По Иоанну 4 глава

Евангелие по Иоанну
Открытый перевод → Пераклад праваслаўнай царквы

 
 

Когда Иисус узнал, что среди фарисеев распространилась молва, будто Он приобретает больше учеников и омывает больше народу, чем Иоанн
 
Калі ж даве́даўся Іісус, што пачулі фарысеі пра тое, што Іісус больш вучняў набыва́е і хры́сціць, чым Іаан, —

(хотя в действительности омывали его ученики, а не сам Иисус),
 
хоць Сам Іісус не хрысцíў, а вучні Яго, —

Он из Иудеи пошёл назад в Галилею.
 
пакінуў Ён Іудзею і пайшоў зноў у Галіле́ю.

Его путь лежал через Самарию.
 
А трэба было́ Яму прахо́дзіць праз Самары́ю.

Однажды Он подошел к самаритянскому городу Сихар, недалеко от участка земли, который Иаков дал своему сыну Иосифу.
 
Вось, прыхо́дзіць Ён у горад Самары́йскі пад назвай Сіха́р, паблíзу зямлí, якую даў Іакаў Іосіфу, сыну свайму;

Там был колодец Иакова. Иисус, утомленный дорогой, присел у колодца. Было около шести часов.
 
і быў там кало́дзеж Іакава. Іісус, стамíўшыся ад дарогі, сеў ля кало́дзежа; было́ каля шостай гадзíны.

Тут приходит самаритянка зачерпнуть воды. Иисус попросил: — Дай мне воды.
 
Прыхо́дзіць жанчына з Самары́і набраць вады. Кажа ёй Іісус: дай Мне піць.

А учеников с Ним не было, так как они пошли в город купить еды.
 
Бо вучні Яго адышлí ў горад, каб купíць ежы.

Самаритянка удивилась: — Ты, еврей, просишь воды у меня, самаритянки? (Евреи не общались с самаритянами.)
 
Кажа Яму жанчына Самара́нка: я́к Ты, Іудзей, просіш піць у мяне, жанчыны Самара́нскай? бо Іудзеі ж не маюць зно́сін з Самара́намі.

Иисус ответил: — Если бы ты знала, чем может Бог одарить и Кто просит у тебя воды, ты бы сама просила Его об этом и Он дал бы тебе живой воды.
 
У адказ Іісус сказаў ёй: калі б ты ведала дар Божы, і Хто Той, што кажа табе: «дай мне піць», то ты сама прасіла б у Яго, і Ён даў бы табе ваду́ жыву́ю.

Она спросила: — Господин, тебе нечем зачерпнуть, а колодец глубок. Откуда у тебя живая вода?
 
Кажа Яму жанчына: Гаспадар! у Цябе і зачарпну́ць няма чым, а кало́дзеж глыбо́кі; адкуль жа ў Цябе вада жыва́я?

Неужели Ты превосходишь нашего отца Иакова, давшего нам этот колодец? Он сам из него пил, а также его дети и скот.
 
хіба́ Ты большы за айца нашага Іакава, які даў нам гэты кало́дзеж і сам з яго піў, і сыны́ яго, і ста́так яго?

Иисус ответил: — К пьющему эту воду снова вернется жажда.
 
У адказ Іісус сказаў ёй: кожны, хто п’е гэтую ваду, будзе адчува́ць пра́гу зноў;

А пьющий ту воду, что дам ему Я, никогда не узнает жажды, но вода, которую Я дам, станет в нём источником воды, рождающей вечную жизнь.
 
а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, не сасма́гне ніколі; але вада, якую Я дам яму, стане ў ім крынíцаю вады, што цячэ́ ў жыццё вечнае.

Женщина говорит: — Дай мне такой воды, чтобы мне не испытывать жажды и не приходить сюда черпать воду!
 
Кажа Яму жанчына: Гаспадар! дай мне гэтай вады, каб мне не мець сма́гі і не прыхо́дзіць сюды́ чэ́рпаць.

Иисус сказал: — Пойди позови мужа и приходи.
 
Кажа ёй Іісус: ідзі, пакліч мужа свайго і прыхо́дзь сюды.

Женщина ответила: — Я не замужем. Иисус сказал: — Верно ты говоришь, что ты не замужем.
 
У адказ жанчына сказала Яму: у мяне няма мужа. Кажа ёй Іісус: добра ты сказала, што ў цябе мужа няма;

Ты ведь уже пять раз была замужем и твой нынешний сожитель тебе не муж. Ты сказала правду.
 
бо пяць мужоў у цябе было́, і той, якога цяпер маеш, не муж табе; гэта праўдзіва сказала ты.

