По Иоанну 4 глава

Евангелие по Иоанну
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Когда Иисус узнал, что среди фарисеев распространилась молва, будто Он приобретает больше учеников и омывает больше народу, чем Иоанн

Калі ж даведаўся Ісус, што пачулі фарысеі, нібы Ісус бывае і хрысціць болей вучняў, чым Іаан, —

(хотя в действительности омывали его ученики, а не сам Иисус),

хоць не хрысціў Сам Ісус, а Яго вучні,

Он из Иудеи пошёл назад в Галилею.

то пакінуў Іудзею і адышоў зноў у Галілею.

Его путь лежал через Самарию.

І трэба было Яму праходзіць праз Самарыю.

Однажды Он подошел к самаритянскому городу Сихар, недалеко от участка земли, который Иаков дал своему сыну Иосифу.

Дык Ён прыходзіць у самарыйскі горад, што завецца Сіхар, побліз зямлі, якую даў Іякаў Іосіфу, свайму сыну;

Там был колодец Иакова. Иисус, утомленный дорогой, присел у колодца. Было около шести часов.

там жа быў калодзеж Іякава. Дык Ісус, здарожыўшыся, сядзеў так ля калодзежа; было каля шасці гадзін11.

Тут приходит самаритянка зачерпнуть воды. Иисус попросил: — Дай мне воды.

Прыходзіць жанчына з Самарыі зачэрпнуць вады. Ісус кажа ёй: Дай Мне піць.

А учеников с Ним не было, так как они пошли в город купить еды.

Бо Яго вучні адлучыліся ў горад купіць яды.

Самаритянка удивилась: — Ты, еврей, просишь воды у меня, самаритянки? (Евреи не общались с самаритянами.)

Дык жанчына, самаранка, кажа Яму: Як Ты, будучы іудзеем, просіш піць у мяне, самаранкі? Бо іудзеі не водзяцца з самаранамі.

Иисус ответил: — Если бы ты знала, чем может Бог одарить и Кто просит у тебя воды, ты бы сама просила Его об этом и Он дал бы тебе живой воды.

У адказ Ісус сказаў ёй: Калі б ты ведала дар Божы і Хто кажа табе: «Дай Мне піць», ты б прасіла ў Яго, і Ён даў бы табе жывую ваду.

Она спросила: — Господин, тебе нечем зачерпнуть, а колодец глубок. Откуда у тебя живая вода?

Жанчына кажа Яму: Гаспадару, у Цябе і вядра няма, а студня глыбокая, — адкуль жа ў Цябе жывая вада?

Неужели Ты превосходишь нашего отца Иакова, давшего нам этот колодец? Он сам из него пил, а также его дети и скот.

Хіба Ты большы за нашага бацьку Іякава, які даў нам гэтую студню і сам з яе піў, і яго сыны, і яго жывёла?

Иисус ответил: — К пьющему эту воду снова вернется жажда.

У адказ Ісус сказаў ёй: Кожны, хто п’е гэтую ваду, зноў захоча піць;

А пьющий ту воду, что дам ему Я, никогда не узнает жажды, но вода, которую Я дам, станет в нём источником воды, рождающей вечную жизнь.

хто ж пап’е вады, якой Я дам яму, не запрагне навекі, а вада, якую дам яму, зробіцца ў ім крыніцаю вады, што цячэ ў вечнае жыццё.

Женщина говорит: — Дай мне такой воды, чтобы мне не испытывать жажды и не приходить сюда черпать воду!

Жанчына кажа Яму: Гаспадару, дай мне гэтай вады, каб я смагі не мела і не прыходзіла сюды чэрпаць.

Иисус сказал: — Пойди позови мужа и приходи.

Ён кажа ёй: Ідзі, пакліч свайго мужа і прыходзь сюды.

Женщина ответила: — Я не замужем. Иисус сказал: — Верно ты говоришь, что ты не замужем.

У адказ жанчына сказала Яму: Няма ў мяне мужа. — Кажа ёй Ісус: Добра ты сказала: «Няма ў мяне мужа»,

Ты ведь уже пять раз была замужем и твой нынешний сожитель тебе не муж. Ты сказала правду.

бо пяць мужчын мела і цяпер каторага маеш, не муж табе; ты гэта праўдзіва сказала.

Женщина ответила: — Господин мой, я вижу, что Ты — пророк.

