От Марка 4 глава

Евангелие от Марка святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Анатоля Клышкi

И снова начал Он учить у берега моря; и собирается к Нему толпа весьма многолюдная, так что Он, войдя в лодку, был на море, а вся толпа на земле у моря.

І Ён зноў пачаў вучыць каля мора; і сабраўся да Яго вялізны натоўп, так што Ён, увайшоўшы ў лодку на моры, сядзеў, а ўвесь натоўп быў на зямлі пры моры.

И учил Он их в притчах многому и говорил им в учении Своем:

І Ён вучыў іх многаму ў прыпавесцях і казаў ім у Сваёй навуцы:

слушайте, вот, вышел сеятель сеять.

Слухайце! Вось выйшаў сейбіт сеяць.

И было: когда он сеял, иное семя упало при дороге, и прилетели птицы и поклевали его.

І сталася, калі ён сеяў, адно зерне ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі і падзяўблі яго.

И другое упало на камень, где у него немного было земли, и тотчас взошло, ибо земля у него не была глубока;

А другое ўпала на скалісты грунт, дзе няшмат было зямлі, і адразу ўзышло, бо зямля была не глыбокая;

и когда взошло солнце, было опалено и, не имея корня, засохло.

і калі ўзышло сонца — прыпаліла яго і, таму што не мела кораня, засохла.

И другое упало в терние, и поднялось терние и заглушило его, и плода оно не дало.

А іншае ўпала ў церні, і ўзняліся церні і заглушылі яго, і плоду яно не дало.

И другие упали на землю добрую и давали плод, поднимаясь и возростая, и приносили по тридцати и по шестидесяти и по ста.

А іншыя ўпалі ў добрую зямлю і давалі плод, уздымаючыся і ўзрастаючы, і прыносіла адно — у трыццаць, і адно — у шэсцьдзесят, і адно — у сто разоў.

И говорил им: кто имеет уши слышать, да слышит!

І казаў ім: Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!

И когда Он оказался один, стали спрашивать Его окружающие вместе с Двенадцатью о притчах.

І калі Ён застаўся адзін, тыя, што былі вакол Яго разам з дванаццаццю, пыталіся ў Яго аб прыпавесцях.

И говорил им: вам дана тайна Царства Божия, тем же внешним всё бывает в притчах,

І казаў ім: Вам дадзена таямніца Царства Божага; тым жа, па-за вамі, усё паўстае ў прыпавесцях,

чтобы они глазами глядели и не увидели, и слухом слышали и не уразумели, чтобы не обратились они, и не было прощено им.

каб яны, гледзячы, бачылі і не ўгледзелі, і, слухаючы, чулі і не разумелі, каб не далучыліся яны, і было даравана ім9.

И говорит им: не постигаете этой притчи? Как же вы поймете все притчи?

І кажа ім: Не разумееце гэтай прыпавесці, а як зразумееце ўсе прыпавесці?

Сеятель сеет слово.

Сейбіт сее слова.

И вот те, что при дороге, где сеется слово: когда они услышат, тотчас приходит сатана и уносит слово, посеянное в них.

А вось тыя, што пры дарозе, дзе сеецца слова; і калі яны пачуюць, адразу прыходзіць сатана і забірае слова, пасеянае ў іх [сэрцах].

А вот подобным же образом и те, что сеются на камне: они, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,

І гэтак жа тыя, што сеюцца на скалістым грунце, — яны, калі пачуюць слова, адразу з радасцю прымаюць яго,

но не имеют корня в себе и держатся короткое время; потом с наступлением скорби или гонения за слово, тотчас соблазняются.

ды не маюць кораня ў сабе і дачасныя; пасля, калі падыходзіць уціск або ганенне за слова, адразу разуверваюцца.

И вот другие, те, что сеются в тернии: это — услышавшие слово,

А іншыя — гэта тыя, што сеюцца ў церні, гэта тыя, хто пачуў слова,

и заботы века и обольщение богатства и прочие вожделения, входя, заглушают слово, и оно делается бесплодным.

ды турботы веку і зман багацця ды жаданні чаго-небудзь іншага, уваходзячы, зусім заглушаюць слова, і яно робіцца бясплодным.

А вот и те, что на земле доброй посеяны: они слышат слово и принимают и дают плод по тридцати и по шестидесяти и по ста.

А вось тыя, пасеяныя на добрую зямлю: гэта тыя, што чуюць слова і прымаюць і даюць плод: адно — у трыццаць, і адно — у шэсцьдзесят, і адно — у сто разоў.

И говорил им: разве для того приносится светильник, чтобы поставить его под сосуд или под кровать? Не для того ли, чтобы поставить его на подсвечник?

