 глава

Евангелие от Марка святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

И снова начал Он учить у берега моря; и собирается к Нему толпа весьма многолюдная, так что Он, войдя в лодку, был на море, а вся толпа на земле у моря.
 
І ізноў пачаў навучаць над морам; і сабралося да Яго такое множства народу, што Ён увайшоў у човен і сядзе́ў у моры, а ўве́сь народ быў на зямлі ля мора.

И учил Он их в притчах многому и говорил им в учении Своем:
 
І навучаў іх шмат прыпо́весьцямі, і ў навуцы сваёй гаварыў ім:

слушайте, вот, вышел сеятель сеять.
 
Слухайце: вось вы́йшаў се́йбіт се́яць.

И было: когда он сеял, иное семя упало при дороге, и прилетели птицы и поклевали его.
 
І сталася, як се́яў, што іншае ўпала пры дарозе, і наляце́лі птушкі нябе́сныя ды падзёўбалі тое;

И другое упало на камень, где у него немного было земли, и тотчас взошло, ибо земля у него не была глубока;
 
іншае ўпала на каме́нны грунт, дзе́ мала было зямлі, і хутка ўзыйшло, бо зямля была няглыбокая;

и когда взошло солнце, было опалено и, не имея корня, засохло.
 
калі-ж узыйшло сонца, завя́ла ды, ня ма́ючы караня́, засохла.

И другое упало в терние, и поднялось терние и заглушило его, и плода оно не дало.
 
Іншае ўпала між шыпшы́ньнікам, і шыпшыньнік вы́рас, і заглушы́ў яго, і яно не дало плёну;

И другие упали на землю добрую и давали плод, поднимаясь и возростая, и приносили по тридцати и по шестидесяти и по ста.
 
іншае ўпала на добрую зямлю і дало плён, што ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла іншае трыццаць, іншае шэсьцьдзесят, іншае сто.

И говорил им: кто имеет уши слышать, да слышит!
 
І сказаў ім: хто ма́е вушы чуць, няхай чуе.

И когда Он оказался один, стали спрашивать Его окружающие вместе с Двенадцатью о притчах.
 
Калі-ж Ён быў Сам, акружаўшыя Яго разам з дванаццацьма спыталіся ў Яго аб прыпо́весьці.

И говорил им: вам дана тайна Царства Божия, тем же внешним всё бывает в притчах,
 
І сказаў ім: вам да́дзена ве́даць тайны царства Божага, а тым вонках усё стае́цца ў прыповесьцях,

чтобы они глазами глядели и не увидели, и слухом слышали и не уразумели, чтобы не обратились они, и не было прощено им.
 
каб, гле́дзячы вачы́ма, глядзе́лі й ня бачылі; слу́хаючы, чулі й не разуме́лі; каб не навярнуліся, ды каб ня былі дарава́ны ім грахі іхнія.

И говорит им: не постигаете этой притчи? Как же вы поймете все притчи?
 
І кажа ім: не разуме́еце гэтае прыпо́весьці? Як жа вам зразуме́ць усе́ прыпо́весьці?

Сеятель сеет слово.
 
Се́йбіт слова се́е.

И вот те, что при дороге, где сеется слово: когда они услышат, тотчас приходит сатана и уносит слово, посеянное в них.
 
Вось жа тыя, што ля дарогі, дзе́ се́ецца слова, як толькі пачуюць яго, дык ураз жа сатана́ й вырывае слова, пасе́янае ў сэрцах іх.

А вот подобным же образом и те, что сеются на камне: они, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,
 
Таксама й тыя, што пасе́яны на камянíстым ме́сцы, якія, ле́дзь пачуюць слова, зараз з ра́дасьцю прыймаюць яго,

но не имеют корня в себе и держатся короткое время; потом с наступлением скорби или гонения за слово, тотчас соблазняются.
 
ды ня маюць у сабе́ караня́, дык дачэсныя: як толькі прыйдзе у́ціск ці перасьле́даваньне за слова, зараз спакуша́юцца.

И вот другие, те, что сеются в тернии: это — услышавшие слово,
 
І тыя, што ў шыпшы́ньніку пасе́яны, гэта тыя, што чуюць слова,

и заботы века и обольщение богатства и прочие вожделения, входя, заглушают слово, и оно делается бесплодным.
 
але ў якіх турботы гэтага ве́ку, прына́да багацьця ды іншыя пажаданьні, увахо́дзячы ў іх, глу́шаць слова, і яно стае́цца бясплодным.

А вот и те, что на земле доброй посеяны: они слышат слово и принимают и дают плод по тридцати и по шестидесяти и по ста.
 
І што пасе́яна на добрай зямлі, гэта тыя, якія слу́хаюць слова і прыймаюць яго, і даюць плен: адзін у трыццаць, другі ў шэсьцьдзесят, іншы ў сто разоў.

И говорил им: разве для того приносится светильник, чтобы поставить его под сосуд или под кровать? Не для того ли, чтобы поставить его на подсвечник?
 
