От Матфея 27 глава

От Матфея
Слово Жизни → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Рано утром все первосвященники и старейшины народа вынесли Иисусу смертный приговор.
 
А калі настала раніца, усе першасьвятары і старшыні народу мелі нараду адносна Ісуса, каб забіць Яго.

Они связали Его и отвели к римскому наместнику Пилату.
 
І, зьвязаўшы Яго, павялі і выдалі Яго Понтыю Пілату, ваяводзе.

Когда Иуда, который предал Иисуса, увидел, что Иисус осужден, он раскаялся и вернул тридцать серебряных монет первосвященникам и старейшинам.
 
Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што Ён асуджаны, пакаяўшыся, зьвярнуў трыццаць срэбнікаў першасьвятарам і старшыням,

— Я согрешил, — сказал он, — я предал невинного человека на смерть. — A нам-то что за дело? — ответили те. — Смотри сам.
 
кажучы: «Саграшыў я, выдаўшы кроў бязьвінную». Яны ж сказалі яму: «Што нам да гэтага? Глядзі сам».

Бросив деньги в храме, Иуда ушел и повесился.
 
І, кінуўшы срэбра ў бажніцы, ён выйшаў і, адыйшоўшы, павесіўся.

А первосвященники собрали деньги и сказали: — Положить эти деньги в сокровищницу нельзя, так как это цена крови.
 
А першасьвятары, узяўшы срэбра, сказалі: «Нельга кінуць яго ў скарбонку, бо яно — цана крыві».

И, посоветовавшись, они решили купить на них поле гончара и использовать его под кладбище для чужеземцев.
 
Зрабіўшы ж нараду, яны купілі за яго поле ганчара, каб хаваць чужынцаў.

Поэтому то поле и называется по сей день Кровавым Полем.
 
Дзеля гэтага завецца поле тое “полем крыві” аж да сёньня.

Так исполнилось сказанное пророком Иеремией: "Они взяли тридцать серебряных монет — цену, назначенную Ему израильским народом,
 
Тады споўнілася сказанае праз Ярэмію прарока, які кажа: «І ўзялі трыццаць срэбнікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраіля,

и купили на них землю гончара, как повелел мне Господь".
 
і далі іх за поле ганчара, як загадаў мне Госпад».

Тем временем Иисуса поставили перед правителем, и тот допрашивал Его: — Ты еврейский царь? — Ты говоришь, — отвечал Иисус.
 
А Ісус стаў перад ваяводам; і спытаўся ў Яго ваявода, кажучы: «Ты — Валадар Юдэйскі?» Ісус жа сказаў яму: «Ты кажаш».

Когда же Его обвиняли первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал.
 
І, калі абвінавачвалі Яго першасьвятары і старшыні, Ён нічога не адказваў.

Пилат спросил: — Ты что, не слышишь, в каких преступлениях они Тебя обвиняют?
 
Тады кажа Яму Пілат: «Ня чуеш, колькі сьведчаць супраць Цябе?»

Но Иисус, к удивлению правителя, не отвечал ни на одно из обвинений.
 
І не адказаў яму ніводнага слова, так што ваявода надта дзівіўся.

У правителя был обычай на праздник освобождать одного из заключенных по выбору народа.
 
А на сьвята ваявода меў звычай вызваляць натоўпу аднаго вязьня, якога яны хочуць.

В то время под стражей находился известный узник, которого звали Варавва.
 
Мелі ж тады знакамітага вязьня, называнага Барабба.

Поэтому, когда собрался народ, Пилат спросил: — Кого вы хотите, чтобы я вам отпустил: Варавву или Иисуса, называемого Мессией?
 
Дык калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: «Каго хочаце, каб я вызваліў вам: Бараббу ці Ісуса, называнага Хрыстом?»

Он знал, что Иисуса предали ему из зависти.
 
Бо ведаў, што праз зайздрасьць выдалі Яго.

