Деяния 7 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад Сабілы і Малахава

Первосвященник же сказал: — Так ли это?

І сказаў архірэй: ці ж гэта так?

Но он сказал: — Братья и отцы! Послушайте. Бог славы явился нашему отцу Аврааму в Месопотамии, прежде его переселения в Харран,

А ён сказаў: мужчыны, браты і ба́цькі, паслухайце! Бог славы зьявіўся ба́цьку нашаму Абрагаму, калі той быў у Месапатаме перш чым ён асеў у Харране,

и сказал ему: «Выйди из твоей земли и твоего родства, и пойди в землю, которую покажу тебе».

і сказаў яму: выйдзі зь зямлі тваёй і ад родзічаў тваіх, і ідзі ў зямлю, якую табе пакажу.

Тогда он вышел из земли Халдеев и поселился в Харране; а оттуда, после смерти его отца, переселил его в землю, в которой вы теперь живете.

Тады выйшаўшы зь зямлі хальдэяў, асеў у Харране; і адтуль, пасьля сьмерці ба́цькі ягонага перасяліў яго ў зямлю гэтую, у якой вы зараз жывяце́.

И не дал ему на ней наследства ни на стопу ноги, а пообещал дать её во владение ему и его потомству, после него, обещал когда у него ещё не было детей.

І ня даў яму на ёй спадчыны ні на ступак нагі, але абяцаў яму даць яе ў вало́даньне, і семені ягонаму пасьля яго, калі ён ня меў (яшчэ) дзіцяці.

И Бог сказал: «Его потомки будут пришельцами в чужой земле и будут их порабощать и угнетать четыреста лет,

І сказаў Бог так, што семя ягонае будзе прыхаджанам у зямлі чужой, і зробяць яго рабом і будуць прыгнятаць чатырыста гадоў.

и народ, у которого они будут в рабстве, Я буду судить», — сказал Бог, — «и после этого они выйдут и будут служить Мне на этой земле».

І народ, якім (яны) будуць прыгнечаны, Я буду судзіць, сказаў Бог, — і пасьля гэтага (яны) выйдуць і будуць служыць Мне на гэтым мейсцы.

И дал ему завет обрезания. И так родил он Исаака и обрезал его в день восьмой; и Исаак — Иакова, и Иаков — двенадцать патриархов.

І даў яму запавет абразаньня. І гэтак спарадзіў (ён) Ісака і абрэзаў яго на восьмы дзень; а Ісак (спарадзіў) Якуба, а Якуб дванаццаць патрыярхаў.

И патриархи, из зависти, продали Иосифа в Египет, и Бог был с ним,

А патрыярхі з зайздрасьці прадалі Язэпа ў Ягіпет, але Бог быў зь ім,

и избавил его от всех его скорбей, и дал ему благодать и мудрость пред фараоном, царем Египта, и поставил его управителем над Египтом и над всем домом фараона.

і выратаваў яго з усіх бедаў ягоных, і даў яму дабразычлівасьць і мудрасьць перад хвараонам, валадаром Ягіпту, і (той) паставіў яго начальнікам над Ягіптам дый над усім домам сваім.

И пришел голод и великое бедствие на весь Египет и Ханаан, и отцы наши не находили пропитания.

І прыйшоў голад і туга вялікая на ўсю зямлю Ягіпту ды Ханаану, і ба́цькі нашыя ня знаходзілі, чым пракарміцца.

Иакова же, услышав, что в Египте есть хлеб, послал туда наших отцов в первый раз.

Якуб жа пачуўшы, што ёсьць збожжа ў Ягіпце, паслаў спачатку ба́цькаў нашых,

А во второй раз Иосиф открылся своим братьям, и фараону стал известен род Иосифа.

а ў другі раз Язэп адкрыўся братом сваім, і вядомы стаў хвараону род Язэпавы.

Иосиф, послав, призвал Иакова, своего отца и всю свою родню, семьдесят пять человек.

Язэп паслаўшы паклікаў бацьку свайго Якуба і ўсю радзіну сваю, семдзясят пяць ду́шаў.

