1е Коринфянам 15 глава

1е письмо Коринфянам
Открытый перевод → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Братья, напомню вам Весть, которую я вам передал. Вы приняли ее и пребываете в ней —
 
Паведамляю вам, браты, Эвангельле, якое я дабравесьціў вам, і якое вы прынялі, і ў якім стаіцё,

она вас и спасёт. Напомню и слова, какими я передал вам Весть, если вы держитесь её, если вы не бездумно поверили.
 
і праз якое збаўляецеся, калі будзеце трымацца таго слова, якое я дабравесьціў вам, калі толькі не надарма паверылі.

Прежде всего я вам передал, как и принял , что Христос умер за наши грехи, по Писанию,
 
Бо я найперш перадаў вам тое, што і сам прыняў, што Хрыстос памёр за грахі нашыя паводле Пісаньняў,

и был погребен, и на третий день воскрес, по Писанию,
 
і што Ён быў пахаваны і ўваскрос на трэці дзень, паводле Пісаньняў,

и явился Кефе, потом Двенадцати;
 
і што Ён зьявіўся Кіфе, а пасьля — Дванаццаці,

а затем явился сразу более чем пятистам братьям, лишь немногие из которых умерли, а большинство живы до сих пор.
 
пасьля зьявіўся больш чым пяцістам братам за раз, з якіх многія дагэтуль жывуць, а некаторыя паўміралі;

Потом он явился Иакову, потом всем апостолам,
 
пасьля зьявіўся Якубу, пасьля — усім апосталам,

а последнему из всех, словно до срока рожденному , — мне.
 
а апошняму з усіх зьявіўся і мне, быццам неданоску.

Я — малейший из апостолов и даже недостоин называться апостолом, так как преследовал Божью общину.
 
Бо я — найменшы з апосталаў, які ня варты называцца апосталам, бо я перасьледаваў царкву Божую,

Но по милости Бога я стал тем, чем стал. Его милость ко мне не осталась бес-плодной: я потрудился больше всех — не сам я, но Божья милость, которая со мной.
 
але з ласкі Бога ёсьць тым, кім ёсьць, і ласка Ягоная ў-ва мне не была дарэмнай, але я больш за іх усіх працаваў; дый ня я, але ласка Божая, якая са мною.

И я, и они — все мы возвещали вам именно так — в эту Весть вы и поверили,
 
Дык ці я, ці яны, мы гэтак абвяшчаем, і вы гэтак паверылі.

А если возвещено вам, что Христос воскрес из мертвых, почему некоторые у вас говорят, будто мертвые не воскреснут?
 
А калі пра Хрыста абвяшчаецца, што Ён уваскрос з мёртвых, як некаторыя з вас кажуць, што няма ўваскрасеньня мёртвых?

Если нет воскресения мертвых, то не воскрес и Христос.
 
Калі няма ўваскрасеньня мёртвых, дык і Хрыстос не ўваскрос;

А если он не воскрес, то наша Весть пуста и ваша вера пуста.
 
а калі Хрыстос не ўваскрос, тады дарэмнае і абвяшчэньне нашае, дарэмная і вера вашая.

Мы тогда — лжесвидетели, ибо утверждаем, что Бог воскресил Христа, а на самом деле Он его не воскрешал, поскольку мертвые не воскресают.
 
А нас знайшлі б фальшывымі сьведкамі Божымі, бо мы сьведчылі пра Бога, што Ён уваскрасіў Хрыста, Якога не ўваскрашаў, калі мёртвыя не ўваскрасаюць.

Ибо если мертвые не воскресают, то и Христос не воскрес.
 
Бо калі мёртвыя не ўваскрасаюць, дык і Хрыстос не ўваскрос;

А если Христос не воскрес, то ваша вера напрасна: вы все остаетесь в грехах,
 
а калі Хрыстос не ўваскрос, дык вера вашая марная, вы яшчэ ў грахах вашых.

а усопшие во Христе погибли.
 
Таму і тыя, якія памерлі ў Хрысьце, загінулі.

Если мы надеемся на Христа только в этой жизни, мы — самые жалкие люди.
 
Калі мы толькі ў гэтым жыцьці спадзяемся на Хрыста, мы найбольш жалю вартыя з усіх людзей.

Но Христос воскрес из мертвых, он—первый плод от усопших.
 