Жанчына кажа Яму: Гаспадару, бачу, што Ты прарок.

Наши предки поклонялись Богу на этой горе, а вы говорите, что поклоняться Ему нужно в Иерусалиме.

Нашы бацькі на гэтай гары пакланяліся, а вы кажаце, што ў Іерусаліме ёсць месца, дзе належыць пакланяцца.

Иисус сказал ей: — Поверь мне, близится и пришел уже час, когда не на этой горе и не в Иерусалиме вы будете поклоняться Отцу.

Ісус кажа ёй: Вер Мне, жанчына, што надыходзіць гадзіна, калі ні на гэтай гары і ні ў Іерусаліме будзеце пакланяцца Бацьку.

Вы не знаете, чему поклоняетесь, а мы знаем, потому что спасение — от евреев.

Вы пакланяецеся таму, чаго не ведаеце; мы пакланяемся таму, што ведаем, бо збавенне — ад іудзеяў.

Но близится и пришел уже час, когда истинные почитатели Отца будут поклоняться Ему в духе и истине. Таких почитателей и ищет Себе Отец.

Але надыходзіць гадзіна, і цяпер яна ёсць, калі праўдзівыя паклоннікі будуць пакланяцца Бацьку ў духу і ў праўдзе; бо Бацька і шукае Сабе такіх паклоннікаў.

Бог есть Дух, и чтущие Его должны поклоняться Ему в духе и истине.

Бог ёсць Дух, і тыя, што Яму пакланяюцца, павінны пакланяцца ў духу і ў праўдзе.

Женщина сказала: — Я знаю, что должен придти Мешиха, или, как говорят, Помазанник. А когда придет, Он нам всё объяснит.

Жанчына кажа Яму: Я ведаю, што прыйдзе Месія, які завецца Хрыстос; калі Ён прыйдзе, то абвесціць нам усё.

Иисус ответил: — Ты с Ним говоришь: это Я и есть.

Ісус кажа ёй: Гэта Я, што гавару з табою.

В это время вернулись ученики и, увидев, что Он беседует с женщиной, удивились. Однако никто из них не спросил: «Что Тебе от нее нужно?» или «О чём Ты с ней разговариваешь?»

І тут прыйшлі Яго вучні і дзівіліся, што Ён размаўляе з жанчынаю; ніхто, аднак, не спытаўся: «Чаго ты хочаш?» ці «Чаму з ёй размаўляеш?»

А женщина, оставив кувшин, пошла в город и позвала людей:

Тады жанчына пакінула сваю пасудзіну і пайшла ў горад і кажа людзям:

— Пойдите посмотрите на Человека, Который рассказал мне всю мою жизнь. Не Помазанник ли Он?

Ідзіце, пабачце Чалавека, Які сказаў мне ўсё, што я зрабіла. Ці не Хрыстос Ён?

Они, выйдя из города, отправились к Нему.

Яны выйшлі з горада і пайшлі да Яго.

Тем временем ученики упрашивали Его: — Рабби, поешь.

Тым часам вучні прасілі Яго, кажучы: Равві, еш!

Но Он сказал: — У Меня есть пища, о которой вы не знаете.

Ён жа сказаў ім: Я маю ежу, каб паесці, якой вы не ведаеце.

Ученики стали переговариваться: «Может быть, кто-то принес Ему поесть?»

Дык вучні казалі адзін аднаму: Ці не прынёс Яму хто-небудзь паесці?

А Иисус сказал: — Моя пища — в том, чтобы исполнить волю Пославшего Меня и завершить Его дело.

Ісус кажа ім: Спажыва Мая — выканаць волю Таго, Хто паслаў Мяне, і справу Яго завяршыць.

Вот вы говорите: «Еще четыре месяца, а уж потом будет жатва». Но Я говорю вам: поднимите глаза и посмотрите на поля — они побелели и готовы для жатвы.

Ці не вы кажаце: Яшчэ чатыры месяцы, і надыдзе жніво? Вось, кажу вам: узніміце свае вочы і гляньце на нівы, бо запалавелі яны для жніва.

Жнец получает плату и собирает урожай для вечной жизни, так что и сеятель порадуется со жнецом.

[І] хто жне, той атрымлівае плату і збірае плён у вечнае жыццё, каб разам цешыліся хто сее і хто жне.

Выходит как в поговорке: один сеет — другой жнёт.

Бо ў гэтым праўдзівае выслоўе: «Адзін сее, а другі жне».