Иаков сошёл в Египет. И умер сам и отцы наши,

І Якуб перабраўся ў Ягіпет і памёр сам і ба́цькі нашыя;

и был и перенесены в Сихем и положены в гробницу, которую Авраам купил за серебро у сынов Еммора в Сихеме.

і перанесены былі ў Сіхем і пакладзены ў магілу, якую купіў Абрагам за цану серабра ў сыноў Ямо́ра Сіхемавага.

А по мере того, как приближалось время обещания, о чём поклялся Бог Аврааму, народ в Египте вырастал и умножался,

А як набліжаўся час (збыцца) абяцаньню, якім кляўся Бог Абрагаму, народ разрастаўся і множыўся ў Ягіпце

пока не восстал иной царь, который не знал Иосифа.

пакуль ня прыйшоў другі валадар, які ня ведаў Язэпа;

Он, прибегнув к хитрости против нашего рода, делал зло отцам, заставляя выбрасывать младенцев, чтобы те не оставались в живых.

ён настроіўшыся супраць народу нашага, хітруючы ўціскаў ба́цькаў нашых прымушаючы выкідаць дзяцей іхных, каб ня выжывалі.

В это время родился Моисей и был прекрасен пред Богом. Его вскармливали три месяца в доме отца.

У гэты час быў народжаны Масей і быў (ён) заўгодны Богу; (і) быў ён тры месяцы ўзгадаваны ў доме бацькі свайго.

Его, брошенного, взяла к себе дочь фараона и воспитала его как своего сына.

А як выкінулі яго, узяла́ яго дачка хвараона ды ўзгадавала яго сабе як сына.

И был научен Моисей всей мудрости египетской, и был силён в своих словах и делах.

І быў навучаны Масей усёй мудрасьці ягіпецкай. І быў моцны ў словах і дзеях.

Когда же ему исполнилось сорок лет, пришло ему на сердце проведать братьев своих, сыновей Израиля.

А як споўнілася яму сорак гадоў, прыйшло яму на сэрца адведаць братоў сваіх, сыноў Ізраэлявых.

И увидев, что кого-то обижают, заступился и отомстил за истязаемого, нанеся удар египтянину.

І ўбачыўшы як аднаго крыўдзілі заступіўся (за яго) ды ўчыніў помсту за пакрыўджанага, забіўшы ягіпцяніна.

Он думал, что братья его поймут, что Бог его рукой дает им спасение, но они не поняли.

Ён думаў, зразумеюць яго браты, што Бог ягонаю рукою дае ім збавеньне: але яны ня зразумелі.

На следующий день он появился между ними, дерущимися, и склонял их к миру, сказав: «Люди, вы — братья, зачем обижаете друг друга?»

На другі ж дзень (ён) зьявіўся ім, калі яны сварыліся і нахіляў іх да згоды, кажучы: мужчыны, вы браты! Навошта крыўдзіце адзін аднаго?

Но обижающий ближнего оттолкнул его, сказав: «Кто тебя поставил начальником и судьей над нами?

Але той, што крыўдзіў бліжняга, адпіхнуў яго, сказаўшы: хто цябе паставіў начальнікам і судзьдзёю над намі?

Не хочешь ли ты убить меня так же, как убил вчера египтянина?»

Ці ты хочаш забіць мяне, як учора забіў ягіпцяніна?

И бежал Моисей из-за этих слов и стал пришельцем в земле Мадиамской, где родил двух сыновей.

Ад гэтых словаў уцёк Масей і зрабіўся прыхаднем у зямлі Мадыяма, дзе нарадзіў двух сыноў.

И когда исполнилось сорок лет, в пустыне горы Синай ему явился ангел в пламени огня тернового куста.

А як міну́ла сорак гадоў, быў яўлены яму ў пустэльні (пад) гарою Сінай Ангел Госпада ў по́лымі агня цярнёвага куста.

31 И Моисей, увидев, удивился видению, а когда подходил, чтобы рассмотреть, раздался голос Господа:

Масей жа ўбачыўшы зьдзівіўся з уявы; калі ж ён падыходзіў разгледзіць, быў да яго Голас Госпада:

«Я Бог отцов твоих, Бог Авраама и Бог Исаака и Бог Иакова». Моисей, задрожав, не смел смотреть.

