От Матфея 27 глава

Евангелие от Матфея благовествование
Еврейский Новый Завет → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Рано утром все руководящие священники и старейшины собрались вместе, чтобы обсудить, как им казнить Иисуса.
 
А калі настала раніца, усе першасьвятары і старшыні народу мелі нараду адносна Ісуса, каб забіць Яго.

Они заковали его в цепи, привели и отдали в руки правителя Пилата.
 
І, зьвязаўшы Яго, павялі і выдалі Яго Понтыю Пілату, ваяводзе.

Когда Иуда, предавший его, увидел, что Иисус осуждён, он пожалел о соделанном и возвратил тридцать серебряных монет руководящим священникам и старейшинам,
 
Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што Ён асуджаны, пакаяўшыся, зьвярнуў трыццаць срэбнікаў першасьвятарам і старшыням,

говоря: "Я согрешил, предав невинного человека на смерть". "Какое это имеет значение для нас? — ответили они. — Это твои проблемы".
 
кажучы: «Саграшыў я, выдаўшы кроў бязьвінную». Яны ж сказалі яму: «Што нам да гэтага? Глядзі сам».

Бросив серебро в святилище, он ушёл; затем пошёл и повесился.
 
І, кінуўшы срэбра ў бажніцы, ён выйшаў і, адыйшоўшы, павесіўся.

Руководящие священники подобрали серебряные монеты и сказали: "Отдавать их в казну Храма запрещено, потому что эти деньги запятнаны кровью".
 
А першасьвятары, узяўшы срэбра, сказалі: «Нельга кінуць яго ў скарбонку, бо яно — цана крыві».

Тогда они решили купить на них поле гончара и устроить на нём кладбище для иностранцев.
 
Зрабіўшы ж нараду, яны купілі за яго поле ганчара, каб хаваць чужынцаў.

Вот откуда появилось название "Кровавое поле", употребляемое до сих пор.
 
Дзеля гэтага завецца поле тое “полем крыві” аж да сёньня.

Тогда исполнилось сказанное пророком Иеремией: "И они взяли тридцать серебряных монет, цену, которую народ Израиля согласился заплатить за него,
 
Тады споўнілася сказанае праз Ярэмію прарока, які кажа: «І ўзялі трыццаць срэбнікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраіля,

и купили на них поле гончара, как указал мне Господь".
 
і далі іх за поле ганчара, як загадаў мне Госпад».

Тем временем, Иисуса привели к правителю, и правитель спросил его: "Ты ли царь евреев?". Иисус ответил: "Твои слова".
 
А Ісус стаў перад ваяводам; і спытаўся ў Яго ваявода, кажучы: «Ты — Валадар Юдэйскі?» Ісус жа сказаў яму: «Ты кажаш».

Но когда его начали обвинять руководящие священники и старейшины, он не отвечал.
 
І, калі абвінавачвалі Яго першасьвятары і старшыні, Ён нічога не адказваў.

Тогда Пилат сказал ему: "Разве ты не слышишь все эти обвинения, которые они предъявляют тебе?"
 
Тады кажа Яму Пілат: «Ня чуеш, колькі сьведчаць супраць Цябе?»

Но к великому изумлению правителя, он не сказал ни единого слова в ответ на обвинения.
 
І не адказаў яму ніводнага слова, так што ваявода надта дзівіўся.

По традиции в день праздника правитель отпускал на свободу одного заключённого, о котором попросит народ.
 
А на сьвята ваявода меў звычай вызваляць натоўпу аднаго вязьня, якога яны хочуць.

В то время в заключении находился печально известный преступник по имени Варавва.
 
Мелі ж тады знакамітага вязьня, называнага Барабба.

И когда собрался народ, Пилат сказал им: "Кого вы хотите, чтобы я отпустил на свободу, Варавву или Иисуса, называемого 'Мессией'?"
 
Дык калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: «Каго хочаце, каб я вызваліў вам: Бараббу ці Ісуса, называнага Хрыстом?»