К тому же, когда Пилат сидел в судейском кресле, его жена послала сказать ему: "Не делай ничего этому праведнику, я сильно перестрадала сегодня во сне из-за Него".
 
Калі ён сядзеў на судовым пасадзе, жонка ягоная паслала да яго, кажучы: «Няма чаго [рабіць] табе і Праведніку Гэтаму, бо я шмат перацярпела сёньня ў-ва сьне дзеля Яго».

Но первосвященники и старейшины убедили толпу просить освобождения Вараввы и казни Иисуса.
 
Але першасьвятары і старшыні пераканалі натоўп, каб прасілі Бараббу, а Ісуса загубілі.

— Так кого же из этих двоих вы хотите, чтобы я вам отпустил? — спросил правитель. — Варавву! — сказали они.
 
Адказваючы, ваявода сказаў ім: «Каго хочаце з гэтых двух, каб я вызваліў вам?» Яны ж сказалі: «Бараббу».

— Что же мне тогда делать с Иисусом, которого называют Христом? — спросил Пилат. Все в один голос закричали: — Пусть Он будет распят!
 
Кажа ім Пілат: «Што тады я ўчыню Ісусу, называнаму Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

— За что? Какое преступление Он совершил? — спросил Пилат. Но толпа продолжала кричать еще громче: — Пусть Он будет распят!
 
А ваявода сказаў: «Дык якое зло ўчыніў Ён?» А яны яшчэ мацней закрычалі, кажучы: «Няхай будзе ўкрыжаваны!»

Когда Пилат увидел, что ничего не может сделать и что волнение в народе лишь нарастает, он взял воды, вымыл руки перед народом и сказал: — Смотрите, я не виновен в крови этого человека.
 
Пілат, бачачы, што няма ніякай рады, але замяшаньне стаецца яшчэ большае, узяўшы ваду, памыў рукі перад натоўпам, кажучы: «Бязьвінны я ў крыві Праведніка Гэтага. Вы глядзіце».

И весь народ сказал: — Кровь Его на нас и на наших детях!
 
І, адказваючы, увесь народ сказаў: «Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых!»

Тогда Пилат отпустил им Варавву, а Иисуса велел бичевать и затем отдать на распятие.
 
Тады ён вызваліў ім Бараббу, а Ісуса, убічаваўшы, выдаў, каб быў укрыжаваны.

Солдаты отвели Иисуса в резиденцию правителя и собрали там вокруг Него весь полк.
 
Тады жаўнеры ваяводы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго ўсю кагорту.

Они раздели Его и надели на Него пурпурную мантию.
 
І, зьняўшы з Яго [ўсё], усклалі на Яго плашч пунсовы,

Потом они сплели венок из терновника и надели Ему на голову, дали Ему в правую руку трость и стали насмехаться над Ним, становясь перед Ним на колени и крича: — Да здравствует еврейский царь!
 
і, сплёўшы вянок з церня, усклалі на галаву Ягоную, і [далі] трысьціну ў правую руку Ягоную, і, кленчучы перад Ім, зьдзекваліся з Яго, кажучы: «Радуйся, Валадару Юдэйскі!»

И плевали на Него и, взяв палку, били Его по голове.
 
І тыя, што плявалі на Яго, узялі трысьціну, і білі па галаве Ягонай.

Вдоволь наиздевавшись, они сняли с Иисуса мантию, одели Его в прежнюю одежду и повели на распятие.
 
І, калі назьдзекваліся з Яго, зьнялі з Яго плашч, і апранулі Яго ў адзеньне Ягонае, і павялі Яго на ўкрыжаваньне.

Когда они выходили, им повстречался человек из Кирены по имени Симон,
 
А выходзячы, яны знайшлі чалавека Кірэнэйца, на імя Сымон; яго прымусілі несьці крыж Ягоны.

И солдаты заставили его нести крест Иисуса на место, называемое Голгофа (что значит "Череп" или "Лобное место").
 