Я Бог ба́цькаў тваіх, Бог Абрагама, і Бог Ісака, і Бог Якуба. І, задрыжэўшы, Масей ня адважваўся ўглядацца.

И сказал ему Господь: «Сними обувь с ног твоих, ведь место, на котором ты стоишь, — святая земля.

Госпад жа сказаў яму: скінь абутак з ног тваіх, бо мейсца на якім ты стаіш, ёсьць зямля сьвятая.

Увидел Я притеснение Моего народа, который в Египте, и стон их услышал, и сошёл избавить их. А теперь иди, Я пошлю тебя в Египет».

Паглядзеўшы, Я ўбачыў уціск народу Майго ў Ягіпту ды пачуў стагнаньне іхняе, і зыйшоў вызваліць іх. Дык цяпер ідзі, Я пашлю цябе ў Ягіпет.

Этого Моисея, которого они отвергли, сказав: «Кто тебя поставил начальником и судьей?», его Бог послал и начальником, и избавителем, рукой Ангела, явившегося ему в терновом кусте.

Гэтага Масея, якога (яны) адцураліся, сказаўшы: «хто цябе паставіў начальнікам і судзьдзёю?», гэтага Бог начальнікам і збавіцелям паслаў руко́ю Ангела, які зьявіўся яму ў цярнёвым кусьце.

Это он вывел их, творя чудеса и знаки в египетской земле, и в Красном море, и в пустыне, сорок лет.

Ён вывеў іх, зрабіўшы цуды і знакі ў зямлі Ягіпту і ў Чырвоным моры і ў пустэльні (за) сорак гадоў.

Это тот Моисей, который сказал сыновьям Израиля: «Пророка воздвигнет вам Бог из ваших братьев, как меня».

Гэта той Масей, які сказаў сыном Ізраэля: Прарока вам паставіць Госпад Бог ваш з братоў вашых як мяне, Яго будзеце слухаць.

Это тот, кто был в собрании в пустыне с Ангелом, говорившим ему на горе Синай, и с отцами нашими; тот, который принял живые слова, чтобы дать вам,

Гэты, які быў у лучнасьці з Ангелам у пустэльні, які гаварыў зь ім на гары Сінай і ба́цькам нашым, які прыняў словы жывыя, (каб) перадаць (іх) нам.

которому отцы наши не пожелали быть послушными, но отвергли его и обратились в сердцах своих к Египту,

Яму ня захацелі быць паслухмянымі ба́цькі нашыя, але адхілілі (яго) ды былі павернуты сэрцамі сваімі да Ягіпту,

сказав Аарону: «Сделай нам богов, которые пойдут впереди нас, ибо этот Моисей, который вывел нас из египетской земли, — не знаем, что случилось с ним».

сказаўшы Агарону: зрабі нам багоў, якія будуць ісьці наперадзе нас, бо (з) Масеям, тым, які вывеў нас зь зямлі Ягіпту, ня ведаем, што сталася зь ім.

И они сделали тельца в те дни, и принесли жертву идолу, и радовались делам своих рук.

І ў тыя дні вырабілі бычка, ды прынесьлі ахвяру ідалу і радаваліся з учынкаў рук сваіх.

Но Бог обратился и отдал их служить небесному воинству, как и написано в книге пророков: «Закланных животных и жертвы приносили ли вы Мне сорок лет в пустыне, дом Израиля?

І адвярнуўся ад (іх) Бог і пакінуў іх служыць войску нябеснаму, як напісана ў кнізе Прарокаў: дом Ізраэля, ці прыносілі (вы) Мне ахвярныя жывёлы і ахвяры сорак гадоў у пустэльні?

И вы взяли скинию Молоха и звезду вашего бога Ремфана — изображения, которые вы сделали, чтобы поклоняться им. И Я переселю вас за Вавилон».

Але (вы) паднялі скінію Малохаву і зорку бога вашага Рамхвана, абразы, якія (вы) зрабілі, каб пакланяцца ім: дык (Я) перасялю вас аж за Бабілён.