Он понимал, что его передали в его руки из зависти.
 
Бо ведаў, што праз зайздрасьць выдалі Яго.

Когда он сидел в суде, его жена послала ему передать: "Не трогай этого невинного. Этой ночью во сне я сильно мучилась из-за него".
 
Калі ён сядзеў на судовым пасадзе, жонка ягоная паслала да яго, кажучы: «Няма чаго [рабіць] табе і Праведніку Гэтаму, бо я шмат перацярпела сёньня ў-ва сьне дзеля Яго».

Но руководящие священники убедили народ просить освободить Варавву и казнить на стойке Иисуса.
 
Але першасьвятары і старшыні пераканалі натоўп, каб прасілі Бараббу, а Ісуса загубілі.

"Которого из этих двоих вы хотите, чтобы я отпустил вам?" — спросил правитель. "Варавву!" — ответили они.
 
Адказваючы, ваявода сказаў ім: «Каго хочаце з гэтых двух, каб я вызваліў вам?» Яны ж сказалі: «Бараббу».

Пилат сказал им: "Что же мне делать с Иисусом, называемым 'Мессией'?" Они все ответили: "Казни его на стойке! Казни его на стойке!"
 
Кажа ім Пілат: «Што тады я ўчыню Ісусу, называнаму Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Когда он спросил: "За что? Какое преступление он совершил?", они закричали ещё громче: "Казни его на стойке!"
 
А ваявода сказаў: «Дык якое зло ўчыніў Ён?» А яны яшчэ мацней закрычалі, кажучы: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Когда Пилат увидел, что так он ничего не добьётся, скорее назреет бунт, он взял воду, вымыл руки перед народом и сказал: "Мои руки чисты от крови этого человека; вы ответственны за его смерть".
 
Пілат, бачачы, што няма ніякай рады, але замяшаньне стаецца яшчэ большае, узяўшы ваду, памыў рукі перад натоўпам, кажучы: «Бязьвінны я ў крыві Праведніка Гэтага. Вы глядзіце».

Весь народ ответил: "Его кровь на нас и на наших детях!"
 
І, адказваючы, увесь народ сказаў: «Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых!»

Тогда он отпустил Варавву, а Иисуса, после того, как его избили плетью, отдал на казнь.
 
Тады ён вызваліў ім Бараббу, а Ісуса, убічаваўшы, выдаў, каб быў укрыжаваны.

Солдаты правителя привели Иисуса в здание войскового штаба и весь батальон собрался вокруг него.
 
Тады жаўнеры ваяводы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго ўсю кагорту.

Они сорвали с него одежду и надели на него алую накидку,
 
І, зьняўшы з Яго [ўсё], усклалі на Яго плашч пунсовы,

сплели венок из ветвей терновника и надели ему на голову, а в его правую руку вложили палку. Затем они становились перед ним на колени и насмехались: "Приветствуем тебя, Царь евреев!"
 
і, сплёўшы вянок з церня, усклалі на галаву Ягоную, і [далі] трысьціну ў правую руку Ягоную, і, кленчучы перад Ім, зьдзекваліся з Яго, кажучы: «Радуйся, Валадару Юдэйскі!»

Они плевали в него и били палкой по голове.
 
І тыя, што плявалі на Яго, узялі трысьціну, і білі па галаве Ягонай.

Когда они перестали издеваться над ним, то сняли с него накидку, вновь надели на него одежду и повели казнить на стойке.
 
І, калі назьдзекваліся з Яго, зьнялі з Яго плашч, і апранулі Яго ў адзеньне Ягонае, і павялі Яго на ўкрыжаваньне.

По дороге они встретили человека из Киренеи по имени Симон и заставили его нести стойку казни Иисуса.
 
А выходзячы, яны знайшлі чалавека Кірэнэйца, на імя Сымон; яго прымусілі несьці крыж Ягоны.

Когда они пришли на место под названием Голгофа (что означает "место черепа"),
 
І прыйшлі на месца, называнае Галгофа, што азначае Месца Чэрапа.