Я жать вас послал там, где вы не трудились. Трудились другие, а вы пришли за урожаем.

Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі; іншыя працавалі, а вы ў іх працу ўвайшлі.

Многие самаритяне из того города поверили в Него по свидетельству женщины, утверждавшей: «Он рассказал мне всю мою жизнь».

І шмат хто з самаранаў з таго горада ўверавалі ў Яго праз слова жанчыны, што сведчыла: «Ён сказаў мне ўсё, што я зрабіла».

Придя к Иисусу, самаритяне Его просили побыть у них, и Он там пробыл два дня.

Пасля калі самаране прыйшлі да Яго, то прасілі Яго застацца ў іх; і Ён заставаўся там два дні.

Послушав Его, ещё больше людей поверило.

І яшчэ больш народу ўверавала праз Яго слова.

Они говорили женщине: — Мы верим уже не с твоих слов, но потому что сами услышали и знаем теперь, что Он — поистине Спаситель мира!

А жанчыне яны казалі: Ужо не праз тваё расказванне веруем, бо самі пачулі і ведаем, што Ён сапраўды Збаўца свету [Хрыстос].

Два дня спустя Иисус ушел оттуда и продолжил путь в Галилею,

А праз два дні Ён выйшаў адтуль [і пайшіў] у Галілею.

(Сам Иисус говорил, что пророка не ценят на родине!)

Бо Ісус Сам засведчыў, што прарок у сваёй бацькаўшчыне пашаны не мае.

Галилеяне приняли Его радушно, так как они ходили в Иерусалим на праздник и видели всё, что Он сделал во время праздника.

Калі ж Ён прыйшоў у Галілею, галілеяне прынялі Яго, пабачыўшы ўсё, што зрабіў Ён у Іерусаліме на свяце, бо і самі яны хадзілі на свята.

Он снова пришел в галилейскую Кану, где незадолго до этого сделал воду вином. В Кфар-Нахуме жил один царский чиновник и у него был болен сын.

Тады Ён12 зноў прыйшоў у Кану Галілейскую, дзе ператварыў ваду ў віно. І быў адзін прыдворны, у якога ў Капернауме быў хворы сын.

Услышав, что в Галилею пришел из Иудеи Иисус, он разыскал Его и просил придти к ним и исцелить сына, находящегося при смерти.

Ён, пачуўшы, што Ісус прыйшоў з Іудзеі ў Галілею, пайшоў да Яго і прасіў, каб Ён прыйшоў і вылечыў яго сына, бо той быў пры смерці.

Иисус сказал: — Вы не поверите, если знаков и чудес не увидите!

Тады Ісус сказаў яму: Калі знакаў і цудаў не ўбачыце, не ўверуеце.

Чиновник взмолился: — Господин мой, пойдем со мной, пока не умер ребенок!

Прыдворны кажа яму: Госпадзе, прыйдзі, пакуль яшчэ не памерла маё дзіця.

Иисус ответил: — Иди, твой сын жив. Тот, поверив словам Иисуса, ушел.

Ісус кажа яму: Ідзі, твой сын жыве. — Паверыў чалавек слову, што сказаў яму Ісус, і пайшоў.

На пути домой его встретили слуги и сообщили, что мальчик жив.

І калі яшчэ ён быў у дарозе, яго слугі сустрэлі яго і сказалі, што яго хлопчык жыве.

Он спросил: — В котором часу ему стало лучше? Слуги ответили: — Жар прошел у него вчера, в семь часов.

Дык ён спытаўся ў іх пра гадзіну, калі яму палягчэла. Тады яны сказалі яму: Учора ў сем гадзін адпусціла яго гарачка.

Тогда отец понял, что это произошло в то самое время, когда Иисус ему сказал: «Твой сын жив!» — и сам поверил и вся его семья.

Зразумеў тады бацька, што гэта было ў тую гадзіну, калі сказаў яму Ісус: «Твой сын жыве»; і ўвераваў сам і ўвесь яго дом.

Этот, уже второй, знак Иисус сотворил, когда вернулся из Иудеи в Галилею.

Гэта ўжо другі знак зрабіў Ісус, прыйшоўшы з Іудзеі ў Галілею.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

6 11: Г. зн. Каля дванаццаці гадзін, пад полудзень.

46 12: У некат. рукап.: Ісус.

« 3 глава 5 глава »