Женщина ответила: — Господин мой, я вижу, что Ты — пророк.
 
Кажа Яму жанчына: Гаспадар! бачу, што Ты прарок;

Наши предки поклонялись Богу на этой горе, а вы говорите, что поклоняться Ему нужно в Иерусалиме.
 
айцы нашы на гары́ гэтай пакланя́ліся, а вы ка́жаце, што ў Іерусаліме тое месца, дзе нале́жыць пакланя́цца.

Иисус сказал ей: — Поверь мне, близится и пришел уже час, когда не на этой горе и не в Иерусалиме вы будете поклоняться Отцу.
 
Кажа ёй Іісус: жанчына, павер Мне, што настае́ час, калі не на гары́ гэтай і не ў Іерусаліме будзеце пакланя́цца Айцу;

Вы не знаете, чему поклоняетесь, а мы знаем, потому что спасение — от евреев.
 
вы пакланя́ецеся таму, чаго не ведаеце; мы пакланя́емся таму, што ведаем, бо спасе́нне ад Іудзеяў;

Но близится и пришел уже час, когда истинные почитатели Отца будут поклоняться Ему в духе и истине. Таких почитателей и ищет Себе Отец.
 
але настае́ час, ды і цяпер ёсць, калі íсцінныя пакло́ннікі будуць пакланя́цца Айцу ў ду́ху і ісціне, бо такіх пакло́ннікаў Айцец і шукае Сабе;

Бог есть Дух, и чтущие Его должны поклоняться Ему в духе и истине.
 
Бог ёсць дух, і тыя, што пакланя́юцца Яму, павінны пакланя́цца ў ду́ху і ісціне.

Женщина сказала: — Я знаю, что должен придти Мешиха, или, как говорят, Помазанник. А когда придет, Он нам всё объяснит.
 
Кажа Яму жанчына: ведаю, што пры́йдзе Месíя, Якога называ́юць Хрыстос; калі Ён пры́йдзе, то абве́сціць нам усё.

Иисус ответил: — Ты с Ним говоришь: это Я и есть.
 
Кажа ёй Іісус: гэта Я, што размаўляю з табою.

В это время вернулись ученики и, увидев, что Он беседует с женщиной, удивились. Однако никто из них не спросил: «Что Тебе от нее нужно?» или «О чём Ты с ней разговариваешь?»
 
У гэты час прыйшлí вучні Яго і здзівíліся, што Ён размаўля́е з жанчынаю, але ні адзін не сказаў: што Табе трэба? ці: пра што Ты размаўля́еш з ёю?

А женщина, оставив кувшин, пошла в город и позвала людей:
 
Пакíнула тады жанчына сваю пасу́дзіну для вады і пайшла ў горад, і кажа лю́дзям:

— Пойдите посмотрите на Человека, Который рассказал мне всю мою жизнь. Не Помазанник ли Он?
 
ідзіце і паба́чце Чалавека, Які сказаў мне пра ўсё, што я зрабіла: ці не Хрыстос Ён?

Они, выйдя из города, отправились к Нему.
 
Яны выйшлі з горада і пайшлі да Яго.

Тем временем ученики упрашивали Его: — Рабби, поешь.
 
Між тым прасілі Яго вучні, ка́жучы: Раввí! еж.

Но Он сказал: — У Меня есть пища, о которой вы не знаете.
 
Ён жа сказаў ім: у Мяне ёсць ежа, каб есці, якой вы не ведаеце.

Ученики стали переговариваться: «Может быть, кто-то принес Ему поесть?»
 
Тады вучні гаварылі паміж сабою: хіба́ нехта прынёс Яму есці?

А Иисус сказал: — Моя пища — в том, чтобы исполнить волю Пославшего Меня и завершить Его дело.
 
Кажа ім Іісус: Мая ежа — тое, каб здзяйсня́ць волю Таго, Хто паслаў Мяне і завяршы́ць справу Яго.

Вот вы говорите: «Еще четыре месяца, а уж потом будет жатва». Но Я говорю вам: поднимите глаза и посмотрите на поля — они побелели и готовы для жатвы.
 
Ці не ка́жаце вы, што яшчэ чатыры месяцы, і наста́не жніво́? Дык вось, кажу вам: узвядзíце вочы вашы і паглядзíце на нíвы, як яны ўжо пабяле́лі для жніва́;

Жнец получает плату и собирает урожай для вечной жизни, так что и сеятель порадуется со жнецом.
 