ему дали вино, смешанное с горькой желчью, но пригубив его, он не стал пить.
 
Яны далі Яму піць воцат, зьмяшаны з жоўцю; і, пакаштаваўшы, Ён не захацеў піць.

Прибив его гвоздями к стойке, они разделили между собой его одежду, бросая жребий.
 
А тыя, што ўкрыжавалі Яго, падзялілі адзеньне Ягонае, кідаючы жэрабя, каб споўнілася сказанае праз прарока: «Падзялілі адзеньне маё між сабою і пра вопратку маю кідалі жэрабя».

Потом они сели охранять его.
 
І, пасеўшы, пільнавалі Яго там.

Над головой его сделали надпись, указывающую на его вину: ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ЕВРЕЕВ
 
І зьмясьцілі над галавою Яго надпіс пра віну Ягоную: «Гэта Ісус, Валадар Юдэйскі».

Затем рядом с ним на стойках были казнены два разбойника, один справа, другой слева от него.
 
Тады былі ўкрыжаваныя з Ім разам два разбойнікі: адзін — праваруч, а другі — леваруч.

Проходившие мимо люди оскорбляли его, качая головой,
 
А тыя, што праходзілі міма, блюзьнілі на Яго, ківаючы галовамі сваімі

и говоря: "Что ж, ты можешь разрушить Храм и восстановить его через три дня? Спаси же самого себя, если ты Сын Бога; сойди со стойки!"
 
і кажучы: «Ты, Які руйнуеш бажніцу і ў тры дні адбудоўваеш, збаў Сябе Самога! Калі Ты — Сын Божы, зыйдзі з крыжа!»

Подобным образом и руководящие священники глумились над ним вместе с книжниками и старейшинами,
 
Таксама і першасьвятары з кніжнікамі і старшынямі, зьдзекуючыся, казалі:

"Он спасал других, а самого себя спасти не может!" "Так это и есть Царь Израиля? Пусть же сойдёт со стойки! Тогда мы поверим в него!"
 
«Іншых збаўляў, а Сябе ня можа збавіць! Калі Ён — Валадар Ізраіля, няхай зыйдзе цяпер з крыжа, і мы паверым Яму.

"Он доверял Богу? Тогда пусть Бог спасёт его, если он нужен Ему! Ведь он говорил 'Я Сын Божий'!"
 
Спадзяваўся на Бога, няхай Ён цяпер выбавіць Яго, калі хоча Яго. Бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».

Даже разбойники, пригвождённые к стойкам рядом с ним, оскорбляли его.
 
Да таго і разбойнікі, укрыжаваныя разам з Ім, зьневажалі Яго.

От полудня до трёх часов дня, вся Страна была окутана тьмой.
 
А ад шостае гадзіны цемра сталася па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятае.

Примерно около трёх часов Иисус громко воскликнул: "Эли! Эли! Лама швактани? (Мой Бог! Мой Бог! Почему Ты покинул меня?)"
 
Каля ж дзявятае гадзіны загаласіў Ісус моцным голасам: «Элі! Элі! Лама сабахтані?», што значыць: «Божа Мой! Божа Мой! Чаму Ты Мяне пакінуў?»

Услышав это, некоторые стоявшие рядом сказали: "Он зовёт Илию".
 
А некаторыя з тых, што там стаялі, пачуўшы, казалі: «Ён Ільлю кліча».

Тут же один из них побежал, взял губку, обмакнул её в уксус, закрепил на палке и подал её ему выпить".
 
І адразу адзін з іх, пабегшы, і ўзяўшы губку, і напоўніўшы яе воцатам, і ўсклаўшы на трысьціну, даваў Яму піць.

Остальные говорили: "Подождём! Посмотрим, придёт ли Илия спасти его".
 
А іншыя казалі: «Пакінь, паглядзім, ці прыйдзе Ільля збавіць Яго».

Но Иисус ещё раз громко воскликнул, и дух покинул его.
 