Але цяпер Хрыстос уваскрос з мёртвых, стаўся Першынцам сярод памёршых.

Через человека — смерть, через человека — и воскресение мертвых.
 
Бо як праз чалавека сьмерць, гэтак праз чалавека і ўваскрасеньне мёртвых.

Ибо как все умерли в Адаме, так всем дана будет жизнь во Христе,
 
Бо як у Адаме ўсе паміраюць, гэтак у Хрысьце ўсе ажывуць,

каждому в свой черед: первый плод — сам Помазанник, а затем, когда Он придет, — те, кого Он избрал.
 
але кожны — у сваім парадку: Першынец — Хрыстос, пасьля — Хрыстовыя ў прыйсьце Ягонае,

А потом — конец, когда Он передаст Царство Богу и Отцу, и упразднит всякое Владычество, всякую Власть и Силу.
 
а пасьля — канец, калі Ён перадасьць Валадарства Богу і Айцу, калі зьнішчыць усякае начальства, і ўсякую ўладу і сілу,

Ибо Он должен царствовать, пока не повергнет всех врагов Себе под ноги.
 
бо Яму належыць валадарыць, пакуль пакладзе ўсіх ворагаў пад ногі Свае.

Будет повержен и последний враг — смерть,
 
Апошні вораг будзе зьнішчаны — сьмерць,

ибо сказано: ему подчинено всё. «Всё» — конечно же, кроме Того, кто всё ему подчинил.
 
бо ўсё падпарадкаваў пад ногі Яго. А калі сказана, што ўсё падпарадкавана, зразумела, што акрамя Таго, Які падпарадкаваў Яму ўсё.

А когда всё ему подчинится, то Сын и сам подчинится подчинившему ему всё — и Бог будет всё и во всём.
 
А калі ўсё будзе падпарадкавана Яму, тады і Сам Сын падпарадкуецца Таму, Які падпарадкаваў Яму ўсё, каб быў Бог усё ў-ва ўсім.

А что же те, которые принимают крещение от имени умерших? Если мертвые никогда не воскреснут, зачем от их имени креститься?
 
Іначай, што будуць рабіць тыя, якія хрысьцяцца дзеля мёртвых? Калі мёртвыя зусім не ўваскрасаюць, навошта хрысьціцца дзеля мёртвых?

Ради чего мы каждый час встречаем опасность?
 
Навошта і мы ўсякую гадзіну ў небясьпецы?

Я умираю каждый день—клянусь в том своей гордостью о вас, братья, в Иисусе Христе, Господине нашем.
 
Я штодня паміраю, сцьвяржае гэта пахвала вашая, якую маю ў Хрысьце Ісусе, Госпадзе нашым.

Я боролся со зверями в Эфесе — рассуждая по-человечески, какой в этом смысл? Если мертвые не воскреснут, давайте есть и пить, ибо завтра умрем!
 
Калі б я па-чалавечаму змагаўся са зьвярамі ў Эфэсе, якая мне карысьць, калі мёртвыя не ўваскрасаюць? «Будзем есьці і піць, бо заўтра памром!»

Не обманывайте себя: дурное сообщество растлевает добрые нравы.
 
Не падманвайце сябе: благія таварыствы псуюць добрыя звычаі.

Опомнитесь и не грешите! Постыдно, что не все у вас знают Бога.
 
Працьверазіцеся на праведнасьць і не грашыце; бо некаторыя [з вас] ня ведаюць Бога, на сорам вам кажу.

Но ты спросишь: «Как воскреснут мертвые? В каком теле они придут?»
 
Але скажа нехта: «Як уваскрэснуць мёртвыя? Ды ў якім целе прыйдуць?»

Неразумный! То, что сеешь, не оживет, если не умрет.
 
Неразумны! Тое, што ты сееш, не ажыве, калі не памрэ.

Ведь ты сеешь не будущее тело растения, а простое зерно — зерно пшеницы или любое другое.
 
І тое, што сееш, сееш ня цела, якое будзе, але голае зерне, можа, пшанічнае, ці якое іншае,

Бог дает ему тело, какое захочет, каждому семени — особое тело.
 
а Бог дае яму цела, як хоча, і кожнаму насеньню — сваё цела.

У разных существ и плоть не одна и та же: у людей одна, у скота другая, у птиц своя и у рыб своя.
 