І сказаў Ім: ці на тое прыносіцца сьвятло́, каб паставіць яго пад пасу́дзіну ці пад ложак, а не на тое, каб паставіць яго на сьве́тачу?

Ведь, если что скрыто, то лишь для того, чтобы быть обнаруженным, и сокровенным оно стало только для того, чтобы выйти наружу.
 
Бо няма нічога тайнага, каб не зрабілася яўным: бо ня сталася дзеля ўкрываньня, а каб вы́явілася.

Если кто имеет уши слышать, да слышит.
 
Калі хто ма́е вушы чуць, няхай чуе.

И говорил им: замечайте, что слышите: какою мерой мерите, такою будут мерить вам, и будет прибавлено вам.
 
І сказаў ім: заўважа́йце, што чуеце: якою ме́раю ме́раеце, гэткаю й вам адме́рана будзе і дададзена будзе вам, што слухаеце.

Ибо кто имеет, тому будет дано, и кто не имеет, у того будет взято и то, что имеет.
 
Бо хто ма́е, таму будзе да́дзена, а хто ня ма́е, у таго ады́мецца й тое, што ма́е.

И говорил: таково Царство Божие: оно подобно человеку, который бросит семя в землю,
 
І сказаў: гэтак ёсьць царства Божае, як калі чалаве́к кíдае зе́рне ў зямлю,

и спит и встает, ночью и днем, а семя всходит и тянется вверх, он сам не знает как;
 
і сьпіць, і ўстае́ ўначы і ўдзе́нь, і насе́ньне ўзыходзіць і расьце́, што ён ня ве́дае;

земля сама собой дает плод: сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе;
 
бо зямля́ сама́ сабою родзіць сьпярша рунь, пасьля колас, пасьля зе́рне ў коласе.

когда же созреет плод, он тотчас посылает серп, потому что настала жатва.
 
Калі-ж дасьпява́е плён, ураз жа шле́ць се́рп, бо надыйшло жніво́.

И говорил: каким подобием выразить нам Царство Божие? Или в какой притче представить его?
 
І сказаў: да чаго падобна царства Божае? Ці якою прыпо́весьцю вы́кажам яго?

Подобием зерна горчичного. Когда его посеют в землю, оно, самое маленькое из всех семян на земле,
 
Яно як зе́рне гарчы́чнае, якое, калі се́ецца ў зямлю, дык ёсьць ме́ншае за ўсе́ зярнаты на зямлі,

поднимается и становится больше всех овощей и пускает большие ветви, так что птицы небесные могут вить гнёзда под тенью его.
 
а калі пасе́яна, узыходзіць і робіцца большым за ўсе́ расьлíны і пускае такія вялікія галіны, што пад це́нем яго могуць хава́цца пта́хі нябе́сныя.

И такими многими притчами Он говорил им, насколько они могли слышать.
 
І многімі гэткімі прыпо́весьцямі казаў ім слова, колькі яны маглі слухаць;

Без притчи же им не говорил, но ученикам Своим отдельно от других объяснял всё.
 
бяз прыпо́весьці-ж не́ гавары́ў нічога, а вучням насамо́це тлумачыў усё.

И говорит им в тот день, когда вечер настал: переправимся на ту сторону.
 
Уве́чары таго-ж дня сказаў ім: пераплыве́м на той бок.

И они, оставив народ, берут Его с собой, как Он был в лодке; и другие лодки были с Ним.
 
І яны, адправіўшы народ, узялí Яго з сабою, як быў у чаўне́, бо з Ім былі і другія чаўны́.

И поднимается сильный вихрь; и волны били в лодку, так что лодка уже наполнялась водой.
 
І ўзьнялася вялікая бу́ра; хва́лі білі ў чо́вен так крэпка, што ўжо пачаў напаўняцца вадою.

А Он спал на корме на изголовье. И будят Его и говорят Ему: Учитель, Тебе всё равно, что мы погибаем?
 
А Ён спаў на карме́ на падушцы. Яго будзяць ды кажуць да Яго: Вучыцель! Няўжо-ж Цябе́ ня ру́піць, што мы гінем?

И проснувшись. Он возбранил ветру и сказал морю: молчи, стихни. И прекратился ветер, и настала тишина великая.
 
І, падыймаючыся, забараніў ве́тру і кажа да мора: змоўкні, пакінь! І ве́цер заціх, і настала вялікая ціша.

И сказал им: что вы так боязливы? Как у вас нет веры?
 
І кажа ім: чаму вы гэткія палахлíвыя? як гэта ў вас няма́ ве́ры?

И они устрашились страхом великим и говорили друг другу: кто же Он, что и ветер и море повинуются Ему?
 
І спалохаліся вялікім страхам ды гаварылі між сабою: Хто гэта, што й ве́цер і мора слу́хаюцца загаду Яго?

Примечания:

 
 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
15 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «сатана́» на → «шатан».
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.