А Ісус, зноў усклікнуўшы моцным голасам, аддаў духа.

В этот момент занавес в Храме разодрался надвое сверху донизу и случилось землетрясение, и обрушились скалы.
 
І вось, заслона ў бажніцы была разьдзёртая надвое ад верху да нізу; і зямля затрэслася; і скалы разьдзерліся.

Также открылись гробницы и тела многих умерших святых вернулись к жизни;
 
І магілы адчыніліся; і шмат целаў памёршых сьвятых паўстала,

а после того, как Иисус воскрес, они вышли из гробниц и вошли в святой город, где многие видели их.
 
і, выйшаўшы з магілаў, пасьля ўваскрасеньня Ягонага ўвайшлі ў сьвяты горад і зьявіліся многім.

Когда римский офицер и бывшие с ним, наблюдавшие за Иисусом, увидели землетрясение и всё происходящее, ими овладел ужас, и сказали они: "Он и в самом деле был Божьим Сыном".
 
Сотнік жа і тыя, што з ім пільнавалі Ісуса, убачыўшы землятрус і тое, што сталася, страхам напалохаліся, кажучы: «Праўда, Ён — Сын Божы».

Там находилось много женщин, наблюдавших издали. Они следовали с Иисусом из Галилеи, помогая ему.
 
Было там шмат жанчынаў, што глядзелі здалёк, якія ішлі за Ісусам з Галілеі, паслугуючы Яму.

Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосифа, и мать сыновей Зеведея.
 
Між імі былі Марыя Магдалена, і Марыя, маці Якуба і Ёсіі, і маці сыноў Заўдыя.

Ближе к вечеру пришёл богатый человек из Аримафеи по имени Иосиф, который был учеником Иисуса.
 
А калі настаў вечар, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, на імя Язэп, які таксама быў вучнем Ісуса.

Он обратился к Пилату и попросил тело Иисуса, и Пилат повелел отдать ему тело.
 
Ён, падыйшоўшы да Пілата, прасіў цела Ісуса. Тады Пілат загадаў аддаць цела.

Иосиф забрал тело, завернул его в чистые льняные простыни
 
І, узяўшы цела, Язэп абкруціў Яго чыстай палатнінаю

и положил его в своей гробнице, которую он не так давно вытесал в скале. Завалив вход гробницы огромным камнем, он ушёл.
 
і палажыў Яго ў сваёй новай магіле, якую ён высек у скале; і, прываліўшы вялікі камень да ўваходу ў магілу, адыйшоў.

Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть у гробницы.
 
Былі ж там Марыя Магдалена і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

На следующий день, после приготовления, руководящие священники и фарисеи вместе пошли к Пилату
 
А на наступны дзень, які пасьля дня прыгатаваньня, сабраліся першасьвятары і фарысэі ў Пілата,

и сказали: "Господин, мы вспомнили, как этот обманщик, будучи живым, говорил: 'Я воскресну по прошествии трёх дней'.
 
кажучы: «Пане! Мы ўзгадалі, што падманшчык той, як быў яшчэ жывы, казаў: “Праз тры дні ўваскрэсну”.

Поэтому распорядись, чтобы гробница охранялась три дня, иначе придут его ученики, выкрадут его и скажут людям: 'Он восстал из мёртвых'. И будет последний обман хуже первого".
 
Дык загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб не прыйшлі вучні Ягоныя ўначы, і ня ўкралі Яго, і не сказалі народу: “Ён уваскрос з мёртвых”. І будзе апошні падман горшы за першы».

Пилат ответил им: "Можете взять нужную вам стражу. Идите и охраняйте гробницу, как посчитаете нужным".
 
Пілат жа прамовіў да іх: «Маеце варту; ідзіце, вартуйце, як ведаеце».

Итак, они пошли и опечатали камень и поставили стражу, чтобы охранять гробницу.
 
Яны ж, пайшоўшы, вартавалі магілу з вартаю, запячатаўшы камень.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.