От Матфея 27 глава

Евангелие от Матфея благовествование
Еврейский Новый Завет → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.
 
Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасьвятары і старэйшыны народу супраць Ісуса, каб аддаць Яго на сьмерць:

Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.
 
і зьвязаўшы Яго, завялі і перадалі яго Понцію Пілату, намесьніку.

Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,
 
Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасьвятарам і старэйшынам,

говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".
 
кажучы: зграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам.

Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.
 
І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся.

Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".
 
Першасьвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класьці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.

Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.
 
І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахаваньня чужынцаў;

Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.
 
таму і называецца поле тое «полем крыві» па сёньняшні дзень;

Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,
 
тады збылося сказанае праз прарока Ерамію, які кажа: і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевыя,

и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".
 
і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь.

Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".
 
Ісус жа стаў перад намесьнікам. І спытаўся ў Яго намесьнік, кажучы: Ты Цар Юдэйскі? А Ісус сказаў яму: ты кажаш.

Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.
 
І калі вінавацілі Яго першасьвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.

Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"
 
Тады кажа Яму Пілат: ці ня чуеш, колькі сьведчаць супроць Цябе?

Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.
 
І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намесьнік вельмі зьдзіўляўся.

По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.
 
А на сьвята намесьнік меў звычай выпускаць народу аднаго вязьня, якога б хацелі.

В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.
 
Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава.

И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"
 
І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я выпусьціў вам: Вараву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?

Он понимал, что его передали в его руки из зависти.
 
Бо ведаў, што з зайздрасьці выдалі Яго.

Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".
 
Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка ягоная паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёньня ў сьне шмат адцярпела за Яго.

Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.
 
Але першасьвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Ісуса загубіць.

"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.
 
Тады намесьнік сказаў у адказ: каго хочаце з двух, каб я выпусьціў вам? Яны сказалі: Вараву.

Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"
 
Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць зь Ісусам, Якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: хай будзе ўкрыжаваны!

Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"
 
А намесьнік сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: хай будзе ўкрыжаваны!

Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".
 
Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расьце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзеце самі.

Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"
 
І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых.

Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.
 
Тады выпусьціў ім Вараву, а Ісуса, біўшы, аддаў на крыжаваньне.

Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.
 
Тады воіны намесьнікавы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго цэлы полк,

Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,
 
і разьдзеўшы Яго, надзелі на Яго пурпуру;

сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"
 
і, сплёўшы вянок зь цёрну, усклалі на галаву Яму і далі Яму ў правую руку кій, і, укленчыўшы перад Ім, кпілі зь Яго, кажучы: радуйся, Цар Юдэйскі!

Они плевали в него и били палкой по голове.
 
і плявалі на Яго і, узяўшы кій, білі па галаве Яго.

Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.
 
І калі назьдзекаваліся зь Яго, зьнялі зь Яго пурпуру і апранулі Яго ў адзежу Ягоную, і павялі Яго на крыжаваньне.

По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.
 
Выходзячы, спаткалі яны аднаго Кірынеяніна, імем Сымон: яго і прымусілі несьці крыж Ягоны.

Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),
 
І прыйшоўшы на месца, якое называецца Галгофа, што азначае «месца чарапоў»,

ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.
 
далі Яму піць воцату, зьмяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць.

Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.
 
Тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі вопратку Ягоную, кідаючы жэрабя;

Потом они сели охранять его.
 
і, седзячы, вартавалі Яго там;

Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ
 
і зьмясьцілі над галавою Ягонай надпіс зь віною Яго: Гэты ёсьць Ісус, Цар Юдэйскі.

Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.
 
Тады ўкрыжавалі зь Ім двух разбойнікаў: аднаго па правы бок, а другога па левы.

Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,
 
А тыя, што міма праходзілі, зьневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі

и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"
 
і кажучы: Ты, што разбураеш храм і за тры дні будуеш! уратуй Сябе Самога. Калі Ты Сын Божы, сыйдзі з крыжа.

Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,
 
Падобна і першасьвятары з кніжнікамі і старэйшынамі і фарысэямі, насьміхаючыся, казалі:

"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"
 
іншых ратаваў, а Самога Сябе ня можа ўратаваць. Калі Ён Цар Ізраілеў, хай цяпер сыйдзе з крыжа, і ўверуем у Яго;

"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"
 
спадзяваўся на Бога: хай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму. Бо Ён сказаў: Я Божы Сын.

Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.
 
Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя зь Ім, зьневажалі Яго.

От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.
 
Ад шостай жа гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятай.

Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"
 
а каля дзявятай гадзіны ўскрыкнуў Ісус моцным голасам, кажучы: Ілі, Ілі! лама савахвані? што азначае: Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў?

Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".
 
Некаторыя, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: Ільлю кліча Ён.

Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".
 
І адразу пабег адзін зь іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць;

Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".
 
а другія казалі: пастой; пабачым, ці прыйдзе Ільля ўратаваць Яго.

Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.
 
А Ісус, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, выпусьціў дух.

В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.
 
І вось, завеса храма разадралася напалам, зьверху данізу; і зямля здрыганулася: і каменьне раскалолася;

Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;
 
і магілы расчыніліся; і многія целы памерлых паўсталі;

а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.
 
і выйшаўшы з магілаў пасьля ўваскрэсеньня Ягонага, увайшлі ў сьвяты горад і явіліся многім.

Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".
 
А сотнік і тыя, што зь ім вартавалі Ісуса, бачачы землятрус і ўсё, што адбылося, перапалохаліся вельмі і казалі: сапраўды Ён быў Сын Божы.

Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.
 
Там былі таксама і глядзелі здалёк многія жанчыны, якія ішлі сьледам за Ісусам з Галілеі, служачы Яму;

Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.
 
сярод іх былі Марыя Магдаліна і Марыя, маці Якава і Ёсіі, і маці сыноў Зевядзеевых.

Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.
 
Калі ж зьвечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, імем Язэп, які таксама вучыўся ў Ісуса;

Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.
 
ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў Цела Ісусавага. Тады Пілат загадаў аддаць Цела.

Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни
 
І ўзяўшы Цела, Язэп абгарнуў яго чыстым палатном

и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.
 
і паклаў яго ў новай сваёй магіле, якую высек у скале; і прываліўшы вялікі камень да дзьвярэй магілы, адышоў.

Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.
 
Была ж там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату
 
На другі дзень, які ідзе за пятніцай, сабраліся першасьвятары і фарысэі да Пілата

и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.
 
і казалі: спадару! мы ўспомнілі, што ашуканец той, яшчэ калі быў жывы, сказаў: «праз тры дні ўваскрэсну»;

Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".
 
дык вось, загадай вартаваць магілу да трэйцяга дня, каб вучні Ягоныя, прыйшоўшы ўначы, ня ўкралі Яго і не сказалі народу: «уваскрэс зь мёртвых», і будзе апошняе ашуканства горшае за першае.

Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".
 
А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзеце, ахоўвайце, як ведаеце.

Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.
 
Яны пайшлі і ахоўвалі магілу, прыклаўшы пячатку да каменя і паставіўшы варту.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.