Ня ўсякае цела такое самае цела, але адно цела ў людзей, а іншае цела ў жывёлаў, іншае ў рыбаў, іншае ў птушак.

Есть небесные тела, есть земные; сияние небесных — одно, величие земных — другое.
 
І [ёсьць] целы нябесныя, і целы зямныя; але адна слава нябесных, а другая — зямных,

Свое сияние у солнца, свое у луны и свое у звезд; и звезды сияют по-разному.
 
іншая слава сонца, і іншая слава месяца, і іншая слава зорак, бо зорка ад зоркі розьніцца ў славе.

Так и при воскресении мертвых. Сеется истлевающее, воскресает нетленное,
 
Гэтак і ўваскрасеньне мёртвых: сеецца ў сапсутасьці, уваскрашаецца ў незьнішчальнасьці;

сеется в бесчестии, воскресает в славе, сеется в слабости, воскресает в силе,
 
сеецца ў ганьбе, уваскрашаецца ў славе; сеецца ў нядужасьці, уваскрашаецца ў моцы;

сеется природное тело, воскресает — духовное. Если есть природное тело, будет и духовное.
 
сеецца цела душэўнае, уваскрашаецца цела духоўнае. Ёсьць цела душэўнае, і ёсьць цела духоўнае.

В Писании сказано: «первый человек, Адам, стал живою душой». А последний Адам есть животворный дух.
 
Гэтак і напісана: «Стаўся першы чалавек Адам душою жывою», а апошні Адам — дух, які ажыўляе.

Но не духовное предшествует природному, а природное духовному.
 
Але спачатку не духоўнае, але душэўнае; духоўнае пасьля.

Первый человек был из пыли земной, второй человек — с неба.
 
Першы чалавек — з зямлі, зямны; другі Чалавек — Госпад з неба.

Каков первый земной человек, таковы и все земные, каков небесный, таковы и все небесные.
 
Які зямны, гэтакія і зямныя; і які Нябесны, гэтакія і нябесныя.

И как имели мы образ земного, так обретем и образ небесного.
 
І як мы насілі вобраз зямнога, будзем насіць і вобраз Нябеснага.

Говорю вам, братья: плоть и кровь не унаследует Божьего Царства, и истлевающее не унаследует нетления.
 
А тое скажу, браты, што ня могуць цела і кроў успадкаеміць Валадарства Божага, і сапсутасьць не ўспадкаеміць незьнішчальнасьці.

Открою вам тайну: не все мы умрем, но изменимся все,
 
Вось, кажу вам тайну: ня ўсе мы памром, але ўсе пераменімся,

быстро, в мгновение ока, при звуке последней трубы. Когда она протрубит, мертвые встанут неистлевшими, а мы изменимся,
 
у адзін момант, у імгненьне вока, пры апошняй трубе; бо затрубіць, і мёртвыя ўваскрэснуць незьнішчальнымі, і мы пераменімся.

ибо это тленное тело должно одеться в нетление, это смертное — в бессмертие.
 
Бо зьнішчальнае гэтае мусіць апрануцца ў незьнішчальнасьць, і сьмяротнае гэтае — апрануцца ў несьмяротнасьць.

А когда это тленное оденется в нетление и это смертное оденется в бессмертие, тогда исполнятся слова Писания: Побеждена, погублена смерть!
 
А калі зьнішчальнае гэтае апранецца ў незьнішчальнасьць, і сьмяротнае гэтае апранецца ў несьмяротнасьць, тады станецца напісанае слова: «Паглынутая сьмерць перамогаю».

О смерть, где твоя победа? О смерть, где твое жало?
 
«Сьмерць, дзе тваё джала? Пекла, дзе твая перамога?»

Жало смерти — грех, а сила греха — в Законе.
 
Джала сьмерці — грэх, а сіла грэху — закон.

Благодарение Богу, даровавшему нам победу через Господина нашего, Иисуса Христа!
 
Падзяка ж Богу, Які даў нам перамогу праз Госпада нашага Ісуса Хрыста!

Итак, любимые мои братья, будьте тверды, неколебимы, всегда неутомимо трудитесь ради Господа и знайте, что ваш труд не останется у Господа тщетным.
 
Так што, браты мае ўлюбёныя, будзьце непарушныя, непахісныя, у справе Госпадавай мейце рупнасьць заўсёды, ведаючы, што праца вашая не дарэмная перад Госпадам.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.