От Матфея 27 глава

Евангелие от Матфея благовествование
Еврейский Новый Завет → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.
 
А калі настала раніца, сышліся ўсе першасвятары і старэйшыны народа на раду супраць Ісуса, каб аддаць Яго на смерць.

Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.
 
І, звязаўшы Яго, завялі і перадалі правіцелю Понцію Пілату.

Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,
 
Тады Юда, які Яго выдаў, бачачы, што Ён асуджаны, праняты жалем, аддаў трыццаць срэбранцаў першасвятарам і старэйшынам,

говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".
 
кажучы: «Зграшыў я, выдаючы кроў бязвінную». А яны сказалі: «Дык што ты хочаш ад нас? Ты сам глядзі!»

Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.
 
І, кінуўшы срэбранцы ў святыні, ён выйшаў і, адышоўшы, павесіўся.

Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".
 
А першасвятары, узяўшы срэбранцы, сказалі: «Нельга перадаць іх у скарбонку, бо гэта плата крыві».

Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.
 
І, учыніўшы раду, купілі за іх поле ганчара для пахавання вандроўнікаў.

Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.
 
З-за гэтага тое поле аж да сённяшняга дня завецца «поле крыві».

Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,
 
Тады збылося тое, што было сказана прарокам Ярэміем, які казаў: «І ўзялі трыццаць срэбранцаў, плату за Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраэля,

и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".
 
ды далі іх за поле ганчара, як мне сказаў Госпад».

Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".
 
А Ісус стаў перад намеснікам; і спытаўся ў Яго намеснік, кажучы: «Дык Ты — Цар Юдэйскі?» Сказаў яму Ісус: «Ты кажаш».

Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.
 
І калі Яго вінавацілі першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.

Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"
 
Тады кажа Яму Пілат: «Ці ты не чуеш, колькі сведчанняў даюць супраць Цябе?»

Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.
 
А Ён не адказаў яму на ніводнае слова, так што намеснік вельмі дзівіўся.

По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.
 
На дзень святочны намеснік меў звычай адпускаць народу аднаго вязня, якога хацелі б.

В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.
 
А меў ён тады вядомага вязня, які зваўся Барабам.

И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"
 
І, калі ўсе яны сабраліся, сказаў Пілат: «Каго вы хочаце, каб я вам адпусціў? Барабу ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?»

Он понимал, что его передали в его руки из зависти.
 
Бо ён ведаў, што Яго выдалі з-за зайздрасці.

Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".
 
Калі ён сядзеў на судзілішчы, жонка яго паслала да яго, кажучы: «Не рабі нічога Гэтаму Справядліваму, бо я сёння ў сне шмат папакутавала з-за Яго».

Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.
 
А першасвятары і старэйшыны падбухторылі народ, каб прасілі Барабу, а Ісуса загубілі.

"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.
 
І, звяртаючыся, намеснік гаворыць ім: «Каго з двух хочаце, каб я вам адпусціў?» І яны сказалі: «Барабу».

Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"
 
Кажа ім Пілат: «А што ж мне зрабіць з Ісусам, Якога завуць Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Хай будзе ўкрыжаваны!»

Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"
 
Гаворыць правіцель: «А што Ён благога зрабіў?» А яны яшчэ мацней крычалі, кажучы: «Хай будзе ўкрыжаваны!»

Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".
 
І Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а ўзрушэнне робіцца большае, узяўшы ваду, памыў рукі перад народам, кажучы: «Я не вінаваты ў крыві Справядлівага Гэтага. Гэта ваша справа».

Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"
 
І, адказваючы, увесь народ сказаў: «Кроў Яго на нас і на нашых сынах».

Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.
 
Тады ён адпусціў ім Барабу, а Ісуса ўбічаванага аддаў на ўкрыжаванне.

Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.
 
Тады жаўнеры правіцеля, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі да Яго цэлую кагорту.

Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,
 
І, раздзеўшы Яго, усклалі на Яго пурпуровы плашч;

сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"
 
і, сплёўшы вянок з церняў, усклалі Яму на галаву; і далі Яму трысціну ў правую руку; і, укленчыўшы перад Ім, здзекаваліся з Яго, кажучы: «Радуйся, Цар Юдэйскі!»

Они плевали в него и били палкой по голове.
 
І, плюючы на Яго, узялі трысціну і білі Яго па галаве.

Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.
 
А калі ўжо наздзекаваліся, знялі з Яго пурпуровы плашч, адзелі Яго ў Яго хламіду і павялі на ўкрыжаванне.

По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.
 
Выходзячы, напаткалі яны чалавека з Цырэны на імя Сімон; яго прымусілі несці крыж Яго.

Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),
 
І прыйшлі на месца, якое называецца Гальгота, што значыць «месца чэрапа»,

ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.
 
і далі Яму піць воцат, змяшаны з жоўцю. І, калі яго пакаштаваў, не захацеў піць.

Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.
 
Потым, укрыжаваўшы Яго, падзялілі адзенне Яго, кідаючы жэрабя. Каб збылося сказанае праз прарока: «Падзялілі адзежы Мае паміж сабою і на вопратку Маю кінулі жэрабя».

Потом они сели охранять его.
 
І, седзячы, сцераглі Яго там.

Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ
 
І над галавой Яго змясцілі надпіс віны Яго: «Гэта Ісус, Цар Юдэйскі».

Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.
 
Тады ўкрыжавалі абапал Яго двух лотраў, аднаго праваруч, а другога леваруч.

Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,
 
І тыя, што міма ішлі, блюзнілі на Яго, ківаючы галавой сваёй

и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"
 
і кажучы: «Ты, што руйнуеш святыню і ў тры дні адбудоўваеш, уратуй Сябе Самога; калі Ты — Сын Божы, сыдзі з крыжа!»

Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,
 
Падобным чынам і першасвятары, учыняючы здзек разам з кніжнікамі і старэйшынамі народа, казалі:

"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"
 
«Ён другіх ратаваў, а Сам Сябе ўратаваць не можа. Калі Ён — Валадар Ізраэля; дык няхай цяпер сыдзе з крыжа, і мы паверым у Яго.

"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"
 
Спадзяваўся Ён на Бога, хай жа вызваліць Яго цяпер, калі Ён спагадны да Яго. Бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».

Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.
 
Таксама і лотры, з Ім укрыжаваныя, зневажалі Яго.

От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.
 
А ад гадзіны шостай цемра настала на ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятай.

Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"
 
І каля дзевятай гадзіны закрычаў Ісус моцным голасам: «Элі, Элі, лэма сабактані?», што значыць: «Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў?»

Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".
 
І некаторыя з тых, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: «Іллю кліча Ён».

Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".
 
І тут адзін з іх, адразу пабегшы і ўзяўшы губку, напоўніў яе воцатам, і насадзіў на трысціну і даваў Яму піць.

Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".
 
Іншыя ж казалі: «Кінь, паглядзім, ці прыйдзе Ілля вызваліць Яго».

Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.
 
А Ісус, ізноў закрычаўшы моцным голасам, сканаў.

В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.
 
І вось заслона ў святыні разарвалася на дзве часткі зверху ўніз, і зямля здрыганулася, і каменне раскалолася,

Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;
 
і адкрыліся магілы, і многія целы святых, што паснулі, паўсталі,

а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.
 
і, выйшаўшы з магіл, па ўваскрэсенні Яго прыйшлі ў святы горад і паказаліся многім.

Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".
 
Сотнік жа і тыя, што з ім былі, вартуючы Ісуса, убачыўшы землятрус ды ўсё, што адбывалася, спалохаліся вельмі, кажучы: «Сапраўды, Ён быў Сын Божы».

Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.
 
Было там шмат жанчын, што назіралі здалёк, якія хадзілі следам за Ісусам ад Галілеі, паслугоўваючы Яму.

Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.
 
Сярод іх была Марыя Магдалена і Марыя, маці Якуба і Язэпа, ды маці сыноў Зебядзеевых.

Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.
 
А калі настаў вечар, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, на імя Язэп, які і сам быў вучнем Ісуса.

Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.
 
Ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса. Тады Пілат загадаў, каб аддалі цела.

Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни
 
І Язэп, узяўшы цела, абгарнуў яго чыстым палатном,

и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.
 
і паклаў Яго ў сваім новым склепе, што быў высечаны ў скале, і вялікі камень падкаціў да ўвахода ў склеп, і адышоў.

Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.
 
І была там Марыя Магдалена і другая Марыя, што сядзелі насупраць магілы.

На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату
 
А на другі дзень, які ёсць пасля дня Прыгатавання, сабраліся першасвятары і фарысеі ў Пілата,

и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.
 
кажучы: «Гаспадару, прыпомнілі мы, што ашуканец Гэты яшчэ жывы сказаў: “Праз тры дні Я ўваскрэсну”.

Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".
 
Дык загадай вартаваць магілу аж да трэцяга дня, каб уначы не прыйшлі вучні Яго, і не выкралі Яго, і не сказалі людзям: “Ён паўстаў з мёртвых”, бо тады апошні падман будзе горшы за першы».

Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".
 
Пілат гаворыць ім: «Вы маеце варту, ідзіце, сцеражыце, як умееце».

Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.
 
Яны, пайшоўшы, умацавалі магілу вартай, прыклаўшы пячатку да каменя.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.