Шатёр свидетельства был у наших отцов в пустыне, как повелел Говоривший Моисею сделать его по образцу, который он увидел.

Скінія сьведчаньня была́ ў (асяро́дку) ба́цькаў нашых у пустэльні, як загадаў зрабіць яе Масею Той, Хто гаварыў (да яго), па ўзору які (ён) бачыў.

Который отцы наши с Иисусом, взял, принесли во владения народов, изгоняемых Богом от лица отцов наших, до времени Давида.

І яе прыняўшы пераемна дане́сьлі ба́цькі нашыя разам зь Ісусам (Навінам) у зямлю народаў, якіх прагнаў Бог ад аблічча ба́цькаў нашых аж да дзён Давіда,

К нему Бог благоволил, и он просил Его жить в доме Иакова.

які знайшоў Багадаць перад Богам і маліў, каб знайсьці жыльлё Богу Якубаваму.

А Соломон воздвиг Ему дом.

Салямон жа пабудаваў Яму Дом.

Но Всевышний не обитает в том, что сделано руками, как говорит пророк:

Але Найвышэйшы ня ў рукатворных Сьвятынях жыве, як кажа прарок.

«Небо — Мой престол, а земля — подножие Моих ног, какой дом построите Мне, говорит Господь, или какое место для Моего отдыха?

Госпад кажа: Неба — Пасад Мой, зямля — падножжа Ног Маіх. Які дом пабудуеце Мне? ці якое мейсца (для) супачынку Майго?

Не Моя ли рука сотворила всё это?»

Ці (ж) ня Рука Мая стварыла гэта ўсё?

Упрямые, с необрезанным сердцем и ушами! Вы всегда противитесь Святому Духу, как отцы ваши, так и вы.

Упартыя ды з няабрэзаным сэрцам і вушыма! Вы заўсёды працівіцеся Духу Сьвятому, як ба́цькі вашыя, так і вы.

Кого из пророков не преследовали ваши отцы? Они убили тех, кто прежде возвещал о приходе Праведника, а Его предателями и убийцами стали теперь вы,

Каго з прарокаў ня гна́лі ба́цькі вашыя? Ды пазабівалі прадвесьнікаў прыходу Справядлівага, здраднікамі і забойцамі Якога вы цяпер сталіся.

те, кто приняли Закон в наставлениях ангелов, и не сохранили.

(Вы), якія прынялі Закон па загаду Ангелаў ды ня захава́лі яго.

Слыша это, они разрывались в сердцах и скрежетали на него зубами.

Слухаючы ж гэтае (яны) лопаліся ад злосьці ў сэрцах сваіх ды скрыгаталі зубамі на яго.

А Стефан, полный Святого Духа, всмотревшись в небо, увидел Божью славу и Иисуса, стоящего справа от Бога,

(Ён) жа, будучы поўны Духа Сьвятога, уце́міўшы по́зірк на Неба, угледзіў Славу Бога і Ісуса, стоючы праваруч Бога

и сказал: — Вот, я вижу открытые небеса и Сына Человеческого, стоящего справа от Бога.

і сказаў: вось, бачу Нябёсы расчыненыя і Сына Чалавечага, стоючы праваруч Бога.

Но они, завопив громким голосом, заткнули свои уши, и единодушно бросились на него,

І загаласіўшы моцным голасам (яны) пазатыкалі вушы свае і аднадушна кінуліся на яго,

и, выбросив из города, стали забивать камнями. И свидетели положили свои одежды у ног юноши по имени Савл.

і выгнаўшы за места каменавалі (яго). А сьведкі пакла́лі вопраткі свае ля ног юнака на імя Саўла

И забивали камнями Стефана, который взывал и говорил: — Господь Иисус! Прими дух мой!

і бíлі камнямі Сьцяпана, які маліўся і гаварыў: Госпадзе Ісусе, прымі дух мой!

И, упав на колени, вскричал громким голосом: — Господь! Не засчитывай им это грех. И, сказав это, умер.

І, укленчыўшы, загаласіў моцным голасам: Госпадзе, ня палічы ім грэху гэтага! І сказаўшы гэта памёр.

« 6 глава 8 глава »