І казаў ім: Хіба лямпа прыносіцца на тое, каб паставілі яе пад пасудзіну ці пад ложак? А ці не на тое, каб паставілі яе на падстаўку?

Ведь, если что скрыто, то лишь для того, чтобы быть обнаруженным, и сокровенным оно стало только для того, чтобы выйти наружу.

Бо няма нічога таемнага, каб не стала яўным, і нічога ўтоенага, каб не выйшла на яўнае.

Если кто имеет уши слышать, да слышит.

Калі хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе.

И говорил им: замечайте, что слышите: какою мерой мерите, такою будут мерить вам, и будет прибавлено вам.

І Ён казаў ім: Зважайце, што чуеце. Якою мераю вы мерыце, такою будзе адмерана вам і будзе дададзена вам, [хто слухае].

Ибо кто имеет, тому будет дано, и кто не имеет, у того будет взято и то, что имеет.

Бо хто мае, таму будзе дададзена, а хто не мае, і тое, што мае, будзе ўзята ад яго.

И говорил: таково Царство Божие: оно подобно человеку, который бросит семя в землю,

І Ён казаў: Так і Царства Божае: як чалавек, што кіне насенне ў зямлю,

и спит и встает, ночью и днем, а семя всходит и тянется вверх, он сам не знает как;

і спіць, і ўстае ўночы і ўдзень, а насенне прарастае і выцягваецца, як — ён не ведае.

земля сама собой дает плод: сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе;

[Бо] зямля сама сабою пладаносіць: спярша рунь, пасля колас, пасля поўнае зерне ў коласе.

когда же созреет плод, он тотчас посылает серп, потому что настала жатва.

Калі ж плод даспее, ён адразу пасылае серп, бо надышло жніво.

И говорил: каким подобием выразить нам Царство Божие? Или в какой притче представить его?

І Ён казаў: З чым параўнаем Царства Божае ці ў якім прыпадабненні выявім яго?

Подобием зерна горчичного. Когда его посеют в землю, оно, самое маленькое из всех семян на земле,

Яно як гарчычнае зерне, што, калі пасеяна ў зямлю, найдрабнейшае з усяго насення на зямлі,

поднимается и становится больше всех овощей и пускает большие ветви, так что птицы небесные могут вить гнёзда под тенью его.

а калі пасеяна, узыходзіць і робіцца большым за ўсю агародніну і пускае вялікія галіны, так што пад яго ценем могуць гняздзіцца птушкі нябесныя.

И такими многими притчами Он говорил им, насколько они могли слышать.

І такімі многімі прыпавесцямі казаў ім слова, наколькі яны маглі чуць;

Без притчи же им не говорил, но ученикам Своим отдельно от других объяснял всё.

а без прыпавесці не казаў ім, а Сваім вучням асобна ўсё растлумачваў.

И говорит им в тот день, когда вечер настал: переправимся на ту сторону.

І ў той самы дзень з надыходам вечара кажа ім: Пераедзьма на той бок.

И они, оставив народ, берут Его с собой, как Он был в лодке; и другие лодки были с Ним.

І яны, пакінуўшы натоўп, бяруць Яго з сабою, як быў у лодцы; і іншыя лодкі былі з Ім.

И поднимается сильный вихрь; и волны били в лодку, так что лодка уже наполнялась водой.

І ўзнімаецца моцны вецер-віхор, і хвалі білі ў лодку, так што ўжо напаўнялася лодка вадою.

А Он спал на корме на изголовье. И будят Его и говорят Ему: Учитель, Тебе всё равно, что мы погибаем?

А Ён быў на карме і спаў на падушцы. І будзяць Яго і кажуць Яму: Настаўніку, няўжо не турбуе Цябе, што мы гінем?

И проснувшись. Он возбранил ветру и сказал морю: молчи, стихни. И прекратился ветер, и настала тишина великая.

І, разбуджаны, Ён забараніў ветру і сказаў мору: Маўчы, суцішся! — І суняўся вецер і настала вялікая ціша.

И сказал им: что вы так боязливы? Как у вас нет веры?

І Ён сказаў ім: Што вы такія баязлівыя? Хіба яшчэ няма ў вас веры?

И они устрашились страхом великим и говорили друг другу: кто же Он, что и ветер и море повинуются Ему?

І яны настрашыліся страхам вялікім і казалі адзін аднаму: Хто ж тады Ён, што і вецер, і мора слухаюцца Яго?

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

12 9: У некат. рукап.: і былі дараваны ім грахі.

« 3 глава 5 глава »