І прыйшлі на месца, называнае Галгофа, што азначае Месца Чэрапа.

Там Иисусу предложили вина, смешанного с желчью. Попробовав, Он не стал пить.
 
Яны далі Яму піць воцат, зьмяшаны з жоўцю; і, пакаштаваўшы, Ён не захацеў піць.

Распяв Иисуса, солдаты по жребию разделили Его одежду
 
А тыя, што ўкрыжавалі Яго, падзялілі адзеньне Ягонае, кідаючы жэрабя, каб споўнілася сказанае праз прарока: «Падзялілі адзеньне маё між сабою і пра вопратку маю кідалі жэрабя».

и сели стеречь Его.
 
І, пасеўшы, пільнавалі Яго там.

Над головой Иисуса прибили табличку с указанием Его вины: "Иисус, еврейский царь".
 
І зьмясьцілі над галавою Яго надпіс пра віну Ягоную: «Гэта Ісус, Валадар Юдэйскі».

Вместе с Ним были распяты и два разбойника, один по правую, а другой по левую сторону.
 
Тады былі ўкрыжаваныя з Ім разам два разбойнікі: адзін — праваруч, а другі — леваруч.

Люди, проходившие мимо, выкрикивали оскорбления и качали головами:
 
А тыя, што праходзілі міма, блюзьнілі на Яго, ківаючы галовамі сваімі

— A еще собирался разрушить храм и в три дня его отстроить! Спаси хотя бы себя самого, если Ты Божий Сын! Сойди с креста!
 
і кажучы: «Ты, Які руйнуеш бажніцу і ў тры дні адбудоўваеш, збаў Сябе Самога! Калі Ты — Сын Божы, зыйдзі з крыжа!»

Первосвященники и учителя закона тоже насмехались над Иисусом.
 
Таксама і першасьвятары з кніжнікамі і старшынямі, зьдзекуючыся, казалі:

— Спасал других, — говорили они, — а себя спасти не может! Царь Израиля! Пусть Он сойдет с креста, и тогда мы поверим в Него.
 
«Іншых збаўляў, а Сябе ня можа збавіць! Калі Ён — Валадар Ізраіля, няхай зыйдзе цяпер з крыжа, і мы паверым Яму.

Он полагался на Бога, так пусть Бог теперь спасет Его, если хочет; ведь Он же заявлял, что Он Божий Сын!
 
Спадзяваўся на Бога, няхай Ён цяпер выбавіць Яго, калі хоча Яго. Бо Ён казаў: “Я — Сын Божы”».

Разбойники, распятые вместе с Иисусом, тоже издевались над Ним.
 
Да таго і разбойнікі, укрыжаваныя разам з Ім, зьневажалі Яго.

Около полудня всю землю окутала тьма. Было темно примерно до трех часов дня.
 
А ад шостае гадзіны цемра сталася па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятае.

Около трех часов Иисус громко крикнул: — Эли, Эли, лема сабахтани? — (что значит: "Боже Мой, Боже Мой, зачем Ты оставил Меня?")
 
Каля ж дзявятае гадзіны загаласіў Ісус моцным голасам: «Элі! Элі! Лама сабахтані?», што значыць: «Божа Мой! Божа Мой! Чаму Ты Мяне пакінуў?»

Некоторые из стоявших поблизости, услышав это, сказали: — Он зовет Илию.
 
А некаторыя з тых, што там стаялі, пачуўшы, казалі: «Ён Ільлю кліча».

Один из них тут же подбежал, взял губку, пропитал ее кислым вином, насадил на палку и подал Иисусу.
 
І адразу адзін з іх, пабегшы, і ўзяўшы губку, і напоўніўшы яе воцатам, і ўсклаўшы на трысьціну, даваў Яму піць.

Другие же говорили: — Подожди, давай посмотрим, придет Илия спасти Его или нет.
 
А іншыя казалі: «Пакінь, паглядзім, ці прыйдзе Ільля збавіць Яго».