і хто жне, той атры́млівае ўзнагароду і збірае плён у жыццё вечнае, каб і той, хто сее, і той, хто жне, разам радаваліся;

Выходит как в поговорке: один сеет — другой жнёт.
 
бо тут апра́ўдваецца высло́ўе: адзін сее, а другі жне;

Я жать вас послал там, где вы не трудились. Трудились другие, а вы пришли за урожаем.
 
Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі: іншыя працавалі, а вы ўвайшлі ў працу іх.

Многие самаритяне из того города поверили в Него по свидетельству женщины, утверждавшей: «Он рассказал мне всю мою жизнь».
 
З горада таго многія Самара́не ўве́равалі ў Яго па слову жанчыны, якая све́дчыла: Ён сказаў мне пра ўсё, што я зрабіла.

Придя к Иисусу, самаритяне Его просили побыть у них, и Он там пробыл два дня.
 
Таму, калі прыйшлі да Яго Самара́не, то прасілі Яго пабы́ць у іх, і Ён прабы́ў там два дні,

Послушав Его, ещё больше людей поверило.
 
і намнога больш людзей уве́равалі па слову Яго;

Они говорили женщине: — Мы верим уже не с твоих слов, но потому что сами услышали и знаем теперь, что Он — поистине Спаситель мира!
 
а жанчыне казалі: ужо не па твайму апавяда́нню веруем, бо самі чулі і ведаем, што гэта сапраўды́ Спасіцель свету, Хрыстос.

Два дня спустя Иисус ушел оттуда и продолжил путь в Галилею,
 
А праз два дні Ён адышоў адтуль і пайшоў у Галіле́ю;

(Сам Иисус говорил, что пророка не ценят на родине!)
 
бо Сам Іісус сведчыў, што прарок на сваёй бацькаўшчыне паша́ны не ма́е.

Галилеяне приняли Его радушно, так как они ходили в Иерусалим на праздник и видели всё, что Он сделал во время праздника.
 
Калі ж Ён прыйшоў у Галіле́ю, то Галіле́яне прынялí Яго, бачыўшы ўсё, што зрабіў Ён у Іерусаліме на свята; бо і яны хадзілі на свята.

Он снова пришел в галилейскую Кану, где незадолго до этого сделал воду вином. В Кфар-Нахуме жил один царский чиновник и у него был болен сын.
 
Дык вось, прыйшоў зноў Іісус у Ка́ну Галіле́йскую, дзе ператвары́ў ваду ў віно. І быў адзін царадво́рац, сын якога быў хворы ў Капернау́ме.

Услышав, что в Галилею пришел из Иудеи Иисус, он разыскал Его и просил придти к ним и исцелить сына, находящегося при смерти.
 
Ён, пачуўшы, што Іісус прыйшоў з Іудзеі ў Галіле́ю, пайшоў да Яго і прасіў Яго прыйсці і ацалíць сына яго, бо той быў пры смерці.

Иисус сказал: — Вы не поверите, если знаков и чудес не увидите!
 
І сказаў яму Іісус: калі знаме́нняў і цудаў не ўбачыце, вы не ўверуеце.

Чиновник взмолился: — Господин мой, пойдем со мной, пока не умер ребенок!
 
Кажа Яму царадво́рац: Госпадзі! прыйдзí, пакуль не паме́рла дзіця́ маё.

Иисус ответил: — Иди, твой сын жив. Тот, поверив словам Иисуса, ушел.
 
Іісус кажа яму: ідзі, сын твой жывы́. І паверыў чалавек слову, якое сказаў яму Іісус, і пайшоў.

На пути домой его встретили слуги и сообщили, что мальчик жив.
 
І ўжо калі ён ішоў, рабы яго сустрэлі яго і абве́сцілі: сын твой жывы́.

Он спросил: — В котором часу ему стало лучше? Слуги ответили: — Жар прошел у него вчера, в семь часов.
 
Тады ён спытаўся ў іх, у каторай гадзíне стала яму лягчэ́й; і сказалі яму: учора ў сем гадзíн гара́чка пакíнула яго.

Тогда отец понял, что это произошло в то самое время, когда Иисус ему сказал: «Твой сын жив!» — и сам поверил и вся его семья.
 
Зразуме́ў тады бацька, што гэта было́ ў тую гадзíну, калі Іісус сказаў яму: ідзі, сын твой жывы́. І ўвераваў сам і ўвесь дом яго.

Этот, уже второй, знак Иисус сотворил, когда вернулся из Иудеи в Галилею.
 
Гэта ўжо другі цуд сатвары́ў Іісус, прыйшо́ўшы з Іудзеі ў Галіле́ю.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.