Иисус снова громко закричал и испустил дух.
 
А Ісус, зноў усклікнуўшы моцным голасам, аддаў духа.

И тут завеса храма разорвалась надвое сверху донизу. Затряслась земля и раскололись скалы.
 
І вось, заслона ў бажніцы была разьдзёртая надвое ад верху да нізу; і зямля затрэслася; і скалы разьдзерліся.

Раскрылись гробницы, и многие тела умерших праведников воскресли.
 
І магілы адчыніліся; і шмат целаў памёршых сьвятых паўстала,

Они вышли из гробниц и, уже после того как воскрес сам Иисус, вошли в святой город, где их видело много людей.
 
і, выйшаўшы з магілаў, пасьля ўваскрасеньня Ягонага ўвайшлі ў сьвяты горад і зьявіліся многім.

Когда сотник и те, кто вместе с ним стерег Иисуса, увидели землетрясение и все, что произошло, они очень испугались и сказали: — Он действительно был Сыном Бога!
 
Сотнік жа і тыя, што з ім пільнавалі Ісуса, убачыўшы землятрус і тое, што сталася, страхам напалохаліся, кажучы: «Праўда, Ён — Сын Божы».

Там присутствовало много женщин, которые издали наблюдали за всем происходящим. Они шли за Иисусом из самой Галилеи и помогали Ему.
 
Было там шмат жанчынаў, што глядзелі здалёк, якія ішлі за Ісусам з Галілеі, паслугуючы Яму.

Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведея.
 
Між імі былі Марыя Магдалена, і Марыя, маці Якуба і Ёсіі, і маці сыноў Заўдыя.

Вечером к месту казни пришел один богатый человек из Aримафеи, по имени Иосиф. Он тоже был учеником Иисуса.
 
А калі настаў вечар, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, на імя Язэп, які таксама быў вучнем Ісуса.

Иосиф пришел к Пилату и попросил тело Иисуса. Пилат приказал, чтобы тело ему отдали.
 
Ён, падыйшоўшы да Пілата, прасіў цела Ісуса. Тады Пілат загадаў аддаць цела.

Иосиф взял его, обернул чистым льняным полотном
 
І, узяўшы цела, Язэп абкруціў Яго чыстай палатнінаю

и положил в свою новую гробницу, которая была вырублена в скале. Привалив ко входу большой камень, он ушел.
 
і палажыў Яго ў сваёй новай магіле, якую ён высек у скале; і, прываліўшы вялікі камень да ўваходу ў магілу, адыйшоў.

А Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть напротив гробницы.
 
Былі ж там Марыя Магдалена і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

На следующий день, это была суббота, первосвященники и фарисеи собрались у Пилата.
 
А на наступны дзень, які пасьля дня прыгатаваньня, сабраліся першасьвятары і фарысэі ў Пілата,

— Господин, — обратились они к нему, — мы вспомнили, что когда этот обманщик еще был жив, Он сказал: "Через три дня Я воскресну".
 
кажучы: «Пане! Мы ўзгадалі, што падманшчык той, як быў яшчэ жывы, казаў: “Праз тры дні ўваскрэсну”.

Поэтому прикажи, чтобы могила три дня охранялась, иначе Его ученики могут прийти, выкрасть тело и сказать, что Он воскрес из мертвых. Этот последний обман будет еще хуже первого.
 
Дык загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб не прыйшлі вучні Ягоныя ўначы, і ня ўкралі Яго, і не сказалі народу: “Ён уваскрос з мёртвых”. І будзе апошні падман горшы за першы».

- У вас есть стража, — ответил Пилат, — идите и охраняйте, как знаете.
 
Пілат жа прамовіў да іх: «Маеце варту; ідзіце, вартуйце, як ведаеце».

Они пошли, опечатали камень и выставили к гробнице стражу.
 
Яны ж, пайшоўшы, вартавалі магілу з вартаю, запячатаўшы камень.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.